รักนะ ไอบี้ของผม

ตอนที่ 10

[CHANYEOL TALK]

เอ...

เมื่อกี้ใครหว่า? เดินขึ้นไปบนบ้านผมเฉยเลย! ก็ผมมัวแต่เป็นห่วงแบคฮยอนน่ะสิ TT เลยไม่ได้ถามว่าเป็นใคร ตอนนั้นผมกำลังจะเดินออกจากบ้านไปซื้อยาให้แบคฮยอนพอดีเธอคนนั้นก็เข้ามาบ้านผมโดยไม่ขออนุญาตผมซ้ากกกกกคำ 

ช่างเถอะ ที่รู้ๆคือตอนนี้ผมต้องไปซื้อยาก่อน!

ผมเดินออกมาที่หน้าปากซอย หน้าปากซอยนี่ก็มีร้านขายยาอยู่แหละ ผมเดินเข้าไปแล้วเดินไปหยิบยาแล้วเอาไปจ่ายที่เคาว์เตอร์ซึ่งมีคุณลุงเภสัชกรยืนอยู่

"45 บาทครับ"  (อันนี้ไรท์คิดราคาเอง แฮะๆ :: ไรท์)

"อ่อ แปปนึงนะครับ"  ผมหยิบกระเป๋าสตางค์ขึ้นมาแล้วเปิดดู ชิบหายแล้ว! ผมลืมหยิบตังมา! ในกระเป๋ามีแค่ยี่สิบบาทเอง T^T  "เอ่อ...ลุงครับ"

"ว่าไงครับ?"

"ผมลืมหยิบตังมาอ่ะ เดี๋ยวผมขอไปเอาตังมาก่อนนะครับ T0T"

"ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวฝากของไว้กับลุงก่อนก็ได้"

"ขอบคุณมากครับลุง T0T"  ผมก้มหัวให้ลุง และกำลังจะเดินออกไป แต่! กลับมีผู้หญิงคนนึงมากั้นผมซะก่อน ผมก็หลบทางให้นะ 

"ลุงคะ!"   เธอตะโกนหาลุง และเดินไปที่เคาว์เตอร์  

คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง เขาอาจจะมาซื้อของก็ได้

"เมื่อกี้มีอะไรหรือเปล่าคะ?"

คำถามของเธอที่ถามลุงทำให้ผมชะงักที่จะเปิดประตูเพื่ออกจากร้านทันที

"อ๋อ หนูคนนั้นเขาลืมหยิบตังมาน่ะ ลุงก็เลยให้เขาไปเอาตังมา"

"งั้นบอกเขานะคะว่าไม่ต้องแล้ว อ่ะนี่ค่ะลุง"  ผมหันไปมอง ก็เป็นจังหวะเดียวกับที่เธอยื่นตังไปให้ลุง สี่สิบห้าบาทเป๊ะๆเลย! เธอเป็นใครกัน ทำไมมีน้ำใจเมตตาเยี่ยงนี้ T0T  

"เอ่อ...ขอบคุณนะครับ ^^;"  ผมเดินไปหาเธอ 

"อ่อไม่เป็นไรค่ะ อ่ะนี่ยาของคุณ"  เธอยื่นยามาให้ผม แต่จะว่าไป... ผู้หญิงคนนี้นี่มัน... "คุณ..."

"หืม?"

"เมื่อกี้คุณขึ้นไปบ้านผมใช่มั้ยครับ"

"เดี๋ยวไปคุยกันข้างนอกละกันเนอะ เดี๋ยวจะรบกวนคุณลุงเปล่าๆ ^^"

เธอดันให้ผมเดินออกมาจากร้านขายยา และหยุดอยู่ที่หน้าร้านขายยา 

"ใช่มั้ยครับ?"

"อ๋อ ใช่ค่ะพอดีว่าไปเยี่ยมแบคฮยอนน่ะค่ะ ฉันเป็นเพื่อนแบคฮยอนขอโทษนะคะ ที่เข้าบ้านโดยไม่ได้รับอนุญาต"  เออ...เธอก็รู้นี่ว่าผมเป็นเจ้าของบ้าน ทำไมไม่ขอก่อนสักคำ -?-  (แน่ใจว่าเป็นเจ้าของบ้านนะ โยดา :: ไรท์)  "ฉันชื่อลูกอมค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก^^"

ลูกอมหรอ?...

