ปั้นรักปั้นหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรของนายเนี่ย”แก้วแปลกใจเมื่อโทโมะเดินเอาขนมมาให้เธอเมื่อเธอกลับจากถ่ายละคร

 

 

 

 

 

“แม่เขื่นเค้ากลับมาจากทริปฮ่องกง เลยเอาขนมมาแบ่ง นี่ชั้นเห็นว่าอย่างเธอน่ะ คิดชิ้นเดี๋ยวไม่อยู่

เลยเอามาให้เลย2ชิ้น ปากล่างจะได้ไม่ต้องตวัดแย่งขนมน้องๆคนอื่นอีก โอ๊ย”โทโมะพูดก็ไม่วาย

โดนแก้วฟาดไปที

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ นายชั้นไม่ใช่กบนะยะ จะตวัดกินขนมได้ ไปเลยป่ะ นี่ชั้นกลับมาเหนื่อยๆนะ”แก้วรีบพูด

 

 

 

 

 

 

“เหนื่อยเพราะเล่นเลิฟซีนดุเดือดกับพี่ฟลุ้คขาล่ะสิ”โทโมะรีบพูดเพราะนึกได้ว่าคิววันนี้ตามยทแล้ว

แก้วจะต้องเล่นเลิฟซีนกับฟลุ้ค

 

 

 

 

 

 

“ดุเดือดบ้าอะไรล่ะเกือบ100เทคล่ะไม่ว่า เห้อ”แก้วพูดพลางถอนหายใจ

 

 

 

 

 

“เอาน่าท่องไว้มันคือการแสดง ถ้าเธอไม่เกร็งฟลุ้คเธอก็แสดงไหลลื่นเองน่า”โทโมะพูด

 

 

 

 

 

“คิดไปคิดมาแล้วก็อยากจะมีแฟนให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยนะ จะได้ไม่ต้องโดนจับจิ้นอะไรเนี่ย”แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

“อยากมีแฟนก็ไม่บอก งั้นเองี้ ยืมควงชั้นวันนึงก็ได้ ชั้นอนุญาตนะห้อย เอ้า ตายล่ะ ถึงเวลาไปดู

หนังพักผ่อนในแบบชั้นแล้ว เอา มาเร็ว”โทโมะพูดอย่างรวดเร็วก่อนจะรีบดึงแก้วไปที่ห้องดูทีวีชั้น

บนแล้วเปิดหนังดูกับแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“คู่นี้เค้าเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายน่ารักดีเนาะ”ฟางเดินลงมาจากชั้นบนสวนกับโทโมะและแก้วก็พูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“งี้ล่ะ ถ้าวันไหนไม่ได้ทะเลาะกัน เดี๋ยวนอนไม่หลับ เหงาปาก555ไปกันเถอะ”เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวนะ ป๊อปปี้ นี่เขื่อนจะไปกับเราด้วยหรอ”ฟางถามป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“ใช่ เพราะเขื่อนถือว่าเป็นผู้ดูแลนักแสดงและศิลปินในสังกัดนี้ ซึ่งหมายความว่ารวมถึงเธอด้วยดัง

นั้น วันนี้เขื่อนเค้าก็อยากจะไปดูเธอเรียนร้องเพลงที่ค่ายด้วยน่ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มนิดนึง

 

 

 

 

 

 

“แหม ก็แค่เรียนร้องเพลงเหมือนทุกครั้งไปล่ะน่า ไม่เห็นต้องมาดูกันเลย ตอนเรียนที่บ้านก็มี”ฟาง

พูด

 

 

 

 

 

 

“เอาน่า รีบไปกันเถอะ สายละ”ป๊อปปี้ยิ้มกับเขื่อนก่อนจะรีบพูดแล้วพาฟางไปที่ค่ายเพลงทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“หัวหอม”เมื่อไปถึงค่ายเพลง เขื่อนออกจากลิฟท์มาเห็นเฟย์เข้าก็รีบเรียก

 

 

 

 

 

“หัวหอมอะไรยะ ใครใช้ให้เรียกชื่อนี้ที่นี่”เฟยืหน้าแดงแล้วรีบพูดว่าเขื่อน

 

 

 

 

 

“เอ้า ชั้นว่า เรียกว่าหัวหอมนี่น่ารักดีออก คิดถึงเมื่อก่อนเลยเนาะ”เขื่อนได้ใจยิ่งแกล้งเฟย์ต่อ

 

 

 

 

 

“พอเลยย่ะ นี่ไม่มีอะไรก็หลีกๆ ชั้นจะไปข้างล่าง”เฟย์พูดแล้วไล่พวกเขื่อนออกจากลิฟท์

 

 

 

 

 

“ร้านเค้กด้านล่างเปิดด้วยนี่นา ไปกินเค้กล่ะสิ ชั้นไปด้วยดิ หิวมากเลย”เมื่อเขื่อนเห็นว่าจีจี้ไม่มาตา

มติดเฟย์แก็รีบเดินเข้าไปกอดคอเฟย์ที่เดินเข้ามาในลิฟท์ เฟย์หน้าแดงจัด

 

 

 

 

 

 

“อ๊าย พอเลยตาบ้าลงไปก็ลงไปดีๆ ไม่ต้องมากอดคอชั้น เดี๋ยวเป็นข่าว”เฟย์ดิ้นไปมา

 

 

 

 

 

 

“จะโวยวายอะไรหัวหอมทำอย่างกับชั้นไม่เคยกอดคอเธอ”เขื่อนพูดก่อนลิฟท์จะปิดไป

 

 

 

 

 

 

 

“นี่เขื่อนกับเฟย์เค้าเคยเป็นเพื่อนกันมาก่อนหรอกหรอ สนิทกันจัง”เฟย์พูด

 

 

 

 

 

 

“ก็เคยเป็นเพื่อนกันมั้ง เหมือนเคยได้ยินเขื่อนพูดอย่างงั้นน่ะ เอาล่ะ อย่ามัวสนใจเรื่องคนอื่นเลย

ไปกันเถอะ สายมากละ”ป๊อปปี้ตอบก่อนจะดันฟางไปที่ห้องอัดเสียง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าวป๊อป มาพอดีมาๆ”เมื่อเข้ามาในห้องก็มีผู้ชายคนหนึ่งรออยู่แล้วก็เรียก

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องทำเป็นงงเลยนี่พี่เอฟูเป็นโปรดิวเซอร์เพลงของค่ายเรา ไหว้พี่เค้าดิ”ป๊อปปี้แนะนำเอฟูให้

ฟางรู้จัก ฟางรีบไหว้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“เคยเห็นแต่ผ่านๆตาตอนช่วงที่เราซ้อม พอมาเจอตัวจริงซึ่งๆหน้าแล้วก็น่ารักเหมือนกันนะเรา

น่ะ”เอฟูชมฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมายิ้ม พี่เค้าชมตามมารยาทล่ะน่ายัยเตี้ย”ป๊อปปี้รีบพูดฟางจึงทุบให้ป๊อปปี้ทีนึงแทนคำ

ตอบ

 

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะๆ ที่พี่เรียกเรามาวันนี้อ่ะนะ เพราะว่าเราเนี่ยเป็นศิลปินฝึกหัดของที่นี่มาเดือนกว่าแล้ว และ

เท่าที่ดูจากความพร้อมพี่คิดว่าเราพร้อมแล้วล่ะ ที่จะออกซิงเกิ้ลเป็นของตัวเอง”เอฟูพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่พูดจริงๆนะคะ ฟางจะได้มีซิงเกิ้ลเป็นของตัวเองแล้วใช่มั้ยคะ”ฟางรีบพูดทันทีที่ได้ยิน

 

 

 

 

 

 

“จริงสิ อ่ะลองเอาเนื้อไปอ่านดู ส่วนนี่ก็คือซาวน์ดนตรี นั่งอ่านนั่งฟังตรงนี้ก่อนนะ ป๊อปปี้นายมา

ทางนี้กับพี่หน่อย”เอฟูพูดจบก็ชวนป๊อปปี้ออกไปคุยงานด้วยกันด้านนอกห้องอัด ฟางจึงนั่งอยู่ใน

ห้องนั้นคนเดียว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ว้าว นี่มันรูปอีตาป๊อปปี้สมัยเอ๊าะๆนี่นา ว้าว ผอมจัง โอ้โห ใส่เสื้อตัวนี้ตลกจัง”ฟางอ่านเนื้อเพลง

ออยู่พลันสายตาหันไปเห็นรูปป๊อปปี้ตอนเป็นนักร้องแปะอยู่ที่ข้างฝาผนังก็รีบเดินไปดู ก่อนสายตา

จะหยุดที่รูปฟ้าอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

“เธอนี่น้า หน้าตาก็ดี สวยก็สวยแต่ไหงมาทิ้งป๊อปปี้ได้ละเนี่ย”ฟางพูดเมื่อมองรูปของฟ้า

 

 

 

 

 

 

 

“คนมันเห็นแก่ตัวนี่ เจอฝ่ายตรงข้ามยื่นข้อเสนอที่ดีกว่า ใครๆก็ไป เดี๋ยวอีกสักพักถ้าเธอดังเธอก็ไป

แบบฟ้า”เฟย์เดินเข้ามาแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

“ชั้นจะไปทำไมกันล่ะ ชั้นไม่เข้าใจ”ฟางมองด้วยความสงสัย

 

 

 

 

 

 

“ก็เพราะว่าป๊อปเองก็เป็นคนปั้นฟ้าให้ดังแบบเธอนี่ไงล่ะ เค้าเป็นร้องตอนนั้นก็จริง แต่ก็มาช่วยพี่เอ

ฟูทำเบื้องหลังเพลงให้ฟ้าทุกอย่าง พอดังเข้าก็ถีบหัวส่งสังกัดเก่าแล้วทิ้งไป”เฟย์พูดเรื่องของฟ้า

ให้ฟางฟัง

 

 

 

 

 

 

 

 

“สาวๆคุยอะไรกันเนี่ย เอ้าฟาง พร้อมจะเข้าห้องอัดครั้งแรกแล้วใช่มั้ย”เอฟูเดินมากับเขื่อนและ

ป๊อปปี้พูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

“ทำหน้าเป็นเป็ดจมน้ำอยู่นั่นล่ะ ตื่นเต้นล่ะสิเธอน่ะ”ป๊อปปี้เดินไปหาฟางที่ทำหน้าเลิกลั่กเมื่อจะเข้า

ห้องอัด

 

 

 

 

 

 

 

 

“แหงล่ะ ใครจะไปทำตัวตามสบายแบบนายล่ะ อีตาบ้า”ฟางรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

หมับ

 

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้เดินไปกุมมือของฟาง2ข้าง  ฟางอึ้งมองป๊อปปี้ที่จับมือตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

“มือเย็นหมดแล้ว เธอต้องตั้งสติให้ดีๆนะฟาง ชั้นเชื่อมือนักร้องของชั้น ว่าทำได้ ชั้นอยู่กับเธอไม่

ไปไหน แม้ในนั้นเธอจะอยู่ในห้องอัดคนเดียวแต่ถ้าเธอมองมาด้านนอกเธอจะเห็นชั้น เขื่อนและทุก

คน ยืนให้กำลังใจเธออยู่ไม่ไปไหน”ป๊อปปี้ที่กุมมือฟางแล้วพูดให้กำลังนักร้องที่ตัวเองดูแล ทำให้

ฟางรู้สึกอบอุ่นที่หัวใจอย่างประหลาด

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะ เข้าห้องอัดครั้งแรก สู้ๆนะ เขื่อนเชื่อฟางทำได้”เขื่อนพูดทำให้ฟางหลุดจากภวังค์ก่อนจะ

เดินเข้าไปในห้องอัด

 

 

 

 

 

 

 

“รู้รึเปล่าเรื่องที่เธอกำลังคิด สงสัยจะผิด มันไม่จริง”ฟางร้องเพลงตามจังหวะดนตรีและเนื้อร้องที่

