วิวาห์รักลวง

ภูเก็ต

บ้านพักตากอากาศ...

ร่างอวบอิ่มที่ยืนรับลมทะเลในศาลาข้างบ้านพักตากอากาศ มือเรียวลูบท้องที่นู้นออกมาเบาๆ อย่างรักใคร่

หลายเดือนแล้วที่เธอมาอยู่ที่บ้านพักหลังนี้ นับตั้งแต่ที่เธอกับเขาได้หย่าขาดจากกัน ไม่มีโทรจากเขา ไม่มีข่าวของเขาอีกเลย หลังจากที่มีข่าวว่าเขาได้แต่งงานกับผู้หญิงอีกคน เธอก็ไม่เคยติดตามข่าวของเขาอีกเลย

"ฟาง ยืนนานเดี๋ยวเท้าก็บวมอีกหรอก กลับเข้าบ้านกันเถอะ"เกลพูด เมื่อเห็นว่าฟางยืนรับลมทะเลนานมากแล้ว

"ค่ะ แล้วพี่พิชล่ะค่ะพี่เกล?"ฟางถามกลับ เมื่อไม่เห็นพี่ชายของเธอที่มักจะออกมาตามเธอด้วยตัวเองมากกว่าจะให้เกลออกมาตาม

"อ๋อ เห็นบอกว่าจะไปรับใครที่สนามบินเนี่ยแหละ พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าใคร คงจะเป็นเพื่อนหมอนั่นนั้นแหละ"

"เหรอค่ะ"ฟางพยับหน้าเข้าใจ ก่อนจะค่อยๆ เดินเข้าบ้าน โดยที่มีเกลค่อยประคอง เพราะตอนนี้ฟางท้องแก่มากแล้ว จึงทำให้เธอเดินลำบากมากขึ้น

เอี๊ยด!

เสียงเบรกดังขึ้นหน้าบ้าน ทำให้เกลกับฟางรู้ได้ทันทีว่าคนที่มาคือพิชชี่

เกลประคองฟางให้นั่งบนโซฟาตัวนุ่ม ก่อนที่เธอจะเดินออกไปหน้าบ้านทันที

"กลับมาแล้วเหรอพิช แล้วนี่ใครเหรอ?"เกลถามพิชชี่ เมื่อหันมาเจอชายหนุ่มอีกคนที่เธอไม่เคยเห็นหน้า

"อ๋อ นี่ ป๊อปปี้ มันจะมาง้อเมียมันนะ ไอ้ป๊อป นี่เกลเพื่อนฉันเอง"พิชชี่แนะนำป๊อปปี้กับเกลให้รู้จักกัน ก่อนที่ทั้งสามจะเดินเข้ามาในบ้านทันที

"กลับมาแล้วเหรอพี่พิช... พี่ป๊อป..."ฟางพูดแล้วหันมามอง เมื่อได้ยินเสียงเดินเข้าในบ้าน แต่ก็ต้องชะงักเมื่อหน้าป๊อปปี้ที่เดินตามหลังเกลกับพิชชี่มาด้วย

"ฟาง..."ป๊อปปี้ขานชื่อของฟางเบาๆ กอนจะเดินเข้าไปหาเธอแล้วกอดเธอไว้แน่น ด้วยความคิดถึง

"พี่ป๊อปมาได้ยังไงค่ะ? แล้วพี่พิมล่ะ?"ฟางผละออกห่างจากอ้อมกอดของป๊อปปี้ ก่อนจะถามเขาทันที

"มาง้อเมียไงครับ ส่วนพิมเขาก็อยู่กับครอบครัวเขาสิครับ"ป๊อปปี้ตอบแล้วจับมือฟางไว้แน่น

"ครอบครัว? ล้วทำไมพี่ป๊อปมาอยู่ที่นี่ล่ะ?"

"ก็บอกแล้วไงว่ามาง้อเมีย"

"เมียพี่ป๊อปก็พี่พิมไงค่ะ แล้ว...พี่พิมคลอดลูกหรือยังค่ะ?"

"คลอดแล้วครับ ได้ลูกสาว"

"ดีใจด้วยนะค่ะพี่ป๊อป..."

"ดีใจกับพี่ทำไมครับ?"ป๊อปปี้ถามอย่างงงๆ ขมวดคิ้วอย่างสงสัย

"ก็พี่พิมมีลูกให้พี่ป๊อปแล้วนี่ค่ะ..."คำตอบของฟาง ทำให้ป๊อปปี้ยิ้มออกมาทันที

"ฟางคิดว่าลูกของพิมเป็นลูกของพี่เหรอครับ?"

