รักหมดใจยั้ยคนนี้

  อยู่ดีๆปากกาเขียนกระดานก้ลอยมาที่โต๊ะของพวกเรา 5 คน

 ครูมด. มาช้าแล้วยังพูดมากอีก งานส่งในคาบ ถ้าไม่เสร็จละก้น่าดู

พวกเราก้เลยรีบหาข้อมูลกันจนหัวพันกันไปหมด

  แต้งกิ้ว. ยั้ยฟ้ามัทไปเข้าห้องน้ำป่ะ

  ฟ้า/มัท. ไม่อ่ะไม่ปวด

   เติร์ด. เราไปเ้ป้นเพื่อนเอาป่ะ. เราปวดเหมือนกัน

  แต้งกิ้ว. บ้าเหรอเขาอายน่ะ

ชั้นเลยเขินรีบเดินหนี

  15.50น.

 ฟ้า/มัท. แกไปกลับบ้านกัน

 แต้งกิ้ว. พวกกลับก่อนก้ได้เรามีนัดเเล้ว

 ฟ้า. อ้าวเเล้วพี่เควินอ่ะ

  แต้งกิ้ว. ชั้นโทรบอกพี่เควินเเล้ว

พวกเราเลยแยกย้ายกันกลับบ้าน ส่วนชั้นก้เดินไปหน้าโรงเรียน

 ชั้นเห้นมาร์คยืนคุยกับเติร์ดชั้นเลยแอบฟังแปบนึงจนเติร์ดเห้นชั้น ชั้นเลยเดินออกไปหาชั้นเลยไม่อยากขัดอะไรมากนัก

 มาร์ค. สองคนกลับไงอ่ะ

 เติร์ด. เดียวไปซื้อของที่สยามเเล้วก้ไปส่งแต้งที่บ้านอ่ะ

 มาร์ค. งั้นก้กลับบ้านดีๆน่ะ

  เติร์ด. งั้นเจอกันพุ่งนี้...

พวกเราเลยแยกย้ายกันชั้นกับเติร์ดเลยไปสยามด้วยกันสองคน

ชั้นกับเติร์ดยืนกินติมที่หน้าร้านอาหาร

 ณ ร้านแาหารชื่อดัง

 เติร์ด. ปากเทอเลอะอ่ะ...

แล้วเติร์ดก้ค่อยๆหยิบผ้าเช้ดหน้าของเติร์ดมาเช้ดที่ริมปากของชั้นจนสะอาด

ชั้นยืนอึ้งซักพักโดยไม่ได้โต้ตอบหรือเถียงอะไรทั้งนั้นมันเหมือนถูกมนต์สะกด

 จะเกิดอะไรต่อน่ะต้องติดตาม