หรือว่านี่จะเป็นแฟนเก่าของแบคฮยอนกันนะ! ไม่ได้ๆ ผมต้องไม่ถามไปอย่างนั้นสิ ไม่ๆๆ

"เอ่อ..ครับ ผมชื่อชานยอล"  ผมยื่นมือไปจับมือของลูกอม "ผมขอตัวนะครับ"

"ค่ะ หวังว่าสักวันเราคงได้เจออีกนะคะ"

"ครับ ^^" 

แล้วเธอก็เดินจากไป ~  #อ้าวไม่ใช่หรอ?

เธอเดินออกไปจากผมและผมก็เดินออกมาจากตัวเธอเช่นกัน เฮ้อ ถ้าผมเล่าเรื่องนี้ให้แบคฮยอนฟัง มีหวังเจ้านั่นคงต้องช้ำใจและแค้นแหงๆ

[BACKHYUN TALK]

เฮ้อ ผมไม่ยักเชื่อเลยว่าผมจะโง่งมงายขนาดนี้ T^T

แต่ผมก็แปลกใจนะ ทำไมผมต้องใจอ่อนทุกที 

แอด~

เสียงเปิดประตูทำให้ผมต้องลุกจากเตียง (?) แบบคุกเข่าอะไรงี้ขึ้นมาทันที! 

"มาแล้ว"

นึกว่าเป็นฮยอง ที่ไหนได้เป็นไอ้วีนี่เอง -3-

"มาทำไม ไม่ไปเที่ยวผับหาสาวๆไปปล้ำแล้วหรอไง -0-"

"เฮ้! ไอ้พี่แบคน้องอุตส่าห์ห่วงนะ"

"ใครบอกให้แกห่วงฉัน?"

"เออๆ ช่างเหอะ เมื่อกี้นี้มีผู้หญิงมาหาฮยอง"

"ใคร!"

ฟึ่บ~ 

ผมรีบดันตูดอันแสนอวบอิ่ม (?) ของผม ให้ขึ้นมายืนบนเตียง -..-

"เอ่อ...ไอ้พี่แบค ไม่เจ็บขาแล้วหรอ ^^;"

"โทษๆ"  ผมลืมตัวไงก็เลยยืนขึ้น -.-  "ผู้หญิงคนนั้นคือใคร?"

"นั่งก่อนเถอะ"

ฟึ่บ~

"อ่ะ นั่งละ"

"ผู้หญิงคนนั้นชื่อ 'นัท' อ่ะ เหมือนจะเป็นลูกครึ่งด้วย ผิวนี่ขาวไปยันตูด จมูกเป็นสันเรียวยาววววววว~ ปากนี่เหมือนลูกเชอร์รี่เลย ตากลมโต นมก็อึ๋มด้วย เอวก็คอด..."

"มึ_พอเถอะ -0-"

ถ้าไอ้น้องวีมันพูดอีกมีหวังผมได้ช่วยเหลือตัวเองในห้องแน่ -///////-

"พอแล้วหรอ? มีอีกตั้งเยอะแยะ -3-"

"ฉันจริงจังนะเว้ย!"

"อ่ะๆ ก็ได้ๆ พี่นัทเขาน่าจะเป็น...แฟนเก่าฮยอง!"

"แน่ใจได้ยังไง -?-"

"ก็ยังบอกน่าจะเป็น"

"คาดคะเนเป็นด้วย?"

"เป็นดิ เรื่องนี้ผมได้สิบเต็มสิบเลยนะจะบอกให้!"

"อย่ามาโม้ คุยกับแกนี่ไม่รู้เรื่องเลยว่ะ ไปเลยไป~"

"ชิ -3-"

น้องชายผมก็เงี้ยแหละครับ แม่งหื่นชนิดแบบมองลึกลงไปข้างในแม้ผู้หญิงคนนั้นจะแต่งตัวมิดชิดขนาดไหน -/////-