"อ้าว แล้วไม่ใช่เหรอค่ะ?"เกลถามอย่างสงสัย เพราะเธอก็รู้มาว่าพิมนั้นได้แต่งงานกับป๊อปปี้ เพราะเธอตั้งท้องได้3เดือนกว่าแล้ว

"ไม่ใช่ เด็กคนนั้นเป็นลูกของทีเจเขาน่ะ"พิชชี่ตอบแทน ก่อนที่พิชชี่จะลากตัวเกลออกไปทันที

"ฟาง... เรามาเริ่มต้นใหม่กันนะครับ พี่ขอโอกาศอีกครั้งเพื่อที่จะดูแลฟางกับลูกไปตลอดชีวิตนะครับ"ป๊อปปี้คุกเข่าลงตรงหน้าฟาง ก่อนจะเอ่ยออกมาอย่างหนักแน่น

ฟางมองป๊อปปี้นิ่ง เธอให้โอกาศเขาได้เสมอ แต่ตอนนี้เธออยากแกล้งเขาที่ปล่อยให้เธอรอเขาตั้งหลายเดือน

"ถ้าพี่รักฟางจริง ก็ขอฟางแต่งงานสิค่ะ แต่งด้วยความรักนะ ไม่ใช่การบังคับ"ฟางพูดออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง ทำให้ป๊อปปี้ยิ้มออกมาทันที แต่คำพูดต่อมาของฟาง ทำให้เขาหุบยิ้มแทบไม่ทัน

"แต่! พี่ต้องทำให้ฟางใจอ่อนให้ได้ซะก่อนนะ"พูดจบเธอก็พาร่างอวบอิ่มของเธอลุกขึ้นยืนทันที ทำให้ป๊อปปี้ต้องรีบมาประคองร่างเธอไว้ แล้วพาเดินไปที่ห้องของเธอ

วันต่อมา

ป๊อปปี้ตื่นขึ้นมาในตอนเช้าก็ทำอาหารเช้าให้กับฟาง เพราะเธอบอกว่าอยากกินข้าวต้มกุ้งฝีมือของเขา

"ฟางครับ ข้าวต้มกุ้งเสร็จแล้วนะครับ"ป๊อปปี้เดินเข้ามาบอกฟางที่นั่งอยู่บนเตียง

"ก็พาไปกินสิค่ะ ฟางลุกไม่ขึ้น จะให้คลานไปที่โต๊ะหรือไง?"ฟางประชดทันที ทำให้ป๊อปปี้ยิ้มเจื่อนๆ แล้วเข้ามาประคองเธอไปที่โต๊ะอาหาร

"อร่อย..."ฟางพูดออกมาเบาๆ เรียกรอยยิ้มของป๊อปปี้ได้ทันที ก่อนจะเขาทานบ้าง

เมื่อทั้งสองทานข้าวเสร็จแล้ว ป๊อปปี้ก็ล้างจาน ก่อนจะพาฟางออกมานั่งที่ศาลาไม้ข้างๆ บ้านพัก

"ฟาง ของที่พี่ให้ไว้ล่ะ ยังเก็บไว้อยู่ไหม?"ป๊อปปี้ถาม เมื่อประคองฟางให้นั่งลงที่เก้าอี้หวายแล้ว

ฟางขมวดคิ้วอย่างสงสัย ก่อนจะพยายมทำท่านึก

"ของอะไรเหรอค่ะ?"เธอถามกลับ เมื่อนึกไม่ออกว่าเขาเคยให้อะไรไว้กับเธอบ้าง

"ที่พี่ฝากเฟย์มาให้ฟางไงครับ ยังเก็บไว้ไหม?"

"อ๋อ เก็บสิค่ะ แต่... พี่ป๊อปต้องหาเอาเองนะค่ะ เพราะฟางจำไม่ได้ว่าวางไว้ตรงไหน คงอยู่ในห้องฟางอ่ะ พี่ป๊อปลองไปหาดูนะ"ฟางพูดจบก็หลับตาลงทันที ไม่นานนักเธอก็หลับไป

ป๊อปปี้เมื่อเห็นว่าฟางหลับไปแล้ว จึงห่มผ้าให้กับเธอ ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องของฟาง เพื่อหาของสิ่งนั้น

--------------------------------------------

มาแล้วๆๆๆๆๆ

อัพให้แล้วน๊า อย่าลืมเม้น ติดตามกันด้วยนะค่ะรีดเดอร์