หวานใจยัยตัวแสบ
8.9
เขียนโดย pingpongnaraku
วันที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 15.56 น.
11 ตอน
17 วิจารณ์
15.54K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 00.22 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) จู่โจม!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เฮ้อ!วันนี้ยังไม่เจอยัยนั่นเลย"
ผมยืนถอนหายใจตรงหน้าระเบียงชมรมศิลปะ....ที่จริงผมอยู่ชมรมเบสบอลแต่ผมมาที่ชมรมศิลปะทำไมนะหรอ ก็...แค่อยากเจอ =///= ก็ยัยรุ่นน้องที่ชื่อซารุนั่นบอกว่าไรองอยู่ชมรมศิลปะนี่ผมเลยมาดักรอหน้าห้อง
"เฮ้ย!"
สายตาของผมดันไปจะกับไรองที่กำลังวิ่งหนีอะไรบางอย่างด้วยท่าทางรีบร้อน
"ไปไหนของเขานะ?"
"แหม!วิ่งเร็วจังเลยนะไรองซัง"
"ไรองซัง!!"
พวกผู้ชายกำลังวิ่งไล่ไรองอยู่...ไม่ได้การละต้องไปช่วย
แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก!!
ผมวิ่งไล่ตามหลังไรองจนทันเธอจนได้...เหนื่อยชะมัด
"เธอ!มานี่"
"รุ่นพี่?"
ผมจับมือเธอวิ่งมาถึงหน้าห้องวิทยาศาสตร์ที่ตึกนี้...ให้ตายสิ!ดีนะที่ชมรมศิลปะของยัยนี่อยู่ที่ตึกวิทย์นะ//หอบ
"เข้าไปเร็ว"
"เอ๊ะ?"
เมื่อหางตาผมเห็นไอ้ผู้ชายโรคจิตพวกนั้นกำลังวิ่งมาผมเลยดันเธอเข้าไปในห้องวิทย์แล้วล็อคประตู
"รุ่นพี่มาช่วยฉันทำไมเนี่ย (. .?)"เธอทำหน้างงใส่ผม"ฉันไม่ได้ขอให้ช่วยสักหน่อย"
"อา...นั่นสินะงั้นเดี๊ยวฉันไปเรียกพวกนั้นมาแล้วกัน"
"ไม่เอา!"
ยัยนี่ดื้อแถมปากเสียกว่าที่ผมคิดไว้ซะอีก...สมแล้ที่เป็นพี่น้องกัน
"ทั้งๆที่อยากจะตั้งใจวาดรูปแท้ๆแต่พวกนั้นก็เข้ามาป่วนซะได้"
"พวกนั้นมันทำอะไรเธอจนเธอต้องหนีละ"
"ก็พวกนั้นบอกให้ฉันวาดรูปพวกเขาตอนเปลือยให้หน่อย"เธอพูดแล้วทำหน้าขนลุก"โรคจิตชัดๆ"
"งั้นเธอก็บอกพวกนั้นสิว่าไม่ชอบ"
"ถ้าพูดไปอย่างนั้นมีหวังโดนทำอะไรกลับมานะสิ"ไรองถอนหายใจ
เท่าที่ผมสังเกตุมายัยนี่ไม่เคยเป็นฝ่ายเข้าไปหาพวกผู้ชายก่อนเลยนะมีแต่พวกนั้นที่เข้ามาเอง
"แหม...เธอกลัวพวกนั้นเลยหนีมาสินะ"//ขี้แกล้ง
"ก็ไม่ได้หมายความว่ากลัวแล้วหนีซักหน่อยแค่รำคาญเฉยๆ''
สนุกดีจริงๆที่ได้มานั่งแกล้งไรองอย่างนี้
"เธอยังไม่เคยมีแฟนสินะ"ผมยิ้มแล้วกระซิบข้างหูเธอ
"...อึ้ก!"ไรองเงียบแล้วหน้าแดง
เดาถูกงั้นหรอ?
"ไม่เคยมีแฟนแล้วไงละ...ไม่มีแฟนแล้วไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย...ถะถึงจะมีคนมาบอกชอบก็เถอะ"
"ถ้างั้น...ฉันจะเป็นแฟนเธอให้เอามั้ย"
ผมยิ้มมุมปากแล้วกระเถิบไปใกล้ไรองที่นั่งอยู่บนพื้น
"มะ..ไม่เอา"
ไม่รู้สิ...เหมือนผมโดนยัยนี่ดึงดูดโดยไม่รู้ตัวเลยเฮะ...ผมเอามือจับคางเธอแล้วประกบริมฝีปากลงไปที่ปากเธอเบาๆ
"อึ้ก =///="
"เอาเถอะ!ถ้าฉันขืนทำอะไรไปมากกว่านี้มีหวังเธอร้องไห้แน่"
"อึก..."
"งั้นไปนะ...ระวังอย่าให้พวกผู้ชายคนอื่นทำอะไรแบบนี้ละ...อุ้ก!"
"โรคจิต!!"
ไรองยืนขึ้นแล้วเอาเข่ากระทุ้งที่ท้องของผมอย่างแรงจนผมลงไปนั่งกุมท้องบนพื้น....ยะยัยตัวแสบ
"เฮอะ!"
