รักหมดใจยั้ยคนนี้

  อยู่ดีๆปากกาเขียนกระดานก้ลอยมาที่โต๊ะของพวกเรา 5 คน
 ครูมด. มาช้าแล้วยังพูดมากอีก งานส่งในคาบ ถ้าไม่เสร็จละก้น่าดู
พวกเราก้เลยรีบหาข้อมูลกันจนหัวพันกันไปหมด
  แต้งกิ้ว. ยั้ยฟ้ามัทไปเข้าห้องน้ำป่ะ
  ฟ้า/มัท. ไม่อ่ะไม่ปวด
   เติร์ด. เราไปเ้ป้นเพื่อนเอาป่ะ. เราปวดเหมือนกัน
  แต้งกิ้ว. บ้าเหรอเขาอายน่ะ
ชั้นเลยเขินรีบเดินหนี
  15.50น.
 ฟ้า/มัท. แกไปกลับบ้านกัน
 แต้งกิ้ว. พวกกลับก่อนก้ได้เรามีนัดเเล้ว
 ฟ้า. อ้าวเเล้วพี่เควินอ่ะ
  แต้งกิ้ว. ชั้นโทรบอกพี่เควินเเล้ว
พวกเราเลยแยกย้ายกันกลับบ้าน ส่วนชั้นก้เดินไปหน้าโรงเรียน
 ชั้นเห้นมาร์คยืนคุยกับเติร์ดชั้นเลยแอบฟังแปบนึงจนเติร์ดเห้นชั้น ชั้นเลยเดินออกไปหาชั้นเลยไม่อยากขัดอะไรมากนัก
 มาร์ค. สองคนกลับไงอ่ะ
 เติร์ด. เดียวไปซื้อของที่สยามเเล้วก้ไปส่งแต้งที่บ้านอ่ะ
 มาร์ค. งั้นก้กลับบ้านดีๆน่ะ
  เติร์ด. งั้นเจอกันพุ่งนี้...
พวกเราเลยแยกย้ายกันชั้นกับเติร์ดเลยไปสยามด้วยกันสองคน
ชั้นกับเติร์ดยืนกินติมที่หน้าร้านอาหาร
 ณ ร้านแาหารชื่อดัง
 เติร์ด. ปากเทอเลอะอ่ะ...
แล้วเติร์ดก้ค่อยๆหยิบผ้าเช้ดหน้าของเติร์ดมาเช้ดที่ริมปากของชั้นจนสะอาด
ชั้นยืนอึ้งซักพักโดยไม่ได้โต้ตอบหรือเถียงอะไรทั้งนั้นมันเหมือนถูกมนต์สะกด
 จะเกิดอะไรต่อน่ะต้องติดตาม