แค้นร้าย ชำระรัก!!!

9.3

วันที่ 6 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.03 น.

  16 ตอน
  44 วิจารณ์
  25.86K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 มกราคม พ.ศ. 2558 10.23 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

15)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

2 ปีผ่านไป

 

 

    ตอนนี้ชั้นกับป๊อปปี้เราเป็นแฟนกันแล้วล่ะ คบกันมานานพอสมควร แต่เขาก็ยังคงมีนิสัยเหมือนเดิม ปากไม่ตรงกับใจ แต่ไม่ว่าเขาจะเป็นยังไง ชั้นก็รับเขาได้เสมอ เรื่องทุกข์ผ่านไปดั่งใจคิด ดูเหมือนความรักของชั้นและเขาจะราบรื่นแล้วล่ะ

 

 

     ตอนนี้ชั้นกำลังขับรถไปหาเขาที่บริษัทของเขา อีกไม่นานก็จะถึงแล้วล่ะ      พอถึงบริษัทเขาชั้นก็จอดรถและมุ่งหน้าไปที่ห้องทำงานของเขาทันที 

 

 

 

"อ๊าาา~ รักคุณที่สุดเลยนะ.. ♥" พอชั้นหยุดที่หน้าห้องของเขาชั้นก็ได้ยินเสียงปริศนาของผู้หญิงคนหนึ่งร้องครวญครางอยู่ในห้อง

 

 

"ผมเองก็รักคุณ.." เสียงผู้ชายคนนึงตอบผู้หญิงคนนั้น นี่เขาทำอะไรกันน่ะ ป๊อนอกใจชั้น >:(

 

 

"ทำอะไรน่ะ" เสียงชายคนนึงถามชั้นจากด้านหลัง แต่ชั้นไม่สนใจหรอกนะ ชั้นสนแค่ในห้อง เขาทำอะไรกัน บ้าเอ้ย

 

 

"แอบฟังเสียงพิศดารอยู่น่ะสิ!"แล้วชั้นก็ตอบเขาพร้อมหันมามองหน้าเขา

 

 

อะจ่ะอะ...

 

 

"หืม..มันมีเสียงอะไรงั้นหรือ" ชัดเลย ป๊อปปี้ไม่ได้นอกใจชั้นหรอก เพราะเขายืนอยู่หลังชั้น

 

 

"ป๊อปปี้..! ก็..มันมีเสียงอืมๆอ่าๆในห้องอะ"ชั้นตอบเขา

 

 

"หืม..?"เขาทำหน้าสงสัยก่อนจะหยิบกุญแจ ไขเข้าไปในประตู ทนทีที่เปิดออกพบว่า...

 

 

"กริ๊ดดดดดดดดดดดด!!!"ชั้นร้องกริ๊ดทันทีที่เห็นภาพอุบาทพวกนั้น ส่วนป๊อปปี้ก็รีบเอามือมาปิดตาชั้นทันที

 

 

"ว๊าย" "เฮ้ย!!!" เสียงคนที่อยู่ในห้องอุทานมาพร้อมกัน 

 

 

"เฮ้ย! มาทำอะไรกันในห้องนี้ห๊ะ!! ออกไป!! ชั้นไล่พวกแกออก ไปทุเรศกันที่อื่น!"ป๊อปปี้เขาสวดเป็นชุดก่อนที่ร่างกายชั้นจะหมดแรงและเป็นลมไป  T^T

 

 

 

 

 

 

 

 

 

    ชั้นตื่นมาอีกทีก็นอนบนโซฟานุ่มนิ่มของเขา.. แต่ชั้นก็ยังหลับตาอยู่เพื่อแกล้งหลับ บางทีเขาอาจจะมีมุมโรแมนติก แอบมาจูบชั้นก็ได้ ฮิฮิ

 

 

"ครับ เจอกันที่เดิมที่รัก" จู่ๆเขาก็พูดขึ้น ครั้งนี้ชั้นมั่นใจว่าเป็นเสียงของเขา..  :(

 

 

"ครับ ผมก็รักคุณ จุุ้้บ~"เสียงแบบนั้นน่าแขยะแขยงที่สุดเลย

 

 

"แค่นี้นะครับที่รัก" สิ้นเสียงสนทนา เสียงเดินของเขาก็มาใกล้ชั้นเรื่อยๆ เขาช้อนตัวชั้นขึ้นไปไว้ในอ้อมอกของเขาเบาๆ ก่อนจะอุ้มชั้นไปที่ไหนสักที่ ซึ่งชั้นเดาว่าในนั้นคือรถ พอนึกถึงเรื่องเมื่อกี้ที่เขาคุยกับใครบางคน น้ำตาชั้นก็ไหลอาบลงสองแก้มของชั้น

 

 

"อ๊ะ.."น้ำตาชั้นคงหยดไปโดนแขนเขา เขาเลยหยุดเดินชงักเล็กน้อย ก่อนจะเดินต่อไป

 

 

"ฝันร้ายหรอเนี่ย..?" เขาถามชั้น ซึ่งชั้นก็ไม่ตอบอะไรเขาหรอก ตอนนี้ชั้นไม่อยากรับรู้อะไรอีกขอหลับอีกรอบแล้วกัน...

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา