You are my forever เธอคือของฉันตลอดไป (Fic.HP)
เขียนโดย 
หิมะ
วันที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 10.32 น.
แก้ไขเมื่อ 3 มกราคม พ.ศ. 2558 12.25 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) จุดเริ่มตั้น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
Chapter2
จุดเริ่มต้น
"เอาล่ะ นี่คือการสอบครั้งสุดท้าย หยิบกุญเเจนำทางไปคนล่ะอัน ปกป้องสิ่งที่ตนได้รับหมอบหมาย"มาดามโบนส์พูดก่อนต่อ "มิสเกรนเจอร์ เธอคนเเรก" เด็กสาวเดินไปข้างหน้าก่อนรับกุญเเจนำทาง
................................................................................................................
เท้าของเด็กสาวเเตะพื้นอีกครั้ง เธอมองลูกเเก้วที่เรียงรายรอบตัว
'กองปริศนา.....ใช่เหรอ'เด็กสาวถามตัวเอง เด็กสาวเดินไปรอบๆเเล้วสะดดุดตากับลูกเเก้วที่ปรากฏตัวอัษรขึ้นมา
HG.หรือCHG.กันเเน่
เจ้าหญิงเเห่งความหวัง
เฮอร์ไมโอนี่หยิบลูกเเก้วลงมา มองมันอย่าสงสัยเเละสับสน จนมีเสียงๆหนึ่งดังขึ้น
"เจ้าหญิงน้อย ส่งลูกเเก้วที่มือเธอทาให้ฉันสิ"
"ลูเซียส มัลฟอย!!!"เธอส่งเสียง
"เจ้าหญิงน้อย ส่งมาดีกว่านะ"เสียงเเหลมสูงดังขึ้น
"เบลลาทริกซ์!!"เธออุทาน
"ส่งลูกเเก้วมาจะดีกว่า มิสกอร์ดอน"เสียงเย็นๆบาดหูดังขึ้น
"โวลเดอมอร์"เฮอร์ไมโอนี่กรีดร้องอย่าขวัญเสีย เธอถูกผู้เสพความตายร้อมล้อมอยู้3คน เเถมหนึ่งในนั้นคือโวลเดอมอร์ เธอไม่รู้ว่าจะมีใครมาเพิ่มอีก
"ลูกเเก้วนี้มันเป็นชื่อฉัน พวกคุณจะเอาไปทำไม"เฮอร์ไมโอนี่ถาม พยายามถ่วงเวลาไว้ก่อน
"เธอไม่อยากรู้เลยเหรอ ว่าทำไมมันถึงเป็นชื่อเธอ มิสกอร์ดอน"นายมังฟอยถามด้วยเสียงนุ่มๆ
"กอร์ดอนอะไรกัน คุณคงสับสนเเล้วล่ะ คุณมัลฟอย ฉันเกรนเจอร์ กริ็ด!!"ยังไม่ทันพูดจบคำดี เชือกที่มาจากไม้กายสิทธิ์ของเดรโก มัลฟอยเด็กหนุ่มผมบลอนด์ก็เข้ามารัดร่างเธอทันที
"เดรโก พาเธอตามมา"เบลลาทริกว์สั่งหลานชาย
.................................................................................................................
"มิสกอร์ดอน ยินดีต้อนรับสูํกองบัญชาการศาสตร์มืด"โวลเดอร์มอร์พูดเสียงนุ่มๆเเต่บ่งบอกถึงสัญญาณอันตราย
"ฉันไม่ได้นามสกุลกอร์ดอน โอ้ย!"เดรโกวางเธอลงอย่างเเรงลงบนเก้าอี้ที่ดูหรูหรามาก ถ้ามันไม่กลายเป็นสีดำ เเละไม่ถูกมอดเเทะเเบบนี้
"เบาๆหน่อยหลาน เดี๋ยวเจ้าหญิงน้อยของป้าเเตกหักหมด"เบลลาทริกซ์ยิ้มเยาะ
"เบาๆกับเเขกคนสำคํญของเราหน่อยดีกว่านะ เดรโก เธอยากรู้ไหม ว่าทำไมฉันถึงเรียกเธฮว่ามิสกอร์ดอน"โวลเดอมอร์ถามอีก
"ถ้าคูณพูดอย่างนี้ ฉันคงต้องอยากรู้เเล้วล่ะ"เด็กสาวบอกเนือยๆ
"ดี ลูเซียส เจ้าจงเล่าให้อฟัง"โวลเดอมอร์สั่ง
"ครับ จอมมาร เธอคือเจ้าหญิงเเห่งความหวัง เธอเป็นลูกของลูกชายกริฟฟินดอร์ เเละ เฮเลนน่า เรเวนคลอ ชื่อเธอคือชาร์ล็อต กอร์ดอน คงสงสัยล่ะสิว่าทำเธอไม่นามสกุลกริฟฟินดอร์ ลูกชายของกริฟฟินดอร์ใช้นามสกุลของเเม่ ฉันพยายามไปเอาเธอมา เเต่ถูกตาเฒ่าดัมเบิลดอร์ขัดขวาง เอาเธอไปให้ครอบครัวเกรนเจอร์ เพราะทั้งสองมีลูกยาก พวกเขารับเธอไว้"
'ฉัน....ฉันไม่ใช่ลูกของเเม่งั้นหรืม ไม่......จริง'
"เดรโก คู่หมั้นของเจ้าตายนานรึยัง"โวลเดอมอร์ถาม
"5เดือนครับ..."เดรโกตอบ นำ้เสียงดูราบเรียบ เเต่เเฝงไปด้วยความเจ็บปวดอย่างหน้าใจหาย
"งั้นควรมีคนมาเเทนได้เเล้วล่ะ"โวลเดอมอร์บอกอีกครั้ง
"ท่านหมายความว่า...."นายมัลฟอยถามเสียงตื่นเต้น
"ข้าจะให้เดรโกเเต่งงานกับมิสกอร์ดอน"
.................................................................................................................
"เอ้า เซ็นสัญญานี่ซะ"เดรโกยื่นสัญญาให้เด็กสาว
"เพื่อรองรับความปลอดภัยของพ่อเเม่เธอ"ลูเซียสพูดต่อบุตรชาย เฮอร์ไมโอนี่อ่านสัญญานั้น พยายามตรวจหาช่องโหว่ เดรโกมองเด็กสาว ไม่ใช่ว่าเขาไม่รุ้ว่าเธอนั้รสวย น่ารัก สง่างามเพียงใด เขาเห็นทุกการเปลื่ยนเเปลงของเธอ เธอถอดเเบบความสวยของเเม่มาได้ยิ่งกว่าการโคลน
"เธอคงอ่านมันไม่ตำ่กว่า3รอบ"เดรโกลองถามหยั่งเชิง
"ฉันอ่านมัน4รอบ"เด็กสาวตอบ
"พ่อฮะ ผมพาเธอไปที่ห้องนะ"
.................................................................................................................
"ฉันเดินเองได้"เด็กสาวบอกเมื่อเขายื่นท่อนเเขนมาให้
"อย่าดื้อให้มา ชาร์ล็อต ไม่นานเดี๋ยวเธอก็เป็นของฉันเเล้ว"เขาลากเธอออกมา
"ฉันไม่ใช่ของใครทั้งนั้น!"ไม่ทันได้ยั้งคิด เด็กสาวก็ฟาดเปรี้ยงลงไปเเล้ว
"ได้ ตบฉันใช่มั้ย!"เค้าเข้ามาจู...บดขยี้ริมฟีปาก เด็กสาวพยายามหันหน้าหนี
"อย่าขัดขืน ขัดใจ ฉันดีกว่า ชาร์ล็อต" เค้าอุ้มเธอขึ้นมาจนมาถึงห้องๆหนึ่ง
"อาบน้ำซะ อาหารเย็นเริ่มตอน1ทุ่มครึ่ง"
เม้นท์กันหน่อยน่า^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
