ปุณโน่ story
-
เขียนโดย yokuu
วันที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 18.04 น.
3 ตอน
0 วิจารณ์
6,354 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 1 เมษายน พ.ศ. 2558 13.36 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) ถ้าเธอพร้อม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบ้านภูมิพัฒน์
ผมเดินลงมาที่ห้องครัวผมเห็นน้องสาวที่น่ารักของผมเเละป้าเเม่บ้านกำลังช่วยทำ อาหารมื้อเช้า
" ทำไรอยู่คะเนี่ยน้องแป้ง "
" แป้งกำลังจะทำข้าวผัดค่ะพี่ปุณณ์ วันนี้พี่ปุณณ์ไปไหนป่าวคะ "
" ไม่นิคะ ทำไมเหรอ "
" เเป้งอยากให้พี่ปุณณ์ชวนพี่โน่มาทานข้าวบ้านเราได้ไหมคะ "
" ได้สิครับเเต่พี่ไม่รู้ว่าพี่โน่จะมารึเปล่านะ "
" พี่โน่ต้องมาสิ~~ เชื่อเเป้งสิ พี่โน่มาเเน่นอนน งั้นเดี๋ยวเเป้งไปทำอาหารก่อนนะคะ รีบโทรเลยน้า"
ผมเลยเดินมาที่ห้องนอนเเละโทรหาโน่
" ฮัลโหลโน่ครับ วันนี้โน่ว่างรึปล่าว "
" ก็ว่างนะ มีไรว่ะ "
"คือน้องแป้งเขาอยากให้มึงมากินข้าวที่บ้านกูว่ะ มาได้ป่ะ "
"ได้ดิว่ะ น้องมึงขอขนาดนี้เเถมได้กินของอร่อยมีรึที่โน่จะพลาด "
"โห่ยยยย เเฟนใครเนี่ยเห็นเเก่กินมากก "
" ก็แฟนคุณชายแถวๆนี้เเหละ เดี๋ยวกูไปบ้านมึงประมาณเที่ยงนะ "
" ok ครับ เเล้วเจอกันนะครับ "
ผมรีบเดินมาหาน้องที่ครัว
"น้องเเป้งคะ เดี๋ยวพี่โน่มาตอนเที่ยงนะ ว่าเเต่จะทำอะไรให้พี่กับพี่โน่กินเนี่ย"
" ใครว่าเเป้งจะทำให้พี่โน่พี่ปุณณ์กินกันอยู่สองคนล่ะคะ เดี๋ยวคุณพ่อคุณเเม่มากินด้วยค่ะ พี่ปุณณ์จะได้ถือโอกาสนี้เเนะนำเเฟนให้คุณพ่อคุณเเม่รู้จักไงคะ เชื่อเเป้งนะคะ ท่านทั้งสองจะเข้าใจพี่ปุณณ์นะ"
____________________________________________________________
ผมมองนาฬิกาตอนนี้ก็ก็เที่ยงเเล้วล่ะครับ ผมเดินมารอโน่อยู่ที่หน้าบ้าน เเละในที่สุดผมก็เห็นรถมอเตอไซค์คันโปรดมาเเล้วครับ
"ไงเมิงงงงงงง "
"ไงล่ะ มาเร็วครับโน่ตรงนี้เเดดมันร้อน ไปในบ้านกันเหอะ"
" เออโน่ พ่อเเม่ผมจะมาทานมื้อเที่ยงด้วยนะ "
"เเล้วจะบอกกูทำไมเนี่ย "
" คือแป้งเขาจะให้กูบอกพ่อเเม่ว่ามึงเป็นเเฟนกูว่ะ "
