Love Comeback

 คริสก้าวเข้าไปกระชากร่างบางมาใกล้ ก่อนจะกระแทกจูบลงไปจนเลย์ได้กลิ่นคาวเลือดที่มุมปาก

     "อื้ออออออ!" ร้องท้วงในลำคออย่างยากลำบาก หวังให้คนใจร้ายหยุดการกระทำบ้าๆนี้ซะ

  แต่ร่างสูงหาสนใจไม่ จับร่างบางผลักลงเตียงอย่างรวดเร็ว พลางถอดเข็มขัดของตนเองมัดมือของร่างบางขึงไว้กับหัวเตียงอย่างรวดเร็ว

       การกระทำเร็วกว่าคำพูด ร่างสูงละออกมาจากริมฝีปากแดงอย่างเสียดาย ก่อนจะกระชากเสื้อผ้าของเลย์ออกจนร่างกายของเลย์เปลือยเปล่า ไม่ มันเกิดเร็วเกินไป

"ปล่อยกู! อื้อ!" ร่างบางผวาเมื่อคริสครอบริมฝีปากครองครองแก่นกายเล็กของตนเอง

"อ้ะ อึก ปล่อย! " ปากกับใจไม่ได้ตรงกับร่างกายแม้แต่นิด กลับสุขสมกระสันซ่าน กับสัมผัสที่คริสมอบให้อย่างเร่าร้อน

 รูดรั้งริมฝีปากขึ้นลงอย่างรัวเร็ว ดูดเม้มส่วนปลายอย่างหิวกระหาย ส่งมือหนาบดขยี้ยอดถันอย่างสนุกมือ

 "มะ ไม่ไหวแล้ววว!!" ร่างบางสัมผัสได้ถึงสีรุ้งในไม่ช้า แต่เหมือนถูกดึงจากภูผาอย่างรวดเร็วจนทรมาน

โอ้ยยยยยยยยยยยยยยย! ร่างสูงสอดนิ้วเข้าไปทีเดียวสองนิ้ว จนรู้สึกเจ็บช่องทางหลัง มันจุกมันเจ็บ ร่างสูงชักนิ้วเข้าออกอย่างแรงไม่มีการไต่ระดับจากเบาๆ ส่งผลให้ร่างบางเบ้หน้าอย่างเจ็บปวด

     ร่งสูงควานนิ้วทั่วๆช่องทาง แตะหยอกล้อทักทายจุดลับ จนร่างบางกระตุกเกร็งอย่างทรมาน  ร่างสูงจงใจกระแทกย้ำๆที่จุดเดิมจนร่างบางเห็นสีรุ้งอีกครั้ง ใกล้แล้ว เขากำลังจะไขว่คว้ามันได้!

ไม่!! เปลี่ยนจากร้องไห้เพราะความเจ็บ เป็นเล็ดเพราะความทรมาน เมื่อร่างสูงชักนิ้วออกไปอย่างไม่ใยดีสักนิด

"ใจเย็นๆ มึงได้เป็เมียกูแน่ของจริง มันต่อจากนี้ต่างหาก"

สิ้นคำพูด มือหนาก็เลื่อนมาปลดกางเกงตัวเองลง ทั้งที่สายตายังคงจ้องมองร่างเล้กอย่างเย้ยหยัน เมื่อปลดอาภรณ์ของตนออกไปหมดแล้ว มือหนาก็คว้าเรียวขาทั้งสองข้างตั้งชันขึ้น แม้ว่าร่างเล้กจะพยายามปัดป่าย แต่เพราะคริสมีแรงมากกว่าเลยเป็นต่อ

"ฮึก! ยะ.. อย่า ปล่อยกู!" อี้ชิงร้องลั่นเรียวขาของตนถูกล๊อกไว้แน่น ไม่นาน แท่งแก่นกายขนาดใหญ่ของคนด้านบนก็เริ่มถูจ่อกับช่องทางด้านหลังของร่างเล็ก สร้างความเสียวสะท้านเล่น ก่อนที่แก่นกายถูกกดจน จมลงหายไป

"อ๊ะ.. อ๊ ! อ๊ากกกกก อ๊า จะ เจ๊บ ไม่ .... เจ็บ อ่า......" นี่เป็นครั้งแรกของเขา ถึงแม้จะคบกันมาก่อน แต่ทั้งคู่ก็ไม่เคยได้กัน

แท่งแก่นกายขนาดใหญ่ได้จมหายเข้าไปในช่องทางของร่างเล็ก ความรุ้สึกมันช่างต่างกับตอนที่ คริสเบิกทางให้อย่างริบลับ มันเจ็บสะยิ่งหลายเท่า เลือดสีแดงสดเริ่มไหลรินซึมออกมาจากช่องทางรักของเลย์ ถึงอย่างนั้น คริสหาได้สนใจไม่ เค้าเริ่มขยับเข้าออก ถึงแม้ว่าจะมีติดขัดบ้าง เพราะว่าไร้ซึ่งการเบิกทางใดๆ แต่ถึงอย่างนั้นเพราะแรงมหาศาลของคริสที่หมั่นกระแทกเข้าไปพร้อมกับเลือดสีสดที่ช่วยเป้นตัวหล่อลื่นได้อย่างดี ทำให้จังหวะรักครั้งนี้ลื่นไหลไปได้

