FIC TFBoys กำดักหัวใจนายตัวแสบ
9.0
เขียนโดย ryeowook11
วันที่ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 13.51 น.
2 ตอน
1 วิจารณ์
8,846 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2557 14.20 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) เจอกันโดยไม่ตั้งใจ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความร่างเล็กบางในชุดนักเรียนที่ไม่ค่อยถูกระเบียบซักเท่าไหร่เพราะความรีบเร่ง ปากคาบขนมปัง สายตาจ้องนาฬิกาข้อมมือตัวเอง แล้วรีบวิ่งขึ้นบันไดอย่างรวดเร็ว
สวัสดีครับ กระผม หวัง หยวน สุดหล่อของ ปี 3 ห้อง 2 และมีตำแหน่งสุดจ๊าบอย่างหัวหน้าหอที่รวมเด็กปัญหาเยอะไว้ ตอนนี้ผมกำลังวิ่งขึ้นบันไดไปยังห้องเรียนของผมที่อยู่ชั้น 4 ด้วยเพราะว่า ผม จะ สาย แล้ว
"ย่าส์ เซียนซี จำไว้เลยนะ ออกมาไม่ยอมปลุกก่อนเลย"เสียงใสตะโกนลั่นทางในขณะที่กำลังวิ่งไปทางชั้นเรียน ในขณะที่วิ่งอยู่นั้นข้อมือก็โดนคว้าไว้อย่างแน่นหนา
"มันจะดีถ้านายกรุณาหยุดส่งเสียงดัง"เสียงทุ้มต่ำถูกเปร่งออกมา
"ปล่อยฉันนะโว้ย"เรื่องอะไรผมจะยอมล่ะ
"ก็หยุดแหกปากโวยวายแล้วเดินไปสงบๆได้มั้ย"
"ฉันจะทำมันเรื่องอะไรของนาย ปล่อยเด้"
"งั้นก็ไม่ต้องไป อยู่มันตรงนี้แหละ"หวัง หยวนที่ทนไม่ไหวจะหันมาต่อว่า แต่.....
ตาคมนิ่งๆสีน้ำตาลเข้ม หน้าเป็นโครงเรียวสวย ผมสีดำสนิทที่ตั้ดเข้ารูปใบหน้าพอดี คิ้วเข้ม ตัวสูงกว่าเขาเกือบคืบ หล่ออะ เอ้ย!!ไม่ใช่ดิ มันเป็นใคร!!!
"ปล่อยนะ ฉันจะไปเรียน"
"ไม่ปล่อย"เสียงทุ้มถูกส่งมาอย่างยียวน แต่คนอย่างหวังหยวนจะยอมหรอ ไม่มีทาง เพราะงั้นผมเลยเตะเข้าที่กลางขา ซึ่งเป็นจุดที่มันอ่อนแอที่สุดของผู้ชาย แล้วสบัดมือมาทันที
โดยไม่รู้ว่า นั่นเป็นจุดเริ่มต้นที่ชีวิตผมมันเริ่มปันป่วน.................
สวัสดีครับ กระผม หวัง หยวน สุดหล่อของ ปี 3 ห้อง 2 และมีตำแหน่งสุดจ๊าบอย่างหัวหน้าหอที่รวมเด็กปัญหาเยอะไว้ ตอนนี้ผมกำลังวิ่งขึ้นบันไดไปยังห้องเรียนของผมที่อยู่ชั้น 4 ด้วยเพราะว่า ผม จะ สาย แล้ว
"ย่าส์ เซียนซี จำไว้เลยนะ ออกมาไม่ยอมปลุกก่อนเลย"เสียงใสตะโกนลั่นทางในขณะที่กำลังวิ่งไปทางชั้นเรียน ในขณะที่วิ่งอยู่นั้นข้อมือก็โดนคว้าไว้อย่างแน่นหนา
"มันจะดีถ้านายกรุณาหยุดส่งเสียงดัง"เสียงทุ้มต่ำถูกเปร่งออกมา
"ปล่อยฉันนะโว้ย"เรื่องอะไรผมจะยอมล่ะ
"ก็หยุดแหกปากโวยวายแล้วเดินไปสงบๆได้มั้ย"
"ฉันจะทำมันเรื่องอะไรของนาย ปล่อยเด้"
"งั้นก็ไม่ต้องไป อยู่มันตรงนี้แหละ"หวัง หยวนที่ทนไม่ไหวจะหันมาต่อว่า แต่.....
ตาคมนิ่งๆสีน้ำตาลเข้ม หน้าเป็นโครงเรียวสวย ผมสีดำสนิทที่ตั้ดเข้ารูปใบหน้าพอดี คิ้วเข้ม ตัวสูงกว่าเขาเกือบคืบ หล่ออะ เอ้ย!!ไม่ใช่ดิ มันเป็นใคร!!!
"ปล่อยนะ ฉันจะไปเรียน"
"ไม่ปล่อย"เสียงทุ้มถูกส่งมาอย่างยียวน แต่คนอย่างหวังหยวนจะยอมหรอ ไม่มีทาง เพราะงั้นผมเลยเตะเข้าที่กลางขา ซึ่งเป็นจุดที่มันอ่อนแอที่สุดของผู้ชาย แล้วสบัดมือมาทันที
โดยไม่รู้ว่า นั่นเป็นจุดเริ่มต้นที่ชีวิตผมมันเริ่มปันป่วน.................
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