วิวาห์อสูร

               แก้วตื่นแต่เช้ารีบอาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปสัมภาษณ์งานที่ใหม่
 
 ณ.บริษัท  T.  Y.  N.  จำกัด
 
"สวัสดีค่ะ ดิฉันจริญญาค่ะ มีนัดสัมภาษณ์งานวันนี้". แก้วบอกประสัมพันธ์
 
"สวัสดีค่ะ. เดี๋ยวเชิญที่ห้องท่านประธานเลยนะคะ"
 
"ค่ะ". แก้วเดินตามประชาสัมพันธ์ไป
 
หน้าห้องท่านประธาน
 ก๊อกๆๆ
   
" เชิญจ่ะ "
 
". สวัสดีค่ะ.  ดิฉัน จริญญา. ศิริมงคลสกุลค่ะ". แก้วสวัสดี  หญิงสูงวัยตรงหน้า
 
"สวัสดีจ่ะ. หนูแก้ว  สวยเหมือนแม่ไม่มีผิด ฉัน คุณหญิง วิมาดานะจ๊ะ เรียก แม่ก็ได้นะ
ลูก"
 
" เอ่อ. คุณหญิงรู้จักแม่ของหนูหรอคะ?". แก้วงงที่คุณหญิงรู้จักแม่ของเธอ
 
". จ่ะ   แม่หนูคือเพื่อนรักของแม่  ก่อนที่แม่กับพ่อหนูจะเสีย  เขามาฝากให้แม่ช่วยดูแล
หนูแต่ตอนนั้นแม่อยู่ที่ญี่ปุ่น มารู้อีกที  พ่อกับแม่หนูเค้าฆ่าตัวตายแล้ว. แม่พยายาม
ตามหาหนูแต่ไม่พบ. จนวันที่หนูมาสมัครงาน นี่แหละ แม่ถึงเรียกหนูมาสัมภาษณ์  ยัง
ไงแม่รับหนูทำงานนะลูก" คุณหญิงเล่าให้แก้วฟัง และรับแก้วเข้าทำงานทันที
 
"เอ่อ คือหนูว่า". แก้วลังเลใจ
 
"อย่าปฏิเสธเลยนะลูก. ให้แม่ได้ทำตามที่แม่หนูขอ. ให้แม่ได้ดูแลหนูนะลูก. หนูลำบา
กมาเยอะแล้ว. " นางเอ่ยขอร้องแก้ว. เพราะนางจ้างนักสืบสืบเรื่องของแก้วทั้งหมดจึงรู้
ว่าแก้วทำงานที่ผับเพื่อหาเงินเรียนและใช้หนี้ให้พ่อแม่
 
"  ค่ะ "  แก้วตอบตกลงยังไงซะมีงานทำตอนนี้ดีกว่าต้องหางานไปเรื่อยๆ
 
ดีมากลูก  แม่ให้แก้วทำงานเป็นเลขา ืลูกชายแม่นะ. เขาเป็นประธานที่นี่วันนี้สายๆคง
เข้ามาเดี๋ยวแม่พาหนูไปทำความรู้จักนะจ๊ะ"
 
"ค่ะ". แก้วพร้อมยิ้มให้หญิงกลางคนตรงหน้า
 
แอ๊ดด. เสียเปิดประตู ตามด้วยร่างสูงของชายหนุ่มหล่อ
 
" อ้าว.  แม่ครับมาบริษัทไม่บอกผม  จะได้มาพร้อมกัน"
ตาโทโมะ แม่ก็มาเลือกเลขาให้ลูกไง.  นี่หนูแก้วเลขาคนใหม่ของลูก  แก้วนี่พี่โทโมะลูก
ชายแม่และก็เป็นประธานของที่นี่จ่ะ" นางแนะนำให้ทั้งสองรู้จักกัน
 
 "สะ  สวัสดีค่ะ คะ คุณโทโมะ". แก้วทักทายอย่างตะกุกตะกัก
 
" กองไว้ตรงนั้นแหละ. แม่ครับแม่เอายัยเด็กนี่ มาทำงานกับผมหรอครับ  ผมไม่รับเด็ดขาด!!"
 
" นี่ลูกรู้จักหนูแก้วหรอ?   หนูแก้วคือลูกสาวเพื่อนแม่ยังไงหนูแก้วต้องทำงานที่นี่ไม่มี
ข้อแม้"
 
" แม่ครับ แม่จะขออะไรผมไม่ว่าแต่ถ้าเอาเด็กนี่มาทำงานผมไม่ยอม"
 
"ยังไงก็ต้องยอม. แกต้องดูแลหนูแก้ว และให้น้องทำงานที่นี่ไม่งั้นแกไม่ต้องมาเรียกฉัน
ว่าแม่"
 
". คุณหญิงคะ  ไม่เป็นไรค่ะ แก้วจะไปทำงานที่อื่นขอบคุณที่เมตตาแก้วนะคะ". 
 
"ไม่ลูกยังไงแม่ก็ไม่ยอมให้หนูไป  ตาโมะถือว่าแม่ขอนะ"
 
โทโมะมองหน้า. แม่สลับกับหน้าแก้ว พร้อมคิดอะไรบางอย่างได้จึงตอบตกลง
 
"ก็ได้ครับแม่ ผมยอมให้เด็กนี่ทำงานกับผม"
 
". จริงหรอลูก ขอบใจนะจ๊ะ งั้นหนูแก้วเริ่มงานพรุ่งนี้นะลูก "
 
"  ค่ะ". แก้วรับคำแต่ก็งงที่โทโมะยอมรับเธอเข้าทำงาน
 
"พรุ่งนี้มาทำงาน แปดโมง ตรงเวลาห้ามเลท". โทโมะบอกหญิงสาว
" ค่ะ ".  หญิงสาวรับคำก่อนแอบดีใจที่จะได้ทำงานกับชายในฝัน
 
"งั้นวันนี้แม่กลับก่อนนะ หนูแก้วกลับกับแม่มั้ยลูก? "
 
"ไม่เป็นไรค่ะ แก้วจะไปหาเพื่อนค่ะ"
 
"จ่ะงั้นแม่ไปละ. แม่ไปนะตาโมะ หนูแก้ว"
 
"ครับแม่". "ค่ะ". คุณหญิงเดินออกไป แก้วกำลังจะไปบ้างแต่ถูกกระชากจนเซมาชนกับ
แผงอกของร่างสูง
   ". โอ๊ยย  คุณ"
"หึ อย่า มาสำออย!!   ฉันนี่ไม่คิดเลยนะว่า เธอจะตามมาหลอกหลอนฉันถึงที่นี่ ตั้งแต่
เรียนมหาลัยจน ทำงานนี่ฉันยังมาต้องเจอเธออีก. เวรกรรมจริงๆ" ร่างสูงตะคอกร่าง
บางที่ยืนน้ำตาคลอ
 
" ปล่อยฉันนะ  ถ้าคุณเกลียดฉันแล้วรับฉันเข้าทำงานทำไม "
 " ถ้าไม่ใช่คำสั่งแม่ฉันคงไม่รับหรอก  กลับไปซะ พรุ่งนี้รีบมาล่ะ อย่าสายละกัน". ร่าง
สูงผลักร่างบางออกพร้อมเดินกลับทำงาน. แก้วรีบเดินออกไปทันที
 
 เหอะ แก้ว จริญญา  ในเมื่อเธอไม่ออกไปจากวงจรชีวิตของฉัน. เราก็จะได้เห็นดีกัน.
ร่างสูงคิดในใจด้วยความแค้น