ปั้นรักปั้นหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ยืนอะไรล่ะป๊อป รีบไปคอนเสิร์ตฟางเดี๋ยวนี้เลย”แก้วรีบพูดอีกทีทำให้ป๊อปปี้ได้สติ

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วแบงค์ล่ะ จะให้ฟ้ารับชะตากรรมแบบนี้ไม่ได้นะ”ป๊อปปี้แย้งแล้วมองฟ้าที่ถูกหามไปโรง

พยาบาลแล้ว

 

 

 

 

 

 

“ตอนนี้ช่างแบงค์เถอะ เลิกลังเล เอากุญแจรถไป ฟิญพาพี่เขยเราไปหาฟางเร็ว”เขื่อนพูดจบก่อน

จะรีบยัดกุญแจรถตัวเองใส่มือป๊อปปี้ เพื่อให้ชายหนุ่มรีบไปคอนเสิร์ตของฟางอย่างรวดเร็ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวคิวต่อไปหลังจากแต้งกิ้วโชว์จะเป็นพาร์ทที่ฟางต้องร้องเพลงคู่กับโทโมะแล้วนะ มีใครติดต่อ

โทโมะได้บ้าง”ทีมงานที่อยู่หลังเวทีเริ่มแจงคิวต่อไปทำให้ฟางรีบส่งข้อความไปหาโทโมะทันที

 

 

 

 

 

‘อยู่ไหนแล้วโทโมะ รีบมาได้แล้วนะ’

 

 

 

ฟางส่งข้อความหาเพื่อนชาย

 

 

 

 

‘ตอนนี้จะถึงงานแล้ว ฟางไม่ต้องซีเรียส เราไปทันแน่นอน’

 

 

 

 

โทโมะส่งข้อความกลับมาให้ฟางทำให้ฟางโล่งอก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวก่อนฟิญ นี่มันไม่ใช่ทางเข้าไปด้านในนิ พาพี่มาตรงนี้ทำไม”ป๊อปปี้เหวอเมื่อถูกฟิญลากมา

อีกประตูหนึ่งซึ่งติดกับด้านข้างเวที แล้วแปลกใจที่ทำไมไม่พาเขาไปด้านหน้าประตูทางเข้า

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อป อย่าคิดนะว่าฟิญไม่รู้ว่าพี่แอบเอาเนื้อเพลงที่พี่โทโมะร้องคู่กับพี่ฟางมาร้องน่ะ”ฟิญพูด

 

 

 

 

 

 

“ก็เอาไว้อ่านว่างๆน่ะ”ป๊อปปี้อึ้งไม่คิดว่าฟิญะรู้ว่าเขาแอบเอาเดโมเพลงของฟางที้องกับโทโมะมา

ฟังและแอบอ่านเนื้อเพลง

 

 

 

 

 

 

“แต่ก็ช่างเถอะ เพราะว่ายังไงก็เป็นความต้องการของพี่โทโมะและทุกคนอยู่แล้ว”ฟิญพูดแล้ว

อมยิ้มก่อนจะลากป๊อปปี้เข้าไปหาทีมงานที่อยู่ด้านข้างเวที

 

 

 

 

 

 

 

“ครับบอสอยู่นี่แล้วครับ”ทีมงานรับสายจากพ่อป๊อปปี้แล้วยิ้มนิดนึง

 

 

 

 

 

 

“พะ พี่ จะพาผมไปไหนเนี่ย”ป๊อปปี้เหวอเมื่อถูกคลุมด้วยแจ้คเก็ตสีเข้มแล้วลากเข้ามาที่สเตจกลาง

ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะน้องฟาง ตอนนี้โทโมะมาสแตนบายที่สเตจกลางแล้ว เตรียมขึ้นเวทีเลยค่ะ”ทีมงานพูดกับ

ฟางทางหลังเวทีก่อนจะพาฟางขึ้นไปที่ด้านหลังฉากกัน ก่อนที่เสียงเพลงจะขึ้นแล้วเปิดฉากออก

