รักที่ไม่เคยได้รับ

บ้านไทยานนท์

“ กลับมาซะดึกเชียวนะ ตายแล้วทำไมสภาพเป็นแบบนี้ลูก ไปมีเรื่องกับใครมาบอกแม่มานะ ” คุณกัลยาถามลูกชายเมื่อเดินเข้ามาในบ้าน

“ ก็คุณตามใจลูกจนเคยตัว วันนี้ก่อหลายเรื่องแล้วนะ แกทำตัวให้พ่อแม่ขายหน้าเขาหลายครั้งแล้วนะ คราวนี้ไปว่าหนูฟางจนร้องไห้วิ่งออกไป ” บิดาของเขาด่าเพราะทนมาหลายครั้งแล้วและเหมือนว่าครั้งนี้มันจะดูรุนแรงกว่าทุกครั้ง แต่ลูกชายตัวดีก็ไม่มีทีท่าว่าจะกลัวเขาเลยสักนิด

“ ป้าเดือน ไปหาผ้าเช็ดหน้าตาโมะหน่อยเร็ว ไม่รู้ไปเล่นพิเลนอะไรมา เสื้อผ้าขาวๆดำหมด ”

“ ป้าเดือนไม่ต้องๆ เดี๋ยวผมก็ไปอาบน้ำแล้ว ”

“ เดี๋ยวก่อน ตกลงโมะไปไหนมา ทำไมไม่บอกแม่ รู้ไหมว่าผู้ใหญ่เขาเป็นห่วง ” คุณกัลยางอนลูกชายเดินหนีไปทางหนึ่ง จนชายหนุ่มร่างสูงต้องรีบตามมารดาไป

“ ผมไปส่งลูกสาวน้าอิงอรมาครับ ”

“ จริงหรอลูก แล้วเป็นไงบ้าง เธอหายโกรธไหม ” เมื่อรู้ว่าลูกชายหายไปไหนมาเธอถึงกับตื่นเต้นดีใจ เธอเลี้ยงของเธอมาตั้งแต่เด็กทำไหมจะไม่รู้ว่าลูกชายเป็นคนยังไง ถ้าลูกชายเธอไม่สนใจเด็กสาวคนนั้นคงไม่ตามไปส่งถึงบ้านขนาดนี้

“ สภาพก็เป็นอย่างที่คุณแม่เห็นนี่แหละครับ ” เขาบอกมารดาก่อนจะยิ้มออกมา

“ เอ๊ะ ลูกชายแม่ยิ้มๆ แบบนี้ต้องมีอะไรแน่ๆ ” เธอแซวลูกชายเมื่อเขาเห็นมารดแซวยิ่งเก็บอาการไม่อยู่

“ ไม่มีอะไรครับ ผมไปอาบน้ำก่อนนะครับ ”

“ ถ้าชอบก็จีบเลยลูก รอช้าเดี๋ยวโดนแย่งไปกินซะก่อน ” คุณกัลยาตะโกนบอกลูกชายที่เดินขึ้นบันไดบ้านอย่างอารมณ์ดี

“ ยัยฟางวันนี้ขึ้นไปทำความสะอาดห้องลูกชายชั้นด้วยนะ ” วันนี้ลูกชายของอิงอรจะกลับมาบ้านหลังจากไปดูงานที่ต่างประเทศเกือบ 2 ปี

“ คุณเขื่อนจะกลับมาวันนี้หรอค่ะ ” เธอยิ้มดีใจ

“ ไม่ต้องมายิ้ม อย่าคิดนะว่าตาเขื่อนจะช่วยแกได้ ยังไงแกก็ต้องแต่งงาน ”

“ ฟางก็ไม่ได้คิดอะไรเลยค่ะ งั้นฟางไปทำความสะอาดก่อนนะคะ ” เธอรีบวิ่งขึ้นไปชั้นบนของบ้านทันที

