Caos - 1 - หน่วยลับจับหัวใจ ยัยวายร้ายตัวแสบ

(อ่านบทนำ ตัวละคร ด้วยนะ :) 
     
 
 
 
     
 
     แสงสีเสียงที่ผสมปนเปจนดูหน้าปวดหัว บรรยากาศที่พวกเธอคุ้นเคย สถานที่ที่เป็นแหล่งมั่วสุมของวัย
 
รุ่นออสเตรเลีย ผับ
 
 
 
“พี่ฟาง วันนี้เฟย์ขอฉายเดี่ยว” ผู้เป็นน้องพูดขึ้นหลังจากไล่สายตาคมหาเป้าหมายมานานพอสมควรและ
 
ตอนนี้เธอก็เจอซะแล้ว ดูถ้าจะเจ้าชู้และ รวย ไม่เบา เสร็จเฟย์หล่ะค่ะ
 
 
“ตามใจ งั้นพี่ไปช็อปนะ” ฟางพูดก่อนจะเดินไป ช็อป ในผับด้วยเทคนิคชั้นสูงของเธอ
 
 
 
สาวร่างบางหุ่นกระชากวิญญาณในชุดสุดเซ็กซี่ค่อยๆเดินย่างกรายไปหาเป้าหมายของตนเองอย่างสบายๆ
 
แต่ก็ไม่วายแอบฉกฉวยเครื่องประดับราคาแพงติดไม้ติดมามาบ้างอย่างเคยชิน เมื่อเห็นชายหนุ่มที่มีใบ
 
หน้าที่หล่อเหลาเอาการเป้าหมายของเธอที่ตอนนี้ถูกรายล้อมด้วยสาวๆมากมายในห้องวีไอพีกระจกใส จึง
 
เปลี่ยนทิศทางไปเป็นภายในฝูงคนที่ออกลีลาเต้นวาดลวดลายแทน คว้าแก้วเครื่องดื่มจากมือบาร์เทนเดอร์ที่
 
เพิ่งทำเสร็จมาดื่มรวดเดียวหมดแล้ววางแบงค์ใหญ่ที่เพิ่งหยิบมาจากกระเป๋าตังของชายคนนึงวางบนโต๊ะ
 
เพิ่มความมั่นใจให้ตัวเองเล็กน้อยก่อนเริ่มวาดลวดลายของตัวเองตามเสียงดนตรีพลางส่งสายตายังเป้า
 
หมาย
 
 
 
“หึ เสร็จฉันหล่ะสาวน้อย” ชายหนุ่ใยกยิ้มขึ้นมุมปากหลังจากนั่งมองหญิงสาวสุดเย้ายัวที่ส่งยิ้มให้เขาก่อน
 
จะลุกขึ้นจากโซฟาที่ถูกรายล้อมด้วยผู้หญิงสวยมากมายแต่เสียใจเพราะเธอตรงนั้นสวยจนเทียบไม่ได้เชียว
 
 
 
ตรงปรี่เข้าไปใกล้เธออย่างรวดเร็วทำเอาสาวสวยยกยิ้ม ไล่สายตามองไปยังชายหนุ่ม เธอคิดถูกรึเปล่าที่จะ
 
ฉายเดี๋ยวรู้งี้น่าจะให้พี่ของเธอช่วยเพราะเรื่องหลอกล้อพี่สาวที่แสนใจเย็นของเธอเชี่ยวกว่ามาก
 
 
 
“ว่าไงครับสาวน้อย” ชายหนุ่มพูดขึ้นข้างใบหูของเธอ ไม่มีใครเคยทำให้เธอขนลุกมาก่อน สัญชาตญาณ
 
ของเธอทำงานทันทีเมื่อเข้าใกล้เขา ‘อันตราย’
 
 
 
“มาคนเดียวหรอครับ”
 
 
“ป่าวค่ะ มากับพี่สาว”
 
 
“..สนใจเพิ่มผมเป็นพี่ชายมั้ยครับ” ชายหนุ่มพูดกอดเกี่ยวเอวบางเข้ามาประชิดอย่างรวดเร็ว
 
 
“หืม ได้แค่พี่ชายเองหรอคะ” เธอพูดพร้อมชม้อยชม้ายสายตาของเธอมองแล้วไล่มือตามแผงอกของชาย
 
หนุ่มผ่านเสื้อเสิตสีขาว
 
 
“อ๊ะๆๆ ทำอะไรครับ” จับมือสวยเอาไว้ทำเอาคิ้วเธอกระตุกอย่างไม่พอใจ 'รู้รึไงว่าฉันจะทำอะไร'
 
 
“มาทางนี้ดีกว่านะครับ ผมว่าตรงนี้คงไม่ค่อยส่วนตัวเท่าไหร่.........เฟย์” เธอตวัดสายตาขึ้นมองทันที
 
แต่ครั้งนี้เป็นสายตาแห่งความดุร้าย ไม่มีใครที่เป็นคนแปลกหน้ารู้จักชื่อเธอมาก่อน
 
 
แต่สายไปแล้วเมื่อถูกแรงชุดลากเข้าไปยังห้องๆหนึ่ง
 
 
 
 
 
 
“นายเป็นใคร”
 
 
“ก็คงเป็นเหมือนเธอ เด็กน้อย”
 
 
“ฉันไม่ใช่เด็ก!”
 
 
“เอ อายุ 19 นี่ไม่เด็กหรอ?”
 
 
“อะไรของนาย นายเป็นใคร” นิ้วเรียวกดปุ่มเล็กที่พลางตาด้วยเพชรเม็ดเล็กบนแหวนที่นิ้วนางข้างขวาของ
 
เธอเพื่อขอความช่วยเหลือจากพี่สาว
 
 
“แหม ก็ไม่ได้เป็นใคร แต่ผมจะบอกชื่อให้ก็ได้นะ”
 
 
“....”
 
 
 
 
 
“หวัดดีครับ ผมชื่อ เขื่อน”
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ถ้างงก็บอกได้นะ ^^;;