You are mine

9.9

เขียนโดย Chapond

วันที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 18.24 น.

  52 ตอน
  457 วิจารณ์
  106.41K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 10.24 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8) 8 แมลงเม่าบินเข้ากองไฟ3

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อื้ม”ฟางลืมตาตื่นมาในวันต่อมาแล้วมองร่างสูงที่หลับอยู่ก็ยิ้ม เมื่อคืนเขานอนอยู่กับเธอไม่ได้ไป

ไหนจริงๆ ฟางมองร่างสูงของป๊อปปี้ที่หลับอยู่ด้วยความชื่นชมก่อนจะลุกขึ้นไปสวมเสื้อผ้าเพื่ออา

อะไรทาน

 

 

 

 

 

 

 

“มีแค่นี้ งั้นทำแพนเค้กแล้วกัน”ฟางที่สวมเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งของป๊อปปี้ตัวเดียวแล้วเดินมาที่ครัวแล้ว

พูดก่อนจะจัดการเตรียมอาหารอย่างอารมณ์ดีโดยที่เปิดเพลงเบาๆแล้วโยกส่ายสะโพกไปตาม

จังหวะเพลงอย่างมีความสุข

 

 

 

 

 

 

 

“วันนี้คุณดูสดชื่นดีนะฟาง”ป๊อปปี้ที่ตื่นขึ้นแล้วสวมเสื้อยืดและกางเกงนอนเดินลงมาชั้นล่างเห็นฟาง

กำลังทำกับข้าวอยู่ก็อมยิ้มกับท่าเต้นส่ายสะโพกน่ารักของเธอ ก่อนจะพูดขึ้น ฟางหันหน้ากลับไป

ด้วยความเขินจนหน้าแดง

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ชั้นหิวน่ะลงมาที่ครัวแล้วเจอแป้งแพนเค้ก เลยว่าจะทำแพนเค้กให้ทาน คุณหิวมั้ย”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“หิวสิ หิวมาเพราะเมื่อคืนใช้พลังงานไปเยอะ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มออกมาจนฟางหน้าแดงจัด ก่อนจะ

ทำแพนเค้กและกาแฟแบบง่ายๆให้ป๊อปปี้ ส่วนของเธอก็เป็นแพนเค้กโดยที่ป๊อปปี้รินน้ำส้มให้เธอ

เพราะรู้ว่าเธอไม่ชอบดื่มกาแฟ

 

 

 

 

 

 

 

“กินหมดเลย เก่งมาก”ป๊อปปี้ยิ้มเมื่อเห็นฟางทานแพนเค้กในจานจนหมด แล้วเอามือดูดน้ำผึ้งที่

ติดมือเหมือนเด็กๆ ก่อนจะจับมือที่เปื้อนน้ำผึ้งอีกข้างของฟางมาดูดเลียน้ำผึ้งไปจากนิ้วจนครบทุก

นิ้ว

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ชั้นว่าชั้นไปล้างจานอีกกว่านะคะ”ฟางหน้าแดงจัดก่อนจะรีบพูดออกมา

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวผมช่วยนะ จะได้เสร็จไวๆ”ป๊อปปี้พูดแล้วเดินไปสวมกอดฟางจากด้านหลังก่อนจะช่วยฟาง

ล้างจาน โดนที่ชายหนุ่มโอบกอดเธอจากด้าน เพราะฟางตัวเล็กกว่าป๊อปปี้ทำให้ฟางอยู่ในอ้อม

กอดป๊อปปี้ หน้าแดงจัด

 

 

 

 

 

 

 

“สะ เสร็จแล้วค่ะ คุณไปอาบน้ำเถอะค่ะ”ฟางพูดเมื่อล้างจานเสร็จ

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรกัน อุตส่าห์ทำมื้อเช้าให้ทานจนตัวมีแต่งเหงื่อแบบนี้ เราไปอาบน้ำด้วยกันเถอะนะ”ป๊อปปี้ยิ้ม

ออกมานิดนึงก่อนจะจูงมือฟางขึ้นไปชั้นบนแล้วพาเข้ามาในห้องน้ำ ฟางมองอ่างอาบน้ำแล้วค่อยๆ

ถอดเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งของป๊อปปี้ออกมา ก่อนจะอยู่ในสภาพเปลือยเปล่าโดยที่ป๊อปปี้มองร่าง

บางจากกระจกที่สะท้อน จนฟางลงไปในอ่าง ชายหนุ่มจึงถอดเสื้อผ้าตัวเองออกบ้างแล้วเดินไป

หย่อนตัวเองลงในอ่างอายน้ำตามฟาง ก่อนจะดึงฟางมาอยู่ในอ้อมกอดแล้วหยิบฟองน้ำถูตัวให้กับ

ฟาง ฟางถึงกับหน้าแดงจัดเพราะตอนนี้เธอกับเขามีสภาพเปลือยเปล่าและกำลังอาบน้ำอยู่ในอ่าง

เดียวกัน

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวผมจะทำความสะอาดให้คุณเองนะ”ป๊อปปี้กระซิบข้างหูก่อนที่มือหนาจะบีบครีมอาบน้ำใส่

ฟองน้ำอีกครั้งแล้วเริ่มถูไปตรมตัวของฟาง จนมาถึงอกสวย ชายหนุ่มใช้มือหนาองตัวเองบีบเคล้น

ที่อกสวยก่อนจะบี้ที่เม็ดบัวคู่งามทั้งคู่ของฟาง จนฟางบิดไปมาด้วยความเสียว ก่อนที่ป๊อปปี้จะใช้

มือหนาเลื่อนลงมาที่กลีบกุหลาบของฟาง แล้วใช้มือสอดเข้าไปในโพรงสวยที่อยู่ในน้ำ ฟางบิดตัว

แล้วเอา2มือเกาะขอบอ่างก่อนจะกัดปากตัวเองเพื่อระบายความเสียว

 

 

 

 

 

 

 

 

“อื้ออ”ฟางถูกป๊อปปี้บดจูบอีกครั้ง ก่อนจะถูกชายหนุ่มกัดปากล่างของฟางเบาๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ผมบอกแล้วไงอย่ากัดปาก เพราะผมนี่ล่ะจะเป็นคนกัดปากคุณเอง”ป๊อปปี้พูดก่อนจะจูบฟางอีก

ครั้ง แล้วเอานิ้วบี้เม็ดเสียวจนฟางแทบทนอารมณ์และความต้องการอีกต่อไปไม่ไหว

 

 

 

 

“มะ ไม่ไหวแล้ว’ฟางร้องออกมาเมื่อป๊อปปี้ถอนจูบ

 

 

 

 

 

“ผมทำความสะอาดให้คุณแล้ว ถึงตาคุณฟางแล้วล่ะที่รัก”ป๊อปปี้กระซิบข้างหูก่อนจะลุกขึ้นมานั่งที่

ขอบอ่างแล้วจ้องมองร่างบางที่ตอนนี้หน้าแดงซ่านไปด้วยความต้องการมากมาย ฟางมองป๊อปปี้

นิดนึงก่อนจะอ้าปากครอบคลุมแกนกลางของชายหนุ่ม แล้วค่อยๆรูดเข้ารูดออกจากปากสวย

 

 

 

 

 

“อ๊า ฟาง คุณทำให้ผมแปลกใจเสมอเลยที่รัก”ป๊อปปี้ร้องครางออกมา แล้วเอามือจับผมของร่าง

เล็กที่กำลังสนองอารมณ์และความต้องการของเขาอยู่ ชายหนุ่มไม่อาจจะทนอีกต่อไปก็รีบดึงฟาง

ขึ้นมาก่อนจะรีบอุ้มร่างบางขึ้นในสภาพเปลือยเปล่าทั้งคู่ไปที่ห้องนอน

 

 

 

 

 

 

 

“เชื่อใจผมนะที่รัก”ป๊อปปี้จ้องมองร่างของฟางที่เปลืยเปล่าเหมือนกับตัวเอง ก่อนจะขอมือของฟาง

แล้วชายหนุ่มก็เอาเนคไทสีเทาของเขามามัดมือฟางไว้

 

 

 

 

 

 

 

“เรามาเล่นเกมส์กันนะฟาง ผมจะให้คุณเอามือขึ้นไว้เหนือหัวตัวเอง ถ้าคุณเอามือลงมา นั่นถือว่า

เกมส์โอเวอร์”ป๊อปปี้พูดแล้วดันฟางลงไปนอนกับเตียงก่อนจะเริ่มซุกไซร้ตามตัวของฟางแล้วดูด

เม้มอกสวย

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊า/อ๊ะ อย่านะเดี๋ยวเกมส์โอเวอร์ซะหรอก”ฟางร้องครางแล้วเอามือลงหมายจะกอดเขา แต่ป๊อปปี้

ร้องห้ามไว้ ฟางจึงต้องเอามือไว้ด้านบนตามเดิมแล้วต้องแอ่นสะโพกรับเมื่อ ร่างสูงปรนเปรอตาม

ร่างกายของเธอ จนมาถึงใจกลางตัวเธอ ชายหนุ่มใช้ปากปรนเปรอเธอจนฟางต้องร้องครางออกมา

ไม้ได้ศัพท์กับสัมผัสที่แปลกใหม่เข้ามาจนร่างบางหลับตาพริ้ม ก่นฟางจะได้ยินเสียงแกะห่อฟรอยด์

แล้วสักพัก ฟางก็ลืมตาแล้วรู้สึกได้ว่าชายหนุ่มสอดใส่เข้ามาในตัวเธอ

 

 

 

 

 

 

“อื้อ อย่าเอามือลงนะที่รัก”ป๊อปปี้พูดแล้วเอามือหนากดไม่ให้ฟางเอามือลงก่อนจะขยับสะโพกเข้า

ออก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรกันปลื้ม สายโด่งป่านนี้แล้วทำไมลูกชายชั้นไม่ลงมาอีก”ฟางที่อยู่ในอารมณ์ที่ครุกรุ่นไปด้วย

เพลิงอารมณ์ที่ชายหนุ่มมอบให้ก็ชะงักเมื่อได้ยินเสียงเหมือนคนกำลังคุยกันนอกห้อง

 

 

 

 

 

 

 

“คุณภาณุกำลังนอนอยู่ครับ แล้วเอ่อ เขาไม่ได้อยู่คนเดียว”ปลื้มที่อยู่นอกห้องพยายามจะห้าม

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรกัน ลูกชายชั้นนอนตื่นสาย ไม่ได้การแล้วล่ะ”เสียงของสาวคนนั้นพูดอีกครั้งก่อนที่ป๊อปปี้จะ

ผละออกากร่างบาง

 

 

 

 

 

 

“ฟาง รีบแต่งตัวเร็ว แม่ผมมา”ป๊อปปี้รีบพูดก่อนจะรีบลุกใส่เสื้อผ้าตัวเอง ฟางเหวอก่อนจะรีบแก้มัด

ตัวเองจากเนคไทแล้วหาเสื้อผ้าตัวเองใส่อย่างลวกๆ เมื่อใส่เสร็จพอดีกับที่ป๊อปปี้โอบเอวแม่ตัวเอง

เข้ามาในห้อง

 

 

 

 

 

 

“สะ สวัสดีค่ะคุณนายจิระคุณ”ฟางหน้าแดงจัดแล้วรีบไหว้แม่ป๊อปปี้อย่างนอบน้อม

 

 

 

 

 

 

 

“แม่ครับ นี่ฟาง ธนันต์ธรญ์ เธอเป็นนักข่าวจากนิตยสารKz ที่จะมางานเลี้ยงครบรอบ10ปีของรี