" ห๊าาาาาา น้องเเป้งคิดไรอยู่ว่ะ ปุณณ์กูขอร้องนะ อย่าเพิ่งบอกท่านเถอะนะ กูยังไม่พร้อมว่ะ "
" แต่..... ก็ได้ครับ โน่พร้อมเมื่อไหร่โน่บอกผมนะ ป่ะเข้าบ้านเถอะ "
ผมกับโน่เดินมาเข้ามาในบ้านเจอน้องเเป้งพอดี
"พี่โน่~~~~ แป้งคิดถึงพี่โน่จัง ใจเย็นๆนะคะหนุ่มๆ อาหารใกล้จะเสร็จเเล้วหนุ่มๆเชิญไปนั่งรอที่โต๊ะอาหารเลยค่ะ "
เเละในขณะที่ผมกับโน่กำลังเดินไปที่โต๊ะทานอาหาร พ่อกับเเม่ผมก็เดินลงมาพอดี พ่อทักผม
ปุณณ์ ใครเนี่ยลูก
" อ่อ โน่ครับเพื่อนผมที่โรงเรียน พ่อมีไรป่าวครับ "
"พ่อกับเเม่ติดประชุมน่ะสิ อดทานข้าวกับลูกๆเลย"
"ไม่เป็นไรหรอกครับพ่อ แม่ "
"งั้นพ่อกับแม่ไปก่อนนะ ฝากบอกน้องด้วยนะลูก "
"เเละแม่ผมก็พูดกับโน่"
"โน่จ๊ะตามสบายนะลูก งั้นแม่ไปก่อนนะ"
เเละเสียงเจื้อยเเจ้วมาเเล้วครับ
"พี่ปุณณ์พี่โน่เสร็จเเล้ว เอ้าเเล้วพ่อแม่ล่ะคะพี่ปุณณ์ทำไมยังไม่ลงมาอีกอ่ะ"
"อ่อพอดีพ่อกับเเม่ติดประชุมอ่ะค่ะ "
"โหยยย พี่ปุณณ์อดเเนะนำพี่โน่ให้รู้จักเลยอ่ะสิ ไม่เป็นไรนะคะพี่โน่ไว้โอกาสมาใหม่เนอะ"
โน่ทำหน้ายิ้มเจื่อนๆ
___________________________________
Pun think
ผมรอวันที่โน่พร้อม เเล้วเราจะข้ามอุปสรรคไปด้วยกัน
ผมเดินลงมาที่ห้องครัวผมเห็นน้องสาวที่น่ารักของผมเเละป้าเเม่บ้านกำลังช่วยทำ อาหารมื้อเช้า
" ทำไรอยู่คะเนี่ยน้องแป้ง "
" แป้งกำลังจะทำข้าวผัดค่ะพี่ปุณณ์ วันนี้พี่ปุณณ์ไปไหนป่าวคะ "
" ไม่นิคะ ทำไมเหรอ "
" เเป้งอยากให้พี่ปุณณ์ชวนพี่โน่มาทานข้าวบ้านเราได้ไหมคะ "
" ได้สิครับเเต่พี่ไม่รู้ว่าพี่โน่จะมารึเปล่านะ "
" พี่โน่ต้องมาสิ~~ เชื่อเเป้งสิ พี่โน่มาเเน่นอนน งั้นเดี๋ยวเเป้งไปทำอาหารก่อนนะคะ รีบโทรเลยน้า"
ผมเลยเดินมาที่ห้องนอนเเละโทรหาโน่
" ฮัลโหลโน่ครับ วันนี้โน่ว่างรึปล่าว "
" ก็ว่างนะ มีไรว่ะ "
"คือน้องแป้งเขาอยากให้มึงมากินข้าวที่บ้านกูว่ะ มาได้ป่ะ "
"ได้ดิว่ะ น้องมึงขอขนาดนี้เเถมได้กินของอร่อยมีรึที่โน่จะพลาด "
"โห่ยยยย เเฟนใครเนี่ยเห็นเเก่กินมากก "
" ก็แฟนคุณชายแถวๆนี้เเหละ เดี๋ยวกูไปบ้านมึงประมาณเที่ยงนะ "
