You are mine

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟาง ตื่นได้แล้วลูก เดี๋ยวไปสัมภาษณ์งานไม่ทันนะ”เสียงของป้าเจ้าของบ้านเช่าเดินมาเคาะประตู
ห้องที่มีรูปกระต่ายน้อยสีชมพูแขวนติดไว้หน้าห้องทำให้เจ้าของห้องรีบตื่นแล้วออกไปจัดการกับ
ตัวเองอย่างรวดเร็ว
 
 
 
 
 
 
“สู้ๆนะ ยิ้มให้กับวันนี้ฟาง”ฟางยืนมองกระจกแล้วพูดกับตัวเองก่อนจะรีบลงมาจากชั้นบน
 
 
 
 
 
 
“ฟาง อย่าลืมไหว้แม่กับพ่อเค้านะลูก”ป้าเจ้าของบ้านพูด ฟางยิ้มก่อนจะยกมือไหว้อัฐิพ่อแม่บนหิ้ง
แล้วรีบออกไป
 
 
 
 
 
 
 
 
“ตายแล้ว แท็กซี่แพงไป งั้นก็ต้องรอรถเมล์แล้วกัน”ฟางพูดแล้วรีบวิ่งไปที่ท่ารถเมล์
 
 
 
 
 
 
 
 
ซ่า
 
 
 
 
 
จู่ๆรถเบนซ์คันหรูก็ขับมาอย่างเร็วและเหยียบเอาน้ำข้างทางกระเซ็นไปโดนกระโปรงสวยของฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
“บ้าที่สุดเลย อะไรเนี่ย”ฟางร้องแล้วหันไปมองรถคันนั้นเพื่อจดจำลักษณะและเลขทะเบียนรถทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“จอดมั้ยครับเข้านาย”คนขับรถถามเจ้านายหนุ่มที่หันกลับไปมองคนตัวเล็กที่ยืนบ่นตัวเองอยู่
 
 
 
 
 
 
 
“ช่างเถอะสกล เดี๋ยวจะไม่ทันประชุมแล้วถ้ามีโอกาสเจอเธออีกชั้นจะเป็นฝ่ายขอโทษเธอเอง”ชาย
คนนั้นพูดแล้วมองฟางที่ทำหน้างอก่อนจะตกใจรีบวิ่งขึ้นรถเมล์ไปด้วยความเร่งรีบ
 
 
 
 
 
 
 
“ซวยๆ ซวยชะมัดเลย รถเมล์บ้าจอดเลยป้าย ไหนจะโดนรถคันนั้นเหยียบน้ำใส่เราอีก สาธุ พ่อจ๋า
แม่จ๋า ช่วยให้เจ้านายเห็นใจรับฟางเข้าทำงานด้วยนะจ้ะ เพี้ยง”ฟางที่รีบวิ่งมาในบริษัทแล้วไหว้
ของพรพ่อแม่ก่อนเข้าไป
 
 
 
 
 
 
 
“ว้าย”แล้วจู่ๆฟางก็ชนเข้าจังๆกับหญิงสาวคนหนึ่ง
 
 
 
 
 
 
 
“สมัยนี้แล้ว ยังจะมีพวกงมงายบนบาลขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์อีกหรอ ไร้สาระ”หญิงสาวคนนั้นพูดเมื่อเห็น
ฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ คุณแคท”ฟางอึ้งแล้วจพได้ว่า เธอคือแคท บก.นิตยสารชื่อดังที่เธอกำลังจะไปสัมภาษณ์
 
 
 
 
 
 
 
“เธอมาสัมครงานที่นี่หรอ งั้นกลับไปได้เลยนะ เพราะชั้นไม่รับลูกน้องที่งมงายเข้าทำงานเด็ด
ขาด”แคทว่า
 
 
 
 
 
 
“ไม่ใช่นะคะคุณแคท ฟางไม่ได้งมงายอะไรเลยนะคะ”ฟางพยายามอธิบายให้แคทเข้าใจ
 
 
 
 
 
“แพท ส่งแขก”แคทมองแล้วส่ายหน้าก่อนจะบอกเลขคนสนิท
 
 
 
