แค้นร้าย ชำระรัก!!!

2 ปีผ่านไป
 
 
    ตอนนี้ชั้นกับป๊อปปี้เราเป็นแฟนกันแล้วล่ะ คบกันมานานพอสมควร แต่เขาก็ยังคงมีนิสัยเหมือนเดิม ปากไม่ตรงกับใจ แต่ไม่ว่าเขาจะเป็นยังไง ชั้นก็รับเขาได้เสมอ เรื่องทุกข์ผ่านไปดั่งใจคิด ดูเหมือนความรักของชั้นและเขาจะราบรื่นแล้วล่ะ
 
 
     ตอนนี้ชั้นกำลังขับรถไปหาเขาที่บริษัทของเขา อีกไม่นานก็จะถึงแล้วล่ะ      พอถึงบริษัทเขาชั้นก็จอดรถและมุ่งหน้าไปที่ห้องทำงานของเขาทันที 
 
 
 
"อ๊าาา~ รักคุณที่สุดเลยนะ.. ♥" พอชั้นหยุดที่หน้าห้องของเขาชั้นก็ได้ยินเสียงปริศนาของผู้หญิงคนหนึ่งร้องครวญครางอยู่ในห้อง
 
 
"ผมเองก็รักคุณ.." เสียงผู้ชายคนนึงตอบผู้หญิงคนนั้น นี่เขาทำอะไรกันน่ะ ป๊อนอกใจชั้น >:(
 
 
"ทำอะไรน่ะ" เสียงชายคนนึงถามชั้นจากด้านหลัง แต่ชั้นไม่สนใจหรอกนะ ชั้นสนแค่ในห้อง เขาทำอะไรกัน บ้าเอ้ย
 
 
"แอบฟังเสียงพิศดารอยู่น่ะสิ!"แล้วชั้นก็ตอบเขาพร้อมหันมามองหน้าเขา
 
 
อะจ่ะอะ...
 
 
"หืม..มันมีเสียงอะไรงั้นหรือ" ชัดเลย ป๊อปปี้ไม่ได้นอกใจชั้นหรอก เพราะเขายืนอยู่หลังชั้น
 
 
"ป๊อปปี้..! ก็..มันมีเสียงอืมๆอ่าๆในห้องอะ"ชั้นตอบเขา
 
 
"หืม..?"เขาทำหน้าสงสัยก่อนจะหยิบกุญแจ ไขเข้าไปในประตู ทนทีที่เปิดออกพบว่า...
 
 
"กริ๊ดดดดดดดดดดดด!!!"ชั้นร้องกริ๊ดทันทีที่เห็นภาพอุบาทพวกนั้น ส่วนป๊อปปี้ก็รีบเอามือมาปิดตาชั้นทันที
 
 
"ว๊าย" "เฮ้ย!!!" เสียงคนที่อยู่ในห้องอุทานมาพร้อมกัน 
 
 
"เฮ้ย! มาทำอะไรกันในห้องนี้ห๊ะ!! ออกไป!! ชั้นไล่พวกแกออก ไปทุเรศกันที่อื่น!"ป๊อปปี้เขาสวดเป็นชุดก่อนที่ร่างกายชั้นจะหมดแรงและเป็นลมไป  T^T
 
 
 
 
 
 
 
 
 
    ชั้นตื่นมาอีกทีก็นอนบนโซฟานุ่มนิ่มของเขา.. แต่ชั้นก็ยังหลับตาอยู่เพื่อแกล้งหลับ บางทีเขาอาจจะมีมุมโรแมนติก แอบมาจูบชั้นก็ได้ ฮิฮิ
 
 
"ครับ เจอกันที่เดิมที่รัก" จู่ๆเขาก็พูดขึ้น ครั้งนี้ชั้นมั่นใจว่าเป็นเสียงของเขา..  :(
 
 
"ครับ ผมก็รักคุณ จุุ้้บ~"เสียงแบบนั้นน่าแขยะแขยงที่สุดเลย
 
 
"แค่นี้นะครับที่รัก" สิ้นเสียงสนทนา เสียงเดินของเขาก็มาใกล้ชั้นเรื่อยๆ เขาช้อนตัวชั้นขึ้นไปไว้ในอ้อมอกของเขาเบาๆ ก่อนจะอุ้มชั้นไปที่ไหนสักที่ ซึ่งชั้นเดาว่าในนั้นคือรถ พอนึกถึงเรื่องเมื่อกี้ที่เขาคุยกับใครบางคน น้ำตาชั้นก็ไหลอาบลงสองแก้มของชั้น
 
 
"อ๊ะ.."น้ำตาชั้นคงหยดไปโดนแขนเขา เขาเลยหยุดเดินชงักเล็กน้อย ก่อนจะเดินต่อไป
 
 
"ฝันร้ายหรอเนี่ย..?" เขาถามชั้น ซึ่งชั้นก็ไม่ตอบอะไรเขาหรอก ตอนนี้ชั้นไม่อยากรับรู้อะไรอีกขอหลับอีกรอบแล้วกัน...