" ok ครับ เเล้วเจอกันนะครับ "
ผมรีบเดินมาหาน้องที่ครัว
"น้องเเป้งคะ เดี๋ยวพี่โน่มาตอนเที่ยงนะ ว่าเเต่จะทำอะไรให้พี่กับพี่โน่กินเนี่ย"
" ใครว่าเเป้งจะทำให้พี่โน่พี่ปุณณ์กินกันอยู่สองคนล่ะคะ เดี๋ยวคุณพ่อคุณเเม่มากินด้วยค่ะ พี่ปุณณ์จะได้ถือโอกาสนี้เเนะนำเเฟนให้คุณพ่อคุณเเม่รู้จักไงคะ เชื่อเเป้งนะคะ ท่านทั้งสองจะเข้าใจพี่ปุณณ์นะ"
____________________________________________________________
ผมมองนาฬิกาตอนนี้ก็ก็เที่ยงเเล้วล่ะครับ ผมเดินมารอโน่อยู่ที่หน้าบ้าน เเละในที่สุดผมก็เห็นรถมอเตอไซค์คันโปรดมาเเล้วครับ
"ไงเมิงงงงงงง "
"ไงล่ะ มาเร็วครับโน่ตรงนี้เเดดมันร้อน ไปในบ้านกันเหอะ"
" เออโน่ พ่อเเม่ผมจะมาทานมื้อเที่ยงด้วยนะ "
"เเล้วจะบอกกูทำไมเนี่ย "
" คือแป้งเขาจะให้กูบอกพ่อเเม่ว่ามึงเป็นเเฟนกูว่ะ "
" ห๊าาาาาา น้องเเป้งคิดไรอยู่ว่ะ ปุณณ์กูขอร้องนะ อย่าเพิ่งบอกท่านเถอะนะ กูยังไม่พร้อมว่ะ "
" แต่..... ก็ได้ครับ โน่พร้อมเมื่อไหร่โน่บอกผมนะ ป่ะเข้าบ้านเถอะ "
ผมกับโน่เดินมาเข้ามาในบ้านเจอน้องเเป้งพอดี
"พี่โน่~~~~ แป้งคิดถึงพี่โน่จัง ใจเย็นๆนะคะหนุ่มๆ อาหารใกล้จะเสร็จเเล้วหนุ่มๆเชิญไปนั่งรอที่โต๊ะอาหารเลยค่ะ "
เเละในขณะที่ผมกับโน่กำลังเดินไปที่โต๊ะทานอาหาร พ่อกับเเม่ผมก็เดินลงมาพอดี พ่อทักผม
ปุณณ์ ใครเนี่ยลูก
" อ่อ โน่ครับเพื่อนผมที่โรงเรียน พ่อมีไรป่าวครับ "
"พ่อกับเเม่ติดประชุมน่ะสิ อดทานข้าวกับลูกๆเลย"
"ไม่เป็นไรหรอกครับพ่อ แม่ "
"งั้นพ่อกับแม่ไปก่อนนะ ฝากบอกน้องด้วยนะลูก "
"เเละแม่ผมก็พูดกับโน่"
"โน่จ๊ะตามสบายนะลูก งั้นแม่ไปก่อนนะ"
เเละเสียงเจื้อยเเจ้วมาเเล้วครับ
"พี่ปุณณ์พี่โน่เสร็จเเล้ว เอ้าเเล้วพ่อแม่ล่ะคะพี่ปุณณ์ทำไมยังไม่ลงมาอีกอ่ะ"
"อ่อพอดีพ่อกับเเม่ติดประชุมอ่ะค่ะ "
"โหยยย พี่ปุณณ์อดเเนะนำพี่โน่ให้รู้จักเลยอ่ะสิ ไม่เป็นไรนะคะพี่โน่ไว้โอกาสมาใหม่เนอะ"
โน่ทำหน้ายิ้มเจื่อนๆ
___________________________________
Pun think
ผมรอวันที่โน่พร้อม เเล้วเราจะข้ามอุปสรรคไปด้วยกัน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