You are mine

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตื่นเต้นหรอฟาง ดูสิ มือลื่นเชียว”ป๊อปปี้ถามเมื่อเตรียมตัวจะลงจากรถแล้วจับมือฟางพบว่ามือเธอ

ชุ่มไปด้วยเหงื่อ

 

 

 

 

 

 

“ตื่นเต้นสิคะ งานสังคมไฮโซแบบนี้ฟางเคยมาแค่ทำข่าวไม่เคยเข้ามาแบบนี้เลย”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“เอาน่า หายใจเข้าลึกๆนะ ไม่ต้องเกร็ง เจ้าของงานในนี้ยังไงก็คือครอบครัวของผม ไม่มีใครว่า

หรอก เพราะพวกเค้าชอบคุณกันนะ เอาล่ะไปกันเถอะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะพาฟางลงจากรถตัวเอง

 

 

 

 

 

 

แชะ แชะ แชะ

 

 

 

 

 

ทันทีที่ป๊อปปี้ควงแขนลงรถมากับฟางนักข่าวที่มารอถ่ายภาพก็รัวชัตเตอร์ทันที

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อปปี้พาพี่ฟางมาแล้วค่ะพ่อแม่”เมื่อเข้ามาในงาน โบว์ก็รีบพูดก่อนจะเดินเข้ามาทักทายฟางกับ

ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“วันนี้ฟางสวยมากเลยนะครับ”จงเบเดินเข้ามาทักและชมฟางอย่างเป็นมารยาท

 

 

 

 

 

 

“แน่นอน เพราะแฟนผมสวยมาก พี่จงเบล่ะทำไมไม่พาสาวๆมาเปิดตัวกับที่บ้าน”ป๊อปปี้รีบโอบเอว

ฟางไว้แล้วพูด

 

 

 

 

 

 

“พี่น่ะยุ่งแต่กับโรงพยาบาลและคนไข้ จะมีผู้หญิงที่ไหนมาสนใจ”จงเบพูดแล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 “แล้วโบว์ล่ะ ไม่พาแฟนมาเปิดตัวรึไง”ป๊อปปี้ถามน้องสาวตัวเองบ้างทันที

 

 

 

 

 

“ยังไม่ใช่แฟนค่ะแค่ดูๆใจกันไป นี่ไงคะ พี่กั้งรุ่นพี่คนไทยที่เรียนด้วยกันที่ฝรั่งเศส”โบว์พูดก่อนจะ

พากั้งที่พึ่งเดินเข้ามาไปทักทายคนในครอบครัว ฟางเห็นป๊อปปี้ยิ้มและหัวเราะกับครอบครัวก็ยิ้ม

ออกมาก่อนจะปลีกตัวไปหาน้ำดื่ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“จะหยิบจะจับอะไรเดี๋ยวนี้ก็ช่วยสำรวมหน่อยนะคะ เพราะอย่าลืมว่าเป็นใคร”พิมปรี่เข้ามาหาฟาง

ทันที

 

 

 

 

 

 

“แล้วนี่มาหาพวกไวน์ดื่ม นี่ดื่มเป็นกับเค้าด้วยหรอ”จินนี่ที่เห็นพิมเริ่มเข้าไปหาฟางก็เดินเข้ามาบ้าง

 

 

 

 

 

 

“อ้อ ถ้ากินไม่เป็นนำเปล่าทางโน้นก็มีนะ เบรกของสื่อมวลชนก็มี ตรงนี้น่ะวี ไอพี”พิมเยาะ

 

 

 

 

 

 

“เห้อ นี่สินะที่เค้าเรียกว่าหนูตกถังข้าวสาร”จินนี่เห็นฟางไม่มีปากไม่มีเสียงก็ยิ่งได้ใจ

 

 

 

 

 

 

“ตรงนี้คือที่วี ไอพีใช่มั้ยคะ ดีค่ะเพราะนี่ก็คือที่ของฟาง เพราะฟางมากับคุณป๊อป คนที่ได้ชื่อว่า

เป็นแฟนของฟาง แล้วจะบอกว่าฟางตกถังข้าวสารนี่ก็คงไม่ได้เพราะฟางไม่เคยร้องขออะไรคุณ