 
 
 
“เชิญทางนี้ดีกว่าค่ะคุณน้อง”แพทพูดแล้วดึงแขนฟางที่กำลังเหวอตกใจอยู่
 
 
 
 
 
 
 
“คุณแคทคะ เกิดเรื่องใหญ่แล้วค่ะ”พนักงานสาวอีกคนรีบวิ่งมาหาแคทพร้อมซองขาว
 
 
 
 
 
 
“อะไรกันนี่เห็นบริษัทชั้นเป็นยังไงเนี่ย นึกอยากจะลาออกก็ลา โอ๊ยจะบ้าตาย แล้วบ่ายนี้ต้องไป
สัมภาษณ์เซเลปที่งานเปิดตัวสปาของจิระคุณซะด้วย”แคทบ่นอุบเมื่อนึกถึงนักข่าวคนเก่งของเธอ
ต้องลาออก พอจะไหว้วานให้คนอื่นก็ไม่ได้เพราะมีงานรัดตัวอยู่แล้ว พลันสายตาหันไปเห็นฟางที่
ยืนอยู่ไม่ยอมไปไหนก็คิดออก
 
 
 
 
 
 
 
“เธอ อยากจะได้งานที่นี่มากใช่มั้ย ดี งั้นบ่ายนี้ไปทำข่าวที่สปาจิระคุณทีสิ ถ้างานออกมาโอเค ชั้น
จะรับเธอเข้าทำงานในตำแหน่งผู้สื่อข่าวนี้ เข้าใจมั้ย”แคทเดินไปพูดกับฟางแล้วเดินเข้าไปในห้อง
ทำงานตัวเองท่ามกลางความตกใจของฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“ยินดีด้วยนะคนเก่ง ในที่สุดก็ได้งานแล้ว”ชายหนุ่มคนหนึ่งพูดเมื่อมาทานข้าวกับฟางที่ร้านข้าว
แกงใกล้ๆบริษัทของฟาง
 
 
 
 
 
 
“มันก็ดีใจอ่ะนะ แต่ฟางจะมาสมัครทำงานฝ่ายบัญชีที่นี่ แต่ไหงได้มาเป็นนักข่าวหาข่าวเขียนคอ
ลัมส์แบบนี้ล่ะโทโมะ โหย แบบนี้ฟางต้องแย่แน่ๆเลย”ฟางหน้ามุ่ยแล้วพูดถึงจุดประสงค์ตำแหน่งที่
ไปสมัครงานกับเพื่อนชายฟัง
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอาน่าฟาง ถือซะว่าเป็นการปรับตัวไง ก็คนเรานะ ถ้าจะทำงานแต่แบบเดิมๆมันจะไปมีสีสันอะไร
ล่ะ ลองดู บางทีฟางอาจจะเจอสิ่งที่ฟางชอบนอกเหนือจากสิ่งที่เรียนมาก็ได้นะ”โทโมะพูดแล้วยิ้ม
ให้กับฟางอย่างอ่อนโยน
 
 
 
 
 
 
 
“แหม โทโมะนี่มองโลกในแง่ดีจังเลยนะ ฟางสบายจังที่ได้คุยกับเพื่อนดีๆแบบโทโมะ”ฟางยิ้มออก
มาแล้วพูดออกมาจากใจทำให้โทโมะชะงักกับสถานะความเป็นเพื่อนของเขาและฟาง ก่อนจะยิ้ม
เจื่อนๆให้กับฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“เอาล่ะเดี๋ยวโทโมะไปส่งที่สปาของจิระคุณเนาะ จะได้ไม่ต้องเปลืองค่ารถ”โทโมะพูดเมื่อทานข้าว
กับฟางเสร็จแล้วก่อนจะสตาร์ทรถมอเตอร์ไซค์คู่แล้วพาฟางซ้อนไปส่งที่สปาจิระคุณ
 
 
 
 
 
 
 
“นักข่าวกับสื่อต่างมาสัมภาษณ์พวกเซเลปเยอะมากเลยอ่ะ”ฟางถอดหมวกกันน๊อกแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
“เอาน่า โทโมะเชื่อว่าฟางทำได้ สู้ๆ”โทโมะพูดแล้วยกนิ้วเป็นกำลังใจให้ฟาง ฟางยิ้มกับเพื่อนชาย
ก่อนะสูดลมหายใจลึกๆแล้วเดินเข้าไปในสปา โดยยื่นนามบัตรของบริษัทแคทให้เจ้าหน้าที่เพื่อเข้า
งาน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“วันนี้คุณจินนี่เอาช่อดอกไม้มาให้กำลังคุณป๊อปปี้ในงานเปิดตัวสปาแห่งใหม่ของจิระคุณแบบนี้
แสดงว่าจะต้องมีข่าวดีเกี่ยวกับความสัมพันธ์ทั้งคู่ใช่มั้ยครับ”เสียงของนักข่าวถามเซเลปบริตี้หญิง
คนหนึ่งทำให้ฟางหันไปมองด้วยความสนใจ ฟางยิ้มนิดนึงก่อนจะเดินเข้าไปฟังแล้วกดอัดเสียง
ทันที
 
 
 
 
 
 
 
“แหม พูดอะไรก็ไม่รู้ล่ะค่ะ จินนี่แค่มาแสดงความยินดีให้ป๊อปปี้เค้าตามประสาเพื่อนสนิทน่ะค่ะ ไม่มี
อะไรจริงๆ”จินนี่พูด
 
 
 
 
 
 
 
“แต่ตามข่าวหน้าสังคมแล้ว ก็มีแค่คุณจินนี่นะครับที่สนิทไปไหนมาไหนกับคุณป๊อปปี้เค้า เอ แล้ว
แบบนี้จะมีการเลื่อนความสัมพันธ์จากเพื่อนสนิทเป็นคนรู้ใจมั้ยครับ”นักข่าวถามต่อ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าพี่ๆนักข่าวอยากจะทราบกัน ต้องถามตัวป๊อปปี้เองล่ะค่ะ จินนี่เป็นผู้หญิงตอบมากไม่ได้”จินนี่ยิ้ม
และตอบออกมา
 
 
 
 
 
 
 
“คงไม่ล่ะครับ เพราะผมถือว่า ใครที่คบกันเป็นเพื่อน ผมก็จะคบเค้าเป็นเพื่อนตลอดไป ไม่มีการ
เลื่อนความสัมพันธ์เป็นอย่างอื่นแน่นอนครับ”ป๊อปปี้เดินเข้ามาตอบคำถามท่ามกลางเสียงฮือฮาของ
นักข่าว
 
 
 
 
 
 
“ถ้าอย่างงั้นแสดงว่าคุณป๊อปปี้ก็มีสาวที่รู้ใจแล้วสินะครับ ใครกันหรอครับ”นักข่าวถามต่อ
 
 
 
 
 
