รักอันตรายของยัยตัวร้าย

   "โหยยใครว่ะสวยอย่างกะนางฟ้า"
   "แม่เจ้า ขาวว่ะ โอ้ยยยอย่ายิ้มอย่างนั้นอย่าทำให้ผมคิดเข้าข้างตัวเอง"
   "ใครกันไม่เคยเห็นหน้า ไม่เห็นจะเซ็กซี่เลย"
   "ใช่สู้เราก็ไม่ได้ ไม่เห็นจะน่ามองตรงไหนเลย"
   สักพักช่วงที่หนุ่มๆนั่งรอเครื่องดื่มกับแก้ม และแก้วนั้นก็มีเสียงพูดกันจนหนุ่มนึกอดใจจะมองตามเสียงนั้นไม่ได้แล้วเสียงนั้นค่อยเงียบหายไปพร้อมกับการปรากฎตัวของใครคนหนึ่ง
    "เฮ่อออ ไงไอ่วิชโทษทีที่มาช้า พี่แดนขยับไปหน่อยฉันจะนั่ง"แก้วที่มาทีหลังก็เอ่ยกับพวกหนุ่มๆทันที ตอนนี้ทั้งกรวิชญ์กับโทโมะเองที่อึ่งเมื่อเห็นแก้วก็จะให้ไม่อึ้งได้ยังไงก็เธอมาในชุดเสื้อเชิตพอดีตัวสีฟ้ามัดปลายเสื้อโผล่หน้าท้องแบนราบกางเกงขาสั้นสีกรม ผมที่เคยมัดก็ปล่อยสยายตรง หน้าที่ไม่เคยแต่งก็แต่งเพิ่มเพียงแค่เขียนขอบตาเท่านั้นก็ดูแปลกตาในลุคนี้ที่ไม่เคยมีใครได้เห็นเลย
  "แก้วนั้นแหละเข้าไปนั่งข้างคุณกรเขาพี่นั่งข้างนอกเองไปเลย"แดนที่ดูสายตาตัวผู้ทั้งหลายที่มองน้องสาวก็กลัวจะเกิดการนองเลือดได้จึงดันให้แก้วไปนั่งด้านในแทน
  "อ้าวคุณโทโมะก็มาด้วยเหรอค่ะ แก้วไม่ทันเห็นทักทายช้าไปไม่ว่ากันเนอะ"
  "ไม่เป็นไรครับ วันนี้คุณแก้วสวยกว่าทุกวันเลยน่ะครับ" โทโมะเอ่ยออกไปแบบเพ้อๆเพราะแก้วสวยมากจริงๆ
  "ว่าแต่แกเป็นอะไรนึกยังมาดื่ม แล้วแต่งตัวแบบนี้โหยยสวยตายล่ะ กางเกง..."
  "ไอ่กรพูดไปมือไม่ต้องลูบขาคุณแก้วก็ได้มั้ง"โทโมะเอ่ยออกด้วยความไม่พอใจเท่าไหร่ กรวิชญ์มีเหรอจะสนยังแกล้งเนียนไปเรื่อยๆจนในที่สุด
  "โอ้ยย แก้วเจ็บๆบิดมาได้มือกุน่ะไม่ใช่ขนมปัง"แก้วที่ทนไม่ไหวบิดเข้าที่ข้อมือของเขาทันทีเพราะรู้ว่าเขาแกล้งอะไรไปทำไม
   "กุมาเที่ยวไม่ใช่มานั่งให้มึงลูบแข้งลูบขา น้องเอาวอสก้ามาขวดนึง"
   "ไหวเหรอแก้ว"กรวิชญ์และหนุ่มๆท้วงแก้วเสียงหลง
   "อ้าวเหรอ น้องเอามาสองขวดเลย พอจบกุไหว"
    จากนั้นพวกเขาสี่คนก็นั่งคุยนั่งดื่มจนได้ที่ไม่นานแก้วก็สังเกตเห็น อัลเบริ์ดเลขาของปีแอร์ปรากฎตัวพร้อมชายสูงวัยคนหนึ่งทั้งคู่เดินออกมาห้องด้านหลังคลับนั้นเอง
   "พี่แดนแก้วว่าได้เรื่องแล้วล่ะ พี่แดนนนน โอ้ยยไม่น่ะทำไมพวกนาย"แก้วที่หันกลับมาก็พบว่าทั้งสามหนุ่มไปเมาคออ่อนกันหมด แก้วที่ทนไม่ไหว กลัวแผนเสียเลยเดินไปคุยกับเด็กเสริ์ฟซึ่งในขณะนั้นเองโทโมะที่รู้สึกปวดฉี่ก็ขยับตัวไปเข้าห้องน้ำกลับมาไม่เห็นแก้วก็เห็นว่าหญิงสาวยืนคุยกับพนักงานเหมือนถามทางอะไรสักอย่างแก้วหลังจากคุยเสร็จก็ไปตามทางนั้น เขาเองก็แอบตามไปทันทีไม่นานแก้วก็เจอบ่อนคาสิโน่ โดยที่ไม่ทราบว่าโทโมะได้ตามเข้ามาด้วย แก้วเองมัวแต่ตะลึงคาดไม่ถึงก็ต้องตกใจทันทีที่
   "ไม่นึกว่าคุณสนใจพวกนี้"
   "คุณตามฉันมาได้ไงเห็นนอนคอพับกันหมดฉันก็พอเล่นได้น่ะ ว่าแต่ว่า...."
   "พวกคุณจะล่นกันไหมถ้าไม่เชิญไปด้านนอกเลยครับ"คนดูแลบ่อนเอ่ยขัดทั้งคู่ทันที
   "คือผมแบบว่า........"
   "เล่นสิ ฉันสนใจโต๊ะพาฉันกับแฟนไปหน่อยสิ เงียบน่าคุณมากับฉันสิ"
   "แฟนระ....."
   "นี่คุณเงียบๆแล้วตามฉันมา ออกไปฉันจะบอกเรื่องทั้งหมดให้คุณกับไอ้วิชฟังเล่นตามฉันให้ทันแล้วกัน เฮ้ยไม่โอบเอวก็ได้"
   "ก็แฟนกันกลัวอะไร ไปครับที่รัก"
 
งานเข้าแก้วแล้วไงเป็นต่อน่ะ ลุ้นต่อไป