ปั้นรักปั้นหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“มีตรงไหนของบทยังไม่เข้าใจอีกรึเปล่าครับน้องเฟย์”โย่งพระเอกของเรื่องเดินมาถามเฟย์ที่นั่ง

อ่านบทคนเดียว

 

 

 

 

 

“ไม่มีอะไรแล้วค่ะ ขอบคุณพี่โย่งช่วยส่งในฉากเมื่อกี้นี้”เฟย์พูดแล้วยิ้มให้โย่งอย่างเป็นมิตร

 

 

 

 

 

 

“เขื่อนก็ ตลกเหมือนเดิมเลยนะ ฮิฮิ”เสียงหัวเราะของมีนและเขื่อนดังเข้ามาทำให้เฟย์หันไปมอง

เขื่อนและมีนที่รอเข้าฉากแล้วพูดคุยกันสนิทสนม เมื่อวานแม่ของเขื่อนก็เข้ามาแล้วเอาขนมมาฝาก

ยกเว้นเธอ แถมเธอยังโดนแม่เขื่อนกับมีนกดดันสารพัด วันนี้มาเข้าฉากนับว่าโชคดีที่แม่เขื่อนไม่มา

เฟย์คิดโมโหในใจแล้วมือกำบทแน่น

 

 

 

 

 

 

“เฟย์ เฟย์เป็นอะไรรึเปล่าโอเคมั้ยครับ”โย่งเห็นนางเอกของตัวเองมือกำบทแน่นก็รีบถามด้วยความ

เป็นห่วง

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่มีอะไรค่ะพี่โย่ง เดี๋ยวเฟย์ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ”เฟย์พูดแล้วรีบลุกขึ้นเข้าไปในห้องน้ำ

เพื่อสงบสติตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

“เก่งนี่ที่ทำตัวเรียกร้องความสนใจพระเอกเรื่องให้อยู่หมัดแบบนั้น”เขื่อนเดินเข้ามาในห้องน้ำแล้ว

ว่าเฟย์

 

 

 

 

 

 

“นายเข้ามาทำไม นี่มันห้องน้ำหญิงนะ เอาเวลาไปจ๋ากับมีนของนายโน่นเลย”เฟย์รีบไล่

 

 

 

 

 

“ทำไม หึงชั้นหรอ”เขื่อนยิ้มเยาะก่อนจะล๊อคประตู แล้วดันเฟย์ไปชิดอ่างล้างมือแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่มีวันหึงนาย เราไม่ได้เป็นอะไรกัน หลีกไป ชั้นจะไปแล้ว”เฟย์พยายามดันเขื่อนให้ออกห่าง

 

 

 

 

 

 

“แน่ใจหรอว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน หรือต้องให้ชั้นทบทวนความจำอีก หืม”เขื่อนพูดจบก็ก้มลงซุกไซร้

ตามตัวเฟย์

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

เฟย์ใช้แรงที่มีทั้งหมดผลักเขื่อนแล้วตบหน้าเขื่อนอย่างแรง

 

 

 

 

 

 

“นายเป็นบ้าอะไรของนาย ไหนว่าต่างคนต่างอยู่ไง อยากมากก็ไปหามีนโน่น”เฟย์รีบว่า

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นก็ไม่ได้พิศวาสอะไรเธอนักหรอกนะ แต่ชั้นจะมาสั่งสอน พวกที่คิดจะแย่งสามีชาวบ้าน รู้ๆกัน

ทั้งวงการว่าคุณโย่งเค้าแต่งงานกับคุณก้อยไปแล้ว ยังจะสนิทสนมกันแบบนั้น อยากเป็นข่าวดัง

นักรึไง”เขื่อนโวยวาย

 

 

 

 

 

 

 

“เออ ชั้นจะเป็นข่าวยังไงก็เรื่องของชั้น ชีวิตชั้น อื้ออ”เฟย์ว่าก่อนะถูกเขื่อนบดจูบไปอย่างรวดเร็ว

 

 

 

 

 

 

 

“ชีวิตของเธอตอนนี้มันอยู่ในกำมือชั้นแล้ว อย่าลืมสิว่าชั้นมีรูปของเธอ ถ้าเธอทำตัวแย่ๆในวงการนี้

