ม่านรัก ลวงใจ

 
"ฟาง พี่ป๊อปเขาหนูนานแล้วน่ะลูก" แม่ของฟางเรียกหาลูกสาวของตัวเองเสียงดัง
 
 
"ค่าาาแม่ ฟางมาแล้ว"ฟางเดินลงบันไดลงมายังชั้นล่างของบ้านด้วยชุดนักศึกษาค่อนข้างที่จะรัดรูป ทำให้เห็นสัดส่วนโค้งเว้าสวยงามของเธอ
 
 
"ฟาง แม่บอกกี่ครั้งแล้วให้แต่งให้รัดรูปให้มากกว่านี้ไง!"มารดาของเธอหยิกที่ต้นแขนข้างซ้ายของฟางเบาๆ
 
 
"โธ่แม่ ใส่รัดกว่านี้ฟางอึดอัดจะตาย"ฟางทำหน้าเบ้ใส่มารดา
 
 
"เราจะจับลูกมหาเศรษฐีหนุ่มหล่อทั้งทีนะลูก มันต้องให้เขาเห็นเราแล้วอดใจไม่ไหวสิลูก"มารดาพูดกระซิบกระซาบกับเธอ เพราะไม่อยากให้ป๊อปปี้ที่ยืนรออยู่นอกบ้านได้ยิน
 
 
"แม่ นี้ฟางลูกแม่นะค่ะ ความเซ็กซี่ ความสวย หนูมีอยู่ในตัว แม่ไม่ต้องห่วงหนูจับได้แน่คนเนี้ย.."ฟางพูดและทำหน้ากรุ่มกริ่มอย่างมีแผน
 
 
"งั้นก็รีบๆไปหาพี่เขา เขารอเรานานละ"มารดาเอ่ยปากบอกลูกสาว พร้อมทั้งยิ้มอย่างปราบปลื้ม
 
 
ฟางเมื่อแอบเห็นว่าป๊อปปี้แอบมองเธออยู่ด้านนอกแล้วยิ้มให้ ฟางเลยทำทีเป็นแกล้งไม่เห็นแล้วรีบพนมมือก้มไหว้มารดาของเธอด้วยความอ่อนน้อม เพื่อให้เขาเห็นว่าเธอเป็นกุลสตรีไทย เมื่อไหว้เสร้จก็รีบเดินออกมาหาป๊อปปี้ทันที
 
 
"สวัสดีค่ะพี่ป๊อป รอฟางนานมั้ยค่ะ? โทษทีน่ะค่ะ"ฟางยิ้มให้ป๊อปปี้
 
 
"พี่รอไม่นานหรอกครับ สำหรับฟาง นานแค่ไหนพี่ก็รอได้ แฟนทั้งคน"ป๊อปปี้เองก็ยิ้มตอบให้ฟางเช่นกัน ทำเอาฟางหน้าแดงเพราะความเขินอายทันที
 
 
"พี่ป๊อปก็ ปากหวานจังเลยน่ะค่ะ"ฟางบิดตัวเขิน พร้อมทุบไปที่ไหล่ป๊อปปี้เบาๆ
 
 
"เคยชิมหรือไงหื้ม?"ป๊อปปี้รวบมือฟางที่กำลังทุบเขาอยู่ขึ้นมาไว้ที่หน้าอกแกร่งของตัวเองแล้วพูดพร้อมนำหน้าเข้ามาใกล้ฟาง
 
 
"พี่ป๊อปบ้า รีบไปกันเถอะ เดี๋ยวฟางเข้าเรียนสาย"ฟางรีบเปลี่ยนเรื่องเพราะไม่เช่นนั้นเธอคงเขินเขามากกว่านี้แน่
 
 
"หึหึ โอเคค้าบบ"ป๊อปปี้หัวเราะแล้วเดินไปฝั่งประตูด้านข้างคนขับเพื่อเปิดประตูให้ฟางนั่งอย่างสุภาพบุรุษ
 
 
"ขอบคุณคะ"ฟางยิ้มให้พร้อมก้มตัวเข้าไปนั่ง
 
 
"ไม่เป็นไรครับที่รัก"ป๊อปปี้ว่าพร้อมกลับก้มตัวลงไปหอมแก้มฟางดังฟอดใหญ่ และรีบดีดตัวเองออกจากตัวฟางเพราะฟางทำท่าจะตีเขา ป๊อปปี้หัวเราะและปิดประตูพร้อมเดินยิ้มแล้วไปฝั่งคนขับ
 
 
ฟางมองป๊อปปี้แล้วหันกลับไปมองด้านนอกกระจก เพราะไม่มีอะไรจะคุย
 
 
ป๊อปปี้แอบเหล่สายตามามองฟางที่นั่งเหม่อ สายตาก็พลานสำรวจตรวจตราชุดที่ฟางใส่ แอบมองเป็นระยะๆเพราะเขาต้องมองถนน
 
 
"ฟาง ทำไมวันนี้แต่งตัวรัดรูปจังเลย ขาอ่อนก็เห็นจะถึงไหนต่อไหน กระดุมนี้ก็จะกระเด็นออกมาแล้วนะครับ.."
ป๊อปปี้ทำเสียงดุเธอ
 
 
ฟางหันหน้ากลับมามองคนข้างๆพร้อมขำคิกออกมา"ก็ฟางรีบ หยิบชุดนักศึกษาตัวเก่ามาใส่ก่อน เห็นว่าพี่ป๊อปจะรอฟางนานเกินไป"ฟางรีบทำเป็นแก้ตัว
 
 
"ก็พี่บอกแล้วนี้ ว่าพี่รอได้ เรานะเรา มันน่านัก"ป๊อปปี้พูดพร้อมทำสายตาดุมาหาฟาง
 
 
"มันน่าอะไรค่ะ?"ฟางแกล้งทำเสียงเล็กถามป๊อปปี้
 
 
"มันน่าจับตีก้นนะสิ รู้มั้ย พี่หวงฟางมากนะ มีแฟนสวย หุ่นก็เอ็กซ์แตกขนาดนี้ เป็นใครๆก็หวง"ป๊อปปี้พูดไปแต่สายตายังคงจับจ้องที่ถนน
 
 
"พี่ป๊อปก็พูดไรก็ไม่รู้ ฟางเขินแย่แล่ว"
 
 
"ก็พี่พูดเรื่องจริงนี้นา คราวหลังขอสั่งห้ามใส่ชุดรัดรูปอีกนะ"ป๊อปปี้พูดแล้วหันมามองฟางแล้วขยี้หัว
 
 
"ค่าาา ไม่ใส่แล้วว"ฟางยิ้มให้ป๊อปปี้ แล้วหันหน้าไปมองนอกกระจกเหมือนเดิม พลางกระตุกยิ้มร้ายที่มุมปากสวยได้รูปออกมา พลางคิดในใจ..
 
 
'หึ หวงให้มาก รักฉันให้มาก หลงฉัน เพราะมันจะเข้าแผนของฉันพอดีเลย ภาณุ จิระคุณ ผู้ชายหน้าโง่!'
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
บทแรกจ้าา มาลงแล้ว เม้นด้วย โหวตด้วย เรื่องนี้ฟางแรงแน่นอนค่ะ