“ อย่าคิดนะว่าฉันไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ของแกกับลูกชายฉัน ” คุณอิงอรพูดลับหลังเมื่อลูกเลี้ยงเธอไปแล้ว นี่คือเหตุผลที่เธอส่งลูกชายไปดูงานที่ต่างประเทศ ที่จริงแล้วเธอก็ไม่ได้เกลียดธนันต์ธรญ์มากเท่าไรแต่พอรู้ว่าลูกเลี้ยงกับลูกชายแอบชอบคอกัน เธอจึงต้องทำทุกอย่างในเด็กสองคนออกจากกัน เมื่อลูกชายเธอจะกลับมาอยู่บ้าน เธอจึงให้ธนันต์ธรญ์รีบแต่งงาน เพราะสองคนนี้จะรักกันไม่ได้เด็ดขาด

“ สวัสดีครับคุณแม่ ผมคิดถึงคุณแม่ที่สุดเลย ” ชายหนุ่มรีบกอดคนเป็นแม่

“ แม่ก็คิดถึงลูก คิดถึงมากๆเลย วันนี้แม่ทำอาหารรอเขื่อยเยอะเลย ไปทานกันเถอะลูก ”

“ สวัสดีครับป้าจันทร์ ” เขาสวัสดีป้าแม่บ้านที่กำลังตักข้าวรอ ก่อนที่ชายหนุ่มจะหัดไปมองผู้หญิงที่เขารู้สึกดีด้วยตั้งแต่เด็กแล้วยิ้มให้เธอ สองแม่ลูกนั่งทานข้าวด้วยกันจนอิ่ม และดูเหมือนว่าภัทรดนัยกำลังจะเรียกธนันต์ธรญ์ไปคุยอะไรบางอย่าง การกระทำนั้นอยู่ในสายตาของอิงอรตลอด

“ ยัยฟางรีบไปสิ ไหนเธอบอกว่ามีนัดไง ” คุณอิงอรรีบพูดแทรก

“ ค่ะ คุณอร ”

“ นัดอะไรหรอครับแม่ วันนี้ผมเพิ่งกลับมาทำไมไม่อยู่ให้พร้อมหน้าพร้อมตากัน ” ลูกชายของอิงอรถามด้วยความสงสัย

“ มันอยู่ในฐานะไม่ต่างอะไรจากคนใช้ ลูกจะไปให้ความสำคัญกับมันทำไหม ”

“ ฟางเป็นเหมือนน้องสาวของผมคนหนึ่ง ” ชายหนุ่มเถียงมารดาและเหมือนว่าเขากำลังจะเดินตามสาวร่างบาง

“ หยุดนะตาเขื่อน อย่าคิดว่าแม่ไม่รู้ว่าลูกคิดอะไรกับมัน ” หญิงวัยกลางคนตะโกนไล่หลังลูกชายจนชายหนุ่มหยุดเดินแล้วหันมา

“ ผมไม่ได้คิดอะไรกับฟางทั้งนั้น คุณพอฝากผมให้ดูแลเธอเหมือนน้องสาวคนหนึ่ง ”

“ ลูกไม่จำเป็นต้องดูแลยัยฟางหรอกเพราะแม่กำลังจะให้มันแต่งงาน ”

“ อะไรนะครับ ทำไมคุณแม่ถึงทำแบบนี้ ถึงเราจะเลี้ยงเขามาแต่ไม่ใช่ว่าจะบังคับเขาทุกอย่าง ” ชายหนุ่มเริ่มโมโหเมื่อรู้เรื่องจากมารดา

“ ไหนบอกไม่ได้คิดอะไรกับมันไง เพราะลูกรักมันไงแม่ถึงต้องทำแบบนี้ แม่ไม่ยอมให้ลูกกับมันรักกันหรอก เข้าใจไหม ๆๆ ” คุณอิงอรตะโกนออกมาอย่างบ้าคลั่งเธอไม่ยอมใครสองคนนี้รักกันเด็ดขาด

“ คุณแม่ครับ ผมยอมรับว่าแต่ก่อนผมเคยรักฟางจริงแต่เธอไม่ได้รักผมเหมือนที่ผมรักเธอ ตอนนี้ผมเห็นเธอเป็นน้องสาวของผมคนหนึ่ง คุณแม่ฟังนะครับตอนนี้เขื่อนมีผู้หญิงที่เขื่อนรักและเขาก็รักเขื่อนแล้วครับ ” ชายหนุ่มพยายามอธิบายให้มารดาของเขาฟัง

“ จริงหรอลูก ใครหรอลูก ”

