ปั้นรักปั้นหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวพรุ่งนี้ ฟางต้องไปขอบคุณนักข่าวและฝากผลงานเพลงที่สำนักพิมพ์นะ นอนเช้าๆสิ”ป๊อปปี้

พูดเมื่อเดินมาหาฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อป ฟางถามอะไรหน่อยสิ ตอนที่ป๊อปคบกับฟ้า ตอนนั้นพวกป๊อปดังทั้งคู่แล้วทำไมถึงยังยืนยัน

บอกกับพ่อตัวเองเรื่องที่ตัวเองเป็นแฟนกัน ไม่กลัวตัวเองจะกระแสนิยมลดน้อยลงรึไง”ฟางถาม

แฟนหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

“ตอนนั้นป๊อปยอมรับว่าป๊อปยังเด็ก อยากได้อะไรก็ต้องได้ ป๊อปเลยบอกพ่อไปอย่างงั้น แต่เหมือน

โชคมันเข้าข้างป๊อปด้วยล่ะที่แฟนคลับป๊อปกับฟ้าเค้าโอเค และคอยเชียร์ให้ป๊อปกับฟ้าอยู่”ป๊อปปี้

พูด

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วถ้าฟางจะบอกทุกคนให้รู้เกี่ยวกับเรื่องของเราล่ะ”ฟางนิ่งสักพักก่อนจะถามต่อ

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ได้นะฟางถ้าฟางบอกเค้าจะมองฟางว่ายังไง อย่าลืมสิ ป๊อปอยู่ในสถานะคนดูแลฟางไม่ใช่นัก

ร้องนะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ฟางไม่ชอบนี่ ที่ผู้หญิงคนนั้นกลับมา แล้วมาอยู่ใกล้ๆคอยป้วนเปี้ยนป๊อปแบบนี้”ฟางโพล่งออก

มา

 

 

 

 

 

 

 

“โธ่ ฟาง นึกว่าเรื่องอะไร แค่นี้เอง ป๊อปไม่มีทางกลับไปหาฟ้าหรอก เพราะป๊อปมีฟางทั้งคนแล้ว

นะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าป๊อปบอกว่ามีแค่ฟาง ถ้าป๊อปยืนยันแบบนั้นฟางจะเชื่อป๊อปนะ”ฟางพูดแล้วสวมกอดป๊อปปี้แน่น

 

 

 

 

 

“ไปนอนเถอะนะคนเก่งของป๊อป เดี๋ยวพรุ่งนี้มีไปขอบคุณสื่อมวลชนอยู่”ป๊อปปี้พูดแล้วจูบที่หน้า

ผากฟางอย่างแผ่วเยาก่อนะพาฟางไปนอนหลับ ส่วนตัวเองก็ออกมานั่งที่เดิมเพื่อมองท้องฟ้ายาม

ค่ำคืน

 

 

 

 

 

 

 

ตึง

 

 

 

 

 

ข้อความหนึ่งถูกส่งเข้ามาในเครื่องป๊อปปี้ มันเป็นรูปของเขาและฟ้าถ่ายคู่กัน โดยที่เขาหอมแก้มฟ้า

อยู่

 

 

 

 

 

 

‘พรุ่งนี้มาเจอกันหน่อยมั้ยป๊อป ถ้าไม่อยากให้รูปนี้ถูกส่งไปให้ฟางคิดมาก’

 

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้นิ่วหน้านิดนึงเมื่อมองรูปนั้น พลางมองห้องของฟางสลับกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทำหน้าให้มันดีหน่อยสิโทโมะ นี่แก้วจะไปถ่ายแบบคู่กับพี่ฟลุ้คนะไม่ใช่ไปตาย”แก้วพูดเมื่อโท

โมะหน้างอขณะช่วยแก้วเก็บกระเป๋าหลังจากทราบข่าวมาจากแม่เขื่อนว่าแก้วจะไปถ่ายแบบที่

ชลบุรี2วัน1คืนซึ่งตรงกับที่โทโมะต้องไปแสดงงานแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมญี่ปุ่น ไทย

 

 

 

 

 

 

 

”ก็คนมันหวงแฟนนี่นา อยากนอนกอดที่รักทุกคืนนี้”โทโมะหน้ามุ่ย

 

 

 

 

 

 

