ปั้นรักปั้นหัวใจ

9.6

เขียนโดย Chapond

วันที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 22.20 น.

  72 ตอน
  682 วิจารณ์
  140.75K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 เมษายน พ.ศ. 2558 00.45 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

60) 60 ใช่เธอ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ยืนอะไรล่ะป๊อป รีบไปคอนเสิร์ตฟางเดี๋ยวนี้เลย”แก้วรีบพูดอีกทีทำให้ป๊อปปี้ได้สติ
 
 
 
 
 
 
 
“แล้วแบงค์ล่ะ จะให้ฟ้ารับชะตากรรมแบบนี้ไม่ได้นะ”ป๊อปปี้แย้งแล้วมองฟ้าที่ถูกหามไปโรง
พยาบาลแล้ว
 
 
 
 
 
 
“ตอนนี้ช่างแบงค์เถอะ เลิกลังเล เอากุญแจรถไป ฟิญพาพี่เขยเราไปหาฟางเร็ว”เขื่อนพูดจบก่อน
จะรีบยัดกุญแจรถตัวเองใส่มือป๊อปปี้ เพื่อให้ชายหนุ่มรีบไปคอนเสิร์ตของฟางอย่างรวดเร็ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวคิวต่อไปหลังจากแต้งกิ้วโชว์จะเป็นพาร์ทที่ฟางต้องร้องเพลงคู่กับโทโมะแล้วนะ มีใครติดต่อ
โทโมะได้บ้าง”ทีมงานที่อยู่หลังเวทีเริ่มแจงคิวต่อไปทำให้ฟางรีบส่งข้อความไปหาโทโมะทันที
 
 
 
 
 
‘อยู่ไหนแล้วโทโมะ รีบมาได้แล้วนะ’
 
 
 
ฟางส่งข้อความหาเพื่อนชาย
 
 
 
 
‘ตอนนี้จะถึงงานแล้ว ฟางไม่ต้องซีเรียส เราไปทันแน่นอน’
 
 
 
 
โทโมะส่งข้อความกลับมาให้ฟางทำให้ฟางโล่งอก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวก่อนฟิญ นี่มันไม่ใช่ทางเข้าไปด้านในนิ พาพี่มาตรงนี้ทำไม”ป๊อปปี้เหวอเมื่อถูกฟิญลากมา
อีกประตูหนึ่งซึ่งติดกับด้านข้างเวที แล้วแปลกใจที่ทำไมไม่พาเขาไปด้านหน้าประตูทางเข้า
 
 
 
 
 
 
“พี่ป๊อป อย่าคิดนะว่าฟิญไม่รู้ว่าพี่แอบเอาเนื้อเพลงที่พี่โทโมะร้องคู่กับพี่ฟางมาร้องน่ะ”ฟิญพูด
 
 
 
 
 
 
“ก็เอาไว้อ่านว่างๆน่ะ”ป๊อปปี้อึ้งไม่คิดว่าฟิญะรู้ว่าเขาแอบเอาเดโมเพลงของฟางที้องกับโทโมะมา
ฟังและแอบอ่านเนื้อเพลง
 
 
 
 
 
 
“แต่ก็ช่างเถอะ เพราะว่ายังไงก็เป็นความต้องการของพี่โทโมะและทุกคนอยู่แล้ว”ฟิญพูดแล้ว
อมยิ้มก่อนจะลากป๊อปปี้เข้าไปหาทีมงานที่อยู่ด้านข้างเวที
 
 
 
 
 
 
 
“ครับบอสอยู่นี่แล้วครับ”ทีมงานรับสายจากพ่อป๊อปปี้แล้วยิ้มนิดนึง
 
 
 
 
 