ล่ะก็ รูปหลุด หมดอนาคตในวงการบันเทิงแน่ๆ”เขื่อนถอนจูบเฟย์ออกมาแล้วพูดก่อนจะรีบออกจาก

ห้องน้ำไป

 

 

 

 

 

 

 

“ฮึก ฮือๆชั้นไปทำอะไรให้นายนักหนาเขื่อน ทำไมนายไม่ปล่อยชั้นไปสักที”เฟย์ทรุดร้องไห้อยู่ตรง

นั้นเมื่อเขื่อนไป

 

 

 

 

 

 

“เขื่อนมีรูปอะไรของนังเฟย์นะ”มีนที่แอบได้ยินเขื่อนขู่เฟย์ในห้องน้ำก็พูดด้วยความสงสัย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ค่ะน้าอร แก้วมาถึงค่ายแล้วค่ะ เดี๋ยวเอาของให้โทโมะเสร็จแล้วก็ไปแคสงานต่อแล้วค่ะ สวัสดี

ค่ะ”แก้วที่เป็นตัวแทนเอาของมาให้โทโมะที่ค่ายเพลงเพราะว่าเขื่อนไปถ่ายละคร จอดรถแล้วเดิน

เข้ามาในบริษัท

 

 

 

 

 

 

 

“โทโมะซังน่รักที่สุดนะคะ สอนคำไทยที่แจงจังไม่รู้จักเยอะแยะเลย”เสียงหวานใสของใครคนหนึ่ง

พูดทำให้แก้วชะงัก

 

 

 

 

 

 

“ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับ เราต้องทำงานร่วมกันมีอะไรช่วยกันได้ก็ช่วยกัน”โทโมะพูดแล้วยิ้มนิด

นึง

 

 

 

 

 

 

“ดูโทโมะซังเฟรนลี่และแฮนซั่มแบบนี้จะมีแฟนรึยังน้อ”แจมจังยิ้มหวานก่อนจะถามต่อ

 

 

 

 

 

“โทโมะ น้าอรบอกให้เอาของมาให้น่ะ”แก้วที่ได้ยินก็รีบเปิดประตูเข้ามาในห้องทันที

 

 

 

 

 

 

“อ้าว แก้ว เอ่อ นี่แจมจัง เค้าบินมาจากญี่ปุ่นเพื่อมาคุยงานกับทีมงานที่จะส่งโทโมะไปร่วมงานกับ

เค้า เอ่อ โทโมะกำลังสอนแจมจังรู้จักคำศัพท์ไทยน่ะ ไม่มีอะไรนะ”โทโมะรีบแก้ตัวแล้วแนะนำแจม

จังให้แก้วรู้จัก

 

 

 

 

 

“แก้วก็ไม่ได้มาว่าอะไรนี่แค่เอาของมาให้ เพราะช่วงนี้น้าอรให้เขื่อนไปถ่ายละครนะ”แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

“โทโมะซัง แจมจังอยากกินอาหารไทยจังเลย โทโมะซังพาแจมจังไปกินหน่อยสิ น้าๆ”แจมจังรีบ

อ้อน

 

 

 

 

 

 

“โทโมะน่ะพาไปได้นะแต่ว่าหมอนี่เค้าทานเผ็ดไม่ค่อยได้ อาจจะกินอะไรจืดๆแจมจังคงไม่

สนุก”แก้วรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ะ โอ โทโมะซังกินเผ็ดไม่ได้หรอ เหมือนแจมจังเลย แจมจังไม่ค่อยชอบทานเผ็ด”แจมจังยิ้ม

หวาน

 

 

 

 

 

 

“โทโมะ นายต้องไปซ้อมเต้นงานแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมญี่ปุ่นไทยนี่ นายมีเวลาว่างหรอ”แก้วถาม

ต่อ

 

 

 

 

 

 

“วางสิ เพราะแจมจังก็ต้องขึ้นโชว์ ไม่มีใครกล้าขัดใจแมจังหรอกถ้าแจมจังจะไปกับใคร แล้วเธอน่ะ

เป็นใครกันแล้วเป็นอะไรกับโทโมะซัง”แจมจังกอดอกแล้วยืนขึ้นก่อนจะถามแก้วต่อ

 

 

 

 

 

 