มาเป็นเธอกลางเวที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ว่ากี่ครั้ง ที่มองภาพถ่าย คนแรกที่ใจ เป็นต้องมองหาทุกที ไปเจอสิ่งไหน ไม่ว่าร้ายดี ยังต้อง

คิดถึงคนคนนี้...อยากโทรไปเล่าให้ฟัง”ฟางยิ้มให้กับแฟนๆก่อนจะร้องเพลงขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

“หลับตา...แค่หลับตา ถ้ารู้สึกเหงา และต้องมองหาถามว่าฉันจะคิดถึงใคร”ทันใดนั้นเองแสงไฟ

สปอร์ตไลท์ก็ส่องไปที่สเตจกลางก่อนที่ป๊อปปี้จะขึ้นมาในชุดเจ้าบ่าวที่ยังไม่ได้เปลี่ยนพร้อมกับ

ดอกกุหลาบสีขาวดอกหนึ่ง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ใช่พี่โทโมะนี่นา นี่ใครกัน”เสียงของบรรดาแฟนคลับฟางที่อยู่ข้างเวทีก็พูดกัน

 

 

 

 

“นี่มันป๊อปปี้ที่เป็นข่าวเมื่อวันก่อนนี่นา เค้าแต่งงานวันนี้นิ มาทำไมที่นี่”แฟนคลับยังพูดไม่หยุด

 

 

 

 

 

“แต่เค้าเคยเป็นนักร้องมาก่อนนี่ แต่พี่โทโมะไม่ไหนนะ”เสียงบรรดาแฟนคลับยังคงซุบซิบพูดถึง

การมาป๊อปปี้ไม่หยุด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ”ป๊อปปี้เดินเข้าไปหาฟางใกล้ๆแล้วร้อง

 

 

 

 

“ตอบทุกคำถามของใจ”ฟางที่เห็นว่าเพลงยังคงเปิดต่อไปจึงร้องตอบป๊อปปี้เพื่อไม่ให้ผิดคิว

 

 

 

 

 

“ใช่เธอ”ป๊อปปี้ร้องและเดินจากสเตจกลางไปหาฟางเรื่อยๆ

 

 

 

“คนเดียวที่ฉันมั่นใจ”ฟางร้อง

 

 

 

 

“ใช่เธอ”   “เธอคือคนพิเศษ ไม่ต้องการพิสูจน์”

 

 

 

 

 

 

“ได้แต่หยุดใจตรงนี้”ป๊อปปี้ร้องไปเรื่อยๆจนมาถึงตรงหน้าฟางแล้วสบตากับฟางที่ยืนตรงข้าม

 

 

 

 

 

 

 

“เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ”ฟาง เริ่มร้องเพลงต่อแม้ว่าในใจตัวเองตอนนี้จะเต้นไม่เป็นจังหวะ

 

 

 

 

 

 “คนที่ฉันรักคือใคร”ป๊อปปี้ยื่นดอกไม้ให้กับฟางแล้วร้องเพลงต่อก่อนจะขยับตัวไปใกล้

 

 

 

 

“ใช่เธอ”     “เธอรู้บ้างมั๊ย ใช่เธอทั้งนั้น”

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ไม่รู้ในใจเธอนั้น ใช่ฉันบ้างรึเปล่า”จนมาถึงท่อนจบป๊อปปี้และฟางร้องพร้อมกันก่อนที่ป๊อปปี้จะ

โอบเอวฟางแน่น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ดะ เดี๋ยวก่อนฟางอย่าไป”เมื่อจบเพลงฟางรีบวิ่งไปหลังเวทีแต่ป๊อปปี้รั้งตัวฟางไว้แล้วพูดใส่ไมค์

 

 

 

 

 

“มาทำไม วันนี้วันแต่งงานของป๊อปไม่ใช่หรอ แล้วโทโมะล่ะ”ฟางรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“โทโมะเคลียร์เรื่องที่งานแต่ง ฟางต่อไปนี้ป๊อปจะไม่ได้แต่งงานกับฟ้าอีกแล้วนะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“เป็นไปไม่ได้ ทำไมป๊อปถึงไม่ได้แต่งงานกับฟ้าล่ะ”ฟางตกใจแล้วรีบถามชายหนุ่มทันที

