MASK

     
ชายมีอายุนั่งอยู่บนเก้าอี้ในท่าสบายๆ กางเกงขายาวเนื้อดีที่เคยสวมหลุดไปกองอยู่ที่พื้นด้วยฝีมือของเด็กฝึกงานคนนั้น
 
สมกับที่เป็นห้องทำงานของคนใหญ่คนโต ห้องสีครีมที่ค่อนข้างใหญ่ ประดับประดาไปด้วยโซฟาชุดไว้คุยธุระ กับโต๊ะทำงานที่ทำจากไม้เนื้อดี บนโต๊ะเต็มไปด้วยเอกสารที่ถูกอ่านค้างไว้อย่างไม่ค่อยเป็นระเบียบ เก้าอี้นวมนิ่มๆ สบายๆ ที่มิสเตอร์ทอมส์นั่งอยู่ และคุณโฮสต์คนนั้นก็นั่งคุกเข่าอยู่ที่พื้น…
ตรงหว่างขาเปลือยเปล่าของผู้ชายคนนั้น
ตาเรียวมองเจ้าเข็มฉีดยาแท่งใหญ่ด้วยสายตาเรียบเฉย แบคฮยอนไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นอะไรเลย
มือนิ่มค่อยๆ จับแท่งร้อนที่เริ่มแข็งตัวอย่างใจเย็น ลิ้นร้อนแตะลงที่ส่วนปลายหยักเบาๆ ท่าทางที่แสดงออกแบบกล้าๆ กลัวๆ ชวนให้มิสเตอร์ทอมส์ใจสั่น
แต่มันก็เป็นแค่ท่าทางเท่านั้นแหล่ะ
หลังจากที่ใช้ลิ้นแตะเบาๆ ไม่นาน ปากเล็กก็ครอบครองส่วนนั้นของร่างกายผู้ชายตรงหน้าได้ทั้งหมด
แบคฮยอนเบ้หน้าเบาๆ ร่างเพรียวไม่คิดแม้แต่จะเงยหน้าสบตาผู้ชายตรงหน้าด้วยซ้ำไป แก่นกายที่เริ่มพองคับปากมันไม่ได้ทำให้เขารู้สึกดีเลย กลับกันเด็กหนุ่มกลับคิดว่ารสชาติของมันไม่ต่างอะไรกับไส้กรอกชีสเน่าๆ ที่หมดอายุมาแล้วหลายปี หากแต่ริมฝีปากร้อนก็ทำหน้าที่ได้อย่างดีเยี่ยม มันรูดขึ้น รูดลง รูดขึ้น รูดลงจนคนโดนอมทนไม่ไหวใช้มือขยุ้มกลุ่มผมนิ่ม แล้วโยกเข้าโยกออกให้คนตัวเล็กหัวสั่นหัวคลอนแทบสำลัก
ไอ้บ้า! ไอ้แก่!
มันจงใจกระแทกส่วนปลายเข้ามาจมคอหอยเขาชัดๆ
“แค่กๆ” แบคฮยอนฝืนตัวออกมา เขาไม่บ้าพอที่จะให้ไอ้น้ำคาวๆ นี่ปล่อยเข้ามาในปากเขาหรอกนะ!
