Love Is..
8.3
เขียนโดย 
Chonsa
วันที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 15.03 น.
4 chapter
3 วิจารณ์
7,464 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 26 กันยายน พ.ศ. 2558 18.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
4) :: 2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความใกล้กับเธอแค่ไหน ก็ยิ่งเหมือนยิ่งห่างยิ่งไกลกับเท่านั้น
ทุกๆครั้งคอยบอกตัวเองว่าเป็นแค่ฝัน…
เธอเป็นซุปเปอร์สตาร์หญิงคนหนึ่งที่กำลังโด่งดัง มีแฟนคลับมากมายที่กำลังคลั่งไคล้และหลงใหลในตัวเธอ
ทุกๆครั้งที่เธอร้องเพลง สีหน้าและสายตาของเธอมักจะบ่งบอกถึงว่าเธอกำลังมีความสุข
แต่ทว่าในวันนี้มันแปลกไป เหม่อลอยเอ้อระเหยเหมือนกำลังคิดถึงใครอย่างนั้นเสียแหละ
หลังเวที
“แก้ว..วันนี้มีงานวันสุดท้ายนะ หลังจากนี้พักหนึ่งอาทิตย์จ้ะ ”
…
..
..
“แก้ว ได้ยินที่พี่พูดหรือเปล่า”
”อะ..คะ.. ว่าไงคะพี่มด”
”พี่บอกว่าวันนี้มีงานวันสุดท้าย หลังจากนั้นพักยาวหนึ่งอาทิตย์”
”อ๋อ โอเคค่ะ ขอบคุณมากนะพี่”
”ไม่เป็นไร เราน่ะหาคิวว่างยากจะตาย ขนาดพี่เป็นแค่ผู้จัดการส่วนตัว งานปั่นหัวยุ่ง โทรศัพท์โทรเข้าถี่สายแทบไหม้”
”ฮะๆ ขนาดนั้นเชียว งั้นพี่ก็พักผ่อนให้เต็มที่นะคะ”
”เราก็เหมือนกัน ช่วงนี้แลเหม่อๆนะ มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า”
”ห้ะ..มะ..ไม่มีหรอกค่ะ งานเยอะก็เหนื่อยๆ ฮ่าๆ”
”จริงๆเลย งั้นพี่ไปก่อนนะ”
”ค่ะ กลับบ้านดีๆนะคะ”
.
.
.
คิดถึง..
ไม่รอช้ามือเรียวหยิบจับโทรศัพท์เครื่องสวยขึ้นมา สไลด์หน้าจอกดเข้าแอพพลิเคชั่นสีเขียวสุดฮิต
แล้วกดอะไรยุกยิกๆไม่นานนักก็มีข้อความตอบกลับมา
KW
เหนื่อยอ่ะ 20 : 15
Wissava t.
แต่เราไม่เหนื่อยนะ 20 : 15
KW
ไอ่บ้า 20 : 15
Wissava t.
พักสิครับ ง่วงมั้ย นอน.. 20 : 15
KW
เพิ่งเลิกงานเอง 20 : 15
Wissava t.
อยู่ไหนอ่ะ เดี๋ยวไปรับ 5555 20 : 16
KW
อย่าเวอร์ อยู่กันคนละทิศเลย 20 : 16
Wissava t.
รักหรอกจึงหยอกเล่น :P 20 : 16
KW
รักบ้า รักบอ 20 : 17
ข้อความสุดท้ายที่ตอบกลับไป..
ก่อนจะรีบลุกขึ้นยืนเต็มความสูงเตรียมตัวกลับบ้าน แล้วเดินมุ่งหน้าไปยังรถส่วนตัว มิวายมีแฟนคลับมากมายล้นหลามกำลังมายืนรอส่งตั้งแต่ต้นทางออกไปจนถึงรถ อีกทั้งยังมีของขวัญติดไม้ติดมือมาอีกเพียบ
บนรถ
ร่างบางกำลังยิ้มน้อย คิดถึงข้อความที่ใครบางคนตอบกลับมาโดยไม่คิดถึงว่าคนที่ได้อ่านจะเขินจนอยากจะระเบิดตัวตายแค่ไหน รู้ไหมทำไมต้องเขิน เพราะฉันปฏิเสธไม่ได้ว่ารู้สึกดีกับคนคนนี้มากๆ แต่..เราไม่เคยเจอหน้าที่แท้จริงของกันและกันน่ะสิ เรารู้จักกันผ่านตัวอักษร ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขา เขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับฉัน และเขาไม่รู้แม้กระทั่งเรื่องที่ฉันเป็นนักร้อง สิ่งที่เรารู้กันมีเพียงสามอย่าง
อย่างแรกคือฉันเป็นผู้หญิง เขาเป็นผู้ชาย
อย่างที่สอง เราอยู่คนละประเทศ
อย่างสุดท้ายคือฉันชื่อแก้ว และเขาชื่อที..
-----------------50---------------
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
