รักนะ ไอบี้ของผม

ตอนที่ 14 

[CHANYEOL TALK]

ผมเข้าไปกอดแบคฮยอนซึ่งกำลังร้องไห้อยู่ตรงหน้าผม

ผมทนไม่ได้หรอกนะ ที่มีน้องชายสุดที่รักของผมมายืนร้องไห้อยู่น่ะ

"ไม่เป็นไรนะ..."

"ฮยองครับ ฮึก...ผมขอโทษที่ผมพูดไปอย่างนั้น"

"ไม่เป็นไร บี้ของพี่ :)"

"มะ...เมื่อกี้ฮยองพูดว่าอะไรนะ?"

"บี้ไง บี้ ต่อไปนี้เรียกน้องชายของฮยองว่าบี้ดีกว่าเนอะ"

"หาาาา 0/////0"

คิคิ~  ก็ชื่อนี้มันจะเรียกแบบแฟนอะไรแบบนี้ไงครับ แบคฮยอน เอ้ย! บี้ของผมก็เลยอึ้ง ฮ้าาาาา~~~~ ในที่สุดก็จบเรื่องนี้ไปสักทีอ่ะเนอะ สบายใจจัง ^^

"เอาล่ะ เดี๋ยวลงไปข้างล่างกัน"

"ไม่ ผมไม่ไป..."

"งั้นนายรอฉันอยู่ตรงนี้ละกัน เดี๋ยวฉันมา"

"ครับ ^^"

ผมลูบหัวบี้ของผมเบาๆ

...ผมนิ่มดีแฮะ...

ผมเดินลงมาข้างล่าง และก็ไม่เห็นลูกอมแล้ว! เมื่อกี้ยังยืนอยู่ตรงนี้นี่หว่า? ไปไหนแล้วอ่ะ -0-

ช่างเถอะ ปล่อยมันไปอย่างน้อยๆผมก็ได้คนที่ผมรัก คนที่ผมอยากดูแลตลอดชีวิตอยู่ตรงนี้ก็พอใจแล้ว...

[BACKHYUN TALK]

ผมไม่น่าใจร้อนตัดสินฮยองในทางที่ผิดๆเลย -0-  ให้ตายสิ เพราะลูกอมแท้ๆอ่ะ 

ตอนที่ฮยองมากอดผม เหมือนความรู้สึกผมมันหล่นไปอยู่กับตาตุ่มเลยล่ะ! ทำไมผมต้องมีความรู้สึกแบบนั้นด้วยนะ T//////T

ผมไม่ใช่คนรักชายอะไรเทือกนั้นนะ แต่มันมีความรู้สึกคล้ายๆอย่างนั้นอยู่อ่ะ ถ้าใครจะห้ามผม ผมขอบอกว่าคงห้ามไม่ทันแล้วล่ะ

น่าจะประมาณนนั้น...

"บี้!"

"ฮะ? มีไรครับฮยอง 0.0"

"ลููกอมไปแล้วอ่ะ แฮกๆ ><"

"ช่างเธอเถอะครับฮยอง ต่อไปนี้ผมจะไม่ใส่ใจในเรื่องนั้นอีกแล้ว อ๊ะ! ฮยองเหนื่อยใช่มั้ยครับ? เดี๋ยวเข้าไปในห้องผมก่อนนะเดี๋ยวผมเอาน้ำให้"

"เดี๋ยวฉันลงไปกินข้างล่างก็ได้"

"ห้องผมก็มีนี่น่า -3-"

"เอ...หรือว่าบี้จะคิดอะไรกับฉัน ^^"   ฮยองยื่นหน้ามาใกล้ผมทำให้ผมต้องถอยหลังไป จนหลังติดกับประตู เหยยยยยยยยยย >/////<  ใกล้เกินไปล้าววววว  

"มะ...ไม่ ไม่ ไม่! ผมไม่ได้คิดนะ!"

"หน้าแดงทำไมล่ะ ^^"

ฮยองอย่าแกล้งดิ T/////T

"ปะ...เปล่านะ"

เปล่าจริงๆนะ T T