รักอันตรายของยัยตัวร้าย
9.2
เขียนโดย tanopa
วันที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.05 น.
37 chapter
252 วิจารณ์
49.42K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 09.47 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
26) รักอันตรายของยัยตัวร้าย ตอนที่26
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "นี่ไอ่วิชอีกนานไหมคนนั้นจะมานี่ใกล้เที่ยงแล้วน่ะหรือว่าแกจะนัดคราวหน้าเอา" แก้วเริ่มบ่นเมื่อรอมานานมากแล้ว
"ใจเย็นๆน่าแก้ว อีกสักพักคงมาแล้ว ว่าแต่ลูกน้องของแกยืนมาจะชั่วโมงแล้วเขาไม่เมื่อยบ้างเหรอมองไปกี่รอบๆก็ยืนท่าเดิม"
"พี่โจเซฟพี่ปวดฉี่บ้างไหม"แก้วที่ได้ยินกรวิชญ์ถามถึงลูกน้องของตัวเองก็หันไปถามเสียงดังจนกรวิชญ์ไปไม่เป็นทันที
"ไม่ครับหัวหน้า...ผมยังไม่ปวดครับ หัวหน้าต้องการอะไรรึเปล่าครับ"
"ป่าวมีคนสงสัยน่ะแก้วเลยถามให้ ..... โอเคน่ะไอ่วิช" แก้วหันหน้ากับมาถามกรวิชญ์พร้อมยักคิ้วให้ทันที
"ไอ่แก้ว...กวน...ทีน" ไม่ทันได้เอ่ยจบประตูห้องก็ถูกเคาะและเปิดเข้ามาโดยแขกคนใหม่ทันที
"หวัดดีไอ่กร ดีครับแก้ว ไม่นึกว่าจะมาเจอกันวันนี้ดีใจจัง เอ่ย ดีครับคุณ...." โทโมะหันไปตกใจกับชายแปลกหน้าที่มายืนข้างแก้วตอนไหนไม่รู้
"หวัดดีค่ะคุณโทโมะ อย่าบอกน่ะไอ่วิชคนที่แกจะให้ฉันช่วยเรื่องนายโรเบริ์ดน่ะคือเพื่อนแก" แก้วชี้หน้ากรวิชญ์กับโทโมะสลับกันไปมาด้วยความสงสัยก่อนความสงสัยแก้วจะคลี่คลายก็มีเสียงหนึ่งเอ่ยขึ้นมาก่อน
"คุณรู้จักนายโรเบริ์ดด้วยเหรอครับ ดีเลยถ้างั้นคุณต้องช่วยผมได้สิน่ะครับ โอ้ยนาย..."โครม นี่คือเสียงของโยชิที่ถูกโจเซฟเข้าประชิดด้วยโดยโยชิไม่ทันได้ตั้งตัว
"เฮ้ย" และตามด้วยเสียงของโทโมะ แก้ว และกรวิชญ์ด้วยความตกใจในวินาทีที่เกิดเหตุการณ์
"ฉันขอโทษด้วยน่ะคะพี่โจเซฟพี่ทำอะไรนะ ถ้าเขากระดูกหักไปจะทำยังไง เขายังไม่ได้ทำอะไรแก้วเลยน่ะพี่ ประคองเขาเดี๋ยวนี้แล้วขอโทษเขาด้วย" แก้วที่ตั้งสติได้ก่อนเพื่อนก็หันไปดุโจเซฟทันที
"ผมต้องขอโทษด้วยจริงๆครับ พอดีผมทำตามหน้าที่ของผมในการดูแลเจ้านายของผม"โจเซฟโค้งขอโทษหลังจากทำการโดยพลการ
"ช่างมันเถอะ ปกติผมไม่เคยประมาทอะไรแบบนี้ฝีมือคุณสุดยอดจริงๆเลย ว่างๆมาฝึกให้ผมได้ไหมครับ"โยชิที่ชอบฝีมือการต่อสู้ของชายตรงหน้ารีบกล่าวออกมาทันที
"ใกล้เที่ยงแล้วเราไปหาอะไรกินก่อนเถอะแล้วค่อยทำความรู้จักกันเถอะบ่ายข้าต้องทำงานอีกน่ะเว้ย กินเงินหลวงอู้งานนานไม่ได้"
จากนั้นทั้งหมดก็เคลื่อนตัวออกไปยังร้านอาหารฝรั่งที่แก้วขอความเป็นส่วนตัวในการคุยเรื่องสำคัญ