มิสเตอร์ทอมส์ทำหน้าขัดใจ หนุ่มรุ่นใหญ่จิ๊ปากทำหน้าอารมณ์เสีย ก็แหงล่ะ จะไม่ให้เขาอารมณ์เสียได้ยังไง เขากำลังจะเสร็จอยู่แล้วแท้ๆ
“อย่าทำหน้าแบบนั้นสิครับ” ยิ้มตาเยิ้ม “คุณไม่อยากปล่อย…” ลุกขึ้นยืน ถอดกางเกงตัวเองออกอย่างรวดเร็ว “ในตัวผมเหรอครับ” จับมือหนามาจับที่ส่วนกลางลำตัวของตัวเองเบา
มิสเตอร์ทอมส์ขยับมือรูดรั้งส่วนนั้นของอีกคนอย่างรู้หน้าที่ ริมฝีปากร้อนพรมจูบไปที่หน้าท้องเนียนอย่างหื่นกระหาย
“อ๊ะ…ห้ามทำรอยนะครับ ผมยังไม่อยากมีเรื่อง” เสียงหวานหยดนั้นช่างออดอ้อน
ผู้ใหญ่พยักหน้ารับคำ มือหนาขยับถี่รัวเมื่อได้ยินเสียงลมหายใจที่เริ่มหอบถี่ๆ เสียงครางดังออกมาแผ่วเบาเป็นระยะๆ ร่างกายที่เคยยืนตรงเริ่มขดงอ หน้าท้องเกร็งด้วยความเสียวซ่าน
แต่เพียงแค่อีกคนทำท่าจะปล่อย มือหนากลับหยุดชะงักลงอย่างหน้าด้านๆ แบคฮยอนที่รู้สึกเหมือนโดนกระชากลงเหว
บ้าบอ! บ้าบอที่สุด!!
ร่างหนาเปิดลิ้นชักหยิบถุงยางพร้อมเจลหล่อลื่นออกมา
ไม่ใช่ว่าเขาไม่ชอบเสียบสดหรอกนะ แต่อีกฝ่ายเป็นโฮสต์ เขาไม่อยากเสี่ยงกับโรคบ้าๆ ที่มันอาจตามมากับความสำส่อนรับลูกค้ามากหน้าหลายตาได้หรอก
แบคฮยอนขึ้นคร่อมนั่งตักมิสเตอร์ทอมส์อย่างรู้งาน นิ้วแห้งๆ ของร่างหนาแหวกแก้มก้นขาวของร่างบางออก ก่อนปล่อยนิ้วเข้าไปทักทายช่องทางที่คุ้นเคยอย่างรู้งาน
นิ้วแห้งๆ กับช่องทางแห้งๆ มันช่างฝืดเคือง
มือนิ่มเปิดประปุกเจลชโลมลงบนแก่นกายที่พองโตของอีกคน
“ไม่ต้องแล้ว” แบคฮยอนกระซิบข้างหูแผ่วเบา เขาไม่ชอบให้ใครมาเบิกทาง มันทำให้เขาเสียวน้อยลง!
ร่างเล็กค่อยๆ ยกตัวขึ้น มือที่ว่างจับแท่งร้อนของอีกคนให้ตั้งตรง ส่วนมิสเตอร์ทอมส์ก็นั่งมองคุณโฮสต์ด้วยสายตานึกสนุก เขาชอบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความเสียวตอนที่ร่างกายขาวๆ นี่ครอบครองตัวตนของเขาอย่างช้าๆ เขาชอบเสียงร้องอ๊ะ อ๊า ที่ครางออกมาด้วยความเจ็บปวดปนเสียวตอนที่ตัวตนของเขาเข้าไปอยู่ในร่างกายอีกฝ่ายทั้งหมด เขาชอบตอนที่อีกคนขย่มตัวขึ้นลงอย่างไร้ยางอาย และสุดท้ายเขาชอบร่างกายที่ตอดรัดของของเขาได้ดีราวกับมันเป็นส่วนหนึ่งของร่างกาย
แบคฮยอนหลับหูหลับตาขย่มตัวเองขึ้นลง มือขาวจับไปที่บ่าของอีกคนไว้มั่น ร่างกายขยับขึ้นลงเป็นจังหวะ ปากก็ร้องครางซี๊ดซ๊าดเบาๆ พอเป็นพิธี