“อ่ะ แก้วให้น้องมิกกี้ เอาไปนอนกอดแทนแก้ว ดูแลลูกแก้วดีๆด้วยนะ”แก้วขำก่อนจะเอาตุ้กตามิ

กกี้เม้าส์ให้โทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้านี่เป็นลูกแก้ว งั้นโทโมะก็เป็นพ่อน่ะสิ ริงมั้ยลูกพ่อ”โทโมะยิ้มแป้นก่อนจะกอดตุ๊กตาแล้วหนุน

ตักแก้วเหมือนที่ทำประจำ

 

 

 

 

 

 

 

“จ้า อ้อนตลอดคนนี้ไม่เบื่อรึไง”แก้วส่ายหน้าช้าๆก่อนจะลูบผมแฟนหนุ่มอย่างอ่อนโยน

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เบื่อ แก้ว โทโมะแพลนไว้แล้วนะ ถ้าดังอีกครั้ง โทโมะก็จะเริ่มซื้อบ้านเก็บไว้เริ่มเก็บเงินพอได้

สัก2-3ก้อนก็จะเปิดตัวแก้วเป็นแฟน แล้วไปขอแก้วกับพ่อแม่แก้วแล้วแต่งงานกัน มีลูกซัก2คน

ชายคน หญิงคน อยู่กันเป็นครอบครัวสุขสันต์ดีมั้ยแก้ว”โทโมะพูดถึงความฝันของเขาที่วาดไว้ให้

แก้วฟังก็ยิ้ม ทำให้แก้วน้ำตาซึม

 

 

 

 

 

 

 

“แก้วอยากจะใช้เวลาให้นานที่สุดไปกับโทโมะเลยล่ะ”แก้วพูดแล้วก้มลงจูบแฟนหนุ่มด้วยความรัก

 

 

 

 

 

 

 

 

“แก้วน่ะพูดอะไร ทำอย่างกับจะบอกลาโทโมะอย่างงั้นน่ะ ไม่มีซะหรอกที่โทโมะจะทิ้งแก้ว”โทโมะ

พูดแล้วยิ้มก่อนจะช่วยแก้วเก็บเสื้อผ้า โดยที่แก้วมองภาพที่โทโมะมีความสุขแล้วอดใจหายไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ พี่โย่ง มาไม่ให้สุ้มไม่ให้เสียงเฟย์ตกใจหมด”เฟย์พูดเมื่อโย่งยื่นน้ำมาให้เธอช่วงพักกอง

 

 

 

 

 

 

“พี่ก็เดินมาไม่ได้ทำตัวลับๆล่อสักหน่อย เราอ่ะมัวแต่เหม่อเองรึเปล่าเนี่ย เห้อ ตอนร้องเพลงล่ะมี

ความสุข แต่ไหงพอมาเล่นละครนี่หน้าตาอมทุกข์ผิดกับลุคเลยนะเรา”โย่งพูดเมื่อเดินมานั่งข้างๆ

เฟย์

 

 

 

 

 

 

 

“เฟย์ก็เป็นแบบนี้ล่ะค่ะพี่โย่ง ไม่ได้สดใส ไม่ได้แสนดีเหมือนกับใครคนอื่น ก็แค่นางร้ายที่กรรมตาม

ทันคนนึง”เฟย์พูด

 

 

 

 

 

 

 

“นางร้าย อย่างเฟย์เนี่ยนะเป็นนางร้ายพี่น่ะไม่เชื่อหรอก”โย่งขำเมื่อเห็นเฟย์ตัดพ้อตัวเองอย่างงั้น

 

 

 

 

 

 

“นางร้านแน่นอนครับ ยัยนี่น่ะร้ายตัวแม่ ชอบทำลายคนอื่นทางอ้อม”เขื่อนเดินเข้ามาว่าเมื่อได้ยิน

โย่งกับเฟย์คุยกัน

 

 

 

 

 

 

 

“เฟย์ขอตัวนะคะพี่โย่ง”เฟย์เมื่อเห็นหน้าเขื่อนก็รีบลุกขึ้นหนี

 

 

 

 

 

“ทำไมไปไหนล่ะอยู่รับความจรงิไม่ได้รึไง”เขื่อนว่าไล่หลัง

 

 

 

 

 

 

