ปั้นรักปั้นหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้อยู่ไหนเนี่ย ไหนว่าจะมารับฟาง”ฟางที่ออกมาจากค่ายแล้วแปลกใจที่แฟนหนุ่มไม่มารับก็

โทรหา

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้ ตอบฟางมาสิ เอ้าอะไรเนี่ยอะไรนะคอนโดๆ ฮัลโหลๆ”ฟางที่ยังคุยกับป๊อปปี้รู้เรื่องก็ต้อง

หยุดเพราะสัญญาณของป๊อปปี้ขาดหายไป

 

 

 

 

 

“มีอะไรรึเปล่าฟาง ป๊อปปี้ไม่มารับหรอ”โทโมะเดินออกมาแล้วถามเพื่อนสาว

 

 

 

 

 

 

“ใช่ๆ เห็นบอกอะไรคอนโดๆนี่ล่ะแล้วสัญญาณก็หายเลย งี้ล่ะนะแก่แล้วมักจะลืมชาร์ทแบตก็งี้

ล่ะ”ฟางบ่น

 

 

 

 

 

 

“แหม ยังไม่ทันแก่เลยกลับบ่นเป็นป้าเชียวนะ เหมาะดีออก คุณลุงคุณป้า”โทโมะแซว

 

 

 

 

 

 

“พอเลยโทโมะ ใครจะไปหวานใสแบบยัยญี่ปุ่นนั่นล่ะ แล้วนี่หายไปไหนแล้วเนี่ย”ฟางถามเมื่อไม่

เห็นแจมตามโทโมะ

 

 

 

 

 

 

“รายนั้นเค้าต้องไปคุยกับสังกัดทางญี่ปุ่นน่ะเลยกลับไปก่อน นี่ให้โทโมะไปส่งมั้ย”โทโมะถาม

 

 

 

 

 

 

“อื้อ เอาสิ สงสัยป๊อปปี้อยู่คอนโดแน่ๆ ไปส่งหน่อยนะ”ฟางพูดแล้วนั่งรถโทโมะออกไปด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่พวกนายจะไม่ทำอะไรชั้นจริงๆนะ”แอปเปิ้ลพูดเมื่อมาถึงคอนโดของป๊อปปี้แล้วมองเขื่อนกับ

ป๊อปปี้อย่างไม่ไว้ใจ

 

 

 

 

 

 

“ถ้าเป็นเมื่อก่อนละชั้นคงจะจีบเธอแน่สาวน้อย แต่โทษทีพอดีช่วงนี้ต้องปรับปรุงตัวเองให้ดีเพื่อจะ

ได้ตามเมียที่หนีไป”เขื่อนพูดยักคิ้วกวนๆใส่แอปเปิ้ล

 

 

 

 

 

 

“เอาน่าเธอไว้ใจพวกเราได้ พวกเราไม่ทำร้ายเธอหรอก”ป๊อปปี้ยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วพวกนายมีเรื่องอะไรกับชั้นถึงได้พาชั้นมาแบบนี้”แอปเปิ้ลพูดแล้วถามด้วยความสงสัย

 

 

 

 

 

 

“พอดีชั้นอยากจะรู้เรื่องความสัมพันธ์ของเธอกับฟลุ้คน่ะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

“นี่พวกนายเป็นนักข่าวหรอ ถึงได้จับชั้นมาจะหาข่าวจากชั้นใช่มั้ย”แอปเปิ้ลรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“จะบ้าหรอ ชั้นน่ะเป็นลูกชายเจ้าของค่ายเพลงKZนะ จะเป็นนักข่าวได้ไง ส่วนนี่ก็ลูกชายนักปั้นมือ

ทองของเมืองไทยแถมกำลังจะมีซีรี่ย์ฉายทางช่องทีวีดิจิตอลอีก จะเป็นนักข่าวทำไม”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ไม่มีใครมาถามเรื่องนี้กับชั้น และพวกนายไปทำอะไรในห้องฟลุ้คอีก”แอปเปิ้ลพูด

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ เอาอย่างงี้นะ ไอ้ข่าวที่เธอเห็นว่าแฟนเธอน่ะประกาศออกสื่อว่าคบกับแก้วโครมๆเนี่ย มันส่ง

ผลกระทบให้ความของเพื่อนของพวกเรามากรู้มั้ย เพราะแก้วเค้าเป็นแฟนกับโทโมะมาช่วงหนึ่งแต่

ไอ้แฟนสุดสุดที่รักเธอเนี่ยดันไปขัดขวางแล้วแบล้กเมลแก้วให้ไปเลิกกับโทโมะเพื่อที่จะได้มา

ประกาศออกสื่อว่าคบกัน เพื่อประโยชน์ส่วนตัว งานละครก็เรตติ้งดี ไหนจะออกงานคู่กันอีก แฟน

เธอรับเละเลยนี่เธอก็เห็น”เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

“นี่ฟลุ้คไม่เคยบอกชั้นเลยว่าแก้วเค้าเป็นแฟนกับโทโมะซุปตาร์นั่น”แอปเปิ้ลอึ้ง

 

 

 

 

 

“ก็เพราะไม่ทันที่จะบอกไง รู้ข่าว แบล้กเมลเพื่อนชั้นเสร็จก็บังคับเลย”เขื่อนพูดสรุป

 

 

 

 

 

 

“แล้วนี่ชั้นภามหน่อยนะ เธอไม่รู้สึกแปลกๆหรอที่เห็นแฟนตัวเองคบคนอื่นบังหน้าแบบนี้”ป๊อปปี้พูด

ตรงๆ

 

 

 

 

 

 

 

“แต่เค้าบอกว่าคบอีกเดือนก็จะประกาศแล้ว แล้วจะได้บอกคนอื่นว่าเราคบกัน”แอปเปิ้ลพูดแล้วอด

ซึมลงไปไม่ได้ เพราะเธอเป็นแค่นักศึกษาธรรมดาไม่มีหน้าตาอะไรถ้าเทียบกับแก้วแล้ว

 

 

 

 

 

 

“นี่ก็กี่เดือนแล้วล่ะ ชั้นนับแทนให้นะ จะ4เดือนแล้วนี่ ทั้งงานละครที่ชุก พรีเซนเตอร์โน่นนี่นั่น แถม

ออกงานคู่ก็ได้เงินเพิ่ม รับเละขนาดนี้ จะมาประกาศโต้งๆว่าเลิกกันเป็นไม่ได้หรอกเธอโดนหลอก

แล้วล่ะ”เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่จริง ฟลุ้คเค้าไม่ได้โกหก เค้ารักชั้นเค้าต้องเลิกกับแก้วเดือนหน้าเพื่อชั้นได้แน่ พวกนายน่ะ

อย่ามายุยงให้ชั้นเป็นพวกนายเพื่อช่วยความรักงี่เง่าอะไรของเพื่อนนายซะหรอก”แอปเปิ้ลพูดก่อน

จะรีบเปิดประตูห้องป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“เห้ย เธอ”ป๊อปปี้รีบวิ่งตามไปแล้วตกใจเมื่อแอปเปิ้ลเป็นลมก็ประคองกอด

 

 

 

 

 

 

แอ้ด

 

 

 

 

 

ประตูที่แอปเปิ้ลเปิดไว้ก่อนนั้นเริ่มเปิดกว้าง ทำให้ฟางเห็นภาพป๊อปปี้ประคองกอดแอปเปิ้ลเต็มๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันอะไรกันป๊อปปี้”ฟางอึ้งเมื่อเห็นป๊อปปี้กอดกับสาวนักศึกษาก็ถามเสียงแข็งทำให้โทโมะที่มา

ด้วยสะดุ้งโหยง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ฟาง ป๊อปอธิบาย คือความจริงแล้ว โอ๊ย”ป๊อปปี้พยายามจะพูดแต่ถูกฟางทุบไปทันที ก่อนที่

เขื่อนจะรีบวิ่งมาอุ้มแอปเปิ้ลที่เป็นลมออกห่างเพื่อไม่ให้โดนลูกหลงฟางที่กำลังโมโหอยู่

 

 

 

 

 

 

 

“อธิบายมาเดี๋ยวนี้ ตอนนี้ ไม่งั้นเลิก”ฟางบิดหูป๊อปปี้ให้เดินตามมานั่งโซฟาแล้วกอดอกดุแฟนหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เอาไม่โกรธน้าฟาง นี่ไม่ใช่เด็กป๊อป ป๊อปไม่มีใครเลยนะจ้ะ นี่น่ะเด็กของฟลุ้คที่พวกป๊อปไปเจอ

ที่คอนโดฟลุ้คต่างหากล่ะ”ป๊อปปี้รีบลุกขึ้นไปอธิบายให้ฟางเข้าใจแล้วกอดฟางเพื่อให้ฟางอารมณ์

เย็นลง

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวนะนี่เด็กของฟลุ้ค ที่เป็นแฟนแก้วนี่มันเรื่องอะไรกัน”โทโมะเหวอกับสิ่งที่ได้ยินก็พูด

 

 

 

 

 

 

“ทุกคนชั้นว่าชั้นรู้แล้วล่ะว่าทำไมแอปเปิ้ลถึงเชื่อว่าฟลุ้คจะเลิกกับแก้วเดือนหน้านี้”เขื่อนเดินกลับ

เข้ามาพร้อมกับกระเป๋าของแอปเปิ้ลแล้วเขาก็เห็นที่ตรวจครรภ์ที่มีการใช้แล้วและผลตรวจออกมา

เป็น2ขีด

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ผู้หญิงท้องงั้นหรอ แล้วเป็นเด็กของฟลุ้คแล้วทำไมต้องมาคบแก้วบังหน้าแบบนี้ล่ะ”ฟางอึ้ง

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยว มีใครอธิบายเรื่องนี้ให้ชั้นฟังได้มั้ย คือชั้นงงไปหมดแล้ว”โทโมะพูดขัดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

“เอางี้ ไหนๆวันนี้แจมจังก็ไม่อยู่แล้ว นายเอานี่ไปฟังก่อนนะ เดี๋ยวพวกชั้นไปดูอาการของแอปเปิ้ล

ก่อน”เขื่อนพูดก่อนจะเดินกลับเข้าไปในห้องนอนป๊อปปี้เพื่อดูอาการของแอปเปิ้ลที่เป็นลมอยู่ว่าฟื้น

รึยัง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ปล่อย ถึงบ้านของแก้วแล้ว”แก้วพูดเมื่อลงจากรถที่ฟลุ้คอ้อมไปเปิดประตูแล้วโอบเอวเธอลงรถ

 

 

 

 

 

 

“แหม ก็ในนี้ยังมีอีกตั้งหลายคนที่ยังไม่รู้เรื่องของเรานี่จ้ะแก้ว จะมาบึ้งตึงใส่แฟนทำไม”ฟลุ้คพูด

แล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

 

“เราไม่ใช่แฟนกันจริงสักหน่อยก็แค่ฉากละครฉากหนึ่งเท่านั้น”แก้วพูดนิ่งๆ

 

 

 

 

 

 

 

“แหม ถ้าไอ้โทโมะของแก้วรู้ความจริงว่าแก้วน่ะรักและปกป้องโทโมะมากแค่ไหนก็คงะดีสินะ มัน

คงดีใจจนน้ำตาไหลออกมาแน่ๆที่เห็นความเสียสละของแฟนสาวแบบนี้”ฟลุ้คปรบมือให้แก้วแล้ว

พูดเยาะๆ

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

 

แก้วที่สุดทนกับนิสัยแย่ๆและเห้นแก่ตัวของฟลุ้คก็ตบหน้าชายหนุ่มหันอย่างแรง

 

