แสบ ร้าย แล้วรักมั้ยหล่ะ

         ไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าทำไมพ่อของฉันถึงย้ายร.ร. ให้ฉันไปเรียนที่อื่น แถมยังให้ไปอยู่หออีก  แล้วไอชื่อร.ร. นี้นะ  ชื่อว่า  ร.ร. วิศวะ  ใครถามฉันอายเขาตายเลย  ในเมื่อพ่ออยากให้ฉันเข้านักอยดูเลยฉันจะป่วน ร.ร. ให้เขาไล่ฉันออกไปเลย                                                             

                   ลงมากินข้าวได้แล้วนะลูก  พ่อเรียกลงไปกินข้าวแล้ว   อ่อ  ลืมแนะนำตัวไปเลย  ฉันชื่อ  แก้วนะ  ฉันเป็นลูกคนเดียว   

"รีบทานข้าวแล้วรีบเข้านอนนะพรุ้งนี้ตื่นแต่เช้า"

"ตื่นเช้าทำไมเหรอค้ะ ก้อพรุ้งนี้หนูไม่ได้ไปเรียน"

ฉันถามพ่อเมื่อสงสัย  ฉันตื่นเช้าทำไมก็เพราะว่าฉันต้องหยุดเรียน เพื่อที่เตรียมตัวไปร.ร. ใหม่

"พอดีว่าเพื่อนของพ่อ เค้าเป็นเจ้าร.ร. ที่ลูกจะไปเรียน เขาเลยจะมาทำความรู้จักกับลูกพรุ้งนี้ ตอน 7โมงเช้า  แล้วจะเป็นคนพาลูกไปร.ร. ด้วย"

อะไรนะนี้พรุ้งนี้ฉันต้องไปร.ร.แล้วเหรอ

"พ่อค้ะหนูเรียนร.ร.เดิมไม่ได้เหรอค้ะ  หนูไม่อยากไปง่าาาา"

"ไม่ได้หรอกพ่อนัดเขาไว้แล้ว กินเสร็จแล้วรีบไปนอนนะ  ขอให้โชคดี"

7 โมงเช้า 

"สวัสดีค้ะคุณน้า    ฉันกล่าวทักทายเพื่อนของพ่อ"  

"จ้ะ  หนูแก้วนี่น่ารักนา่เอ็นดูจังเลย"

"ขอบคุณค้ะ"  

ผู้หญิงคนนี้เธอดูสวยจัง  จิตใจดี พูจาไพเราะ  ฉันชอบเค้าจังเลย  ฉันจะเรียนร.ร  วิศวะนี่เเหละจะไม่จากไปไหนแล้ว

ร.ร. วิศวะ  

"ได้เวลาเข้าแถวแล้ว  หนูเป็นเด็กใหม่ก็ต้องไปเข้าแถวกับเพื่อนๆนะจ๊ะ"

"แต่หนูไม่อยากไปเลย   คุณน้าไปส่งหนูได้ไหมค่ะ  "

"ได้ชิจ้ะ  ป่ะ เดียวน้าไปส่งนะ "

"นี้จ้ะแถวของหนู"

"ค้ะ"

โรงเรียนนี้ไม่ดีเลยปล่อยให้เด็กใหม่มาเข้าแถวเอง  

"เธอ เธอเป็นเด็กใหม่ใช่มั้ย"  มีผู้หญิงคนหนึ่งถามฉัน

"ใช่  ฉันเพิ่งเข้ามาใหม่น้ะ"  

"ไม่เห็นจะสวยเลย  ฉันขอบอกไว้นะ  ฉันคือ  เมริซ่า  เป็นหัวหน้าห้อง  เธอมาอยู่ที่นี้ให้รู้ว่าใหญ่"

นี่เหรอเพื่อนใหม่ของแันฝากไว้ก่อนเถอะฉันเอาคือแน่  พอฉันมองไปที่เมริซ่าดูหล่อนจะสะใจมาก

แต่ขอบอกไว้  ถึงฉันจะทำหน้าผู้ดี หรือทำหน้ากลัวเธอน้ะ ฉันก็แค่ดัดจริตเฉยๆ 

เธอได้เจอกับฉันแน่