“ เธอชื่อเฟย์ครับ เราเจอกันที่อังกฤษเดี๋ยวเขื่อนจะพามาให้แม่รู้จักนะครับเพราะฉะนั้นคุณแม่ก็เลิกบังคับฟางแต่งงานเถอะครับ ”

“ ไม่ได้ยังไงยัยเด็กนั่นก็ต้องแต่งงานแม่จะได้สะบายใจ แม่ก็ไม่ได้บังคับขนาดนั้นหรอกลูกแม่หาตัวเลือกมาให้ยัยฟางเลือกตั้ง 2 คน ”

“ นี่เขื่อนจะเปลี่ยนความคิดคุณแม่ไม่ได้เลยใช่ไหม ”

“ ใช่ แม่ว่าเขื่อนไปอาบน้ำดีกว่าลูก กลับมาเหนื่อยๆ ไปพักผ่อนนะลูก ”

“ สวัสดีค่ะ พี่ป๊อป ขอโทษนะคะที่ให้รอนาน ” ธนันต์ธรญ์กล่าวทักทายคนที่มารอรับเธอไปทานข้าวก่อนจะขึ้นรถ ภาณุมองสาวข้างกายที่ใส่เสื้อยืดกับกางเกงยีนแต่ก็ยังรู้ดี

“ วันนี้น้องฟางแต่ตัวน่ารักนะ พี่ชอบแบบนี้แหละไม่ต้องแต่งอะไรมากมายหรอก คนสวยแต่งยังไงก็สวย ” เขาชมจนสาวร่างบางข้างๆเก็บอาการไม่รู้

“ ขอบคุณค่ะ ที่จริงพี่ป๊อปไม่ต้องใส่สูทมาเต็มขนาดนี้ก็ได้ ฟางชอบสบายๆ ” เมื่อธนันต์ธรญ์พูดจบภาณุก็ถอดสูทออกทันที

“ ไม่เป็นไรหรอกครับ น้องฟางอยากกินอะไรดีครับ ”

“ ฟางขอเลือกร้านได้ไหมค่ะ รับรองอร่อยแน่นอนค่ะ ”

ธนันต์ธรญ์พาภาณุมานั่งทานอาหารที่ร้านแห่งหนึ่ง เป็นแพลอยน้ำขนาดไม่ใหญ่มากทำให้เพิ่มบรรยากาศในการทานข้าวมากขึ้น และยังสามารถให้อาหารปลาในน้ำได้ด้วย

“ ชอบไหมค่ะ แต่ก่อนฟางมากับเพื่อนบ่อยๆ ” ทั้งสองคนเดินออกมาจากร้านเมื่อทานอิ่ม

“ ชอบมากครับ บรรยากาศดีมากๆ พี่ต้องพาคุณพ่อคุณแม่มาลองบ้าง ”

“ ฟาง ”

“ ว่าไงค่ะ ”

“ ถ้าพี่จะ…….จะ..จีบฟาง จะ..ได้ไหม ” ภาณุพูดติดๆขัดๆ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยจีบใครจริงจังๆ มีแต่คนเข้าหาก่อน ใครว่าเพลย์บอยอายไม่เป็นตอนนี้เขารู้สึกเหมือนกำลังมีความรักรู้สึกว่าตัวมันลอยๆยังไงก็ไม่รู้

“ ถ้าฟางบอกว่าไม่…….. ”

“ ต้องได้สิครับ นี่พี่จริงใจกับฟางจริงๆนะ โอ้ย…ไม่รู้จะพูดยังไง ” ภาณุรีบพูดแทรกสาวร่างบาง ครั้งนี่เขาเขินจริงๆเขินจนเก็บอาการไม่อยู่ หน้าก็แดง หูก็แดง มือก็สั่นแล้วยังไม่กล้าสบตาอีก ตอนคุยในมือถือมันก็คุยได้แต่พอเจอหน้าหวานๆอยู่ตรงหน้าเขากลับออกอการเขินจนเจอหัวเราะ

“ ก็แล้วแต่พี่ป๊อปแล้วกัน ” ธนันต์ธรญ์รีบเดินขึ้นรถแล้วปิดประตู จนชายหนุ่มที่ยืนมองอยู่อดยิ้มไม่ได้