อ่านมาอย่างดี

 

 

 

 

 

 

“ใช้ได้เลยนะเนี่ย นี่ขนาดเข้าห้องอัดครั้งแรกแบบนี้เนี่ย”เอฟูชมฟางด้านนอก

 

 

 

 

 

 

“ไม่เหมือนคนแถวนี้เนาะ เข้าห้องอัดครั้งแรกก็เป็นลม ใช่มั้ยจ้ะ หัวหอม”เขื่อนมองเฟย์แล้วยิ้มนิดๆ

 

 

 

 

 

“ตอนนั้นนายรู้ได้ไงยะ ตาบ้า ชั้นไม่อยู่แล้ว”เฟย์หน้าแดงไม่คิดว่าเขื่อนจะรู้ก็รีบเดินหนีไปทันที

 

 

 

 

 

“เอ้า จะไปไหนล่ะหัวหอม รอด้วย”เขื่อนเห็นเฟย์ออกไปก็รีบขอตัวออกไปตามเฟย์ทันที

 

 

 

 

 

 

“ถ้าอยากจะเม้าท์ก็มาสิว่าฉันรักใคร ไม่อยากจะพูดเลย”ฟางที่ร้องเพลงอยู่เงยหน้ามองทะลุกระจก

ที่กั้นเธอในห้องแล้วมองไปที่ป๊อปปี้และเอฟูที่กอดอกฟังอยู่ด้านนอกก็ใจเต้นเมื่อสบตากับป๊อปปี้

เข้า ป๊อปปี้เมื่อสบตากับฟางแล้วยิ้มออกมานิดนึงก่อนจะยกนิ้วให้แทนคำว่าเยี่ยม ทำให้ฟางยิ้ม

ออกมาแล้วร้องอย่างมีความสุขจนจบเพลง

 

 

 

 

 

 

 

“เป็นยังไงบ้างนาย เป็นยังไงบ้างคะพี่เอฟู”ฟางออกมาจากห้องอัดแล้วรีบถามทุกคน

 

 

 

 

 

 

“โอเคแล้วล่ะฟาง เดี๋ยวถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดเดี๋ยวพี่จะส่งเดโมไปให้เมื่อตัดต่อเสร็จนะ”เอฟูพูด

 

 

 

 

 

 

“พี่เค้าก็ชมไปตามมารยาทล่ะน่ายัยแสบ ไม่อยากให้เธอใจเสีย”ป๊อปปี้ทำเป็นเก็กแล้วพูดเสียงเข้ม

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องทำเก็กน่าป๊อป ตอนอยู่นอกห้องนายก็ลุ้นฟางจนตัวโก่งเหมือนกันล่ะน่า นี่ฟางรู้อะไรมั้ย

เมื่อตอนที่ป๊อปมันเป็นนักร้องที่นี่ใหม่ๆนะ ตอนเข้าห้องอัดครั้งแรกไม่ใช่แบบฟางนะ มันน่ะตื่นเต้น

จนร้องผิดร้องถูกเกือบ10รอดแน่ะ”เอฟูหมั่นไส้ป๊อปปี้ที่ฟอร์มใส่ฟางก็รีบแฉเรื่องป๊อปปี้ให้ฟางฟัง

และหัวเราะกันทั้งคู่

 

 

 

 

 

 

 

“พูดมากน่า พี่วันนี้ผมพาฟางกลับก่อนนะครับ สวัสดีครับ”ป๊อปปี้พูดแล้วไหว้เอฟูก่อนจะเดินออกมา

แล้วเดินจูงมือฟางออกมาจากห้อง ฟางมองมือที่จับมือตัวเองก็แอบยิ้มออกมาอย่างมีความสุข

 

 

 

 

 

สงสัยผู้จัดการส่วนตัวคนนี้เค้าจะดูแบดีจนนักร้องไม่ดื้อไม่ซนแล้วสินะ

 

 

จะเป็นไงต่อไปต้องติดตามนะจ้ะๆๆๆ