สอร์ตเราเย็นนี้ครับ”ป๊อปปี้รีบแนะนำฟางให้แม่ป๊อปปี้รู้จัก

 

 

 

 

 

 

 

“หนูเป็นคนสวยจังเลย ป๊อปรู้จักสาวน้อยน่ารักๆแบบนี้ก็ไม่บอกแม่นะ เย็นนี้จะมาร่วมงานเราใช่มั้ย

ลูก ดีเลยแล้วเจอกันนะจ้ะ”แม่ป๊อปปิ้มก่อนจะเดินออกไปกับปลื้ม

 

 

 

 

 

 

“ชั้นชอบแม่คุณจังเลยค่ะ”ฟางพูดเมื่อแม่ของป๊อปปี้และปลื้มออกไปจาห้องแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

“แน่นอนล่ะแม่ผมก็ชอบคุณด้วย เพราะว่าคุณคือคนแรกที่แม่ผมมาเห็นผมอยู่กับผู้หญิง ดีเลยท่าน

จะได้ไม่หลงคิดว่าผมเป็นเกย์อีก”ป๊อปปี้พูดติดตลก

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ แล้วผู้หญิงที่เคยเป็นทาสคุณล่ะคะ”ฟางถามด้วยความสงสัย

 

 

 

 

 

 

 

“ท่านไม่รู้เรื่องนี้หรอก เอาล่ะฟาง เดี๋ยวผมจะให้คนในรีสอร์ตมาแต่งตัวและทำผมให้คุณนะ แล้ว

หลังจากงานเลี้ยงคืนนี้เราจะได้มาคุยเรื่องสัญญาของเรา”ป๊อปปี้พูดก่นจะหอมแก้มฟางแล้วเดิน

ออกไป แล้วสักพักก็มีพนักงานหญิงในรีสอร์ต2-3คนเข้ามาอย่างที่ป๊อปปี้บอกแล้วจัดการแต่งตัว

แต่งหน้าทำผมให้เธอสำหรับงานตอนเย็นจนออกมาสวยจนเธออึ้งไม่คิดว่าครั้งหนึ่งในชีวิตนี้เธอจะ

ได้แต่งตัวแบบนี้ ป๊อปปี้สามารถเสกให้เอกลายเป็นแบบนี้ได้

 

 

 

 

 

 

 

“คุณสวยมากเลยรู้มั้ย”เมื่อใกล้ถึงเวลางานป๊อปปี้ก็เดินมารับฟางที่แต่งตัวเสร็จพอดีก่อนจะควงเธอ

เข้ามาในงาน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณป๊อปคะ ชั้นว่าคุณปล่อยชั้นเถอะค่ะ ชั้นมาในฐานะผู้ร่วมงานแถมเป็นแค่นักข่าวธรรมดาเอง

คุณเข้าไปหาผู้ใหญ่เถอะค่ะ ชั้นอยู่ตรงนี้ได้”ฟางพูดเมื่อเห็นไฮโซหรือคนอื่นๆเริ่มมองเธอแล้ว

ซุบซิบ

 

 

 

 

 

 

 

“กะแล้วว่าต้องอยู่นี่เอง ป๊อปปี้คะ เมื่อกี้มีเพื่อนคุณจากอเมริกาเค้าถามหาคุณใหญ่เลยค่ะ”จินนี่พูด

แล้วเดินมาคล้องแขนป๊อปปี้แล้วพาป๊อปปี้ไป ฟางมองตามภาพที่จินนี่พาป๊อปปี้ออกไปแล้วซึม เธอ

มันก็แค่คนธรรมดาไม่ใช่ไฮโซหรือเซเลปที่ไหน ยังไงซะ คนที่จะยืนเคียงข้างป๊อปปี้จริงๆต้อง