"สวัสดีอีกครั้งครับผมขอแนะนำตัวอย่างเป็นทางการผมชื่อโยชิ เป็นนักธุรกิจจากอิตาลีและญี่ปุ่นครับผมเป็นญาติกับพี่โทโมะครับ......"จากนั้นโยชิก็เล่าเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นอิตาลีและเหตุผลของการมาประเทศไทยครั้งนี้ของตน
"พี่โจเซฟวันนั้นตอนเกิดเรื่องกลุ่มของคิระไปไหนทำไมถึงปล่อยให้พวกไมอ๊อคเข้าไปประชิดตัวถึงตัวคุณป๊าได้"แก้วที่ได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดก็หันไปถามโจเซฟทันที โดยอีกสามชีวิตที่อยู่ในห้องมีเพียงสองชีวิตที่สะดุดกับคำถามจากปากแก้วและยิ่งเข้าใจในคำตอบจากโจเซฟจนอีกสองหนุ่มอึ้งไปทันทีกับความลับของแก้วในวันนี้ทำให้โทโมะถึงกับหายใจไม่ทั่วท้องเลยทีเดียว
"วันนั้นเท่าที่ทราบนายท่านออกไปกับมาดามให้พวกเราตามไปแค่สองเท่านั้นครับเพราะท่านบอกว่าไปแค่คุยเรื่องงานไม่จำเป็นต้องให้การ์ดไปคุ้มกันครับ และคุณคารอลเองก็เป็นฝ่ายส่งให้พวกผมมาหาหัวหน้านี่แหละครับ"
"แล้วถ้าพี่คารอลมันไปรับคุณป๊ากับคุณแม่ไม่ทัน....พวกพี่จะรับผิดชอบกันได้ไหม แก้วมาเมืองไทยเพื่อสางงานที่นี่กับตัวเหี้ยที่นี่ ยังมีเรื่องที่นู้นแล้วยังปิดปัญหาเอาไว้อีกดีจริงๆกลับไปอเมริกาเมื่อเตรียมตัวเข้าห้องใต้ดินกันทั้งกลุ่ม"คำบ่นของแก้วที่บ่นออกมาทำให้โจเซฟถึงกับกลื่นน้ำลายลงคออย่างลำบากเลยทีเดียว
"ขอโทษที่นอกเรื่องมานาน ฉันแก้วค่ะเป็นลูกสาวคนเดียวของคุณไพศาลคนนั้นที่คุณเล่าให้ฟัง เอาเป็นว่าฉันจะขอมีส่วนรับผิดชอบในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวคุณและคุณพ่อของคุณโทโมะทั้งนี้ทั้งนั้นมันเกิดจากความสับเพร่าของคนของแก้วเองขอโทษจริงๆค่ะ"
"ไม่เป็นไรครับ ทางผมเองก็ละหลวมเรื่องความปลอดภัยทางผมเองด้วยเหมือนกัน ผมไม่นึกว่าเลยลูกของคุณไพศาลจะเป็นผู้หญิง ผมเข้าใจว่าเป็นผู้ชายสะอีก" โยชิรีบกล่าวตอบรับหญิงสาวด้วยความตกใจ
"เอาเป็นว่าแก้วจะบอกในส่วนข้อมูลสำคัญๆของนายโรเบริ์ดให้คุณทราบแล้วกันน่ะค่ะ"จากนั้นแก้วก็บรรยายเรื่องเกี่ยวกับโรเบริ์ดให้ทั้งหมดฟัง มีเพียงโทโมะคนเดียวฟังแล้วรู้สึกกลัวในเรื่องต่างๆที่แก้วเล่ามาทั้งหมด
"ถ้างั้นผมจะช่วยคุณแก้วจัดการมันอีกแรงเพราะในเมื่อคุณยังมีหุ้นส่วนของนายโรเบริ์ดต้องจัดการถือซะว่าเราร่วมทีมกันเฉพาะกิจดีกว่าไหมครับ"
"แก๊งค์ริเคียวคุณมากันกี่คนล่ะคะ เพราะถ้าคุณจะร่วมตัวเฉพาะกิจกับฉัน ฉันก็อยากทราบข้อมูลของฝ่ายคุณเอาไว้ก่อน" แก้วเอ่ยถามด้วยความสงสัยทันที และคำถามนี้ทำเอาโทโมะและโยชิถึงกับทึ่งในความรอบรู้ของหญิงสาวคนนี้ทันที
"คุณนี่คุณรู้....."