 

 

 

 

 

 

“เพราะว่าฟ้าไม่ท้องกับป๊อป แบงค์ต่างหากคือพ่อของเด็ก ทั้งคู่ร่วมมือกันใส่ร้ายป๊อป”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“เชื่อได้หรอป๊อปที่ป๊อปพูด ไม่ใช่ว่ามาหลอกฟางอีกนะ”ฟางใจหนึ่งอยากจะเชื่อ อีกใจหนึ่งก็กลัว

ว่าป๊อปปี้จะหลอกเธอ

 

 

 

 

 

 

“ฟาง ป๊อปไม่เคยหลอกฟางนะ โทโมะ แก้ว เขื่อนทุกคนกำลังช่วยกันเคลียร์เรื่องที่งานแต่งหลัง

จากที่ทุกคนร่วมมือกันเปิดโปงฟ้า ฟางไม่ว่าฟางจะเชื่อรึเปล่าตอนนี้ แต่ป๊อปอยากบอกให้ฟางรู้นะ

ว่าในอดีตป๊อปยอมรับว่าป๊อปกับฟ้ารักกันมาก และป๊อปอาจจะยังไม่ลืม แต่พอป๊อปเจอฟาง เจอ

ความสดใสและรอยยิ้มของฟาง มันทำให้ป๊อปลืมความผิดหวังนั้นไปและเลือกที่จะเริ่มต้นใหม่กับ

ฟาง ฟางป๊อปเลือกคบฟางเป็นแฟนไปแล้ว ป๊อปไม่มีวันนอกใจคนรักของป๊อปได้ลงหรอก หัวใจ

ของป๊อปดวงนี้มันมอบให้ฟางไปหมดแล้ว”ป๊อปปี้พูดออกมาทำให้แฟนคลับด้านล่างกรี๊ดดังลั่นฮอล์

 

 

 

 

 

 

 

 

“กลับมาเถอะนะฟาง ให้อภัยป๊อปได้มั้ยครับ ป๊อปรักฟางนะ”ป๊อปปี้คุกเข่าขอร้องฟางอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

“พี่ฟาง เชื่อพี่ป๊อปเถอะนะ ฟิญก็อยู่กับพี่ป๊อปในงาน ยัยฟ้ากับไอ้พี่แบงค์เค้าร่วมมือกันจริงๆ เป็น

แฟนกันก็ต้องเชื่อใจกันสิ คืนดีกันเถอะนะ ฟิญคิดถึงพี่ป๊อปจะแย่แล้ว”ฟิญที่นั่งตรงที่วีไอพีกับ

ครอบครัวก็รีบพูด

 

 

 

 

 

 

“ฟาง แม่รู้นะลูกว่าหัวใจของหนูน่ะรักป๊อปปี้ ป๊อปปี้ก็ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร และเค้าพูดความจริง ใน

อดีตแม่อาจจะเจอความรักที่ไม่สมหวังในตอนแรกแม่ไม่อยากให้หนูเป็นเหมือนแม่ เชื่อใจป๊อปเค้า

เถอะนะ เค้ารักหนูจริงนะลูก”แม่พูด

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้เสี่ยงตายเอาตัวเองบังกระสุนแทนพ่อกับเราเท่านี้ก็ดูออกแล้วนะลูกว่าเค้ารักลูกมากแค่

ไหน”พ่อพูด

 

 

 

 

 

 

“ให้อภัยป๊อปปี้เถอะนะฟาง พี่ชอบว่าที่น้องเคยคนนี้”โฟร์พูดแล้วอมยิ้มนิดนึงทำให้ธามไทที่นั่ง

ข้างๆอดขำไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางน่ะขี้งอน เจ้าอารมณ์งอแง ชอบอู้ซ้อมป๊อปน่ะยังจะทนได้อีกหรอ”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปเลือกแล้วนะว่าป๊อปจะดูแลฟางๆยังไงป๊อปก็ทนได้สิ ให้ป๊อปบุกป่าฝ่าดงตามไปดูแลฟาง