“ผมไม่มีใครทั้งนั้นล่ะครับ ผมยังโสด”ป๊อปปี้ตอบคำถามแล้วกวาดสายตามองนักข่าวแล้วหยุดนิ่ง
ไปที่ฟางที่ใช้มือถือตัวเองอัดเสียงยืนอยู่ด้านหลังนักข่าว ชายหนุ่มจ้องหญิงสาวจนฟางรู้สึกตัวแล้ว
เงยหน้ามอง
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอาล่ะค่ะ งานเปิดตัวของป๊อปปี้ทั้งที งั้นจินนี่ขอเชิญพี่ๆนักข่าวถ่ายภาพป๊อปปี้ทางโน้นเลยนะ
คะ”จินนี่พูดแล้วเบนความสนใจให้นักข่าวเปลี่ยนประเด็นไปทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“คุณจินนี่คะ พิมว่าคุณจินนี่ไปพักทางโน้นดีกว่านะคะ มีเบรกรับรองสำหรับแขกค่ะ ทางนี้ขอให้เป็น
เรื่องของคนในเค้าทำงานดีกว่านะคะ เฟย์จ้ะ ไปกันเถอะจ้ะ”พิม เลขาสาวของป๊อปปี้หมั่นไส้กับ
ท่าทางแสดงตัวเป็นเจ้าของของป๊อปปี้ก็ปรี่เดินเข้ามาดึงจินนี่ไป ก่อนจะเดินไปดูแลป๊อปปี้พร้อมกับ
เฟย์ เด็กฝึกงานทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“โอ้โห ผู้ชายคนนี้นี่มีแต่สาวๆล้อมหน้าล้อมหลังจริงๆ”ฟางมองการกระทำของสาวๆที่มีต่อป๊อปปี้
แล้วทึ่ง
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ยังน้อยไปนะคุณน้อง นี่ถ้าไม่เกรงใจนักข่าวแบบพวกเราล่ะก็ พิมเลขากับคุณจินนี่เซเลปน่ะเค้า
คงจะจิกกัดกันมากกว่านี้แล้วล่ะ ก็แหม ข่าววงในเค้าเม้าท์กันมา ก็คุณป๊อปปี้รายนี้ทั้งรวยเป็นอภิ
มหาเศรษฐีระดับต้นๆของเอเชีย มีธุรกิจและการค้าส่งออกมาหลายสิบประเทศ ไทยะธุรกิจโรงแรม
รีสอร์ท สปาเกือบทั้งในและนอกประเทศ ถ้าสาวๆทั่วไทยไม่ตามกรี๊ดก็บ้าแล้ว คนอะไร เพอเฟ็ก
เหลือเกิน”นักข่าวสาวอีกคนเล่ารายละเอียดป๊อปปี้ให้ฟางฟัง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ถึงจะเพอเฟ็กแค่ไหนแต่เค้ากับเราก็คนละชั้นกันนะพี่ เห้อ ตรงนั้นเป็นเบรกให้พวกนักข่าวใช่มั้ยพี่
เดี๋ยวชั้นไปหาอะไรกินก่อนนะ”ฟางพูดแล้วถอนหายใจก่อนจะเดินเลี่ยงไปที่มุมอาหารทันที
 
 
 
 
 
 
 
“ปลื้มนักข่าวคนนั้นนายไปสืบทีว่ามาจากหนังพิมพ์หรือทีวีช่องไหน”ป๊อปปี้เดินไปพูดกับคนสนิท
 
 
 
 
 
 
 
“อ๋อ นักข่าวมาจากนิตยสารKZครับ นิตยสารของคุณแคท แต่เอ ไม่คุ้นหน้านะครับ สงสัยจะเป็น
คนใหม่ คุณป๊อปมีอะไรรึเปล่าครับ”ปลื้มคนสนิทของป๊อปปี้มองที่ป้ายติดหน้าอกของฟางแล้วตอบ
คำถาม
 
 
 
 
 
 
 
“อ๋อ เปล่า จริงสิ มะรืนนี้ที่นิตยสารKZที่เคยมาขอสัมภาษณ์เรื่องของชั้นน่ะ ชั้นอนุญาตนะ ช่วยไป
รายงานคุณแคทด้วยว่าชั้นว่างตอน11โมงวันอังคาร”ป๊อปปี้พูดแล้วสั่งปลื้มให้ไปแจ้งแคท ก่อน
สายตาจะจับจ้องไปที่นักข่าวสาวที่แต่งตัวเรียบๆเชยๆ หน้าตาไม่ได้แต่งจัดจ้านคนหนึ่งที่กำลังยืน
กินเบรกของว่างกับนักข่าวสำนักอื่นแล้วยิ้มและหัวเราะออกมาอย่างเป็นธรรมชาติ จนทำให้นัก
ธุรกิจหนุ่มเผลอยิ้มออกมากับท่าทางของเธอ
 
 
 
 
 
 
 
 
ขออัพเรื่องนี้ก่อนนะ คือเรื่องนี้ได้เเรงบันดาลใจขากหนังเรื่องนึงที่กำลังจะเข้าแล้วไรเตอร์
เองก็ชอบมาก เลยขอยืมเนื้อเรื่องมาปรับในแบบป๊อปฟางนะ
 
 
หวังว่ารีดเดอร์คงจะชอบ  ฝากฟิคเรื่องนี้ด้วยน้าาาาาาา