"แก๊งค์ริเคียวเป็นแก๊งค์ที่รักสันโดนไม่ชอบสุงสิงหรือเข้าสมาคมกับแก๊งค์ใด เป็นแก๊งค์ที่ถนัดใช้ดาบและมีดสั้น ปืน ถือว่าเป็นแก๊งค์ทรงอิทธิพลในญี่ปุ่นเป็นอย่างมาก"โจเซฟที่เงียบมานานก็บรรยายสรรพคุณของแก๊งค์ตระกูลริเคียวออกมาจนจบ
"ผมละทึ้งพวกคุณจริงๆ พี่โทโมะว่าที่หวานใจพี่นี่สุดยอดเลยว่ะ ผมชอบว่ะพี่ แต่ผมไม่รู้หรอกน่ะว่าคุณเป็นใครมาจากไหน แต่ผมว่าเป้าหมายศัตรูคนเดียวกันและผมไม่ชอบมีเรื่องกับใครแก๊งค์ไหนจริงๆ เอาเป็นว่าทีมของผม ผมจะเรียกมา 20 คนทุกคนล้วนมีฝีมือขั้นต้นทั้งหมด คุณว่าพอไหมสำหรับงานนี้"
"พวกแกจะก่อจารจลเหรอว่ะนี่ข้านั่งเงียบมานานใช่ว่าจะเห็นด้วยน่ะเว้ยมาร่วมวงร่วมมือ...."
"นั่งเงียบๆฟังเงียบๆแบบโทโมะเขาไม่เป็นเหรอว่ะไอ่วิช ฉันว่า20ก็กำลังดี กลุ่มของฉันมี 7 คน"
"หือ 7 คนคุณไหวเหรอ"
" 7 คนมีชั้น 1 คนอีก 6 คนเป็นลูกน้องของฉันทั้งหมดตอนแรกชั้นจะทำงานนี้แค่ 7 คนแต่ถ้ามีคุณมาซัพพรอดให้อีกทีมฉันว่ามันดีมาก ตอนนี้ฉันให้ลูกน้องของฉันตามสะกดรอยตามนายโรเบริ์ดอยู่ถ้าได้ความเคลื่อนไหวยังไงเราคงต้องรีบจัดการ และที่สำคัญต้องทำให้เงียบที่สุดดังขึ้นมาคนซวยจะกลายเป็นพวกเราเอง"
"แต่ถึงยังไงผมก็อยากทราบเพื่อนร่วมงานคนใหม่ของผมอยู่ดี ลูกปลาบอกว่าคุณทำงานหลายอย่างคุณทำอะไรเหรอครับ"
"ฉันทำหลายอย่าง ตอนนี้ฉันทำโรงแรม บ่อนคาสิโน ไนท์คลับ ตอนนี้สนใจพวกพลังงานทดแทนอีกตัวที่ฉันกำลังศึกษาข้อมูลธุรกิจตัวนี้อยู่"
"อืม แต่ลูกน้องประกบคุณแค่ 6 คนเองน่ะนี่"
"ไอ่กรกุว่าเหมือนมาเฟียคุยงานกันเลยว่ะ"โทโมะที่เงียบอยู่นานก็แอบกระซิบกระซาบกับกรวิชญ์ให้ได้ยินเพียงสองคนเท่านั้น กรวิชญ์ที่ได้ยินถึงกับกลั้นขำแล้วบอกโทโมะว่านั่งฟังไปเดี๋ยวได้เฉลยคำตอบแล้วล่ะ
"เห่ ป่าวปกติไปไหนฉันมีคนสนิทไปกะบฉันแค่สองคนค่ะ แต่มานี่ฉันมาคนเดียวส่วน 6 คนที่ตามมาคือลูกน้องของคนสนิทฉันอีกที"
"อะโห มีแบบนี้ด้วย....ผมอยากรู้จักว่าที่พี่สะใภ้ผมแล้วสิครับ"
"555 คุณสนใจฝึกกับพี่โจเซฟเหรอ สนใจฝึกไหมล่ะถ้าสนใจตามฉันไปที่โรงยิมที่บ้านฉันได้น่ะ แล้วฉันไปเป็นพี่สะใภ้คุณตอนไหน"
"ผมสนใจครับ อ้าวก็พี่ชายผมจีบคุณในอนาคตคุณคือพีาสะใภ้ผมสิครับ"
"ปวดหัวพอกันทั้งคู่ ทั้งพี่ทั้งน้อง เอาเป็นว่าวันนี้เจอกันตอน18.30น. ที่บ้านฉันน่ะ โทโมะคุณไปถูกอยู่นะ"
"ถะถูกครับ แล้วผมจะพาน้องชายผมไปครับ"
"ถ้าไงฉันขอตัวไปทำธุนะก่อนน่ะคะ แช้วเจอกันไอ่วิชว่างๆไปด้วยน่ะ อยากสู้กะแกด้วยไปน่ะแล้วเจอกัน"
5555 ยังความลับยังไม่แตก100%แต่ตอนหน้าจะถึงจุดจบตัวร้ายอย่างโรเบริ์ดแล้วตอนท้ายของตอนหน้าจะเป็นบทเริ่มต้นของการรุกของโทโมะแล้ว
พระเอกมีบทแล้ว
"ใจเย็นๆน่าแก้ว อีกสักพักคงมาแล้ว ว่าแต่ลูกน้องของแกยืนมาจะชั่วโมงแล้วเขาไม่เมื่อยบ้างเหรอมองไปกี่รอบๆก็ยืนท่าเดิม"
"พี่โจเซฟพี่ปวดฉี่บ้างไหม"แก้วที่ได้ยินกรวิชญ์ถามถึงลูกน้องของตัวเองก็หันไปถามเสียงดังจนกรวิชญ์ไปไม่เป็นทันที
"ไม่ครับหัวหน้า...ผมยังไม่ปวดครับ หัวหน้าต้องการอะไรรึเปล่าครับ"
"ป่าวมีคนสงสัยน่ะแก้วเลยถามให้ ..... โอเคน่ะไอ่วิช" แก้วหันหน้ากับมาถามกรวิชญ์พร้อมยักคิ้วให้ทันที
"ไอ่แก้ว...กวน...ทีน" ไม่ทันได้เอ่ยจบประตูห้องก็ถูกเคาะและเปิดเข้ามาโดยแขกคนใหม่ทันที
"หวัดดีไอ่กร ดีครับแก้ว ไม่นึกว่าจะมาเจอกันวันนี้ดีใจจัง เอ่ย ดีครับคุณ...." โทโมะหันไปตกใจกับชายแปลกหน้าที่มายืนข้างแก้วตอนไหนไม่รู้
"หวัดดีค่ะคุณโทโมะ อย่าบอกน่ะไอ่วิชคนที่แกจะให้ฉันช่วยเรื่องนายโรเบริ์ดน่ะคือเพื่อนแก" แก้วชี้หน้ากรวิชญ์กับโทโมะสลับกันไปมาด้วยความสงสัยก่อนความสงสัยแก้วจะคลี่คลายก็มีเสียงหนึ่งเอ่ยขึ้นมาก่อน
"คุณรู้จักนายโรเบริ์ดด้วยเหรอครับ ดีเลยถ้างั้นคุณต้องช่วยผมได้สิน่ะครับ โอ้ยนาย..."โครม นี่คือเสียงของโยชิที่ถูกโจเซฟเข้าประชิดด้วยโดยโยชิไม่ทันได้ตั้งตัว
"เฮ้ย" และตามด้วยเสียงของโทโมะ แก้ว และกรวิชญ์ด้วยความตกใจในวินาทีที่เกิดเหตุการณ์
"ฉันขอโทษด้วยน่ะคะพี่โจเซฟพี่ทำอะไรนะ ถ้าเขากระดูกหักไปจะทำยังไง เขายังไม่ได้ทำอะไรแก้วเลยน่ะพี่ ประคองเขาเดี๋ยวนี้แล้วขอโทษเขาด้วย" แก้วที่ตั้งสติได้ก่อนเพื่อนก็หันไปดุโจเซฟทันที
"ผมต้องขอโทษด้วยจริงๆครับ พอดีผมทำตามหน้าที่ของผมในการดูแลเจ้านายของผม"โจเซฟโค้งขอโทษหลังจากทำการโดยพลการ
"ช่างมันเถอะ ปกติผมไม่เคยประมาทอะไรแบบนี้ฝีมือคุณสุดยอดจริงๆเลย ว่างๆมาฝึกให้ผมได้ไหมครับ"โยชิที่ชอบฝีมือการต่อสู้ของชายตรงหน้ารีบกล่าวออกมาทันที
"ใกล้เที่ยงแล้วเราไปหาอะไรกินก่อนเถอะแล้วค่อยทำความรู้จักกันเถอะบ่ายข้าต้องทำงานอีกน่ะเว้ย กินเงินหลวงอู้งานนานไม่ได้"
จากนั้นทั้งหมดก็เคลื่อนตัวออกไปยังร้านอาหารฝรั่งที่แก้วขอความเป็นส่วนตัวในการคุยเรื่องสำคัญ
"สวัสดีอีกครั้งครับผมขอแนะนำตัวอย่างเป็นทางการผมชื่อโยชิ เป็นนักธุรกิจจากอิตาลีและญี่ปุ่นครับผมเป็นญาติกับพี่โทโมะครับ......"จากนั้นโยชิก็เล่าเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นอิตาลีและเหตุผลของการมาประเทศไทยครั้งนี้ของตน
"พี่โจเซฟวันนั้นตอนเกิดเรื่องกลุ่มของคิระไปไหนทำไมถึงปล่อยให้พวกไมอ๊อคเข้าไปประชิดตัวถึงตัวคุณป๊าได้"แก้วที่ได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดก็หันไปถามโจเซฟทันที โดยอีกสามชีวิตที่อยู่ในห้องมีเพียงสองชีวิตที่สะดุดกับคำถามจากปากแก้วและยิ่งเข้าใจในคำตอบจากโจเซฟจนอีกสองหนุ่มอึ้งไปทันทีกับความลับของแก้วในวันนี้ทำให้โทโมะถึงกับหายใจไม่ทั่วท้องเลยทีเดียว
"วันนั้นเท่าที่ทราบนายท่านออกไปกับมาดามให้พวกเราตามไปแค่สองเท่านั้นครับเพราะท่านบอกว่าไปแค่คุยเรื่องงานไม่จำเป็นต้องให้การ์ดไปคุ้มกันครับ และคุณคารอลเองก็เป็นฝ่ายส่งให้พวกผมมาหาหัวหน้านี่แหละครับ"
"แล้วถ้าพี่คารอลมันไปรับคุณป๊ากับคุณแม่ไม่ทัน....พวกพี่จะรับผิดชอบกันได้ไหม แก้วมาเมืองไทยเพื่อสางงานที่นี่กับตัวเหี้ยที่นี่ ยังมีเรื่องที่นู้นแล้วยังปิดปัญหาเอาไว้อีกดีจริงๆกลับไปอเมริกาเมื่อเตรียมตัวเข้าห้องใต้ดินกันทั้งกลุ่ม"คำบ่นของแก้วที่บ่นออกมาทำให้โจเซฟถึงกับกลื่นน้ำลายลงคออย่างลำบากเลยทีเดียว
"ขอโทษที่นอกเรื่องมานาน ฉันแก้วค่ะเป็นลูกสาวคนเดียวของคุณไพศาลคนนั้นที่คุณเล่าให้ฟัง เอาเป็นว่าฉันจะขอมีส่วนรับผิดชอบในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวคุณและคุณพ่อของคุณโทโมะทั้งนี้ทั้งนั้นมันเกิดจากความสับเพร่าของคนของแก้วเองขอโทษจริงๆค่ะ"
"ไม่เป็นไรครับ ทางผมเองก็ละหลวมเรื่องความปลอดภัยทางผมเองด้วยเหมือนกัน ผมไม่นึกว่าเลยลูกของคุณไพศาลจะเป็นผู้หญิง ผมเข้าใจว่าเป็นผู้ชายสะอีก" โยชิรีบกล่าวตอบรับหญิงสาวด้วยความตกใจ
"เอาเป็นว่าแก้วจะบอกในส่วนข้อมูลสำคัญๆของนายโรเบริ์ดให้คุณทราบแล้วกันน่ะค่ะ"จากนั้นแก้วก็บรรยายเรื่องเกี่ยวกับโรเบริ์ดให้ทั้งหมดฟัง มีเพียงโทโมะคนเดียวฟังแล้วรู้สึกกลัวในเรื่องต่างๆที่แก้วเล่ามาทั้งหมด
"ถ้างั้นผมจะช่วยคุณแก้วจัดการมันอีกแรงเพราะในเมื่อคุณยังมีหุ้นส่วนของนายโรเบริ์ดต้องจัดการถือซะว่าเราร่วมทีมกันเฉพาะกิจดีกว่าไหมครับ"
"แก๊งค์ริเคียวคุณมากันกี่คนล่ะคะ เพราะถ้าคุณจะร่วมตัวเฉพาะกิจกับฉัน ฉันก็อยากทราบข้อมูลของฝ่ายคุณเอาไว้ก่อน" แก้วเอ่ยถามด้วยความสงสัยทันที และคำถามนี้ทำเอาโทโมะและโยชิถึงกับทึ่งในความรอบรู้ของหญิงสาวคนนี้ทันที
"คุณนี่คุณรู้....."
"แก๊งค์ริเคียวเป็นแก๊งค์ที่รักสันโดนไม่ชอบสุงสิงหรือเข้าสมาคมกับแก๊งค์ใด เป็นแก๊งค์ที่ถนัดใช้ดาบและมีดสั้น ปืน ถือว่าเป็นแก๊งค์ทรงอิทธิพลในญี่ปุ่นเป็นอย่างมาก"โจเซฟที่เงียบมานานก็บรรยายสรรพคุณของแก๊งค์ตระกูลริเคียวออกมาจนจบ
"ผมละทึ้งพวกคุณจริงๆ พี่โทโมะว่าที่หวานใจพี่นี่สุดยอดเลยว่ะ ผมชอบว่ะพี่ แต่ผมไม่รู้หรอกน่ะว่าคุณเป็นใครมาจากไหน แต่ผมว่าเป้าหมายศัตรูคนเดียวกันและผมไม่ชอบมีเรื่องกับใครแก๊งค์ไหนจริงๆ เอาเป็นว่าทีมของผม ผมจะเรียกมา 20 คนทุกคนล้วนมีฝีมือขั้นต้นทั้งหมด คุณว่าพอไหมสำหรับงานนี้"
"พวกแกจะก่อจารจลเหรอว่ะนี่ข้านั่งเงียบมานานใช่ว่าจะเห็นด้วยน่ะเว้ยมาร่วมวงร่วมมือ...."
"นั่งเงียบๆฟังเงียบๆแบบโทโมะเขาไม่เป็นเหรอว่ะไอ่วิช ฉันว่า20ก็กำลังดี กลุ่มของฉันมี 7 คน"
"หือ 7 คนคุณไหวเหรอ"
" 7 คนมีชั้น 1 คนอีก 6 คนเป็นลูกน้องของฉันทั้งหมดตอนแรกชั้นจะทำงานนี้แค่ 7 คนแต่ถ้ามีคุณมาซัพพรอดให้อีกทีมฉันว่ามันดีมาก ตอนนี้ฉันให้ลูกน้องของฉันตามสะกดรอยตามนายโรเบริ์ดอยู่ถ้าได้ความเคลื่อนไหวยังไงเราคงต้องรีบจัดการ และที่สำคัญต้องทำให้เงียบที่สุดดังขึ้นมาคนซวยจะกลายเป็นพวกเราเอง"
"แต่ถึงยังไงผมก็อยากทราบเพื่อนร่วมงานคนใหม่ของผมอยู่ดี ลูกปลาบอกว่าคุณทำงานหลายอย่างคุณทำอะไรเหรอครับ"
"ฉันทำหลายอย่าง ตอนนี้ฉันทำโรงแรม บ่อนคาสิโน ไนท์คลับ ตอนนี้สนใจพวกพลังงานทดแทนอีกตัวที่ฉันกำลังศึกษาข้อมูลธุรกิจตัวนี้อยู่"
"อืม แต่ลูกน้องประกบคุณแค่ 6 คนเองน่ะนี่"
"ไอ่กรกุว่าเหมือนมาเฟียคุยงานกันเลยว่ะ"โทโมะที่เงียบอยู่นานก็แอบกระซิบกระซาบกับกรวิชญ์ให้ได้ยินเพียงสองคนเท่านั้น กรวิชญ์ที่ได้ยินถึงกับกลั้นขำแล้วบอกโทโมะว่านั่งฟังไปเดี๋ยวได้เฉลยคำตอบแล้วล่ะ
"เห่ ป่าวปกติไปไหนฉันมีคนสนิทไปกะบฉันแค่สองคนค่ะ แต่มานี่ฉันมาคนเดียวส่วน 6 คนที่ตามมาคือลูกน้องของคนสนิทฉันอีกที"
"อะโห มีแบบนี้ด้วย....ผมอยากรู้จักว่าที่พี่สะใภ้ผมแล้วสิครับ"
"555 คุณสนใจฝึกกับพี่โจเซฟเหรอ สนใจฝึกไหมล่ะถ้าสนใจตามฉันไปที่โรงยิมที่บ้านฉันได้น่ะ แล้วฉันไปเป็นพี่สะใภ้คุณตอนไหน"
"ผมสนใจครับ อ้าวก็พี่ชายผมจีบคุณในอนาคตคุณคือพีาสะใภ้ผมสิครับ"
"ปวดหัวพอกันทั้งคู่ ทั้งพี่ทั้งน้อง เอาเป็นว่าวันนี้เจอกันตอน18.30น. ที่บ้านฉันน่ะ โทโมะคุณไปถูกอยู่นะ"
"ถะถูกครับ แล้วผมจะพาน้องชายผมไปครับ"
"ถ้าไงฉันขอตัวไปทำธุนะก่อนน่ะคะ แช้วเจอกันไอ่วิชว่างๆไปด้วยน่ะ อยากสู้กะแกด้วยไปน่ะแล้วเจอกัน"
5555 ยังความลับยังไม่แตก100%แต่ตอนหน้าจะถึงจุดจบตัวร้ายอย่างโรเบริ์ดแล้วตอนท้ายของตอนหน้าจะเป็นบทเริ่มต้นของการรุกของโทโมะแล้ว
พระเอกมีบทแล้ว
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