รักอันตรายของยัยตัวร้าย

9.2

เขียนโดย tanopa

วันที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.05 น.

  37 chapter
  252 วิจารณ์
  49.43K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 09.47 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

29) รักอันตรายของยัยตัวร้าย ตอนที่28

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
    หลังจากที่แก้วขึ้นมาบนรถก็อ่านเอกสารที่นำมาจากอเมริกาอย่างเงียบๆ เอกสารที่เกี่ยวกับการลักลอบนำรถเข้ามายังประเทศไทยพร้อมรายละเอียดของบริษัทแม่ที่ถูกทุจิตรอีกต่างหาก
 
   "เจ้านายครับผมขอถามรายละเอียดอะไรหน่อยได้ไหม"
 
   "พี่มีปัญหาอะไรเหรอ?"แก้วที่สงสัยในคำถามของโจเซฟที่จู่ก็เอ่ยขึ้นมาเพราะนอกจากคารอลกับโจแอนที่พูดมากกับเธอนั้น...นอกนั้นจะนิ่งไม่มีใครกล้าพูดเล่นกับเธอสักคน
 
   "คนที่ชื่ออัลเบริ์ดเค้าคือคนสนิทกับคุณราฟาเอลพี่ชายของนายท่านใช่ไหมครับ"
 
  "อืม ใช่แล้วแต่พี่คงคล้องใจสิน่ะ ว่าทำไมฉันจึงต้องหลบและกลีกเลี่ยงการพบหน้าพวกนั้น"
 
  "ผมทราบแล้ว และผมเข้าใจด้วยว่าทำไมหัวหน้าถึงส่งผมไปสืบเพราะผมอยู่ในการดูแลของนายท่านซึ่งไม่เคยได้เจอกลุ่มของคุณราฟาเอลใช่ไหมครับ"
 
   "ใช่ค่ะ แต่ผิดไปอย่างหนึ่งนายอัลเบริ์ดเป็นคนสนิทของอีพี่ปีแอร์ ลูกของลุงราฟาเอลต่างหาก และมันก็พาเรื่องชั่วๆมาทำที่นี่ ฉันเลยต้องมาสะสางนี่ไง" แก้วพูดแล้วน้ำเสียงติดหงุดหงิดทันที จนโจเซฟไม่กล้าเอ่ยถามอะไรต่ออีกเลย
 
   "เอาล่ะไหนๆก็ไหนล่ะ เดี๋ยว ก็ได้หาคู่เล่นแก่เครียดแล้วล่ะ พี่โจเซฟรีบกลับบ้านเลยไม่แวะไหนล่ะตอนแรกว่าจะแวะหาพี่คริส เอ่อพี่คริสลืมถามความเป็นไปเลยให้ตายสิ"
 
   "คุณคริสแจ้งผมมาว่าวันนี้จะกลับแล้วครับเพราะเขาทราบอะไรบางอย่างจากบ้านร้างหลังนั้นแล้วครับหัวหน้า"
 
   "งั้นเหรอ...อืม"
 
   จากนั้นทั้งสองคนใช้เวลาไม่นานก็กลับถึงบ้านทันทีที่ถึงบ้าน.....
 
    "พี่โจเซฟวันนี้พี่ไปพักก่อนเถอะ / พี่คริสมารึยัง" แก้วเอ่ยบอกโจเซฟและเรียกหาคริสทันที
 
   "ผมอยู่นี่แล้วครับ โจเซฟนายไปพักก่อนเถอะ หัวหน้าผมได้แอบเข้าในบ้านหลังนั้นแล้วล่ะครับ บ้านหลังนั้นนายโรเบริ์ดเอาไว้เก็บเฮโรอีนครับ ทิ้งลูกน้องไว้เฝ้าบ้านหลังกล่าวประมาณ 8 คนได้"
 
    "ทิ้งไว้เยอะขนาดนั้นคงกะเอาเป็นโกดังไว้รอปล่อยของเลยสิน่ะ แล้วนอกจากยามีอะไรอีกไหม"
 
     "ผมไม่ทราบแน่ชัดเท่าไหร่ คงต้องรอช่วงกลางดึกถึงจะเข้าไปได้และเดินสำรวจได้ทั่วทั้งตัวบ้านครับ"
 
     "ถ้างั้นก่อนสิ้นเดือนค่อยเข้าไปเพราะสิ้นเดือนพวกมันจะปล่อยรถหนีภาษีเข้ามา ช่วงนั้นมันต้องไปตรวจสอบสิ้นค้าแน่นอน แก้วอยากได้มือดีที่ไว้ใจได้และที่สำคัญพวกมันต้องไม่รู้จักว่าเป็นคนขิงเราไปเป็นหนอนให้เราพี่พอจะหาได้ไหม"
   
   "เรื่องนี้ผมไม่แน่ใจ เพราะคนทำงานกับผมส่วนใหญ่อยู่ที่บ้านเราหมดครับ"
 