ป๊อปเลย มีแต่เค้าที่ให้ฟาง”ฟางว่า

 

 

 

 

 

 

“ปากเก่งดีนะ สงสัยปอกลอกเอาเงินจากคุณภาณุมาได้เยอะแล้วล่ะสิท่า”พิมว่า

 

 

 

 

 

 

“อย่าคิดว่าฟางจะเป็นเหมือนพวกคุณสิคะ เรารักกันที่ใจไม่ใช่เงินทอง”ฟางเริ่มโมโหพูดพลางดื่ม

ไวน์รวดเดียว

 

 

 

 

 

 

 

“หรอ รักกันที่ใจไม่มีเงินมาเกี่ยวงั้นวันนี้งานประมูลก็ทำให้เห็นทีสิว่าเธอน่ะมีเงินพอที่จะซื้อของใน

งานนี้ที่บังเอิญเป็นข้าวของของตระกูลจิระคุณ เอ อย่างเธอคงไม่กล้าหรอกนะเพราะลำพังเงิน

เดือนนักข่าวมีไม่พอยาไส้”จินนี่ดูถูก

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วเราจะได้เห็นดีกันค่ะ”ฟางข่มอารมณ์โกรธที่ถูกดูถูกไว้แล้วพูดก่อนจะดื่มไวน์แก้วที่3หมดแล้ว

เดินไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอาละค่ะ ขิ้นต่อไปของงานประมูลคราวนี้จะเป็นพวกบ้านพักตากอากาศที่จิระคุณมีอยู่ เริ่มจาก

บ้านพักตากอากาศริมน้ำที่อยุธยาราคาเริ่มต้อนที่3แสนบาทครับ”พิธีกรบนเวทีเริ่มเคาะราคาสินค้า

ในงานประมูลชิ้นต่อไป

 

 

 

 

 

 

 

“เอาแล้วครับ ตอนนี้บ้านบ้านพักตากอากาศริมน้ำที่อยุธยาราคาอยู่ที่1ล้านแล้วนะครับมีใครให้

มากกว่านั้นอีกมั้ยครับ”พิธีกรถาม ทำให้ฟางที่นั่งข้างป๊อปปี้หันไปมองจินนี่และพิมนี่นั่งอยู่เยื้อๆงตัว

เองก็กดดัน

 

 

 

 

 

 

“1ล้าน5ค่ะ”ฟางพรวดพราดลุกขึ้นยกมือแล้วประกาศราคาท่ามกลางความตกใจของป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“1ล้าน5ครั้งที่1 ครั้งที่2 ครั้งที่3 เอาล่ะครับยินดีด้วยนะครับที่บ้านบ้านพักตากอากาศริมน้ำที่

อยุธยาตกเป็นของคุณฟางในราคา1ล้าน5แสนบาทถ้วนครับ แหมยินดีกับตระกูลจิระกุลด้วยนะครับ

ที่มีแฟนสาวคุณภาณุใจป้ำยอม่ายเงินการกุศลครั้งนี้ไป สงสัยคราวนี้คุณภาณุต้องดีใจมาก

แน่ๆ”พิธีกรพูดตามด้วยแขกในงานปรบมือ ฟางเริ่มได้สติแล้วอึ้งไม่คิดว่าตัวเองจะบุ่มบ่ามทำอะไร

บ้าๆแบบนี้ไป ก่อนจะหันไปมองจินนี่และพิมที่หัวเราะอย่างสะใจพลางเอามือปิดปาก

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ คือว่าฟาง”ฟางนั่งลงแล้วหันไปมองป๊อปปี้ที่นั่งนิ่งมองหน้าฟาง

 

 

 

 

 

 

“นี่ผมควรจะทำยังไงกับคุณดีฟาง ผมอยากจะลงโทษคุณจริงๆ”ป๊อปปี้พูดและข่มอารมณ์โกรธตัว

เองไว้

 

 

 

 

 

 

“ฟางขอโทษนะคะ”ฟางเศร้าเมื่อเห็นว่าป๊อปปี้โกรธตัวเองก็เดินออกมาจากงานทันที

 