เวลาทำงานหรืออกไปถ่ายหนังถ่ายละครนอกสถานที่ไกลแค่ไหน ผู้จัดการคนนี้ก็ไม่หวั่น”ป๊อปปี้

พูด

 

 

 

 

 

 

 

“ตอนนี้ฟางมีพี่โฟร์และแม่คอยจัดการคิวงานไปแล้ว ตำแหน่งผู้จัดการส่วนตัวคงไม่ใช่ป๊อปแล้ว

ล่ะ”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นขอดูแลฟางในอีกตำแหน่งได้มั้ย ในตำแหน่งแฟนหวังว่าฟางคงจะยังไม่เปิดรับสมัครใครมา

แทน”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าป๊อปทำผิดอีกครั้งอย่าหวังว่าฟางจะให้อภัย”ฟางที่อมยิ้มออกมาด้วยความเขินรีบเปลี่ยนเป็น

โหมดดุ

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่มีวันนั้นหรอกฟาง เพราะฟางคือคนพิเศษที่ไม่ต้องพิสูจน์อะไรสำหรับป๊อปแล้วล่ะ รักฟางมาก

นะครับ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มออกมา ฟางซึ้งเมื่อป๊อปปี้สารภาพรักกลางเวทีก็กอดป๊อปปี้แน่น ก่อนที่

เพลงะเปิดดังพร้อมเสียงปรบมือคนในฮอล์

 

 

 

 

 

 

“เห้อ นึกว่าฟางจะไม่ให้อภัยป๊อปปี้ซะแล้ว ดีจังเลยเนาะ”แก้วที่รีบตามมากับเขื่อน โทโมะและแจม

ที่งานคอนเสิร์ตของฟางแล้วยืนมองเหตุการณ์ที่ป๊อปปี้คืนดีกับฟางทั้งหมดด้านล่างเวทีก็พูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“จบเรื่องซักทีเนาะโทโมะซัง ทีนี้เราจะได้กลับไปอยู่ด้วยกันสักที”แจมพูดแล้วยิ้มแป้น

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ โทโมะ นี่นายจะไม่ช่วยชั้นตามหาเฟย์รึไง ช่วยเรื่องความรักเพื่อนหน่อยดิ”เขื่อนรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ก็เขื่อนซังยังมีแก้วซังนี่คะ ตอนนี้แจมจังขอเอาโทโมะกลับไปชดเชยเวลาที่หายไปหน่อยสิ ไปอยู่

ไกลแบบนี้แจมจังคิดถึงโทโมะมากนะคะ นี่ถ้าคบเป็นแฟนจริงๆนะ แจมจังจะไม่งอแง ไม่ดื้อแล้วก็

เชื่อฟังโทโมะทุกอย่าง แล้วก็ไม่นอกใจไปหาคนอื่ด้วย”แจมพูดอ้อนโทโมะทำให้โทโมะเงยหน้า

สบตากับแก้วแล้วคิดถึงอดีตที่เขาคบกับแก้วเป็นแฟนแล้วอ้อนแก้วเหมือนกับที่แจมกำลังอ้อนเขา

อยู่ แล้วหวนคิดถึงแก้วเลิกกับเขาไปหาฟลุ้คก็ซึมลงไป

 

 

 

 

 

“เอาเป็นว่า ถ้านายอยากได้คนช่วยตามหาเฟย์นายไม่ต้องไปรบกวนโทโมะเค้าหรอก งานเค้ายุ่ง

ไหนจะต้องอยู่กับแจมจังอีก ชั้นจะช่วยนายเอง”แก้วเบือนหน้าหนีโทโมะแล้วพูดก่อนจะเดินหนีทุก

คนออกไป

 

 

 

 

 

 

คืนดีกันไปแล้วคู่นึงแล้วที่เหลือล่ะ จะว่าไงน้อออออออ