รักนี้จะให้ใจ <3
เขียนโดย KFkoenfaye
วันที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 11.06 น.
แก้ไขเมื่อ 15 มีนาคม พ.ศ. 2559 22.18 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
25) อะไรแค่นี้...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความFang Talk
ขณะนี้ฉันกำลังขับรถไปมหาวิทยาลัยด้วยตนเอง เนื่องจากคนที่รักเค้างอน ฉันโทรไปก็ไม่รับ มีเดินหนีด้วยนะ ฉันก็เลยคิดว่าจะซื้อของสิ่งหนึ่งง้อ เพราะว่าฉันร้านขายตุ๊กตาหมีพูเห็นว่าเป็นของชอบของเค้า เลยซื้อตัวใหญ่ไปง้อ ถึงมหาวิทยาลัยฉันกำลังเดินตามหาเค้าอยู่ โดยเดินไปใต้คณะสถาปัตยกรรมศาสตรซึ่งมีลานกว้าง ใต้ต้นไม้ทีเค้าชอบไปนั่ง ฉันเห็นเค้านั่งอยู่เลยเดินเข้าไป
"ป๊อป มานี่หน่อย"ฉันเรียกเค้า แต่เค้ากลับพูดแบบแทงใจมาก
"มีไร มาทำไมไม่ได้อยากเจอ"เค้าพูดแล้ว เพื่อนในกลุ่มก็ดันแซวว่า "เฮ้ยๆ คุณชายเรางอนแฟน อยากบอกเลยว่าเหมือนหมีอดน้ำผึ้ง ว๊าวๆๆๆ" ประสานเสียงดียิ่งกว่าอะไร "พวกมึงยุ่งอะไรว่ะ อ่านปากกูนะ ไม่ ได้ อด เว้ย ไอ้ ..."เค้าพูดอย่างช้ามากๆ
"นี่บอก ให้มานี่หน่อยไง"ฉันพูดต่อ
"ไม่ไปมีไรไหม"เค้าพูดสะบัดหน้าหนี จะไม่ไปใช่ไหมได้เลยยย
"บอกให้ไปไง"ฉันพูดก็ออกแรงลากเค้าให้ลุกจากที่นั่งแล้วไปที่รถอย่างจะบอกว่าใช้แรงเยอะมาก เพราะเค้าเดียวเดินกลับไปจนฉันต้องออกแรงสุด จนมาถึงรถแถมยังต้องยันเค้าให้นั่งลงบนเบาะ
"จะอยู่เฉยๆได้ยัง เหนื่อยนะเนี้ย"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่หอบเหนื่อยมาก เนื่องจากคุณชายนั่งเงียบ ฉันก็เลยเอื้อมมือไปเอาตุ๊กตาหมีพูหลังรถ"อ่ะให้ ขอโทษนะคะ ที่เค้าขัดใจคุณชายสุดที่รักของเค้า" หลังจากนั้นฉันก็ยื่นตุ๊กตาให้
"ถ้าอยากให้หายก็....." เค้าพูดแล้วนิวชี้ที่ปาก จะให้ฉันทำเนี้ยนะ ก็ได้เพื่อให้หายงอนนะ แล้วฉันก็เอามือไปโอบคอก็จุ๊ปปาก แต่เค้ากลับทำการแลกลิ้นเปลี่ยนรส
"ความจริงแล้วไม่ต้องซื้อตุ๊กตามาให้หรอก แค่จูบปากก็หายแล้ว"เค้าพูดฉันได้ยินแล้ว ถึงกับอยากได้เงินค่าตุ๊กตาคืน
"ไอ้บ้า งั้นเอาตุ๊กตาหมีคืนมา"ฉันพูดพลางแบมือ
"ไม่ให้ ให้แล้วให้เลย"เค้าพูดก็เลยเกิดสงครามแย่งชิงตุ๊กตากัน "พอเลยฟาง ของไรอย่างนึ่งได้ป่ะ" หลังจากทุกสิ่งหยุดนิ่ง
"ได้สิ ว่ามา"ฉันพูด แล้วเค้าก็ดึงมือฉันไปพอพูดออกมา
"ตั้งแต่วันแรกที่เราเป็นเพื่อนกัน จนเป็นแฟนฟางทำให้ป๊อปมีความสุขจนถึงวันนี้ เราแต่งงานกันนะ ได้หรือเปล่าครับ"เค้าพูดออกมาจากความจริงใจที่เค้ามีฉันสามารถบอกได้เลยว่าความรู้สึกเค้ามาถึงฉันมาก
"ได้สิ ฟางเองก็มีความประทับใจในทุกๆครั้ง ที่เราได้คุยกันพบเจอนะ"ฉันพูดอย่างซึ่งใจแล้วน้ำตาค่อยไหลออกมาอย่างดีใจ
"อย่าร้องไห้เลย เค้ารักฟางนะ"เค้าพูดพลางเอาแหวนมาสวมไว้ แล้วกอดฉันด้วยความรักและความอบอุ่นจากอ้อมกอดที่ฉันต้องการที่จะอยู่กับเค้าแบบนี้ตลอดไป
"ฟางก็รักป๊อปนะ"ฉันพูดความรู้สึกที่ออกมาจากข้างในส่งถึงปาก ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นมา ฉันก็จะมีคนคนนี้อยู่เคียงข้างกันไป
End Fang Talk
.
.
.
.
.
.
.
Koen Talk
ตอนนี้ผมอยู่ในสวนสาธารณะกับสุดที่รักเพียงคนเดียวของผม
"ที่รักครับ"ผมเรียกเธอที่อยู่ในอ้อมกอดของผม
"ค่ะ มีอะไรหรือเปล่า"เธอตอบผมด้วยน้ำเสียงไพเราะที่น้อยครั้งเธอจะมี มาพูดดีกับผม แต่แบบนี้แหละที่เป็นคนในสเปกของผม
"เรามาเลื่อนสถานะกันดีกว่าไหม"ผมพูดอ้อมๆไปก่อน เพราะผมเขินมากเลย ผมอยากให้ในช่วงชีวิตที่เหลือต่อจากนี้ไปจนวันที่สิ้นสุด มีผู้หญิงคนนี้ยืนอยู่ข้างกายเสมอไป
"คือ ยังไงกันแน่คะ"เธอพูดแล้วผมก็คุกเข่าลงพร้อมกันพูดความรู้สึกที่มีออกไป
"เฟย์ แต่ง งาน กัน นะ เขื่อนรักเฟยที่สุดในบรรดาเพื่อนๆเฟย์ก็ดีกับเขื่อนที่สุด จนกระทั่งวันหนึ่งเราได้คบกัน ได้รักกันจนมาถึงวันนี้ วันที่เขื่อนอยากให้มีเรามาอยู่ร่วมกันตลอดไป แต่ง งาน กัน นะ"ผมพูดออกไปอย่างจริงใจสุดๆ
"ก็ได้นะ เขื่อนก็เป็นเหมือนครึ่งหนึ่งของชีวิตเฟย์ไปแล้ว"เธอพูดพร้อมกอดผมให้ลุกขึ้นมา แล้วผมก็ใส่แหวนให้เธอบนแหวนจะสลักชื่อของเราไว้
"เราจะรักกันตลอดไปนะครับ สัญญา"ผมพูดแบบนั้นทำให้เธอโอบคอแล้วจูบปากผม
"สัญญา เฟย์รักเขื่อนคนเดียว forever"เธอพูดแล้ว หลังจากนั้นเราก็จูบกันอย่างมีความสุขและนานแสนนานเราก็จะรักกันจากนี้ตลอดไป Happy Ending
End Koen Talk
ความคิดที่ได้จากเรื่อง ▶ถึงแม้เราจะความรักที่แสนซึ้งกินใจหรือยิ่งใหญ่มากขนาดไหนก็ตาม หากเราไม่มีความเชื่อใจในตัวของกันและกัน ความรักที่มีก็อาจจะกลายเป็นความทุกข์โดยไม่รู้ตัว คนรักกันควรมีความไว้วางใจให้กันจึงจะเป็นรักที่สุขใจ
.
.
.
จบแล้วจ้า เรื่องนี้ก็เกี่ยวกับเรื่องความรักที่เกิดจากเพื่อนที่มีมิตรภาพที่ดี อยากได้ตอนพิเศษมี nc คอมเมนส์บอกได้นะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