ผมได้แต่มองยัยนั่นวิ่งออกไปจากห้องจนลับสายตาผมไป...ฮึๆยัยนั่นเป็นซินเดอเรลล่าหรือไงนะ...ดูสิ เธอทิ้งโทรศัพท์ไว้ให้ผมอีกแล้ว...รอก่อนนะฉันจะขโมยหัวใจของเธอมาแน่ๆ
ผมยืนถอนหายใจตรงหน้าระเบียงชมรมศิลปะ....ที่จริงผมอยู่ชมรมเบสบอลแต่ผมมาที่ชมรมศิลปะทำไมนะหรอ ก็...แค่อยากเจอ =///= ก็ยัยรุ่นน้องที่ชื่อซารุนั่นบอกว่าไรองอยู่ชมรมศิลปะนี่ผมเลยมาดักรอหน้าห้อง
"เฮ้ย!"
สายตาของผมดันไปจะกับไรองที่กำลังวิ่งหนีอะไรบางอย่างด้วยท่าทางรีบร้อน
"ไปไหนของเขานะ?"
"แหม!วิ่งเร็วจังเลยนะไรองซัง"
"ไรองซัง!!"
พวกผู้ชายกำลังวิ่งไล่ไรองอยู่...ไม่ได้การละต้องไปช่วย
แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก!!
ผมวิ่งไล่ตามหลังไรองจนทันเธอจนได้...เหนื่อยชะมัด
"เธอ!มานี่"
"รุ่นพี่?"
ผมจับมือเธอวิ่งมาถึงหน้าห้องวิทยาศาสตร์ที่ตึกนี้...ให้ตายสิ!ดีนะที่ชมรมศิลปะของยัยนี่อยู่ที่ตึกวิทย์นะ//หอบ
"เข้าไปเร็ว"
"เอ๊ะ?"
เมื่อหางตาผมเห็นไอ้ผู้ชายโรคจิตพวกนั้นกำลังวิ่งมาผมเลยดันเธอเข้าไปในห้องวิทย์แล้วล็อคประตู
"รุ่นพี่มาช่วยฉันทำไมเนี่ย (. .?)"เธอทำหน้างงใส่ผม"ฉันไม่ได้ขอให้ช่วยสักหน่อย"
"อา...นั่นสินะงั้นเดี๊ยวฉันไปเรียกพวกนั้นมาแล้วกัน"
"ไม่เอา!"
ยัยนี่ดื้อแถมปากเสียกว่าที่ผมคิดไว้ซะอีก...สมแล้ที่เป็นพี่น้องกัน
"ทั้งๆที่อยากจะตั้งใจวาดรูปแท้ๆแต่พวกนั้นก็เข้ามาป่วนซะได้"
"พวกนั้นมันทำอะไรเธอจนเธอต้องหนีละ"
"ก็พวกนั้นบอกให้ฉันวาดรูปพวกเขาตอนเปลือยให้หน่อย"เธอพูดแล้วทำหน้าขนลุก"โรคจิตชัดๆ"
"งั้นเธอก็บอกพวกนั้นสิว่าไม่ชอบ"
"ถ้าพูดไปอย่างนั้นมีหวังโดนทำอะไรกลับมานะสิ"ไรองถอนหายใจ
เท่าที่ผมสังเกตุมายัยนี่ไม่เคยเป็นฝ่ายเข้าไปหาพวกผู้ชายก่อนเลยนะมีแต่พวกนั้นที่เข้ามาเอง
"แหม...เธอกลัวพวกนั้นเลยหนีมาสินะ"//ขี้แกล้ง
"ก็ไม่ได้หมายความว่ากลัวแล้วหนีซักหน่อยแค่รำคาญเฉยๆ''
สนุกดีจริงๆที่ได้มานั่งแกล้งไรองอย่างนี้
"เธอยังไม่เคยมีแฟนสินะ"ผมยิ้มแล้วกระซิบข้างหูเธอ
"...อึ้ก!"ไรองเงียบแล้วหน้าแดง
เดาถูกงั้นหรอ?
"ไม่เคยมีแฟนแล้วไงละ...ไม่มีแฟนแล้วไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย...ถะถึงจะมีคนมาบอกชอบก็เถอะ"
"ถ้างั้น...ฉันจะเป็นแฟนเธอให้เอามั้ย"
ผมยิ้มมุมปากแล้วกระเถิบไปใกล้ไรองที่นั่งอยู่บนพื้น
"มะ..ไม่เอา"
ไม่รู้สิ...เหมือนผมโดนยัยนี่ดึงดูดโดยไม่รู้ตัวเลยเฮะ...ผมเอามือจับคางเธอแล้วประกบริมฝีปากลงไปที่ปากเธอเบาๆ
"อึ้ก =///="
"เอาเถอะ!ถ้าฉันขืนทำอะไรไปมากกว่านี้มีหวังเธอร้องไห้แน่"
"อึก..."
"งั้นไปนะ...ระวังอย่าให้พวกผู้ชายคนอื่นทำอะไรแบบนี้ละ...อุ้ก!"
"โรคจิต!!"
ไรองยืนขึ้นแล้วเอาเข่ากระทุ้งที่ท้องของผมอย่างแรงจนผมลงไปนั่งกุมท้องบนพื้น....ยะยัยตัวแสบ
"เฮอะ!"
ผมได้แต่มองยัยนั่นวิ่งออกไปจากห้องจนลับสายตาผมไป...ฮึๆยัยนั่นเป็นซินเดอเรลล่าหรือไงนะ...ดูสิ เธอทิ้งโทรศัพท์ไว้ให้ผมอีกแล้ว...รอก่อนนะฉันจะขโมยหัวใจของเธอมาแน่ๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