"อะ โอ้ยยยยยย! !~" เลย์ร้อง ครวนครางอย่างทรมาร ในขณะที่มือบางกำผ้าปุที่นอนไว้แน่นสิ่งที่คริสทำ ทำให้ เลย์ขยับตัวไปไหนไม่ได้ เค้าเจ็บระ บมไป หมดแล้ว

"อ๊ะ อ้า อ๊ะ !!~" คริส ยัดเยียด แก่นกายเข้ามาถี่ๆ ติดต่อกัน และขยับเข้าออกอย่างเป็น จังหวะ จนร่างเล็กที่นอนราบอยู่กระตุกตามแรงขยับไปด้วย

"สัส!! กูเจ็บ มะ........ ไหว ไหว แล้ว ได้ โปรด หยุด ยะ หยุดที"

 เลย์พยามเอ่ยวอนขออีกฝ่ายตอนนี้ร่างเล็กแทบจะไม่เหลืออะไรอีกแล้ว แม้กระทั่ง ลม หายใจ

"กูไม่ หยุดง่ายๆหรอก จนกว่ากูจะพอใจ ในเมื่อมึงคิดจะทำลายครอบครวกู กูก็จะทำลายครอบครัวมึง อยากรู้จริง ถ้าพ่อมึงรูจะรู้สึกเจ็บปวดแค่ไหน"

 คริสเอ่ยพูดขึ้น ก่อนจะกระแทกเข้ามาอย่างแรง จนเลือดซึม นี่ หัวใจ คริส ทำด้วยอะไร ไม่สงสารเค้าบางหรอ ทั้งที่เค้าเจ็บปวดขนาดนี้ แต่ไม่คิดที่จะหยุดกลับยิ่งสะใจที่เห็น เค้าเจ็บปวด ทำ ไม คริสต้องทำเค้าถึงขนาดนี้ หมด สักดิ์ศรีของร่างเล็กหมดไปแล้ว เขาแพ้ แพ้เต็มคราบ น่าอายชะมัด!! 

"อืออออออออออ! มึงมันเหี้ย ใจร้าย  เกลียด กูเกลียดมึง!!" เลย์พูดออกมาอย่างเจ็บปวด

"เกลียดกู อย่าง นั้นหรอ! ได้กูจะทำให้มึง เกลียดกูมากกว่าเดิม"

ยิ่งถูกด่าก็เหมือนถูกยั่วยุ ด้วยความโมโหคริสกระแทกแก่นกายเข้าออกให้แรงขึ้น จนสมองส่วนรับรุ้ของอี้ชิง อื้ออึนไปหมด

"ฮึก! อือออออออ!!!" ร่างเล็กกระตุกถี่ตามแรงนั้น

ตากลมหลับแน่นได้แต่ภาวนาให้เป้นแค่ฝันร้าย แต่ความรู้สึกกลับเจ็บปวดเรื่อยๆ

"ทำไม ไม่ พูดว่าเกลียด กูอีก ล่ะ พูดซิ! พูดว่าเกลียดกู พูด!" คริสตะคอกเสียงขึ้น

"อือออออออออออออออออ!!" ดูเหมือนว่าตอนนี้ ร่างบางทำได้เพียงแค่ร้องให้เท่านั้น ไม่รู้ว่าเวลา ล่วงเลยไป นานเท่าไหร่แล้ว แต่ละวินาทีร่างกายถูกย่ำยีจนไม่เหลือความ เป็นคนอยู่อีกแล้ว สำหรับเค้ามันเป็นสิ่งที่มีค่ามากที่สุดในชีวิต เค้ารักษามันมา แต่... ผู้ชายคนนี้กลับพรากมันไปจนหมดสิ้นแล้ว เวลาล่วงเลยมา จนร่างเล็กรู้สึกได้ว่ามือหนาของ คริส พยายามสอดเข้ามาใต้ขอพับของตน เค้าจับมันไว้แน่นก่อนจะกระแทกเข้ามาแรงๆอีกสองสาม ทีจนสุดทางแล้วปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้ามาในช่องทางรักของร่างเล็ก

อ่าา!... เสียงแหบพร่าของ คริสครางกระเส่าออกมาอย่างสุข สมสำหรับคริส มันดูสุขสม แต่สำหรับ ร่างบาง มันไม่ ใช่ เลย...... เมื่อคริสถอดแก่นกายออกมา ร่างของอี้ชิงก็แทบจะหมดสภาพ ร่างสูงล้มตัวลงมานอนข้างๆทันทีก่อนจะเอามือมาพาดเอวร่างเล็กไว้ก่อนจะหลับตานอนลง

เหลือเพียงร่างบางที่กลั้น เสียงสะ อื้นเอาไว้......เหนื่อยแต่ ข่มตาหลับไม่ลง อยากจะหายไปจากโลกนี้ อยากลืมทุกอย่างที่คริสทำไว้ แต่ไม่สามารถทำได้ เพราะว่า มันถูกฝังเข้าไปใน จิตใจและมันจะตราตรึง...จนมิอาจ ลบเลือนได้...