 

 

 

 

“พอสักทีพล่ามมากอยู่นั่นล่ะ ออกไปเลยนะ”แก้วรีบไล่

 

 

 

 

 

 

“กล้าตบชั้นหรอ คิดว่าตัวเป็นใครกันห้ะ”ฟลุ้คกระชากแก้วมากอดแนบลำตัวแล้วว่า

 

 

 

 

 

 

“ปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้ ปล่อย”แก้วตกใจทั้งดิ้นทั้งทุบฟลุ้คแต่ยังไงก็ดิ้นไม่หลุด

 

 

 

 

 

 

“นี่ถ้าอยากมากน่ะก็ขึ้นไปทำบนห้องโน่นสิ มาแสดงบทรักอะไรกันในที่สาธารณะแบบนี้ รึว่าอยาก

จะดังเป็นคู่รักคู่จิ้นหวานเลี่ยนอีกล่ะ น่ารำคาญ”โทโมะเดินออกมาจากบ้านแล้วพูดขึ้นเสียงดัง

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าวโทโมะ อยู่บ้านด้วยหรอ วันนี้ไม่ไปไหนกับแจมจังล่ะ”ฟลุ้คผละจากแก้วแล้วฉีกยิ้มถามชาย

หนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

“เป็นพ่อชั้นรึไง ถึงจะให้ชั้นไปไหนมาไหนกับแฟนชั้นแล้วต้องรายงานน่ะ”โทโมะกอดอกพูดนิ่งๆ

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรกัน นี่ตกลงว่านายคบกับแจมจังเป็นแฟนแล้วงั้นหรอเนี่ย ยินดีด้วยนะ แก้ว แสดงความยินดี

กับเพื่อนในสังกัดสิ ดูสิพวกเค้าดังด้วยกันออกซิงเกิ้ลร่วมกันแล้วจะมาเป็นกันอีก สมใจแฟนคลับ

แน่ๆ”ฟลุ้ครีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“จำเป็นด้วยหรอที่ชั้นจะต้องมาให้พวกนายแสดงยินดีด้วย”โทโมะพูดน้ำเสียงเย็นชาจนแก้วสะอึก

 

 

 

 

 

“แหม ทำไมพูแบบนั้นล่ะ ก็เป็นเพื่อนกันมาตั้งนานก็ต้องยินดีให้สิใช่มั้ยแก้ว”ฟลุ้คพูดแล้วโอบไหล่

แก้ว

 

 

 

 

 

 

 

“ยินดีด้วยนะที่นายกับแจมจังคบกันสักที”แก้วนิ่งก่อนจะพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

“ก็แจมจังเค้าน่ารัก ใครอยู่ใกล้ก็หวั่นไหวไม่คบก็แปลก เหมือนกับเธอไง เมื่อถ่ายละครด้วยกัน อยู่

ใกล้ชิดกัน ก็สปาร์กกับพระเอกในกอง จนคบกันกลายมาเป็นคู่รักคู่จิ้นแบบนี้”โทโมะพูดก่อนจะเดิน

หันหลังไปไม่สนใจแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“ยินดีด้วยนะโทโมะแต่งเมื่อไหร่ก็บอกนะ ชั้นกับแก้วจะได้ไปงานแต่ง”ฟลุ้คยิ้มก่อนจะตะโกนบอก

ไล่หลัง

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่จำเป็นต้องไป เพราะพวกเธอน่ชั้นไม่ต้องรับ”โทโมะหันกลับมาบอกนิ่งๆแล้วแลหางตาไปทาง

แก้วและฟลุ้คก่อนจะหันกลับไปทันทีอย่างไม่แยแสเลย

 

 

 

 

 

 

เอาไงล่ทีนี้ ทั้งแอปเปิ้ล ทั้งเสียงที่เขื่อนอัด แต่ไหงโทโมะยังเย็นชากับแก้วอยู่น้อออ

 

 

 

ต้องติดตามๆ ใกล้จบละๆ อิอิ