รักนะ ไอบี้ของผม

10.0

วันที่ 20 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 19.16 น.

  19 ตอน
  9 วิจารณ์
  23.88K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 ธันวาคม พ.ศ. 2557 17.35 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12) ไม่ต้องมาเจอกับคนที่ทำให้เราเจ็บปวดก็ดีแล้วล่ะ...

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 12

[V TALK]

#ตกเย็น

"..."

"..."

"...ทำไมเงียบจัง"

"..."   

"..."

นี่ผมอุตส่าห์คิดแผนให้สองคนนี้คุยกันแบบเมื่อก่อน แล้วดูผลที่ผมได้มาสิ TT

 "ฉันอิ่มแล้ว"

"อ้าวเฮ้ย! ไอ้พี่แบคนี่พี่ยังกินเข้าไปไม่ถึงสามคำเลยนะ"

"ขอตัวก่อนล่ะ..."

ฟึ่บ~

ได้ไงอ่ะ! นี่ผมอุตส่าห์ไปหาสูตรอาหารที่อร่อยที่สุด แล้วเอามาทำเลยนะ แล้วของที่เอามาทำเนี่ยมันก็แพงๆทั้งนั้นเลยอ่ะ 

ไอ้พี่แบคใจร้าย T^T

 

[CHANYEOL TALK]

ชิบหายละ! ไม่ได้สิผมจะปล่อยไอ้น้องแบคไปไม่ได้! 

ผมรีบลุกขึ้นตามแบคฮยอนไปอย่างเงียบๆ โดยไม่ให้แบคฮยอนรู้ตัว ส่วนไอ้น้องคิมแทฮยองอ่ะหรอ - - ให้มันเก็บข้าวของไปเหอะ

แอด~ ปั้ง~ 

เอ้า! ปิดประตูใส่อีก -3- 

เดี๋ยวจับจูบซะเลอะ

"แบคฮยอน! เปิดประตูให้ฉันหน่อย!"

ผมทุบประตูห้องแบคฮยอน แต่ก็เงียบ...

เงียบ....

และเงียบในที่สุด....

ไม่ได้การละ เงียบงี้มันต้องมีอะไรผิดปกติแน่นอน!

"แบคฮยอน!"

"..."

"ไอ้น้องแบคฮยอนครับ เปิดประตูให้ฉันหน่อย!"

"..."

"แบคฮยอน นายเป็นอะไรไป!!!"

"..."

ทำไมยังไม่ตอบล่ะ T^T

"แบคฮยอน..."

"ฮยองอย่ามายุ่งกับผมอีก ฮึก...ออกไปเลย!"

...

มะ...เมื่อกี้แบคฮยอนพูดใช่มั้ย? เมื่อกี้แบคฮยอนไล่ผมหรอ? 

"แบคฮยอน นาย..."

"ฮยองทำให้ผมเสียใจ ฮยองทำให้คนรักของผมเปลี่ยนไป ผมขอร้องฮยองอย่ามายุ่งกับผมเถอะนะ ผมขอร้อง ฮึก..."

"...."

"ออกไปจากหน้าห้องผมได้แล้วครับ!"

ทำไมล่ะ? ผมทำอะไรผิดไป? ผมทำให้ลูกอมเปลี่ยนไปใช่มั้ย? 

ฉันขอโทษแบคฮยอน...

 

[BACKHYUN TALK]

ใช่! ตั้งแต่ฮยองเข้ามาในชีวิตผม ชีวิตผมก็เปลี่ยนไปเลยล่ะ..

ทั้งลูกอม เธอเจ้าชู้ขึ้น แต่การเจ้าชู้มันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฮยองหรอก แต่เรื่องการซื้อของมาให้กันเนี่ย โดยที่ไม่เห็นหัวผมเลย 

มันเกี่ยวกันเต็มๆ!

และไอ้ตี๋นี่อีก แล้วไหนจะไอ้ผู้ชายคนนั้นอีก! เฮ้อ ผมไม่น่าเชื่อคำพูดของลูกอมเลยจริง ไม่น่าเชื่อเลย!

ไม่น่าเชื่อเลย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ตอนนี้สมองผมปั่นป่วนไปหมดแล้ว ทำยังไงดี ฮืออออออ Y_Y

"นายแน่ใจหรอ...."  โอ๊ะ! เสียงของฮยองดังขึ้นทำให้ผมสะดุ้ง  "ถ้างั้นฉันจะไปก็ได้..."

"ต่อจากนี้เราไม่ต้องมาเจอกันอีกเลยนะ ฮยองชานยอล..."

ผมพึมพำเบาๆกับตัวเอง...

ผมคงต้องเสียพี่ชายที่ผมรักมาตั้งแต่เด็กไปอีกแล้วสินะ....

การที่เราไม่ต้องมาเจอกับคนที่ทำให้เราเสียใจมากที่สุด มันดีแล้วล่ะ....เพราะยิ่งเจอเรายิ่งเจ็บปวดมากกว่าเดิม...

....

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา