วิวาห์อสูร

               แก้วตื่นแต่เช้ารีบอาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปสัมภาษณ์งานที่ใหม่

 ณ.บริษัท  T.  Y.  N.  จำกัด

"สวัสดีค่ะ ดิฉันจริญญาค่ะ มีนัดสัมภาษณ์งานวันนี้". แก้วบอกประสัมพันธ์

"สวัสดีค่ะ. เดี๋ยวเชิญที่ห้องท่านประธานเลยนะคะ"

"ค่ะ". แก้วเดินตามประชาสัมพันธ์ไป

หน้าห้องท่านประธาน

 ก๊อกๆๆ

" เชิญจ่ะ "

". สวัสดีค่ะ.  ดิฉัน จริญญา. ศิริมงคลสกุลค่ะ". แก้วสวัสดี  หญิงสูงวัยตรงหน้า

"สวัสดีจ่ะ. หนูแก้ว  สวยเหมือนแม่ไม่มีผิด ฉัน คุณหญิง วิมาดานะจ๊ะ เรียก แม่ก็ได้นะ

ลูก"

" เอ่อ. คุณหญิงรู้จักแม่ของหนูหรอคะ?". แก้วงงที่คุณหญิงรู้จักแม่ของเธอ

". จ่ะ   แม่หนูคือเพื่อนรักของแม่  ก่อนที่แม่กับพ่อหนูจะเสีย  เขามาฝากให้แม่ช่วยดูแล

หนูแต่ตอนนั้นแม่อยู่ที่ญี่ปุ่น มารู้อีกที  พ่อกับแม่หนูเค้าฆ่าตัวตายแล้ว. แม่พยายาม

ตามหาหนูแต่ไม่พบ. จนวันที่หนูมาสมัครงาน นี่แหละ แม่ถึงเรียกหนูมาสัมภาษณ์  ยัง

ไงแม่รับหนูทำงานนะลูก" คุณหญิงเล่าให้แก้วฟัง และรับแก้วเข้าทำงานทันที

"เอ่อ คือหนูว่า". แก้วลังเลใจ

"อย่าปฏิเสธเลยนะลูก. ให้แม่ได้ทำตามที่แม่หนูขอ. ให้แม่ได้ดูแลหนูนะลูก. หนูลำบา

กมาเยอะแล้ว. " นางเอ่ยขอร้องแก้ว. เพราะนางจ้างนักสืบสืบเรื่องของแก้วทั้งหมดจึงรู้

ว่าแก้วทำงานที่ผับเพื่อหาเงินเรียนและใช้หนี้ให้พ่อแม่

"  ค่ะ "  แก้วตอบตกลงยังไงซะมีงานทำตอนนี้ดีกว่าต้องหางานไปเรื่อยๆ

ดีมากลูก  แม่ให้แก้วทำงานเป็นเลขา ืลูกชายแม่นะ. เขาเป็นประธานที่นี่วันนี้สายๆคง

เข้ามาเดี๋ยวแม่พาหนูไปทำความรู้จักนะจ๊ะ"

"ค่ะ". แก้วพร้อมยิ้มให้หญิงกลางคนตรงหน้า

แอ๊ดด. เสียเปิดประตู ตามด้วยร่างสูงของชายหนุ่มหล่อ

" อ้าว.  แม่ครับมาบริษัทไม่บอกผม  จะได้มาพร้อมกัน"

ตาโทโมะ แม่ก็มาเลือกเลขาให้ลูกไง.  นี่หนูแก้วเลขาคนใหม่ของลูก  แก้วนี่พี่โทโมะลูก

ชายแม่และก็เป็นประธานของที่นี่จ่ะ" นางแนะนำให้ทั้งสองรู้จักกัน

 "สะ  สวัสดีค่ะ คะ คุณโทโมะ". แก้วทักทายอย่างตะกุกตะกัก

" กองไว้ตรงนั้นแหละ. แม่ครับแม่เอายัยเด็กนี่ มาทำงานกับผมหรอครับ  ผมไม่รับเด็ดขาด!!"

" นี่ลูกรู้จักหนูแก้วหรอ?   หนูแก้วคือลูกสาวเพื่อนแม่ยังไงหนูแก้วต้องทำงานที่นี่ไม่มี

ข้อแม้"

" แม่ครับ แม่จะขออะไรผมไม่ว่าแต่ถ้าเอาเด็กนี่มาทำงานผมไม่ยอม"

"ยังไงก็ต้องยอม. แกต้องดูแลหนูแก้ว และให้น้องทำงานที่นี่ไม่งั้นแกไม่ต้องมาเรียกฉัน

ว่าแม่"

". คุณหญิงคะ  ไม่เป็นไรค่ะ แก้วจะไปทำงานที่อื่นขอบคุณที่เมตตาแก้วนะคะ". 

"ไม่ลูกยังไงแม่ก็ไม่ยอมให้หนูไป  ตาโมะถือว่าแม่ขอนะ"

โทโมะมองหน้า. แม่สลับกับหน้าแก้ว พร้อมคิดอะไรบางอย่างได้จึงตอบตกลง

"ก็ได้ครับแม่ ผมยอมให้เด็กนี่ทำงานกับผม"

". จริงหรอลูก ขอบใจนะจ๊ะ งั้นหนูแก้วเริ่มงานพรุ่งนี้นะลูก "

"  ค่ะ". แก้วรับคำแต่ก็งงที่โทโมะยอมรับเธอเข้าทำงาน

"พรุ่งนี้มาทำงาน แปดโมง ตรงเวลาห้ามเลท". โทโมะบอกหญิงสาว

" ค่ะ ".  หญิงสาวรับคำก่อนแอบดีใจที่จะได้ทำงานกับชายในฝัน

"งั้นวันนี้แม่กลับก่อนนะ หนูแก้วกลับกับแม่มั้ยลูก? "

"ไม่เป็นไรค่ะ แก้วจะไปหาเพื่อนค่ะ"

"จ่ะงั้นแม่ไปละ. แม่ไปนะตาโมะ หนูแก้ว"

"ครับแม่". "ค่ะ". คุณหญิงเดินออกไป แก้วกำลังจะไปบ้างแต่ถูกกระชากจนเซมาชนกับ

แผงอกของร่างสูง

   ". โอ๊ยย  คุณ"

"หึ อย่า มาสำออย!!   ฉันนี่ไม่คิดเลยนะว่า เธอจะตามมาหลอกหลอนฉันถึงที่นี่ ตั้งแต่

เรียนมหาลัยจน ทำงานนี่ฉันยังมาต้องเจอเธออีก. เวรกรรมจริงๆ" ร่างสูงตะคอกร่าง

บางที่ยืนน้ำตาคลอ

" ปล่อยฉันนะ  ถ้าคุณเกลียดฉันแล้วรับฉันเข้าทำงานทำไม "

 " ถ้าไม่ใช่คำสั่งแม่ฉันคงไม่รับหรอก  กลับไปซะ พรุ่งนี้รีบมาล่ะ อย่าสายละกัน". ร่าง

สูงผลักร่างบางออกพร้อมเดินกลับทำงาน. แก้วรีบเดินออกไปทันที

 เหอะ แก้ว จริญญา  ในเมื่อเธอไม่ออกไปจากวงจรชีวิตของฉัน. เราก็จะได้เห็นดีกัน.

ร่างสูงคิดในใจด้วยความแค้น