มีหน้าตาทางสังคมแบบจินนี่สิ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เชอะ ทำเป็นควงคุณภาณุ อย่างมีหน้ามีตาในสังคมล่ะสิเลยควงเค้าน่ะ”เฟย์ที่อยู่ในงานมองภาพที่

จินนี่ควงป๊อปปี้ไปเจอนักข่าวแล้วทำท่าเป็นเของก็ว่าก่อนจะหันไปเห็นพิมที่เดินตามป๊อปปี้และจินนี่

อยู่ห่างๆ

 

 

 

 

 

 

 

“มานั่งบ่นอะไรตรงนี้น่ะ”เขื่อนเดินมาหยิบไวน์แล้วเห็นเฟย์นั่งคนเดียวก็เดินมานั่งด้วย

 

 

 

 

 

 

“แล้วนี่ไม่ไปตามคุณภาณุเหมือนทุกครั้งล่ะคะคุณเขื่อน”เฟยืเหล่มองเขื่อนที่อยู่สูทสีสดใสแล้วว่า

 

 

 

 

 

 

“ทำไมต้องไปด้วย คนเยอะวุ่นวาย ปวดหัว”เขื่อนพูดพลางนั่งมองตัวเองที่กระจกแล้วเช้คหน้าตา

ตัวเอง

 

 

 

 

 

 

“ค่า สวยแล้วค่า นี่เอาแป้งมั้ยคะ เดี๋ยวหน้าซีด”เฟย์พูดแล้วยื่นแป้งพัพตัวเองให้

 

 

 

 

 

 

 

“อุ้ยตาย พกมาด้วยหรอ ขอบใจนะ”เขื่อนมองเฟย์แล้วแอบขำก่อนจะแกล้งหยิบแป้งมามาเติมที่

หน้าตัวเอง

 

 

 

 

 

 

“ค่ะ ลิปกลอสมั้ยคะจะได้ปากอวบอิ่ม”เฟย์เห็นแล้วยิ่งนึกสนุกหยิบลิปกลอสตัวเองให้เขื่อน

 

 

 

 

 

“ค่ะ งั้นเธอต้องแต่งบ้างนะ”เขื่อนเห็นเฟย์สนุกก็พูดก่อนจะหยิบลิปกลอสทาปากเฟย์ โดยที่เฟย์รีบ

เบือนหน้าหลบแล้วขำด้วยกันทั้งคู่ อย่างน้อยเขื่อนก็ทำให้เฟย์ไม่เหงาในงานที่เธอไม่รู้จักใครแบบ

นี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปคะแล้วนี่น้องสาวของป๊อปเมื่อไหร่จะกลับมาจากฝรั่งเศสหรอคะ จินนี่ว่าจะชวนน้องโบว์เค้า

ไปฮ่องกลต่อเพราะช่วงนี้กำลังเซลล์เลย แล้วเราค่อยจัดปาร์ตี้ต้อนรับน้องโบว์มั้ยคะ”จินนี่เกาะแขน

ป๊อปปี้แล้วพูดอย่างสนิทสนม

 

 

 

 

 

 

“โบว์เค้ากลับมาจากฝรั่งเศสคงอยากจะพักที่ไทย แล้วส่วนปาร์ตี้แม่ผมคงอยากจะจัดแบบเงียบๆ

ทานข้าวกันแค่คนในครอบครัว เอ่อ เดี๋ยวผมขอตัวไปหาแม่ผมก่อนนะครับ”ป๊อปปี้พูดแล้วดึงแขน

ออกจากจินนี่แล้วไปหาแม่ตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

“แหมๆ อยากเป็นเจ้าของเค้าแต่สุดท้ายเค้าก็ไม่เอา”พิมเห็นจินนี่ถูกทิ้งก็เดินเข้ามาว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นน่ะยังไงต้องไห้เจอป๊อปปี้กับแม่เค้าอยู่แล้วไม่เหมือนเธอ อีแค่เลขา คนละคลาส”จินนี่เบ้ปาก

ใส่ก่อนจะเดินไปหาป๊อปปี้ที่พูดคุยกับแม่และพ่อตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

“คนละคลาสงั้นหรอ เธอไม่มีวันได้คุณป๊อปไปหรอก”พิมพูดอย่างคับแค้นใจ

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าวหนูจินนี่ เดินช่วยดูแลงานทั้งหมดกับตาป๊อปเหนื่อยมั้ยลูก จงเบ พาจินนี่ไปพักด้วยนะลูก”แม่

ป๊อปปี้พูดแล้วหันไปพูดกับลูกชายบุญธรรมคนโตอย่างนายแพทย์งเบที่ยืนคุยกับพ่อของเขาอยู่

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรค่คุณแม่ จินนี่ไม่เหนื่อยหรอกค่ะถ้าเพื่อป๊อปปี้แล้ว”จินนี่พูดอย่างสนิทสนมแล้วมอง

ป๊อปปี้ตาหวานเยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

“น้องจินนี่ก็ควรจะไปพักบ้างนะครับ นี่เป็นงานของครอบครัวพี่ พวกเราจัดการเองได้”จงเบรีบพูด

ทำให้จินนี่หันขวับไปค้อนใส่ชายหนุ่มทันที

 

 

 

 

 

 

“จริงสิลูก แล้วหนูฟางล่ะไปไหนแล้ว”แม่ป๊อปปี้ถามถึงฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“ใครกัน ฟาง”จงเบ พ่อป๊อปปี้และจินนี่แปลกใจที่เห็นแม่ป๊อปปี้พูดถึงฟาง

 

 

 

 

 

 

“จริงสิ”ป๊อปปี้นึกได้ก็รีบปลีกตัวมาหาฟาง แล้วก็เห็นเธอนั่งเหงาอยู่ริมน้ำพุคนเดียว

 

 

 

 

 

 

 

 

“กระต่ายของผม ไหงมานั่งเบื่อตรงนี้คนเดียวครับ”ป๊อปปี้เดินเข้ามาทักฟาง

 

 

 

 

 

 

“ก็สัมภาษณ์แล้วก็เก็บรายละเอียดต่างๆในงานหมดแล้ว พี่ๆตากล้องที่มาก็กลับแล้ว ชั้นก็ออกมา

บ้างสิคะ ในนั้นมีแต่พวกไฮโซ นักธุรกิจชื่อดัง รวยๆมีเงินทั้งนั้น ชั้นอยู่ในนั้นคงไม่เหมาะ”ฟางพูด

แล้วซึมลงไป

 

 

 

 

 

 

“ทำไมถึงคิดแบบนั้นล่ะครับ วันนี้คุณสวยมากนะอย่าให้ความเศร้ามาอยู่บนใบหน้าคุณแบบนี้สิ ผม

ไม่ชอบเลยที่คุณทำหน้าแบบนี้ ไปกันเถอะครับ เจ้าหญิงของผม”ป๊อปปี้เดินไปลูบผมคนตัวเล็ก

อย่างอ่อนโยน

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวค่ะ แล้วนี่เราจะไปไหนกันคะ”ฟางเหวอเมื่อป๊อปปี้จูงมือเธอเข้ามาในงานอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

“ก็ไปหาพ่อแม่ผมไงที่รัก พวกเค้าอยากเจอคุณนะ”ป๊อปปี้ยิ้มแล้วพูดก่นจะพาฟางเข้าไป ฟางใจ

เต้นรัว เพราะป๊อปปี้กับเธอเหมือนอยู่ห่างไกลกันมาก แล้วสิ่งที่เขาทำให้ทั้งหมดมันเหมือนเธออยู่

ในฝันดีที่ไม่อยากตื่นขึ้นมาเลย

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้คงเหมือนเจ้าชายที่พาฟางเข้ามาอยู่ในความฝันจนฟางไม่อยากตื่น

 

แล้วฟางจะเป็นยังไงต่อไปต้องติดตามกันนะจ้ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา