รักลับๆฉบับอัลปาก้า

วันก่อน..
"พี่โทโมะคะ เอ่อ.. แก้วทำบัตเตอร์เค้กมาให้ค่ะ.."
 
"ขอบคุณครับ.."
 
พูดแค่นี้เนี่ยนะ! ไอ้หน้าหล่อ คุณไม่รู้หรือไงว่าครัวฉันเละไปขนาดไหนกว่าจะทำออกมาได้!?
 
เมื่อวาน..
"พี่โทโมะคะ.. แก้วขอถ่ายรูปด้วยได้มั้ย?"
 
"ครับ"
 
จะตอบสั้นไปไหน!? กลัวเปลืองทรัพยากรอักษรไทยหรือไงวะคะ!?
 
วันนี้..
 
ปึงงงงงงง!!
 
"ไม่ไหวแล้วนะแก! คนในมหา'ลัยเริ่มมองฉันในแง่ลบแล้ว! เมื่อไหร่ไอ้คุณรุ่นพี่ตัวดีนั่นจะยอมหยุดหยิ่งสักที!!! เอาแต่วางฟอร์ม เก๊กอยู่นั่นแหละ ถ้าคนอื่นมองว่าฉันเป็นผู้หญิงขี้อ่อยนะ.. ฉันจะฆ่ามัน!" 
 
สาวร่างสูงตวาดเสียงดังด้วยความอัดอั้น หลังจากที่เธอพึ่งทุบโต๊ะหินอ่อนหน้าตึกเรียนคณะนิเทศน์นี้ไปหมาดๆ
 
"จ..ใจเย็นๆนะแก สาวๆแฟนคลับแกกลัวกันหมดแล้วนะ" เพื่อนสาวที่นั่งอยู่ข้างๆพยายามรั้งแขนของแก้วเอาไว้ ใบหน้าสวยพยายามส่งยิ้มให้ เผื่อว่ายัยตัวดีนี่จะอารมณ์ดีขึ้นมาบ้าง
 
"เฮอะ.. ว่าแต่แกเหอะ ฉันเห็นพี่คนนั้นนั่งมองแกอยู่นานแล้วนะ" แก้วพูดพลางชี้ไปทางรุ่นพี่ที่นั่งท้าวคางมองหน้าเฟย์เย่ด้วยรอยยิ้มอยู่โต๊ะถัดไป
 
"ใครวะ? แกรู้จักป่ะ" เสียงหวานพยายามกระซิบอย่างแผ่วเบา
 
"เหอะ" แก้วตอบพร้อมกับส่ายหัวไปมา
 
"โรคจิตแน่ๆเลยอ่ะ.. ไปเหอะๆ!"
 
อีกด้านหนึ่ง..
 
"คุณโทโมะครับบบ.." รุ่นพี่คนที่นั่งจ้องมองเฟย์เย่อยู่เมื่อครู่กรอกเสียงใส่ปลายสาย
 
[หยุดพูดสุภาพกับฉันแบบนั้นสักที ขนลุกว่ะ มีอะไร?]
 
"ฉันว่า.. ฉันเจอเนื้อคู่แล้วว่ะ"
 
[ฉันเห็นแกพูดแบบนี้มาตั้งแต่อยู่ปี 1 ละ ไม่มีอะไรแล้วใช่มั้ย? ฉันยุ่งอยู่]
 
"เฮ้ยอย่าเพิ่งใจร้อนสิคร้าบบบ ..อืม เนื้อคู่คนสวยของฉันนั่งอยู่กับน้องแก้วด้วยนะ"
 
[หืม? น้องแก้ว?.. แกอย่าบอกนะว่าน้องแก้ว ปี 2 ดาวคณะนิเทศน์อ่ะ!?]
 
"เออคนนั้นแหละครับ คนที่ชอบทำตาหวานๆใส่คุณเมิงอ่ะ"
 
[... แค่นี้นะ! บาย!]
 
"อ้าวเฮ้ย! ไอ้โมะ! เดี๋ยวสิวะ.. เฮ้ยยย!!"