รักนะ ไอบี้ของผม

ตอนที่ 14 
[CHANYEOL TALK]
ผมเข้าไปกอดแบคฮยอนซึ่งกำลังร้องไห้อยู่ตรงหน้าผม
ผมทนไม่ได้หรอกนะ ที่มีน้องชายสุดที่รักของผมมายืนร้องไห้อยู่น่ะ
"ไม่เป็นไรนะ..."
"ฮยองครับ ฮึก...ผมขอโทษที่ผมพูดไปอย่างนั้น"
"ไม่เป็นไร บี้ของพี่ :)"
"มะ...เมื่อกี้ฮยองพูดว่าอะไรนะ?"
"บี้ไง บี้ ต่อไปนี้เรียกน้องชายของฮยองว่าบี้ดีกว่าเนอะ"
"หาาาา 0/////0"
คิคิ~  ก็ชื่อนี้มันจะเรียกแบบแฟนอะไรแบบนี้ไงครับ แบคฮยอน เอ้ย! บี้ของผมก็เลยอึ้ง ฮ้าาาาา~~~~ ในที่สุดก็จบเรื่องนี้ไปสักทีอ่ะเนอะ สบายใจจัง ^^
"เอาล่ะ เดี๋ยวลงไปข้างล่างกัน"
"ไม่ ผมไม่ไป..."
"งั้นนายรอฉันอยู่ตรงนี้ละกัน เดี๋ยวฉันมา"
"ครับ ^^"
ผมลูบหัวบี้ของผมเบาๆ
...ผมนิ่มดีแฮะ...
ผมเดินลงมาข้างล่าง และก็ไม่เห็นลูกอมแล้ว! เมื่อกี้ยังยืนอยู่ตรงนี้นี่หว่า? ไปไหนแล้วอ่ะ -0-
ช่างเถอะ ปล่อยมันไปอย่างน้อยๆผมก็ได้คนที่ผมรัก คนที่ผมอยากดูแลตลอดชีวิตอยู่ตรงนี้ก็พอใจแล้ว...
 
[BACKHYUN TALK]
ผมไม่น่าใจร้อนตัดสินฮยองในทางที่ผิดๆเลย -0-  ให้ตายสิ เพราะลูกอมแท้ๆอ่ะ 
ตอนที่ฮยองมากอดผม เหมือนความรู้สึกผมมันหล่นไปอยู่กับตาตุ่มเลยล่ะ! ทำไมผมต้องมีความรู้สึกแบบนั้นด้วยนะ T//////T
ผมไม่ใช่คนรักชายอะไรเทือกนั้นนะ แต่มันมีความรู้สึกคล้ายๆอย่างนั้นอยู่อ่ะ ถ้าใครจะห้ามผม ผมขอบอกว่าคงห้ามไม่ทันแล้วล่ะ
น่าจะประมาณนนั้น...
"บี้!"
"ฮะ? มีไรครับฮยอง 0.0"
"ลููกอมไปแล้วอ่ะ แฮกๆ ><"
"ช่างเธอเถอะครับฮยอง ต่อไปนี้ผมจะไม่ใส่ใจในเรื่องนั้นอีกแล้ว อ๊ะ! ฮยองเหนื่อยใช่มั้ยครับ? เดี๋ยวเข้าไปในห้องผมก่อนนะเดี๋ยวผมเอาน้ำให้"
"เดี๋ยวฉันลงไปกินข้างล่างก็ได้"
"ห้องผมก็มีนี่น่า -3-"
"เอ...หรือว่าบี้จะคิดอะไรกับฉัน ^^"   ฮยองยื่นหน้ามาใกล้ผมทำให้ผมต้องถอยหลังไป จนหลังติดกับประตู เหยยยยยยยยยย >/////<  ใกล้เกินไปล้าววววว  
"มะ...ไม่ ไม่ ไม่! ผมไม่ได้คิดนะ!"
"หน้าแดงทำไมล่ะ ^^"
ฮยองอย่าแกล้งดิ T/////T
"ปะ...เปล่านะ"
เปล่าจริงๆนะ T T