ช่วยสอนความรักให้ผมที

ความรักมันก็เป็นแค่ธุรกิจเท่านั้นแหละและแต่ถ้าหากมีใครหน้าไหนมาขวางทางผมก็ต้องตาย!!
"วันนี้เธอสวยจังเลยนะ"
ผมยิ้มแล้วเอามือจับหน้าของยัยคุณหนูสึบากิลูกสาวของมาเฟียที่ผมลงเล่นหุ้นด้วย...พวกของผมสืบมาว่าพ่อของยัยนี่มีแผนจะฮุบเงินจากหุ้นผม...ฮึ!ก็บอกไปแล้วไงว่าหากมีใครมาขวางทางจะฆ่าทิ้งให้หมด
"ระริทสึก็พูดเกินไปคะ"
ยัยคุณหนูที่ไร้เดียงสาแบบนี้นี่แหละที่เหมาะแก่การแก้แค้น...ฉันจะทำให้ลูกสาวแกแปดเปื้อน!!
"วันนี้ผมเอาดอกสึบากิ(*ดอกคาเมเลีย)ที่ชื่อเหมือนเธอมาให้ด้วยนะ^^"
เราเจอกันครั้งแรกในงานเลี้ยงวัดเกิดพ่อเธอ...เธอสนใจผมตั้งแต่แรกและขอให้พ่อแนะนำให้รู้จักผม...ส่วนผมก็ใส่หน้ากากเข้าหาเธอว่าตัวเองเป็นคนดีใจดีอ่อนโยน...และเธอก็ติดกับผม
"ตะตอนนี้เราเป็นคนรักกันหรือยังคะ .////."
เธอถามผมในขณะที่เรากำลังนั่งกินอาหารฝรั่งเศสอยู่
"ถ้าไม่รักกันคงไม่ทำแบบนี้หรอกครับ"
ผมนะโกหกเก่งนะพอดีพูดความจริงไม่ค่อยเป็นเท่าไหร่^^
"ถ้าเป็นคนรักกันก็..."เธอหน้าแดงเล็กน้อยก่อนจะกระซิบข้างหูผม"อยากเป็นของคุณคะ"
"ได้สิถ้านั่นคือความต้องการของเธอ"ฮึ!ปลาตัวโตติดเหยื่อแล้วละ
ผมวางตัวเธอลงบนเตียงของโรงแรม...ร่างกายที่พ่อเธอหวงนักหวงหนา...จะต้องเป็นของฉัน
"รักเธอนะ"
"อึ้ก!...อ๊ะ!!"
ผมยิ้มมุมปากแล้วมองร่างของคนเบื้องล่างที่โดนผมเขย่าจนหน้าแดงไปหมด...ลูกสาวของนายมันก็แค่ของเล่นแก้เบื่อเท่านั้นแหละ
"อย่าพึ่งหยุดนะ..อึ้กก!!"
จะทิ่มแทงเธอด้วยความปราถนานี้ให้รับรู้ถึงส่วนลึกข้างในตัวผม
"เรียกชื่อคนที่เป็นเจ้าของเธอสิ"
"อือ..ริทสึ...ริทสึ"
หน้าอกอันอวบอิ่มของเธอนั้นเปลี่ยนรูปทรงในมือผม...แผ่นหลังอันสวยงามของเธอก็กำลังร่ายรำอยู่ในตัวผมเช่นกัน
พอคืนนั้นที่ผมมีอะไรกับเธอไปผมก็ไม่ได้ติดต่อเธอประมาณหนึ่งอาทิตย์
''ฮัลโหล..''
ผมลุกขึ้นมาจากเตียงแล้วรับสายจากยัยคุณหนูนั่นด้วยเสียงที่อ่อนโยน...อา..โทรมาตอนตีสามเนี่นะ!!
'คุณมีคนอื่นหรือเปล่า'
"มีแค่เธอเท่านั้นแหละน่า"
คำหวานแบบนี้เธอคงยิ้มเยาะอยู่สิท่า...ยุทธวิธีเกมส์แห่งความรักคือ...หลอกให้ตายใจแล้วฆ่าซะ!