“ชั้นเป็นเพื่อนในสังกัดเดียวกับเค้า ช่วงนี้ผู้จัดการเค้าไม่ว่างชั้นเลยมาดูแลให้”แก้วรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“หรอ ก็แค่เพื่อน โทโมะอยากจะมีเพื่อนใหม่สักกี่คนก็เรื่องของเค้า โทโมะซัง ไปคุยงานกันต่อเอะ

นะๆ”แจมจังเชิดใส่ก่อนจะคล้องแขนโทโมะให้เดินไปคุยงานต่อ

 

 

 

 

 

 

“ยัยแบ้วอยากเจอดีนักใช่มั้ย”แก้วพูดแล้วมองไปยังแก้วน้ำลายคิตตี้ของแจมจัง

 

 

 

 

 

“ตื่นเต้นจังเลยเนาะโทโมะซังที่จะได้โชว์ด้วยกันครั้งแรกที่นี่ เห้อ แจมจังหิวน้ำจัง”แจมจังพูดเมื่อ

เดินเข้ามาในห้องหลังจากประชุมงานเสร็จก่อนจะเดินไปหยิบแก้วน้ำตัวเองมาดื่ม

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ด เผ็ดๆๆๆ”แจมจังร้องเมื่อดื่มน้ำในแก้วไป

 

 

 

 

 

 

“พริกป่น ใครทำแจมจังแบบนี้ ไปก่อนๆ”เลขาของแจมจังรีบพาแจมจังไปหาน้ำดื่มข้างนอกทันที

โทโมะมองน้ำที่มีพริกป่นลอยเต็มในแก้วก็ชะงักก่อนจะเดินไปเห็นแก้วนั่งฟังเพลงอยู่อีกห้อง

 

 

 

 

 

“ฝีมือแก้วใช่มั้ย”โทโมะถาม

 

 

 

 

 

 

“อ้าว แจงจังกินเผ็ดไม่ได้นี่ทำไมน้ำมีพริกไปหมดเลย โกหกหรอ”แก้วพูดแล้วลอยหน้าลอยตาไป

มา

 

 

 

 

 

 

“แก้ว โทโมะรู้ว่าแก้วหึงแต่ว่าแมจังเค้าแขกมาจากญี่ปุ่นอะไรที่ยอมๆกันได้ก็ยอมกันไป”โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

“หรอ ยอมงั้นหรอเราต้องยอมให้แฟนของเราถูกคนอื่นที่เราก็รู้ว่าเค้าชอบแฟนเราควงกันไปควงกัน

มาหรอ แก้วไม่ได้โง่นะที่ไม่รู้ว่ายัยแจมจังอะไรนั่นเค้าคิดอะไรกับโทโมะน่ะแก้วทำไม่ได้หรอกนะที่

จะทำดีด้วย”แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

“แก้วทำไม่ได้แก้วก็ต้องทนได้มั้ย อดทนหน่อย โทโมะรู้ว่ามันยากที่จะทน”โทโมะพูดแล้วเดินไป

สวมกอดแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

“อือ แก้วจะทนเพื่อโทโมะ”แก้วที่ถูกโทโมะกอดก็พูดพลางคิดถึงสิ่งที่ฟลุ้คพูด เธอจะทำยังไงกับ

ตัวเองดี

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ ซ้อมเสร็จแล้ว เมื่อยจังเลย”ฟางซ้อมเต้นเสร็จแล้วก็เดินไปอ้อนป๊อปปี้เมื่อเหลือกัน2คนใน

ห้องซ้อม

 

 

 

 

 

 

“ไม่เอาน่าฟาง เดี๋ยวมาเห็น อ่ะๆเมื่อหรอ เดี๋ยวนวดให้น้า”ป๊อปปี้ยิ้มกับความขี้อ้อนของฟางแล้วก็

นวดให้

 

 

 

 

 

 

“นี่ แหวนคู่ของเราแม้ว่าฟางจะไม่ได้ใส่แต่ฟางพกติดตัวตลอดเลยน้า”ฟางพูดแล้วอวดสร้อยคอที่มี

แหวนป๊อปปี้ให้ชายหนุ่ดู ป๊อปปี้ยิ้มออกมาก่อนจะลูบผมคนรักแล้วโน้มหน้าเข้าไปหาหมายจะจูบ

เธอ

 

 

 

 

 

 

“สนิทสนมกันดีจังเลย ผู้จัดการกับนักน้องคู่นี้”ฟ้าเดินเข้ามาในห้องซ้อมแล้วพูดทำให้ป๊อปปี้และ