   "แก้วพอจะรู้แล้วว่าจะใช้ใคร คุณธีรนันท์เขาหน้าจะทำเพิ่มให้ได้ มาที่นี่ต้องใช้คนที่นี่ ตำรวจที่นี่ทำงานสิน่ะ ใกล้จบแล้วมันใกล้ปิดบัญชีสักที งานนี้คือต้องจบชีวิตมันเป็นหนทางเดียวของนายโรเบริ์ดติดคุกก็แหกมาทำชั่ว ทำระยำกว่าเดิม อ่อใช่พี่คริสวันนี้พี่พอเป็นคู่ซ้อมได้ไหม"
 
   "ได้ครับ ผมไม่เหนื่อยมากครับยังพอมีเเรงเรื่องซ้อมได้อยู่ ถ้าหัวหน้าออมมือ ออมเท้าให้ผม"
 
   "งั้นดี 18.30 พี่เป็นคู่ซ้อมให้หัวหน้าแก๊งค์ริเคียวหน่อยอย่าเอาถึงตายล่ะเอาแค่เจ็บแต่ไม่ถึงขึ้นแบกห่ามเข้าโรงพยาบาลเป็นพอ"
 
   จากนั้นทั้งสองคนก็แยกย้ายกันไปเตรียมตัวก่อนถึงเวลานัดหมายทันทีตอนนี้ทั้งสามหนุ่มมาถึงบ้านแก้ว ด้วยความคึกคัก เมื่อเข้ามาในบ้านก็เจอโจเซฟที่นั่งอยู่โซนหน้าบ้านโจเซฟก็นำทางทั้งสามคนไปยังห้องฝึกซ้อมทันที เมื่อทั้งสามคนมาถึง โยชิถึงกับตาวาวด้วยความถูกใจในของฝึกซ้อมที่อยู่ตรงหน้า โทโมะถึงกับอึ้งและกลืนน้ำลายด้วยความตกใจ กรวิชญ์เป็นฝ่ายที่เอ่ยทำลายความเงียบทันทีและทุกคนก็หันไปมองยังเป้าหมายที่กรวิชญ์เอ่ยทัก
 
   "นี่มึงกุอยากเล่นมวยปล้ำกับมึงน่ะแก้วนี่มันมวยปล้ำบ้านมึงเหรอ"กรวิชญ์ที่เอ่ยถามแก้วพร้อมรับนวมที่แก้วโยนลงมาให้จากเวทีชกมวย ตอนนี้แก้วอยู่ในเสื้อยืดสีดำกางวอร์มดำใส่นวมพร้อมต่อยทันที
 
  "เอ่อสิว่ะ หวัดดีหนุ่มๆ โยชิคุณรอคู่ซ้อมคุณก่อนน่ะฉันเตรียมไว้ให้แล้ว ไอ่วิชใส่นวมแล้วขึ้นมาให้ไวๆ คุณโทโมะกับคุณโยชินั่งที่โซฟารอก่อนเลยอีก 20 นาทีคู่ซ้อมคุณมาแน่ พี่โจเซฟบอกแม่บ้านให้เอาน้ำมาเสริฟแล้วพี่จะไปหาพวกพี่ปีเตอร์ก็ได้ค่ะฟรีไทม์เลยพี่"
 
   "ไอ่โมะมึงเป็นพยานให้กุทีน่ะถ้ากุชนะกุจะไปอยู่อเมริกาอย่างราชาเดือนหนึ่งแล้วกุจะพามึงไปด้วย"
 
    "เบาๆมือให้คุณแก้วเขาด้วยน่ะมึงเขาเป็นผู้หญิง"
 
  จากนั้นทั้งแก้วกับกรวิชญ์ก็แลกหมัดกันอย่างเมามันส์ จากที่โทโมะเอ่ยกับกรวิชญ์เบามือให้สาวน้อยของเขาตอนนี้ทั้งโทโมะกับโยชิถึงกับอยากทึ้งหัวตัวเองแล้วเอ่ยบอกแก้วให้เบามือกับกรวิชญ์ใช้เวลาเพียงแค่ 10 นาทีย้ำ 10 นาที กรวิชญ์เด้งตกเวทีมวยมานอนข้างล่างสนามทัน แก้วที่ตกใจรีบกระโดดลงมาข้างๆกรวิชญ์
 
   "เฮ้ยไอ่วิชมึงตื่นลุกมานั่งดีๆดิ กุเบามือแล้วน่ะเว้ยกุขอโทษๆ"
   
   "ไอ่บ้ามึง ที่ต่อยมา เตะมา มันมือมันตีนมึงจริงเปล่าหนักอย่างเท้าช้าง อู้ยยยยไม่ไปแล้วบ้านมึงกุทรมาน"
 
   "กระจอกว่ะ ถุยย อ้าวพี่คริส มาแล้วเหรอคุณโยชินี่พี่คริส พี่คริสนี่คุณโยชิหัวหน้าแก๊งค์ริเคียว และนี่พี่คริสเขาจะมาเป็นคู่ซ้อมให้คุณน่ะคุณโยชิ"
 
   "สวัสดีครับ ยินดีและเป็นเกรียติอย่างยิ่งที่ได้เป็นคู่ซ้อมให้ท่านหัวหน้าแก๊งค์ริเคียวครับ ผมคริสครับ"
 
