รักสามเศร้า...เราสามคน (FP)
9.7
เขียนโดย moowan
วันที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 20.40 น.
9 chapter
10 วิจารณ์
13.85K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 21.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
9) ท่องเที่ยวต่างแดน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ญี่ปุ่นขึ้นชื่อเรื่องวัฒนธรรมที่สวยงามและมีเอกลักษณ์ อาหารก็อร่อยมาก ธรรมชาติแวดล้อมที่สวยและติดอันดับโลก บวกกับนิสัยส่วนตัวของทั้งสี่ที่ชอบท่องเที่ยว จึงไม่พลาดโอกาศนี้แน่นอน
ฟางเริ่มกวาดสายตามองไปรอบๆตน เพื่อมองหาน้องสาวตัวดี "เฟย์ อยู่ไหนของเค้านะ" สิ้นคำพูดฟาง ก็เหลือบไปเห็นสาวร่างเล็กนั่งสั่งอาหารอยู่ในร้านที่ตกแต่งสไตล์ญี่ปุ่นต้นตำหรับ ซึ่งร่างบางเมื่อมองเห็นพี่สาวของตนก็รีบยิ้มให้และกวักมือเรียกให้เข้ามาในร้าน
"ขอราเมง 4 ชามค่า..." เฟย์พูดเป็นภาษาอังกฤษให้เจ้าของร้านชาวญี่ปุ่นฟัง และดูเหมือนเจ้าของร้านจะฟังภาษาอังกฤษออก เมื่อทั้งสี่เริ่มทานอาหาร เจ้าของร้านก็อดไม่ได้ที่จะชวนคุยเรื่องที่เขาฟังและสามารถพูดไทยได้ เพราะเขาเคยทำงานที่ประเทศไทย เจ้าของร้านเป็นชายชราอายุเจ็ดสิบกว่าๆ สัญชาติเป็นคนญี่ปุ่น แต่เขากลับหลงรักเมืองไทยมาก แต่ช่วงนี้มีปัญหาเรื่องการเงินของทางร้านนิดหน่อยจึงไม่ค่อยได้กลับไปเที่ยวไทยเหมือนแต่ก่อน
"คุณลุงเนี่ย พูดไทยเก่งกว่าคนที่เป็นคนไทยแท้ๆจากสายเลือดบางคนอีกนะคะ" ฟางคีบตะเกียบเข้าปาก และเงยหน้าขึ้นมายิ้มให้คุณลุง
"ก็ลุงเคยทำงานที่เมืองไทย แล้วก็มีแฟนเป็นคนไทยน่ะ เธอชื่อว่าดวงดาว.." คุณลุงคนนั้น หยิบรูปจากกระเป๋าขึ้นมาให้ทุกคนดู
"สวยจังค่ะ" เฟย์รีบปรบมือ โดยที่ไม่สนใจคนรอบข้างที่มองเธอทั้งร้านเลยแม้แต่น้อย "งั้น..ลุงเคยไปเที่ยวเมืองไทยและที่นั่นก็ให้การต้อนรับอย่างดี เมื่อลุงเป็นเจ้าถิ่นลุงขอนำพาทุกคนเที่ยวญี่ปุ่นด้วยดีมั้ย" ทั้งสี่เริ่มมองหน้ากันและพยักหน้าตอบน้อยๆก่อนจะทานราเมงต่อ
สถานที่แรกที่คุณลุงพาไปก็คือ "สวนซากุระ" ที่นั่นมีต้นซากุระที่สวยงาม และเรียงรายอยู่เต็มสวนไปหมด คุณลุงบอกว่าเมื่อซากุระบานเต็มสวนจะสวยมากและกลิ่นก็จะหอมด้วย สมัยเมื่อ50ปีก่อน เมื่อถึงฤดูที่ดอกซากุระบาน ชาวบ้านทุกคนก็จะรีบมาจับจองที่นั่งและทานข้าวใต้ต้นซากุระด้วยกันทั้งครอบครัว มันเป็นภาพที่อบอุ่น และครอบครัวคุณลุงก็เป็นหนึ่งในนั้นที่ได้ทานข้าวใต้ต้นซากุระ แต่สมัยนี้เรื่องแบบนี้กับถูกลบเลือนไปจากความทรงจำและถูกมองข้าม จึงไม่ค่อยมีใครมานั่งทานข้าวที่พร้อมหน้ากันแบบนี้ แต่กับออกจากบ้านไปเที่ยวเตร่กับเพื่อน และทิ้งพ่อแม่ให้อยู่บ้านเพียงลำพัง เมื่อคิดแล้วมันก็น่าเห็นใจคุณลุงเหมือนกันนะ ที่บางทีอยากอยู่กับครอบครัวที่พร้อมหน้า แต่ต่างคนต่างทำงาน นานๆครั้งจึงจะได้เจอกันสักที....ฟางได้แต่ปลอบใจคุณลุงอยู่ห่างๆ เมื่อทั้งหมดเที่ยวกันจนสมใจก็รีบบอกร่ำลากับคุณลุง และไปหาที่พักทันที
โรงแรมสุดหรูระดับห้าดาวในเมืองของญี่ปุ่น ถึงค่าที่พักจะแพงแต่ก็รู้สึกคุ้มค่ากับการพัก ไม่ว่าจะเป็นห้องน้ำที่สวยหรู ห้องครัวที่ทันสมัย และห้องนอนที่สะอาดสะอ้าน เฟย์ทิ้งตัวลงนอนกับเตียงใหญ่ในห้อง
"เหนื่อยจังเลยพี่ฟาง..."เฟย์ลุกขึ้นมาจากเตียงและเปลี่ยนเป็นดูโทรทัศน์แทน
"ก็ให้ทำไงล่ะ มาไกลขนาดเนี้ย ถอยกลับก็ไม่คุ้มนะสิ" ฟางหยิบเสื้อผ้าในกระเป๋าแขวนในตู้เสื้อผ้า "พรุ่งนี้ก็งานแต่งแก้วแล้ว จะใส่ชุดอะไรดีนะ" เฟย์นั่งคิดนอนคิดยังไงก็นึกไม่ออก แต่ฟางกับหยิบชุดเดรสสีชมพูที่ดูมีราคา ขึ้นมาอละแขวนเอาไว้ มันดูง่ายดายกับเธอมากในการเลือกชุดไปงานแต่งงานเพื่อนสาว
-----------------------------------------------------------------------------------
โทษทีค่ะ พอดีว่าไรท์ไปเที่ยวต่างจังหวัด แล้วWi-Fi ไม่มีเลยสักขีด เลยอัพไม่ได้ ตอนนี้อัพให้แล้วนะคะ
กลับมาปุ๊บ ก็อัพปั๊บเลย
ฟางเริ่มกวาดสายตามองไปรอบๆตน เพื่อมองหาน้องสาวตัวดี "เฟย์ อยู่ไหนของเค้านะ" สิ้นคำพูดฟาง ก็เหลือบไปเห็นสาวร่างเล็กนั่งสั่งอาหารอยู่ในร้านที่ตกแต่งสไตล์ญี่ปุ่นต้นตำหรับ ซึ่งร่างบางเมื่อมองเห็นพี่สาวของตนก็รีบยิ้มให้และกวักมือเรียกให้เข้ามาในร้าน
"ขอราเมง 4 ชามค่า..." เฟย์พูดเป็นภาษาอังกฤษให้เจ้าของร้านชาวญี่ปุ่นฟัง และดูเหมือนเจ้าของร้านจะฟังภาษาอังกฤษออก เมื่อทั้งสี่เริ่มทานอาหาร เจ้าของร้านก็อดไม่ได้ที่จะชวนคุยเรื่องที่เขาฟังและสามารถพูดไทยได้ เพราะเขาเคยทำงานที่ประเทศไทย เจ้าของร้านเป็นชายชราอายุเจ็ดสิบกว่าๆ สัญชาติเป็นคนญี่ปุ่น แต่เขากลับหลงรักเมืองไทยมาก แต่ช่วงนี้มีปัญหาเรื่องการเงินของทางร้านนิดหน่อยจึงไม่ค่อยได้กลับไปเที่ยวไทยเหมือนแต่ก่อน
"คุณลุงเนี่ย พูดไทยเก่งกว่าคนที่เป็นคนไทยแท้ๆจากสายเลือดบางคนอีกนะคะ" ฟางคีบตะเกียบเข้าปาก และเงยหน้าขึ้นมายิ้มให้คุณลุง
"ก็ลุงเคยทำงานที่เมืองไทย แล้วก็มีแฟนเป็นคนไทยน่ะ เธอชื่อว่าดวงดาว.." คุณลุงคนนั้น หยิบรูปจากกระเป๋าขึ้นมาให้ทุกคนดู
"สวยจังค่ะ" เฟย์รีบปรบมือ โดยที่ไม่สนใจคนรอบข้างที่มองเธอทั้งร้านเลยแม้แต่น้อย "งั้น..ลุงเคยไปเที่ยวเมืองไทยและที่นั่นก็ให้การต้อนรับอย่างดี เมื่อลุงเป็นเจ้าถิ่นลุงขอนำพาทุกคนเที่ยวญี่ปุ่นด้วยดีมั้ย" ทั้งสี่เริ่มมองหน้ากันและพยักหน้าตอบน้อยๆก่อนจะทานราเมงต่อ
สถานที่แรกที่คุณลุงพาไปก็คือ "สวนซากุระ" ที่นั่นมีต้นซากุระที่สวยงาม และเรียงรายอยู่เต็มสวนไปหมด คุณลุงบอกว่าเมื่อซากุระบานเต็มสวนจะสวยมากและกลิ่นก็จะหอมด้วย สมัยเมื่อ50ปีก่อน เมื่อถึงฤดูที่ดอกซากุระบาน ชาวบ้านทุกคนก็จะรีบมาจับจองที่นั่งและทานข้าวใต้ต้นซากุระด้วยกันทั้งครอบครัว มันเป็นภาพที่อบอุ่น และครอบครัวคุณลุงก็เป็นหนึ่งในนั้นที่ได้ทานข้าวใต้ต้นซากุระ แต่สมัยนี้เรื่องแบบนี้กับถูกลบเลือนไปจากความทรงจำและถูกมองข้าม จึงไม่ค่อยมีใครมานั่งทานข้าวที่พร้อมหน้ากันแบบนี้ แต่กับออกจากบ้านไปเที่ยวเตร่กับเพื่อน และทิ้งพ่อแม่ให้อยู่บ้านเพียงลำพัง เมื่อคิดแล้วมันก็น่าเห็นใจคุณลุงเหมือนกันนะ ที่บางทีอยากอยู่กับครอบครัวที่พร้อมหน้า แต่ต่างคนต่างทำงาน นานๆครั้งจึงจะได้เจอกันสักที....ฟางได้แต่ปลอบใจคุณลุงอยู่ห่างๆ เมื่อทั้งหมดเที่ยวกันจนสมใจก็รีบบอกร่ำลากับคุณลุง และไปหาที่พักทันที
โรงแรมสุดหรูระดับห้าดาวในเมืองของญี่ปุ่น ถึงค่าที่พักจะแพงแต่ก็รู้สึกคุ้มค่ากับการพัก ไม่ว่าจะเป็นห้องน้ำที่สวยหรู ห้องครัวที่ทันสมัย และห้องนอนที่สะอาดสะอ้าน เฟย์ทิ้งตัวลงนอนกับเตียงใหญ่ในห้อง
"เหนื่อยจังเลยพี่ฟาง..."เฟย์ลุกขึ้นมาจากเตียงและเปลี่ยนเป็นดูโทรทัศน์แทน
"ก็ให้ทำไงล่ะ มาไกลขนาดเนี้ย ถอยกลับก็ไม่คุ้มนะสิ" ฟางหยิบเสื้อผ้าในกระเป๋าแขวนในตู้เสื้อผ้า "พรุ่งนี้ก็งานแต่งแก้วแล้ว จะใส่ชุดอะไรดีนะ" เฟย์นั่งคิดนอนคิดยังไงก็นึกไม่ออก แต่ฟางกับหยิบชุดเดรสสีชมพูที่ดูมีราคา ขึ้นมาอละแขวนเอาไว้ มันดูง่ายดายกับเธอมากในการเลือกชุดไปงานแต่งงานเพื่อนสาว
-----------------------------------------------------------------------------------
โทษทีค่ะ พอดีว่าไรท์ไปเที่ยวต่างจังหวัด แล้วWi-Fi ไม่มีเลยสักขีด เลยอัพไม่ได้ ตอนนี้อัพให้แล้วนะคะ
กลับมาปุ๊บ ก็อัพปั๊บเลย