 
“พะ พี่ จะพาผมไปไหนเนี่ย”ป๊อปปี้เหวอเมื่อถูกคลุมด้วยแจ้คเก็ตสีเข้มแล้วลากเข้ามาที่สเตจกลาง
ทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอาล่ะน้องฟาง ตอนนี้โทโมะมาสแตนบายที่สเตจกลางแล้ว เตรียมขึ้นเวทีเลยค่ะ”ทีมงานพูดกับ
ฟางทางหลังเวทีก่อนจะพาฟางขึ้นไปที่ด้านหลังฉากกัน ก่อนที่เสียงเพลงจะขึ้นแล้วเปิดฉากออก
มาเป็นเธอกลางเวที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ว่ากี่ครั้ง ที่มองภาพถ่าย คนแรกที่ใจ เป็นต้องมองหาทุกที ไปเจอสิ่งไหน ไม่ว่าร้ายดี ยังต้อง
คิดถึงคนคนนี้...อยากโทรไปเล่าให้ฟัง”ฟางยิ้มให้กับแฟนๆก่อนจะร้องเพลงขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
 
“หลับตา...แค่หลับตา ถ้ารู้สึกเหงา และต้องมองหาถามว่าฉันจะคิดถึงใคร”ทันใดนั้นเองแสงไฟ
สปอร์ตไลท์ก็ส่องไปที่สเตจกลางก่อนที่ป๊อปปี้จะขึ้นมาในชุดเจ้าบ่าวที่ยังไม่ได้เปลี่ยนพร้อมกับ
ดอกกุหลาบสีขาวดอกหนึ่ง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ใช่พี่โทโมะนี่นา นี่ใครกัน”เสียงของบรรดาแฟนคลับฟางที่อยู่ข้างเวทีก็พูดกัน
 
 
 
 
“นี่มันป๊อปปี้ที่เป็นข่าวเมื่อวันก่อนนี่นา เค้าแต่งงานวันนี้นิ มาทำไมที่นี่”แฟนคลับยังพูดไม่หยุด
 
 
 
 
 
“แต่เค้าเคยเป็นนักร้องมาก่อนนี่ แต่พี่โทโมะไม่ไหนนะ”เสียงบรรดาแฟนคลับยังคงซุบซิบพูดถึง
การมาป๊อปปี้ไม่หยุด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ”ป๊อปปี้เดินเข้าไปหาฟางใกล้ๆแล้วร้อง
 
 
 
 
“ตอบทุกคำถามของใจ”ฟางที่เห็นว่าเพลงยังคงเปิดต่อไปจึงร้องตอบป๊อปปี้เพื่อไม่ให้ผิดคิว
 
 
 
 
 
“ใช่เธอ”ป๊อปปี้ร้องและเดินจากสเตจกลางไปหาฟางเรื่อยๆ
 
 
 
“คนเดียวที่ฉันมั่นใจ”ฟางร้อง
 
 
 
 
“ใช่เธอ”   “เธอคือคนพิเศษ ไม่ต้องการพิสูจน์”
 
 
 
 
 
 
“ได้แต่หยุดใจตรงนี้”ป๊อปปี้ร้องไปเรื่อยๆจนมาถึงตรงหน้าฟางแล้วสบตากับฟางที่ยืนตรงข้าม
 
 
 
 
 
 
 
“เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ”ฟาง เริ่มร้องเพลงต่อแม้ว่าในใจตัวเองตอนนี้จะเต้นไม่เป็นจังหวะ
 
 
 
 
 
 “คนที่ฉันรักคือใคร”ป๊อปปี้ยื่นดอกไม้ให้กับฟางแล้วร้องเพลงต่อก่อนจะขยับตัวไปใกล้
 
 
 
 
“ใช่เธอ”     “เธอรู้บ้างมั๊ย ใช่เธอทั้งนั้น”
 
 
 
 
 
 
 
“ก็ไม่รู้ในใจเธอนั้น ใช่ฉันบ้างรึเปล่า”จนมาถึงท่อนจบป๊อปปี้และฟางร้องพร้อมกันก่อนที่ป๊อปปี้จะ
โอบเอวฟางแน่น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ดะ เดี๋ยวก่อนฟางอย่าไป”เมื่อจบเพลงฟางรีบวิ่งไปหลังเวทีแต่ป๊อปปี้รั้งตัวฟางไว้แล้วพูดใส่ไมค์
 
 
 
 
 