 

 

 

 

 

 

“จะไปไหนน่ะฟาง งานยังไม่เลิกเลยนะ”ป๊อปปี้รีบเดินไปจับมือฟางที่พุ่งออกมาจากงาน

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางทำให้คุณโกรธ ฟางนี่แย่มากจริงๆ”ฟางพูดแล้วเศร้า ชายหนุ่มจ้องมองดวงตาของร่างบางที่

ศร้าผ่านจากหน้ากากที่ปกปิดอยู่ก็เดินจูงมือฟางขึ้นมาชั้นบนที่เป็นห้องพัก

 

 

 

 

 

 

 

“นี่คือห้องนอนจองคุณหรอคะ”ฟางถามป๊อปปี้ที่เดินนำเธอเข้าด้านใน

 

 

 

 

 

 

 

“ใช่ เคยอยู่ที่นี่จนเริ่มเข้ามหาลัยก่อนจะออกไป เห้อ ฟางผมจะทำยังไงกับคุณดี นี่งานการกุศล

ของพ่อแม่ผมเค้าต้องการหาเงินจากคนรวยเพื่อไปช่วยเหลือคนยากไร้ แต่คุณกลับมาประมูลบ้าน

ของผมเองเนี่ยนะ”ป๊อปปี้บ่น

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางขอโทษค่ะ ก็ตอนนั้นฟางไม่อยากถูกใครหาว่าฟางเกาะคุณกินแล้วไม่ทำอะไรเลย ฟางเลย

เผลอทำอะไรโง่ๆไป”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ผมอยากจะฟาดคุณนัก แต่ผมก็ทำไม่ได้เพราะผมห้ามตัวเองไว้แล้ว”ป๊อปปี้พูดแล้วนั่งลงกับเตียง

 

 

 

 

 

“ลงโทษชั้นเถอะนะคะถ้ามันจะทำให้คุณหายโกรธฟาง ฟางขอโทษ”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นผมจะลงโทษคุณในแบบของผม เอาล่ะถ้าอยากให้ผมลงโทษคุณนักก็ถอดเสื้อผ้าของคุณออก

หมดซะฟาง เหลือมันไว้แค่หน้ากากที่สวมกับส้นสูงที่ใส่เท่านั้นล่ะ”ป๊อปปี้นิ่งก่อนจะพูดขึ้นทำให้

ฟางใจเต้นรัว แต่ด้วยเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่เธอดื่มไป3แก้วรวดหรือเพราะอะไร มันทำให้ฟาง

ยอมทำตามคำสั่งแต่โดยดี

 

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นทีนี้ก็ทำให้ผมเย็นลงสิ”ป๊อปปี้มองร่างบางที่เปลือยเปล่าก็พูดขึ้นก่อนที่จะหย่อนตัวลงที่เตียง

นอน ฟางมองสักพักก่อนจะเดินเข้ามาจูบร่างสูงก่อนจะก้มไปปลดเข็มขัดและรูดซิบกางเกงชาย

หนุ่มลงมา

 

 

 

 

 

 

 

 

“อื้อ ฟาง”ป๊อปปี้แทบครางเมื่อร่างเล็กเริ่มอ้าปากครอบคลุมแกนกลางของชายหนุ่มก่อนจะรูดมัน

ขึ้นลงเรื่อยๆ จนร่างสูงต้องเอามือขยุ้มผมร่งบางไว้จนใกล้ถึงฝั่งฝัน

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ คุณป๊อป”ฟางร้องออกมาเมื่อร่างสูงจับเธอโก่งโค้งเอาหน้าเข้าหาเตียงก่อนจะแยกขาร่างบาง

แล้วสอดใส่แกนกลางเข้าไปในลำตัวของเธอ ร่างบางแทบหอบและครางออกมาเบาๆเมื่อแกน

กลางสอดใส่เข้าไปจนสุดด้าม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ อ๊ะ คุณป๊อปแรงอีก”ฟางร้องครางพอใจเมื่อถูกชยหนุ่มดันสะโพกเข้าออก แล้วจับมือทั้ง2ข้าง

ของเธอไพล่หลังและจับไว้ด้วยมือข้างเดียวโดยอีกมือจับหัวไหล่ฟางแน่นเพื่อยึดไม่ให้ฟางไปไหน

จากแรงของเขา

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะๆ

 

 

 

 

 

 

สะโพกร่างบางที่เด้งรับแกนกลางชายหนุ่มนั้นเริ่มตอดรับด้านในตอนชายหนุ่มต้องตีที่สะโพกฟาง

อย่างเมามัน

 

 

 

 

 

 

“อื้มม”ฟางถูกพลิกตัวมาบดจูบอย่างร้อนแรงโดยที่ฟางเองก็จูบตอบป๊อปปี้เช่นกัน

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ ผมชักไม่แน่ใจแล้วว่าคุณหรือผมใครถูกลงโทษกันแน่”ป๊อปปี้กระซิบข้างหูและคลอเคลียตาม

ลำคอ ก่อนจะซุกไซร้ฟางที่ยืนหันหลังแล้วเอาหน้าแนบกระจกห้องนอน แล้วถูกป๊อปปี้ขบใบหูจน

ฟางแทบครางออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ  อ๊ะ คุณกำลังทรมานฟาง ฟางเริ่มไม่ไหวแล้ว”ฟางหอบหายใจเมื่อถูกชายหนุ่มแช่แกนกลาง

ไว้ไม่ยอมขยับ

 

 

 

 

 

 

 

“คุณสวยเหลือเกินฟาง สวยไปหมดทั้งตัว”ป๊อปปี้ได้ยินแล้วยิ่งยั่วร่างบางไม่ยอมขยับสะโพก

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางไม่ไหวแล้ว อื้ออ”ฟางบิดไปมาเร่าๆด้วยความเสียว แล้วจะเด้งสะโพกตัวเอง จึงถูกป๊อปปี้บด

จูบอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ ฟาง”ป๊อปปี้ที่แกล้งให้ฟางทรมานไปทั้งตัวแล้วก็พลิกตัวฟางมาด้านหน้าโดยไม่ถอน

แกนกลางก่อนที่จะเอาร่างบางแนบกับหน้าต่างแล้วเอาขาทั้งสองข้าง เกี่ยวรัดเอวไว้แล้วเด้ง

สะโพกอย่างเร็วและแรงจนฟางต้องเอามือกอดรอบลำคอชายหนุ่มไว้ไม่ให้ตัวเองตก ชายหนุ่มถอน

ชอบฟางออกมาแล้วร้องครางก่อนจะขบเม้มที่อกสวย

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ คุณป๊อป มะ ไม่ไหวแล้ว”ฟางหลับตาพริ้มภายใต้หน้ากากที่สวมแล้วครางออกมา ป๊อปปี้รีบอุ้ม

ฟางไปนอนราบกับเตียงนอนก่อนที่จะถอนแกนกลางออกมาจากตัวฟางได้ทันไม่ให้สายธารที่ขาว

ไหลรินเข้าไปในร่างกายของร่างบาง ป๊อปปี้จัดการกับตัวเองเสร็จแล้วก็เดินออกมาจากห้องน้ำมอง

ร่างบางที่เปลือยเปล่าแต่ยังสวมหน้ากากจากงานเลี้ยงและรองเท้าส้นสูงอยู่บนเตียงก็ยิ้มก่อนจะ

เดินเข้าไปกอดร่างบางไว้ไม่ปล่อย

 

 

 

 

 

 

 

งานนี้จะขอบคุณจินนี่กับพิมดีมั้ยนะ ที่มีการลงโทษใหม่แบบนี้กับฟาง

 

 

ได้ข่าวว่าข้างล่างยังจัดงานเลี้ยงอยู่ คู่นี้ก็ยังไม่เว้นนนน

 

 

 

กลับมาแล้วจ้าาาาา โทษทีที่หายไปนาน พอดีวันเสาร์แฟนไรเตอร์มา ไรเตอร์เลยแวบไปหาแฟนของไรเตอร์นานไปหน่อย คือนานทีกว่าจะมา อิอิ