ก้นขาวๆ กระแทกบนหน้าตักกว้างดังเป็นจังหวะ อีกฝ่ายก็ไม่น้อยหน้าเด้งเอวกระแทกสวนไปเป็นจังหวะเช่นเดียวกัน แม้เขาจะไม่ค่อยชื่นชอบที่จะให้แบคฮยอนบริการสักเท่าไหร่ แต่การได้เห็นสีหน้าที่เต็มไปด้วยอารมณ์อยากขนาดนี้ของคนตัวเล็กเขาก็ถือว่าไม่เลว
เพียงไม่นานร่างเพรียวก็ปลดปล่อยธารน้ำสีขาวขุ่นเลอะหน้าท้องอีกคน เด็กหนุ่มหยุดพักใช้ไหล่หนาของอีกคนเป็นที่พักพิง ลมหายใจหอบแฮ่กๆ ที่แผ่วเบาอยู่ข้างหูยิ่งทำให้อารมณ์ของมิสเตอร์ทอมส์พลุ่งพล่านขึ้นไปอีก
คุณโฮสต์บีค่อยๆลุกขึ้นจากตักกว้างช้าๆ มือนิ่มที่เคยจับไหล่หนาเปลี่ยนมาจับขอบโต๊ะแทน ลำตัวโก้งโค้งเผยช่องทางรักที่ขมิบรัวๆ ราวกับต้องการสิ่งเติมเต็ม เอวเล็กส่ายร่อนไปมาด้วยความต้องการเต็มที่
“เอาสิครับ…แรงๆ ด้วย อ๊ะ! อ๊า” ไม่ต้องกล่าวเชิญชวนอะไรมากกว่านั้น แก่นกายใหญ่โตก็พร้อมกระแทกเข้ามารัวๆ มือที่เริ่มเหี่ยวย่นตามวัยจับสะโพกขาวไว้แน่น จากนั้นก็กระแทกกายเข้าไปอย่างไม่กลัวอีกคนจะเจ็บ
ยั่วยวนกันขนาดนี้ เชิญชวนกันขนาดนี้ ถ้าเขาไม่สนองมันก็เสียเชิงชายเกินไปแล้วล่ะ!
เอวสอบกระแทกเข้าถี่รัว จงใจขยับไปทางซ้ายซอยเข้าออกกระแทกมุมเดิมซ้ำๆ ให้คนถูกกระทำร่อนเอวไปมา จงใจขยับไปทางขวาทำแบบเดิมอีกครั้ง เขารู้ว่าจุดกระสันของแบคฮยอนอยู่ตรงไหน และเขาก็จงใจที่จะไม่ขยับร่างกายให้ไปตรงนั้น มิสเตอร์ทอมส์ต้องการให้แบคฮยอนร้องขอ
“อ๊ะ…แรง แรงกว่านี้ได้มั้ย ชะ…อ๊าา!”
ถ้าถามแบคฮยอนว่าเสียวมั้ย?
เขาคงตอบได้ในทันทีเลยว่ามาก
แต่ถ้าถามว่าทำไมเขาถึงหลับตาตลอดตอนการบริการ
เขาคงตอบได้คำเดียวว่า ตอนนี้ในหัวของเขามีแต่ชานยอล ภาพของปาร์คชานยอลกำลังขยับกายเข้าออกถี่รัว เหมือนตอนงานวันเกิดของเขา งานวันเกิดที่ร่างสูงทำรักเขาที่หน้าต่างจนแทบไม่มีแรงเหลือ เขายังจำได้แม่นตอนที่ตัวเองต้องเอาหน้าแนบกับกระจกหน้าต่างเพราะทนความเสียวซ่านไม่ไหว ริมฝีปากร้องขอความรุนแรงกับอีกฝ่าย ในขณะที่มองบุพการีกำลังทำสีหน้างงงวยปลุกจงแดที่โดนเขาวางยานอนหลับ
ร่างบางยังจำได้ดีว่าตอนนั้นตัวเองน้ำตาไหลออกมา
มันไม่ได้ไหลออกมาเพราะความรู้สึกผิดที่เล่นชู้กับผัวแม่ตัวเอง
แต่มันไหลออกมาเพราะพ่อเลี้ยงปรนเปรอร่างกายเขาได้สนุกสุดเหวี่ยง เสียวสุดยอดจนร่างกายต้องยอมศิโรราบ
ขนาดเขากำลังเอากับหุ้นส่วนคนสำคัญของบริษัท แต่เชื่อได้เถอะว่าในใจของร่างบางตอนนี้มันกู่ร้องหาแต่ชานยอล
ร่างกายของเขามันเรียกร้องหาแต่ ‘ผัว’ ของแม่
XXX