“มาทำไม วันนี้วันแต่งงานของป๊อปไม่ใช่หรอ แล้วโทโมะล่ะ”ฟางรีบพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“โทโมะเคลียร์เรื่องที่งานแต่ง ฟางต่อไปนี้ป๊อปจะไม่ได้แต่งงานกับฟ้าอีกแล้วนะ”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
“เป็นไปไม่ได้ ทำไมป๊อปถึงไม่ได้แต่งงานกับฟ้าล่ะ”ฟางตกใจแล้วรีบถามชายหนุ่มทันที
 
 
 
 
 
 
“เพราะว่าฟ้าไม่ท้องกับป๊อป แบงค์ต่างหากคือพ่อของเด็ก ทั้งคู่ร่วมมือกันใส่ร้ายป๊อป”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
“เชื่อได้หรอป๊อปที่ป๊อปพูด ไม่ใช่ว่ามาหลอกฟางอีกนะ”ฟางใจหนึ่งอยากจะเชื่อ อีกใจหนึ่งก็กลัว
ว่าป๊อปปี้จะหลอกเธอ
 
 
 
 
 
 
“ฟาง ป๊อปไม่เคยหลอกฟางนะ โทโมะ แก้ว เขื่อนทุกคนกำลังช่วยกันเคลียร์เรื่องที่งานแต่งหลัง
จากที่ทุกคนร่วมมือกันเปิดโปงฟ้า ฟางไม่ว่าฟางจะเชื่อรึเปล่าตอนนี้ แต่ป๊อปอยากบอกให้ฟางรู้นะ
ว่าในอดีตป๊อปยอมรับว่าป๊อปกับฟ้ารักกันมาก และป๊อปอาจจะยังไม่ลืม แต่พอป๊อปเจอฟาง เจอ
ความสดใสและรอยยิ้มของฟาง มันทำให้ป๊อปลืมความผิดหวังนั้นไปและเลือกที่จะเริ่มต้นใหม่กับ
ฟาง ฟางป๊อปเลือกคบฟางเป็นแฟนไปแล้ว ป๊อปไม่มีวันนอกใจคนรักของป๊อปได้ลงหรอก หัวใจ
ของป๊อปดวงนี้มันมอบให้ฟางไปหมดแล้ว”ป๊อปปี้พูดออกมาทำให้แฟนคลับด้านล่างกรี๊ดดังลั่นฮอล์
 
 
 
 
 
 
 
 
“กลับมาเถอะนะฟาง ให้อภัยป๊อปได้มั้ยครับ ป๊อปรักฟางนะ”ป๊อปปี้คุกเข่าขอร้องฟางอีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
“พี่ฟาง เชื่อพี่ป๊อปเถอะนะ ฟิญก็อยู่กับพี่ป๊อปในงาน ยัยฟ้ากับไอ้พี่แบงค์เค้าร่วมมือกันจริงๆ เป็น
แฟนกันก็ต้องเชื่อใจกันสิ คืนดีกันเถอะนะ ฟิญคิดถึงพี่ป๊อปจะแย่แล้ว”ฟิญที่นั่งตรงที่วีไอพีกับ
ครอบครัวก็รีบพูด
 
 
 
 
 
 
“ฟาง แม่รู้นะลูกว่าหัวใจของหนูน่ะรักป๊อปปี้ ป๊อปปี้ก็ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร และเค้าพูดความจริง ใน
อดีตแม่อาจจะเจอความรักที่ไม่สมหวังในตอนแรกแม่ไม่อยากให้หนูเป็นเหมือนแม่ เชื่อใจป๊อปเค้า
เถอะนะ เค้ารักหนูจริงนะลูก”แม่พูด
 
 
 
 
 
 
 
“ป๊อปปี้เสี่ยงตายเอาตัวเองบังกระสุนแทนพ่อกับเราเท่านี้ก็ดูออกแล้วนะลูกว่าเค้ารักลูกมากแค่
ไหน”พ่อพูด
 
 
 
 
 
 
“ให้อภัยป๊อปปี้เถอะนะฟาง พี่ชอบว่าที่น้องเคยคนนี้”โฟร์พูดแล้วอมยิ้มนิดนึงทำให้ธามไทที่นั่ง
ข้างๆอดขำไม่ได้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางน่ะขี้งอน เจ้าอารมณ์งอแง ชอบอู้ซ้อมป๊อปน่ะยังจะทนได้อีกหรอ”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
“ป๊อปเลือกแล้วนะว่าป๊อปจะดูแลฟางๆยังไงป๊อปก็ทนได้สิ ให้ป๊อปบุกป่าฝ่าดงตามไปดูแลฟาง
เวลาทำงานหรืออกไปถ่ายหนังถ่ายละครนอกสถานที่ไกลแค่ไหน ผู้จัดการคนนี้ก็ไม่หวั่น”ป๊อปปี้
พูด
 
 
 
 
 
 
 
“ตอนนี้ฟางมีพี่โฟร์และแม่คอยจัดการคิวงานไปแล้ว ตำแหน่งผู้จัดการส่วนตัวคงไม่ใช่ป๊อปแล้ว
ล่ะ”ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
 
“งั้นขอดูแลฟางในอีกตำแหน่งได้มั้ย ในตำแหน่งแฟนหวังว่าฟางคงจะยังไม่เปิดรับสมัครใครมา
แทน”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าป๊อปทำผิดอีกครั้งอย่าหวังว่าฟางจะให้อภัย”ฟางที่อมยิ้มออกมาด้วยความเขินรีบเปลี่ยนเป็น
โหมดดุ
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่มีวันนั้นหรอกฟาง เพราะฟางคือคนพิเศษที่ไม่ต้องพิสูจน์อะไรสำหรับป๊อปแล้วล่ะ รักฟางมาก
นะครับ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มออกมา ฟางซึ้งเมื่อป๊อปปี้สารภาพรักกลางเวทีก็กอดป๊อปปี้แน่น ก่อนที่
เพลงะเปิดดังพร้อมเสียงปรบมือคนในฮอล์
 
 
 
 
 
 
“เห้อ นึกว่าฟางจะไม่ให้อภัยป๊อปปี้ซะแล้ว ดีจังเลยเนาะ”แก้วที่รีบตามมากับเขื่อน โทโมะและแจม
ที่งานคอนเสิร์ตของฟางแล้วยืนมองเหตุการณ์ที่ป๊อปปี้คืนดีกับฟางทั้งหมดด้านล่างเวทีก็พูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
“จบเรื่องซักทีเนาะโทโมะซัง ทีนี้เราจะได้กลับไปอยู่ด้วยกันสักที”แจมพูดแล้วยิ้มแป้น
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ โทโมะ นี่นายจะไม่ช่วยชั้นตามหาเฟย์รึไง ช่วยเรื่องความรักเพื่อนหน่อยดิ”เขื่อนรีบพูด
 
 
 
 
 
 
 
“ก็เขื่อนซังยังมีแก้วซังนี่คะ ตอนนี้แจมจังขอเอาโทโมะกลับไปชดเชยเวลาที่หายไปหน่อยสิ ไปอยู่
ไกลแบบนี้แจมจังคิดถึงโทโมะมากนะคะ นี่ถ้าคบเป็นแฟนจริงๆนะ แจมจังจะไม่งอแง ไม่ดื้อแล้วก็
เชื่อฟังโทโมะทุกอย่าง แล้วก็ไม่นอกใจไปหาคนอื่ด้วย”แจมพูดอ้อนโทโมะทำให้โทโมะเงยหน้า
สบตากับแก้วแล้วคิดถึงอดีตที่เขาคบกับแก้วเป็นแฟนแล้วอ้อนแก้วเหมือนกับที่แจมกำลังอ้อนเขา
อยู่ แล้วหวนคิดถึงแก้วเลิกกับเขาไปหาฟลุ้คก็ซึมลงไป
 
 
 
 
 
“เอาเป็นว่า ถ้านายอยากได้คนช่วยตามหาเฟย์นายไม่ต้องไปรบกวนโทโมะเค้าหรอก งานเค้ายุ่ง
ไหนจะต้องอยู่กับแจมจังอีก ชั้นจะช่วยนายเอง”แก้วเบือนหน้าหนีโทโมะแล้วพูดก่อนจะเดินหนีทุก
คนออกไป
 
 
 
 
 
 
คืนดีกันไปแล้วคู่นึงแล้วที่เหลือล่ะ จะว่าไงน้อออออออ
 
 
 
 

 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา