(Fic HunHan) Tomorrow เราจะรักกัน...วันพรุ่งนี้

Sehun Part

"เฮ้ย ! ไอ้ยอล ! ตื่นเว้ย ตื่นนน !!" ผมปลุกอย่างนี้ทุกวันประมาณวันละร้อยรอบได้ = =" มันไม่สะทกสะท้านเลยครับ ผมเลยพูดเสียงดังขึ้นไปอีก

"ตื่นเดี๋ยวนี้เลย ไอ้ยอล ! ขี้เซาชิบหายเลยเนี่ย" คราวนี้ผมใช้ตีนสะกิดเลยครับ ขืนตะโกนต่อไปชาวบ้านเค้าตื่นมาด่าผมแน่ ให้ตายสิ! (เพิ่งรู้เหรอ ?= = )

"อะไรนักหนาว้า กูจะนอน" ชานยอลบ่นงึมงำ

"ลุก !! ไปอาบน้ำครับ แล้วจะได้ไปซื้อหนังสือกัน"  แน่ะ!! ยังนิ่งอยู่อีกนะ..

"กูจะนับ 1 2 3 ถ้ามึงไม่ลุก ..."  เซฮุนยกนิ้วขึ้น

"เออ ๆ ก็ได้วะ รำคาญจริงเลย" ชานยอลตอบรับและรีบลุกแต่โดยดี

  วันนี้ผมกับชานยอลตกลงกันว่าจะไปซื้อหนังสือมาอ่านเพิ่มเติมในเรื่องที่เกี่ยวกับสาชาที่พวกผมเรียนเพราะใกล้เปิดเทอมแล้ว พอดีมีร้านหนังสือเปิดใหม่ในห้างที่เราชอบไปซื้อของประจำ

  แต่ตอนนี้เวลาก็ประมาณสิบโมงแล้ว ยังไม่มีอะไรตกถึงท้องของพวกผมเลย ชานยอลบังเอิญขับรถไปเจอร้านเบเกอรี่พอดี ก็เลยแวะเข้าไปเพราะมันอยากดื่มกาแฟ(คงยังง่วงอยู่)

2. 10.00 น. ร้าน "Sweet Tea"

Chanyoel Part

  เมื่อผมได้ก้าวเข้ามาที่นี่ ซึ่งอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมหวานของขนมนานาชนิด ผมก็รู้สึกได้ถึงความสดใสและโรแมนติกของร้านทันที ผมละความสนใจจากบรรยากาศภายในร้าน มาสังเกตเจ้าของร้านที่กำลังตกแต่งหน้าเค้กอย่างประณีต รู้สึกคุ้นเคยเหมือนว่าผมเคยเห็นหน้าของเขามาก่อน

"สวัสดีครับ รับอะไรดีครับ?" พนักงานหน้าหวานกล่าวทักทายทั้งสองคนแล้วยิ้มหวานให้เหมือนที่ยิ้มให้ลูกค้าประจำ

"กูสังก่อนนะ...อืมมม..เอาแพนเค้กกับชานมครับ" เซฮุนยิ้มแล้วหันไปสะกิดชานยอล 

"ไอ้ยอล...ยอล มองไร? สั่งดิ"เซฮุนยื่นมื่อเข้าไปใกล้หน้าชานยอล แล้วสะบัดไปมา แต่ก็ไม่ได้ผล เขาจึงแกล้งเตะชานยอล  ชานยอลเริ่มรู้สึกตัวและยกขาเตรียมจะเตะ เขาจึงหลบและรีบอธิบายว่า

"เฮ้ย! ก็มึงเหม่ออยู่อ่ะ เรียกก็ไม่หัน สะกิดก็ยังเหม่อ กูก็เลยเตะไง -0- " เซฮุนลอบถอนหายใจ ชานยอลเกรงใจเจ้าของร้าน จึงรีบหันไปสั่งเมนูที่ต้องการทาน โดยไม่ลืมที่จะเอาคืนเซฮุนด้วยการเขกหัวหนึ่งที(ยังไงก็โดนสินะT^T)

"เอกเปรสโซ่กับช็อคโกแลตเค้กที่นึงครับ"ชานยอลตอบแล้วยิ้มเล็กน้อย ซึ่งเขาก็ได้รับรอยยิ้มกลับมาด้วยเช่นกัน ชานยอลรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก

จากนั้น พวกเราก็นั่งรอจนกระทั่งของหวานและเครื่องดื่มถูกยกมาเสิร์ฟบริเวณที่เรานั่ง

"มาแล้วคร้าบบ" เจ้าของร้านวางของทั้งหมดลงบนโต๊ะพร้อมด้วยรอยยิ้ม  แล้วเดินกลับไปยังเคาน์ทเตอร์ นั่นทำให้ชานยอลอดยิ้มตามไม่ได้

"นั่นแน่ๆ ยิ้มด้วย เอ๊ะ..ที่เหม่อเนี่ย เอาแต่จ้องหน้าเจ้าของร้านรึเปล่าน้าาา?" เซฮุนแซวอย่างกวนๆ

"เฮ้ย! เจ้าของร้านเขาเป็นผู้ชายนะเว้ยย ก..กูมองตู้เค้กนู่นไง!" ชานยอลพูด แล้วละสายตามามองช็อคโกแลตเค้ก ก่อนตักเข้าปาก

"อ้อ... แล้วไป! นึกว่าถูกใจเจ้าของร้าน กูจะได้ช่วยให้มึงสมหวัง " เซฮุนพูดเสียงเรียบ แต่ยิ้มกว้าง

"เราหยุดเรื่องนี้แล้วรีบกินกันดีกว่าไหม ปฏิบัติด่วน!" ชานยอลออกคำสั่ง

"รับทราบ!" เซฮุนกล่าวตกลงแล้วยกมือขึ้นมาแตะหน้าผาก

....................................................................................................................

12.00 น. ห้าง "Super Star Mall"

  หลังจากที่ได้รับประทานอาหารเช้าแล้ว ชานยอลและเซฮุน ก็เดินทางเพื่อที่จะไปซื้อหนังสือเรียนตามที่ได้ตกลงกันไว้แล้ว

"ว้าววว!! เสื้อเท่ หมวกก็สวยย โอ้ย! อยากกินหมูย่าง เฟรนช์ฟราย แฮม..." เมื่อมาถึงชานยอลก็พูดสิ่งที่อยากได้ อยากกินมาสารพัด เซฮุนเกิดหมั่่นไส้จึงเอากำปั้นเขกหัวชานยอล ชานยอลก็ได้แต่ยืนลูบหัวตัวเองปรอยๆ 

"จำไม่ได้เหรอ? วันนี้เรามาซื้อหนังสืออ่านกัน ไม่ได้มาเที่ยว!"เซฮุนกล่าวตำหนิ

"มึงบอกกูดีๆก็ได้นะคร้าบบ เดี๋ยวกัดนิ้วขาดเลยนี่" พูดจบชานยอลก็ยื่นหน้าแล้วทำท่าจะกัด ทั้งสองคนเล่นและหัวเราะกันจนคนรอบข้างหันมามองกันหมด

"ร..เราไปดูหนังสือกันเหอะ" ชานยอลยื่นมือมาจับมือของเซฮุนและรีบวิ่งออกไปจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว..

            ร้าน "Shoko Books"

"แผนกวิทย์ๆๆ นี่ไง! เจอแล้ว" เซฮุนเดินไปที่ชั้นหนังสือแผนกวิทยาศาสตร์ ทันใดนั้น ก็พบกับ รุ่นพี่ที่ชื่อเทา 

"หวัดดีครับรุ่นพี่ นี่ชานยอลเพื่อนผมครับ" เซฮุนกล่าวทักทายเทา พร้อมแนะนำชานยอลให้รู้จัก ชานยอลเอ่ยทักทายและโค้งให้ 

"นี่ถ้าไม่บอกพี่นึกว่าแฟนกันนะเนี่ย ฮ่าๆ เอ้อ! เมื่อวานไปประชุมมา ตกลงกันว่าให้ปี 2 จัดกิจกรรมรับน้องกัน โดยมีพี่ปี 4 คุมด้วย แต่มีกฎพิเศษว่ารุ่นพี่ปี 2 ต้องทำกิจกรรมกับน้องๆด้วยนะ " เทาเอ่ยแซวรุ่นน้องแล้วแจ้งข่าวสำคัญ

"ขอบคุณมากนะครับพี่ งั้นผมขอตัวไปซื้อหนังสือต่อนะครับ" เซฮุนกล่าวแล้วหันไปเลือกหนังสือต่อ

"งั้น..พี่ไปละ เจอกันเปิดเทอมนะ" เทากล่าวอำลารุ่นน้อง เซฮุนและชานยอลก็ไม่ลืมที่จะกล่าวลาเช่นกัน

"บายครับพี่ เดินทางดีๆนะ" รุ่นน้องทั้งสองบอกลาแล้วโค้งให้เทา

ติ๊ง~(ข้อความเข้าเครื่่องชานยอล)

จงฮยอน:ยอล! กูอกหักว่ะ ซดเหล้าเป็นเพื่อนกูหน่อย

ชานยอล: ตอนนี้กูไม่ได้อยู่บ้านพัก กูอยู่ Super Star

จงฮยอน:เดี๋ยวกูไปรับ รออยู่หน้าห้างนะ กำลังออกไป

ชานยอล:เออๆ กูซื้อของใกล้เสร็จละ เจอกัน!!

"สาวๆ เมสเซจมาหรือไง" เซฮุนแซวแล้วแกล้งคว้ามือชานยอล เพื่อดูข้อความในโทรศัพท์

"เพื่อนเก่าชวนกินเหล้าว่ะ มึงเอารถกูไปใช้ได้นะ มันมีเพื่อนอีกคนมาส่งกูกลับหอได้" ชานยอลล้วงกระเป๋าแล้วยื่นกุญแจให้เซฮุน

"อย่าเมามากนะเว้ย ดูแลตัวเองด้วยล่ะ มึงไปรอเพื่อนมึงเหอะ เดี๋ยวกูไปจ่ายค่าหนังสือให้เอง"เซฮุนหยิบหนังสือที่เลือกไว้ แล้วเดินไปจ่ายเงิน

"ฝากเงินด้วยนะ กูกลับไม่ดึกหรอก" ชานยอลยื่นเงินให้เซฮุน แล้วเดินไปรอให้เพื่อนมารับตามสัญญา

 เมื่อซื้อหนังสือเสร็จแล้ว เซฮุนเดินออกมาหารถของชานยอลที่จอดไว้ เมื่อเจอแล้วเขาสตาร์ทและออกรถทันที ระหว่างทางเขาอยากซื้ออาหารเย็นไปทานที่บ้านพัก จึงเลี้ยวเข้าร้านอาหาร ทันใดนั้น..

"ครับ ถึงแล้ว กำลังไปกินข้าวครับ"

"ดูแลตัวเองดีๆนะ"ผู้เป็นแม่กล่าว

"ครับ ผมวางสายนะ"

ปิ๊น ปี๊นๆ เอี๊ยดด...!!!!

 To be continued..