ยังไงซะความรักก็ไม่จำเป็นสำหรับฉันอยู่ดี
"เรามาสนุกกันต่อเถอะคะท่านริทสึ"
"ฮึ!ได้สิ"
ยัยคุณหนูนั่นโทรมาหาผมหลายครั้งและผมก็บอกว่างานยุ่ง...แต่นั่นก็คือคำโกหกของผมอีกละ
วันนี้เป็นวันเกิดของยัยคุณหนูนั่นและเธอก็อ้อนให้ผมไปเพราะจะพาผมไปเปิดตัวกับทุกคน
"นี่คือแฟนของฉันคะ .///."
เธอจับมือผมพร้อมกับพูดออกไมค์ในงานวัดเกิดของตัวเอง...ผมยิ้มบางๆให้กับพวกสวะข้างล่างเวที...พวกผู้หญิงต่างพากันมองหน้ายัยนี่แล้วซุบซิบกันใหญ่...ฮึ!งานวันเกิดธีมเบริทด์เดย์ไวท์ปาร์ตี้ของเธอสนุกแน่
"วันนี้ทุกคนต่างยินดีให้คู่เรานะคะ"
"หิวน้ำชะมัด"
"ริทสึคะงั้นเดี๊ยวฉันไปเอาเครื่องดื่มมาให้นะคะ"
ผมยิ้มแล้วยืนแอบมองเธออยู่ที่มุมเสา...ฮึๆฉันจะสอนเธอเองว่าโลกมันไม่ได้สวยอย่างที่เธอคิด
พ่อของเธอพอรู้ว่าผมเป็นแฟนกับลูกสาวตัวเองก็เร้าผมให้แต่งงานกับลูกสาวตัวเองเลย...เฮอะ!นึกว่าผมไม่รู้สิ่งที่มันคิดหรือไง...พอแต่งงานกับผมแล้วจะได้ทรัพย์สมบัตรมากมาย มีคนมารุมล้อม อย่างงั้นหรอ...คิดผิดแล้วละ แกนึกว่าฉันจริงใจกับใครหรอไง...ฮ่าๆ
"เธอกล้าดียังไงถึงเป็นแฟนกับท่านริทสึ!"
"เธอใช้เสน่ห์ยั่วสินะ"
สงครามเริ่มขึ้นแล้ว!!ผมมองยัยคุณหนูนั่นโดนยัยคุณหนูที่เคยมาหว่านเสน่ห์ผมตบและสั่งให้เพื่อนตัวเองราดไวน์ใส่..หึ!ชุดสีขาวเลอะไปด้วยไวน์หมดแล้วนะ
"พวกเธอทำอะไรกันนะ"
ผมยิ้มมุมปากก่อนจะเดินออกมาจากมุมเสาแล้วตรงไปยังพวกเธอ..สีหน้าตกใจแบบนั้นเร้าอารมณ์ชะมัด//ยิ้มมุมปาก
"ฮึก!...เรารักกันจริงๆนะ"ยัยคุณหนูร้องไห้บนพื้น
"งั้นฉันขอตัว"
"เดี๊ยว!"ผมคว้าข้อมือของคู่อริแล้วดึงเธอมากระซิบเบาๆว่า"ฉันอยากได้ตัวเธอ"
"เจอกันที่ห้อง303"
เธอกระซิบข้างหูผมด้วยสีหน้าร่าเริงแล้วเดินไปพร้อมกับเพื่อน...ฮึ!ถ้าเล่นเกมส์คนเดียวก็เบื่อแย่ละสิ...ยังไงพวกเธอก็เกลียดกันอยู่แล้วงั้นฉันจะเป็นคนเชื่อมความสัมพันธ์ให้พวกเธอเองนะ
"ฉันเกลียดยัยนั่น"ยัยคุณหนูสะอึกสะอื้น
"เธอไปเปลี่ยนชุดก่อนไปแล้วค่อยเจอกัน"
--------------------เกมส์แห่งความรักได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว------------