ฟางผละออกจากกัน

 

 

 

 

 

 

“แล้วนี่ไม่มีอะไรหรอคะ ทำไมเข้าออกค่ายเป็นว่าเล่นเลย”ฟางเดินตรงดิ่งเช้าไปถาม

 

 

 

 

 

 

“เอ้า ก็เมื่อก่อนเคยเข้าออกที่นี่สนิทยังไงก็มาเหมือนเดิมไม่เห็นจะแปลก อ๋อ ลืมไปว่าฟางคงจะ

ไม่รู้สินะว่าฟ้ากับป๊อปปี้และก็พ่อป๊อปปี้น่ะเราสนิทกันมาก ถึงขั้นพ่อป๊อปปี้เค้าชวนมาที่บ้า

นบ่อยๆ”ฟ้าพูดอย่างถือไพ่เหนือกว่า

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ฟ้าเอาขนมมานี่เดี๋ยวตามมากินกันนะ เดี๋ยวป๊อปเอาขนมไปใส่จานให้”ป๊อปปี้พูดแล้วรีบเลี่ยง

ไปเพราะไม่อยากให้2สาวมีปัญหากัน

 

 

 

 

 

 

“ชั้นรู้นะว่าเธอกับป๊อปไม่ได้เป็นแค่เพื่อนร่วมงานกัน”ฟ้าพูดเมื่อป๊อปปี้ไป

 

 

 

 

 

 

“ใช่ เราเป้นแฟนกันและที่สำคัญ เรารักกันมาก”ฟางพูดพลางหยิบแหวนที่อยู่ในสร้อยมาสวมที่นิ้ว

เพื่ออวดฟ้า

 

 

 

 

 

 

 

“อุ้ปส์น่าขำ ที่ป๊อปยังใช้มุกเดิมในการผูกมัดคนรักเป็นพวกของคู่ นี่ชั้นจะบอกอะไรให้นะ ตอนที่ชั้น

คบกับเค้าน่ะ ป๊อปเค้าห้ากกว่าอีแค่แหวนคู่นี่อีก ชั้นนะ ได้ทั้งสร้อยคู่ แหวนคู่ แถมซื้อลูกหมามา

เลี้ยงด้วยกันเพื่อเป็นโซ่คล้องใจ ตอนนั้นน่ะป๊อป กล้าที่จะพูดกับพ่อตัวเองเรื่องชั้นกับเค้าทั้งๆที่เรา

เองดังด้วยกันทั้งคู่ เอ แล้วเธอล่ป๊อปได้พูดกับพ่อรึยัง”ฟ้าเยาะ

 

 

 

 

 

 

 

“อาจจะไม่พูดตอนนี้แต่อีกไม่นานก็จะพูดเองล่ะ หึ ชั้นจะบอกไว้เลยนะว่าชั้นกับป๊อปเรารักกัน ชั้น

คือคนปัจจุบันของป๊อปปี้ไม่ใช่อดีตอย่างเธอในเมื่อมันจบไปแล้วก็จบไปสิ จะมารื้อฟื้นเพื่อ

อะไร”ฟางพูดแล้วข่มอารมณ์โมโหตัวเองไว้

 

 

 

 

 

 

 

“แน่ใจหรอว่าคนปัจจุบันแล้วจะเป็นตัวจริง เพราะบางทีอดีตที่มันจบไปแล้ว มันอาจจะยังคงอยู่ใน

ใจของป๊อปตลอดไปก็ได้ เห้อ ไปทานขนมกันดีกว่านะคะ ฟางจะได้จำได้ไง ว่าป๊อปปี้ชอบทาน

อะไรบ้าง”ฟ้ายิ้มเยาะก่อนจะพูดออกมา แล้วเดินเชิดใส่ฟางไป ฟางนิ่งเงียบและเริ่มกลัวผู้หญิงคน

ที่จะมาแย่งป๊อปปี้ปากเธอเหลือเกิน

 

 

 

 

 

 

 

อุ่ยยย แต่ละคนออกตัวแรงทั้งนั้น แล้วแบบนี้นางเอกของเราเค้าจะทนกันไหวมั้ยเนี่ย

 

 

 

อย่าลืมติดตามกันนะจ้ะๆๆ