“พี่ว่าเขื่อนไม่ว่าเฟย์เค้าแรงไปหน่อยหรอ อย่างน้อยเฟย์เค้าเป็นผู้หญิงนะ”โย่งพูด

 

 

 

 

 

 

“ไม่หรอกพี่ อย่างยัยนั่นพูดแค่นี้ยังเบาไปสำหรับคนทรยศ”เขื่อนพูดอย่างเจ็บใจก่อนจะเดินแยกไป

อีกทาง

 

 

 

 

 

 

 

“แสดงว่าเขื่อนกับเฟย์ต้องมีปัญหาอะไรกันแน่ๆ”โย่งมองเฟย์และเขื่อนที่เดินกันไปคนละทางด้วย

ความสงสัย

 

 

 

 

 

 

“หลีกทาง ชั้นจะไป”เฟย์พูดเมื่อมีนมาขวางทาง

 

 

 

 

 

“เพื่อนเฟย์จะอยู่คุยกับเพื่อนมีนไม่ได้หรอ”มีนทำแสร้งเป็นคนดีแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ที่นี่ไม่มีเขื่อน หรือคนอื่น ไม่ต้องมาตอแหล”เฟย์ว่ามีนอย่างรู้ทัน

 

 

 

 

 

“อ่ะๆก็ได้ๆ นี่ชั้นรู้นะว่าแกยังไม่ลืมเขื่อนอีก”มีนว่า

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นลืมเค้าไปแล้วเค้าน่ะสิยังไม่ลืมแก”เฟย์ว่า

 

 

 

 

 

”ไม่จริง เขื่อนน่ะไม่ได้รักชั้นแล้ว และตอนนี้ชั้นก็แค่เกาะกระแสเค้าดังอีกรอบต่างหากล่ะ”มีนรีบพูด

 

 

 

 

 

 

“หรอ แล้วบอกชั้นทำไมล่ะชั้นไม่อยากรู้”เฟย์พูดแล้วเดินหนีไป

 

 

 

 

 

 

 

“เพราะชั้นรู้ไงว่าแกรักเขื่อนไม่เปลี่ยนไปเลย”มีนพูดออกมาแล้วยิ้มเยาะนึกตอนสมัยเรียนด้วยกันที่

เธออิจฉาเฟย์ที่เฟย์เก่งไปทุกด้านทั้งร้องเพลงและเรียน จนเธอรู้ว่าเฟย์แอบชอบเขื่อนก็รีบหว่าน

เสน่ห์ตัดหน้าเฟย์ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอบคุณพี่ๆสื่อมวลชลมากนะคะที่เป็นกำลังใจและคอยสนับสนุนฟาง”ฟางพูดเมื่อเดินสายมา

ขอบคุณนักข่าวและฝากผลงานเพลงที่สำนักพิมพ์ โดยมีป๊อปปี้มาด้วย

 

 

 

 

 

 

“น่ารักแบบนี้พวกพี่ต้องสนับสนุนอยู่แล้วครับ”นักข่าวพูดแล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“สวัสดีพี่ๆนักข่าวครับ ผมกลับมาแล้วนะครับ”เสียงหวานลื่นหูของชายคนหนึ่งเดินเข้ามาขอบคุณ

นักข่าว

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าวน้องริท ไปเรียนกลับมาแล้วหรอ นี่จะมาออกอัลบั้มใหม่แล้วใช่มั้ย”นักข่าวทัก

 

 

 

 

 

 

 

“เปล่าครับพี่ๆผมยังเรียนไม่จบ นี่ผมแวะขึ้นมาโปรโมตงานคอนเสิร์ตต่างหากล่ะครับ เนี่ยถ้าผม

เรียนจบเมื่อไหร่ผมจะรีบเอางานเพลงตัวใหม่ของผมมาให้พี่ๆนักข่าวฟังเลยนะครับ”ริทพูดอย่าง

เป็นกันเองกับนักข่าว

 

 

 

 

 

 

 

“นั่นมันริทจากค่ายTSนี่นา วันนี้บังเอิญเดินสายมาชนกันแฮะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“นั่นฟางใช่มั้ยครับ ตัวจริงน่ารักกว่าในทีวีนะเนี่ย ขอถ่ายรูปหน่อยนะครับ”ริทเห็นฟางก็รีบปรี่มาขอ