   "ผมโยชิครับ เป็นเกรียติเช่นกันครับ"
 
   "เรื่องฝีมือพี่คริสไม่ต้องห่วง ระดับอดีตสายลับของหน่วย csi ไม่มีคำว่าล้มง่าย อย่างแน่นอนฉันรับประกัน การปะทะกันครั้งนี้ขอเป็นมือเปล่าไม่มีอาวุธนะคะ เพราะได้เลือดขึ้นมา ขี้เกียจทำความสะอาดเริ่มได้เลย"
 
   "ปกติตอนผมซ้อมที่ญี่ปุ่นผมจะใช้ลูกน้อง 4 ต่อครั้งและใช้เวลานานสักหน่อยขออภัยด้วยแล้วครับ"
 
   "ครับปกติผมดวลก็ใช้เวลาประมาณชั่วโมงกว่าๆ อยู่แล้วครับ แต่ถ้ามากกว่าสองชั่วโมงต้องฝึกกับหัวหน้าผมแล้วล่ะ"
 
  "นี่พี่สะใภ้ถ้าชนะคนนี้แล้วมีคนเก่งกว่าพี่คนนี้อีกไหมครับ"
 
   "มีพี่โจแอนกับพี่คารอลแต่ก่อนจะถามถึงไอ่พี่ตัวแสบสองคนนั้นน่ะเอาชนะคนตรงหน้าคุณให้ได้ก่อนเถอะ หึหึเริ่มสักทีสิฉันรออยู่ พี่คริสอย่าให้เสียชื่อน่ะ"
 
    จากนั้นทั้งสองคนก็เริ่มสู้กันทันทีแก้วนั่งลงข้างๆโทโมะแล้วเอ่ยถามชายหนุ่มทันที
 
   "นี่คุณทำไมไม่เป็นคู่ฝึกให้น้องคุณบ้างล่ะ คุณน่าจะฝึกไว้บ้างน่ะอนาคตเจอภาวะฉุกเฉินจะได้เอาตัวรอดได้แถมได้ออกกำลังกายเรีบกเหงื่อได้เยอะเลย"
 
   "ทำอย่างอื่นก็เรียกได้.....555ผมไม่ค่อยถนัดเรื่องแบบนั้นแต่ขอเป็นความพร้อมและอยากผมถึงจะฝึกอะไรพวกนี้อ่ะ"
 
  "เหรออืม ก็น่าจะประมาณนั้น โยชิการ์ดคุณตั้งสูงกว่านั้นหน่อยดิ สบัดไหล่ขวาเร็วๆสิวะ พี่คริสประชิดตัวให้ใกล้กว่านี้ดิ เอ่อแบบนั้นแหละ โยชินายถอยทำไมว่ะ"แก้วมองแล้วมันส์ในอารมณ์จนตะโกนบอกทั้งคู่ด้วยความสนุกสนาน
 
   "แก้วมึงคึกอะไรว่ะวันนี้แมร่งสั่งอย่างกะมึงเป็นโค้ดนักกีฬา แล้วนี่มึงเอาพี่คริสมานี่ใครดูคุณลุงว่ะ"กรวิชญ์ที่นั่งหายมึนแล้วก็คุยกับแก้วทันที
 
   "วิชกุว่าอีกสองอาทิตย์กุมีงานใหญ่ให้พวกมึงทำว่ะ แต่กุขอให้ได้คำตอบชัดเจนก่อนแล้วกุจะบอกมึง"
 
   "งานใหญ่??" กรวิชญ์ถึงกับงงกับคำพูดของเพื่อนสาวตนเองทันทีเพราะเธอไม่พูดอะไรต่อเลยและทั้ง3คนก็ให้ความสนใจการต่อสู้ของคนข้างหน้าต่อไป โยชิใช้เวลาสู้กับคริสถึง2ชั่วโมงถึงจะหยุดไม่มีใครสามารถเอาชนะกันได้
 
   "แฮ่ก ๆๆ ขะขอบคุณ คุณคริสมากเลยครับสุดยอดเลยผมไม่เคยปะทะดุเดือดแบบนี้มาก่อนเลย"
 
   "เช่นกันครับ ไว้ถ้ามีโอกาสผมจะมาขอแก้มือใหม่"
 
  "ขอบคุณพี่คริสมากเลยตอนนี้พี่ไปอาบน้ำพักผ่อนตามสบายเลยค่ะขอบคุณมากน่ะค่ะ คุณโยชิห้องซ้ายมือตรงนู้นเป็นห้องน้ำคุณหายเหนื่อยแล้วสามารถใช้ได้น่ะคะ แล้วทั้งสามคนทานข้าวดึกที่น่ะตอนนี้จะสี่ทุ่มแล้วดึกเลยทานก่อนกลับน่ะ"
 
 
     ใกล้จบดราม่าแล้วนาาา ไรคาดว่าบทเครียดๆของแก้วจะจบอีกประมาณ 2 ตอนนาจาาา เป็นกำลังใจให้นางเอกของเราด้วยนาจาาา

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา