รักสุดร้าย ขย่ม?หัวใจนายไอดอล [GD x แทยัง]NC

จียงขอตัวเจ๊กีวีกลับมาอ่านบทที่คอนโดเพราะหงุดหงิดเรื่องไอ้โรคจิตนั่น

บอกเชี่ยไร มาเลียหูเนี่ยนะ??

จริงๆแล้วจียงเองก็เคยได้ยินมาเหมือนกัน ว่าการจูบหูมันหมายถึงคืนนี้คุณเสร็จผมแน่

แต่...

ไอ้เหี้ยนี่มาเลียหู

มันหมายถึงเชี่ยไรวะสาสสสสสส

โถ่เว้ย!ยิ่งคิดก็ยิ่งหงุดหงิด แล้วใครจะมาอ่านบทกันหละ อ่านให้โง่ น่ารำคาญ จะนอนเว้ยจะนอน

ก๊อกๆๆ

ไอ้เจ๊หัวเขียวนี่ ดูท่าจะไม่จบสักทีสินะ

ก๊อกๆๆ

เคาะให้มือหงิกไปเหอะ ยังไงก็ไม่ไปเปิดหรอก

ก๊อกๆๆ

ยัง...ยังจะพยายาม--

ก๊อกๆๆๆ

--*

ก๊อกๆๆๆๆๆ

--***

ก๊อกๆๆๆๆๆๆๆ

--*****

ปึงๆๆ!!!

นี่มันทุบแล้วเว้ย!!!

ช่วยไม่ได้ ต้องไปเปิดให้มันสินะ ว่าแต่วันนี้อิเจ๊นี่เป็นไรเนี่ย ประจำเดือนมาไม่ปกติรึไง

ปึงๆๆปังๆๆ!!!

คือขอเวลาให้กูได้เอื้อมมือไปจับลูกบิดประตูก่อนได้มั้ย ประตูบ้านมึงสั่งงานด้วยกระแสจิตเหรอสาส

ปั...

แอ๊ด...

ต่างก็ชะงักไปทั้งสองฝ่าย เมื่อพบว่า...

คนที่อยู่ตรงหน้าไม่ใช่เจ๊กีวี

และแทยังเอง ก็ชะงักเท้าในท่าที่กำลังจะถีบประตู

จียงทำหน้าแบบนี้//-___-***

ส่วนแทยังทำหน้าแบบนี้//^^/

จียงกำลังจะรีบปิดประตู

แต่แทยังก็รีบเบียดตัวเข้ามาก่อนแล้วชิงปิดประตูอย่างรวดเร็ว

(--)

(' ')

ตามองตา...และในที่สุด...

"มึงมาทำเหี้ยอะไร ออกไปจากห้องกูเดี๋ยวนี้เลยนะ!"

"จริงๆแล้วกูก็แค่..."

"แค่ไร กวนตีน รีบพูดดิ๊"

"แค่เจ๊กีวีให้มาดูว่ามึงมาซ้อมบทจริงรึปล่าว หรือกำลงนอน แต่ดูเหมืนว่ามึงคงกำลังจะนอนสินะ"

แสนรู้จังสัส เอากระดูกไปแดกมั้ยลูก?

"จะซ้อมหรือไม่ซ้อมก็เรื่องของกู มึงน่ะออกไปได้แล้ว"

"เดี๋ยวสิ กูก็ต้องมาช่วยมึงซ้อมด้วยนะ เพราะตัวเอกมันมีสามคนพรุ่งนี้จะแสดงจริงอยู่แล้ว ยังไม่รู้คิวอีก เดี๋ยวก็ได้กลับกันดึกหรอก ไร้สาระจริงๆเลยมึงนี่ มองโลกในแง่ร้ายตลอด"

"..." ถึงกับพูดแทรกไม่ทัน

คือมึงจะแรปเหรอ ปรึกษากูก่อนก็ได้ จะได้ช่วยแรป ถุย!

"เออๆๆมึงจะซ้อมก็ซ้อมมา แล้วไหนยูราหละ รายนั้นน่ะนางเอกเลยไม่ใช่เหรอ"

"อือ กูโทรตามแล้ว กำลังขับรถตามมา"

"เออ" อย่างน้อยจียงก็ได้อุ่นใจ ว่าไอ้โรคจิตนี่คงไม่ทำอะไรผลีผลามท่ามีบุคคลที่สามอยู่ด้วย

"งั้นมึงก็อ่านบทมึงไปก่อนแล้วกัน ยูรามาค่อยมาซ้อมกันอีกครั้ง"

ยูราที่ว่านี้ เป็นไอดอลชื่อดัง ให้บุคลิกเซ็กซี่ใสๆ เป็นนักร้องและเป็นนักแสดงฝีมือดีแถมยังเป็นมีแฟนคลับเป็นวัยรุ่นหลายคน ที่สำคัญ ยูรานั้นสวยและกำลังดังมากในขณะนี้ ซึ่งจียงกับแทยังเอง ก็มีวัยรุ่นยึดเป็นไอดอลเหมือนกัน ถ้าสามคนนี้แสดงร่วมกัน ละครคงจะมีเรตติ้งพุ่งกระฉูดแน่

จียงพูดจบก็ก้มลงมองบทละครในมือตัวเองแล้วกวาดสายตาอ่านผ่านๆ แต่ก็แทบอยากจะอ้วก

นี่มันบทพูดหรือนิยายเรื่องโรมิโอกับจูเลียต หวานซะ...

"พอๆๆ ไม่อ่านมันละ บทน้ำน๊าวววววน้ำเน่า"

พูดแล้วก็โยนบททิ้งไปอย่างไม่ไยดี แทยังที่เคยขมวดคิ้วกับบทก็เงยหน้าขึ้นมามองจียงที่กำลังทำหน้ายุ่ง

"อ้าว ไม่ชอบเหรอ บทพระเอกมันต้องอ่อนโยนอย่างนี้แหละ"

"พระเอกอ่อนโยนกูเห็นโง่ทุกเรื่องแหละ"

"เอ้าๆ มองโลกในแง่ร้ายอีกละ"

"หรือไม่จริง น่ารำคาญจะตาย เดี๋ยวเลิฟซีนนู่นนี่นั่น ปัญญาอ่อน" จียงพูดพลางก็เกยคางลงบนหมอน ส่งผลให้เสียงที่ออกมาอู้อี้เล็กน้อย ยังกะเด็กแหนะ...

"มึงนี่ ยิ่งมองก็ยิ่งน่ารักนะ"

แทยังเองก็วางบทลงแล้วหันมาสบตาจียง

"น่ารักเหี้ยไร มึงอย่า..."

"เอ้า คนเค้าชมแล้วยังจะใจร้ายอีก"

"ใจร้ายเหี้ยไร มึงหยุด..."

"รวมกันเป็นอย่าหยุด ฮ่าๆๆ"

"อย่าหยุดเหี้ยไร มึง..."

หมดคำจะด่ามันแล้ววววววว

"มึงรู้ยัง กูสนใจมึงนะ" แทยังลุกจากเก้าอี้แล้วเดินไปล็อกประตู

"ล็อกทำไม อย่ามาเสือกนะ" จียงเด้งตัวขึ้นมานั่งทันที และทำท่าจะลุกไปปลดล็อกแต่แทยังรีบพุ่งเข้ามาหาจียงก่อน...

ฝ่ามือหนาอุดปากสีชมพูของจียงไว้...

"จุ๊ๆ เงียบก่อนสิที่รัก"

เพียะ!

"ละเมอแล้วมึง ที่ร้งที่รักเหี้ยไร ปัญญาอ่อน"

จียงปัดมือของแทยังออกแทบจะทันที

"อ้าวๆ ใจเย็นๆก่อนสิ"

"ใจเย็นอะไร หุบปากไปเลยมึง แล้วก็รีบไสหัวออกไปจากห้องนี้ได้แล้ว"

"จริงๆแล้วที่กูมาวันนี้น่ะ ก็แค่..."

"เล่นลิ้นอีกละ จะพูดอะไรก็รีบๆพูดมาเหอะ ยืดเยื้อดูได้ เสียเวลา"

"กูก็แค่...มีอารม..."

"..."

"...ทางเพศ..."

"แล้วมึงมาหากูทำไม เข้าห้องน้ำไปดิสัส"

"มึงนี่ซื่อเนอะ กูก็ต้องการปลดปล่อยไง"

"มึงนี่โง่เนอะ กูก็บอกไปแล้วว่าให้ไปเข้าห้องน้ำไง"

"มึงไม่เข้าใจเหรอ ว่ากูไม่ชอบช่วยตัวเอง"

"งั้นก็เชิญเงี่ยนต่อไป"

"กูต้องการให้มึงช่วยต่างหาก"

ฟุ่บ

โดยไม่ต้องรอให้อีกฝ่ายพูดอะไร แทยังก็รีบเข้าประชิดตัวจียงทันที ทำเอาเขาเซเกือบล้มเพราะตั้งรับไม่ทัน แขนล่ำๆโอบเอวจียงไว้แล้วยื่นใบหน้าเข้าไปไกล

"อุบาทว์ ทำไรของมึงเนี่ย ออกไปนะเว้ย"

"กูว่าแล้ว ว่ามึงคงไม่ยอมง่ายๆ"

"เออ!งั้นก็ปล่อยกูสิวะ" เนื่องจากอยู่ใกล้กันจนอกชนอก มันจึงไม่ง่ายที่จะทำร้ายร่างกายอีกฝ่ายได้สำเร็จ แถมดูเหมือนว่ายิ่งดิ้นก็ยิ่งโดนรัดแน่นขึ้น

"งั้นกูก็คงใช้ตัวช่วย"

พริบตานั้น แทยังก็ใช้มืออีกข้างล้วงเข้าไปในกระเป๋าเสื้อ หยิบยาเม็ดสีขาวที่คล้ายยาพาราออกมาแต่ขนาดเล็กกว่า จียงเห็นก็รีบเบิกตากว้างแล้วเม้มปากแน่น ถึงแทยังจะไม่บอก แต่จียงก็รู้ว่ามันคือยาอะไร

"กิน"

พูดสั้นๆแล้วยื่นยามาจ่อปาก จียงรีบสั่นหน้าแรงๆ หน้าเริ่มแดงเพราะความโกรธ เอ๊ะ หรือเพราะกลิ่นน้ำหอมของอีกฝ่ายกันแน่นะ

"หึหึ ชอบให้ใช้กำลังอยู่เรื่อยสิน่าาาา"

โดยไม่รอช้า แทยังรีบอมยานั้นไว้ในปาก มือซ้าย ดึงผมสีชมพูของจียงจากด้านหลังเพื่อให้อีกฝ่ายเชิดหน้าขึ้น ส่วนมือขวาก็บีบปากของอีกคนจนแน่นจนเริ่มมีช่องทางเล็กๆให้พอรุกล้ำได้ และเพื่อไม่เป็นการเสียเวลา แทยังก็รีบประกบปากลงไปทันที ลิ้นร้อนๆส่งยาที่เริ่มละลายไปให้จียงหรือที่เรียกกันอีกแบบนึงว่า ป้อนยาโดยใช้ปาก ซึ่งจียงเองก็ไม่ทันตั้งรับทำให้เผลอกลืนยานั้นลงคอไปโดยไม่รู้ตัว และถึงแม้ว่า ยาจะถูกกลืนไปแล้ว แทยังก็ยังคงไม่ยอมหยุด ยังใช้ลิ้นฟาดฟันกันไปมา จนรสขมของยาถูกแทนที่ด้วยรสหวานของจูบแทน

ปึ่ก!

จียงรวบรวมแรงทั้งหมดผลักแทยังออกไปได้ และหอบหายใจออกมา เพราะโดนจูบเมื่อกี้แย่งลมหายใจไปหมด แทยังเสยผมแล้วหัวเราะหึหึในลำคอ

"นั่นน่ะ ยาปลุกเซ็ก"

กูรู้แล้ว จะตอกย้ำทำห่าอะไร??!!

"ถึงจะเม็ดเล็กแต่ก็แรงมาก หนึ่งเม็ด สามารถแตกได้...ถึงสิบครั้ง..."

กูจะไม่ถามอีกต่อไป ว่าอะไรแตก

แต่ว่า...อาการร้อนๆหนาวๆนี่มันอะไรกันเนี่ย

"น่าเสียดายที่หมดฤทธิ์ภายในหนึ่งชั่วโมง..."

อาการแบบนี้...มันเหมือนกับตอนที่เขาอยู่ใกล้ฮยอนจุงไม่มีผิด อาการ...อยากเสียบ...อยากแทง...

"แต่ก็ออกฤทธิ์...ภายในสิบวินาทีเหมือนกัน..."

อา...ดูเหมือนว่าจียงเองจะเริ่มไม่ไหวแล้ว จากสายตาที่เคยมองมาแทยังอยากดุดันและแข็งกร้าว คราวนี้มันกลับหวานหยาดเยิ้ม ยั่วยวน และเต็มไปด้วยสายตาของผู้ล่า

ทั้งสองพุ่งตัวเข้าหากันอย่างไม่มีใครยอมใคร แต่สุดท้ายก็เสียหลักลงบนเตียงอยู่ดี

โดยที่ แทยังกำลังคร่อมจียง...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ทูบีคอนตินิว โปรดติดตามตอนหน้า~~

อ่าฮะ นี่คือจุดเริ่มต้นของncที่กำลังจะแต่งต่อไปนี้ในตอนที่สี่ แต่ว่า...

จะอัพเมื่อไหร่นี่สิ

แหะแหะแหะ(>0<)