หวานใจยัยตัวแสบ

"เฮ้อ!วันนี้ยังไม่เจอยัยนั่นเลย"

ผมยืนถอนหายใจตรงหน้าระเบียงชมรมศิลปะ....ที่จริงผมอยู่ชมรมเบสบอลแต่ผมมาที่ชมรมศิลปะทำไมนะหรอ ก็...แค่อยากเจอ =///= ก็ยัยรุ่นน้องที่ชื่อซารุนั่นบอกว่าไรองอยู่ชมรมศิลปะนี่ผมเลยมาดักรอหน้าห้อง

"เฮ้ย!"

สายตาของผมดันไปจะกับไรองที่กำลังวิ่งหนีอะไรบางอย่างด้วยท่าทางรีบร้อน

"ไปไหนของเขานะ?"

"แหม!วิ่งเร็วจังเลยนะไรองซัง"

"ไรองซัง!!"

พวกผู้ชายกำลังวิ่งไล่ไรองอยู่...ไม่ได้การละต้องไปช่วย

แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก!!

ผมวิ่งไล่ตามหลังไรองจนทันเธอจนได้...เหนื่อยชะมัด

"เธอ!มานี่"

"รุ่นพี่?"

ผมจับมือเธอวิ่งมาถึงหน้าห้องวิทยาศาสตร์ที่ตึกนี้...ให้ตายสิ!ดีนะที่ชมรมศิลปะของยัยนี่อยู่ที่ตึกวิทย์นะ//หอบ

"เข้าไปเร็ว"

"เอ๊ะ?"

เมื่อหางตาผมเห็นไอ้ผู้ชายโรคจิตพวกนั้นกำลังวิ่งมาผมเลยดันเธอเข้าไปในห้องวิทย์แล้วล็อคประตู

"รุ่นพี่มาช่วยฉันทำไมเนี่ย (.  .?)"เธอทำหน้างงใส่ผม"ฉันไม่ได้ขอให้ช่วยสักหน่อย"

"อา...นั่นสินะงั้นเดี๊ยวฉันไปเรียกพวกนั้นมาแล้วกัน"

"ไม่เอา!"

ยัยนี่ดื้อแถมปากเสียกว่าที่ผมคิดไว้ซะอีก...สมแล้ที่เป็นพี่น้องกัน

"ทั้งๆที่อยากจะตั้งใจวาดรูปแท้ๆแต่พวกนั้นก็เข้ามาป่วนซะได้"

"พวกนั้นมันทำอะไรเธอจนเธอต้องหนีละ"

"ก็พวกนั้นบอกให้ฉันวาดรูปพวกเขาตอนเปลือยให้หน่อย"เธอพูดแล้วทำหน้าขนลุก"โรคจิตชัดๆ"

"งั้นเธอก็บอกพวกนั้นสิว่าไม่ชอบ"

"ถ้าพูดไปอย่างนั้นมีหวังโดนทำอะไรกลับมานะสิ"ไรองถอนหายใจ

เท่าที่ผมสังเกตุมายัยนี่ไม่เคยเป็นฝ่ายเข้าไปหาพวกผู้ชายก่อนเลยนะมีแต่พวกนั้นที่เข้ามาเอง

"แหม...เธอกลัวพวกนั้นเลยหนีมาสินะ"//ขี้แกล้ง

"ก็ไม่ได้หมายความว่ากลัวแล้วหนีซักหน่อยแค่รำคาญเฉยๆ''

สนุกดีจริงๆที่ได้มานั่งแกล้งไรองอย่างนี้

"เธอยังไม่เคยมีแฟนสินะ"ผมยิ้มแล้วกระซิบข้างหูเธอ

"...อึ้ก!"ไรองเงียบแล้วหน้าแดง

เดาถูกงั้นหรอ?

"ไม่เคยมีแฟนแล้วไงละ...ไม่มีแฟนแล้วไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย...ถะถึงจะมีคนมาบอกชอบก็เถอะ"

"ถ้างั้น...ฉันจะเป็นแฟนเธอให้เอามั้ย"

ผมยิ้มมุมปากแล้วกระเถิบไปใกล้ไรองที่นั่งอยู่บนพื้น

"มะ..ไม่เอา"

ไม่รู้สิ...เหมือนผมโดนยัยนี่ดึงดูดโดยไม่รู้ตัวเลยเฮะ...ผมเอามือจับคางเธอแล้วประกบริมฝีปากลงไปที่ปากเธอเบาๆ

"อึ้ก =///="

"เอาเถอะ!ถ้าฉันขืนทำอะไรไปมากกว่านี้มีหวังเธอร้องไห้แน่"

"อึก..."

"งั้นไปนะ...ระวังอย่าให้พวกผู้ชายคนอื่นทำอะไรแบบนี้ละ...อุ้ก!"

"โรคจิต!!"

ไรองยืนขึ้นแล้วเอาเข่ากระทุ้งที่ท้องของผมอย่างแรงจนผมลงไปนั่งกุมท้องบนพื้น....ยะยัยตัวแสบ

"เฮอะ!"

ผมได้แต่มองยัยนั่นวิ่งออกไปจากห้องจนลับสายตาผมไป...ฮึๆยัยนั่นเป็นซินเดอเรลล่าหรือไงนะ...ดูสิ เธอทิ้งโทรศัพท์ไว้ให้ผมอีกแล้ว...รอก่อนนะฉันจะขโมยหัวใจของเธอมาแน่ๆ