ถ่ายรูป

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรเนี่ยน้องริท นี่เป็นแฟนคลับฟางด้วยหรอเนี่ย เอ จะมีกระแสรักข้ามค่ายมั้ยน่ะ”นักข่าวแซว

ทำให้ป๊อปปี้ชะงัก

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่หรอกครับพี่ อย่าพูดแบบนั้นเลยเดี๋ยวฟางเค้าจะเสียหาย”ริทยิ้มด้วยความเขินก่อนจะพูดเพื่อ

ปกป้องฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“เอ เหมือนริทเคยบอกนี่นาเกี่ยวกับสเปคนี่ จะว่าไปก็มีส่วนคลับคล้ายคลับคลาฟางนี่นา”นักข่าวยัง

แซวไม่เลิก

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ พี่ๆคะ ฟางกับริทพึ่งเจอกันอย่าพึ่งตีโพยตีพายไปสิคะ แหะๆ”ฟางรีบพูดเมื่อเห็นป๊อปปี้หน้า

ตึง

 

 

 

 

 

 

“ขอบคุณนะครับที่ฟางมาถ่ายรูปกับผม ไว้วันงานแลกเปลี่ยนญี่ปุ่นไทยเจอกันนะครับ”ริทเดินมากับ

ฟางแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

“ค่า ริทเดินทางกลับดีๆนะคะ เจอกันค่ะ”ฟางยิ้มให้ริทอย่างเป็นมิตรแล้วพูดก่อนะโบกมือลา

 

 

 

 

 

“แหมๆ เดี๋ยวนี้เนื้อหอมนะเรา มีทั้งพระเอกมีทั้งนักร้องต่างค่ายมารุมเนี่ย”ป๊อปปี้รีบพูด

 

 

 

 

 

“หอมไม่หอม คนที่นอนกอดเมื่อคืนว่ายังไงล่ะ”ฟางกระแซะกลับทำให้ป๊อปปี้เขินหน้าแดง

 

 

 

 

 

 

 

ครืด

 

 

 

 

 

 

ก่อนที่ป๊อปปี้และฟางจะเดินถึงรถ จู่ๆก็มีโทรศัพท์ดังขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

“ฮัลโหล อะไรนะฟ้า ทำใจดีๆไว้ เดี๋ยวป๊อปจะไปหาเดี๋ยวนี้ล่ะ”ป๊อปปี้รับสายฟ้าอย่างตกใจ

 

 

 

 

 

 

“เกิดอะไรขึ้นน่ะป๊อป แล้วนี่ฟ้ามีอะไรทำไมถึงดูร้อนใจแบบนี้”ฟางรีบถามเมื่อได้ยินว่าฟ้าโทรมา

 

 

 

 

 

 

 

“ฟ้าน่ะสิ โทรมาบอกว่าเจออดีตแฟนคลับตัวเองทำร้ายเอา ตอนนี้ขวัญเสียมากเลยนะ”ป๊อปปี้รีบ

พูด

 

 

 

 

 

 

 

“โดนทำร้ายทำไมไม่แจ้งตำรวจโทรหาป๊อปทำไมกัน”ฟางที่นึกถึงฟ้าเมื่อวานก็รีบขวาง

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง ฟ้าเค้าสนิทกับป๊อปที่สุด ฟ้าโดนรังแกขนาดนั้น ป๊อปต้องไปหาเพื่อนป๊อปสิ ฟาง ฟางเชื่อใจ

ป๊อปนะ ว่าไม่มีอะไรจริงๆ ป๊อปกับฟ้าเราจบกันแล้ว มาเดี๋ยวป๊อปไปส่งที่บ้านเนาะ”ป๊อปปี้กุมมือ

ฟางแล้วพูดให้ฟางเข้าใจก่อนจะขับรถพาฟางมาส่งที่บ้านแล้วตัวเองก็รับขับรถไปหาฟ้าที่คอนโด

ของเธอ

 

 

 

 

 

 

 

 

“จริงสิ คนรักกันต้องเชื่อใจกัน”ฟางพูดแล้วมองแหวนคู่ในมือตัวเอง

 

 

 

 

 

 

คนรักกันต้องเชื่อใจกันดีๆ แล้วมาดูกันว่าความรักของนางเอกจะต้านนางร้ายไหวมั้ย

 

 

ริทมาแล้วสิเนี่ย แล้วฟางจะทำไงต่อไปน้ออออ