รักวุ่นๆในรั้วมหาลัย

     ตอนนี้ทุกคนมาถึงห้องคลาส A แล้ว ยกเว้นตัวโน๊ตที่ยังไม่มา "ทำไทยัยตัวโน๊ตยังไม่มาอีกนะ


ปกติยัยนี่มาไวจะตาย" พายบ่นแล้วชะเง้อมองหาเพื่อนสาวที่ยังไม่มา "นั่นไง...มาแล้ว" มิรินที่เห็น


ตัวโน๊ตกำลังเดินเข้ามาก็เอ่ยทักแล้วชี้นิ้วไปทางประตู "นี่ๆรู้ข่าวใหม่ที่คลาส A จะมีสมาชิคมาเพิ่ม


ใหม่อีกคนยัง" ตัวโน๊ตมาถึงก็ไม่รอช้านั่งประจำที่แล้วเปิดประเด็นทันที "เห๊ย..จริงดิ่่" เคถามพร้อม


 

เลื่อนเก้าอี้มานั่งข้างๆตัวโน๊ต "จริง ได้ข่าวว่าที่เข้าคลาส A ได้ก็เพราะรู้จักกับพ่อของแทมป์" แทม




ปาที่ตอนแรกไม่มีท่าทีจะสนใจก็ชะงักเมื่อรู้ว่าเรื่องที่เพื่อนๆคุยกันอยู่มันเกี่ยวข้องกับเขา "แล้วเขา

 


เป็นผู้ชายหรือผู้หญิงอ่ะโน๊ต" ริวถามอย่างลุ้นคำตอบ "ผู้หญิง" เมื่อได้ยินคำตอบริวก็ยิ้มร่า "แทมป์


แกพอจะรู้มั้ย" เคหันไปถามแทมปา "ไม่รู้ แล้วฉันก็ไม่อยากรู้อะไรทั้งนัน" แทมปาตอบแล้วทำท่า


จะเดินออกนอกห้องไป แต่ตัวโน๊ตเรียกไว้ก่อน "แทมป์ ฉันว่านายควรรับรู้ไว้บ้างก็ดีนะ เพราะผู้หญิง


คนนั้นเป็นว่าที่คู่หมั้นของนาย" เมื่อได้ยินสิ่งที่ตัวโน๊ตพูด แทมปาและเพื่อนๆก็อึ้งไปตามๆกัน

 

"เห๊ย!ยัยมิรินด้าเป็นลมไปแล้ว" ริวพูดพร้อมกึ่งเดินกึ่งวิ่งเข้าไปรับ ทุกคนวิ่งกรูเข้าไปดูอาการมิริน


ด้วยความเป็นห่วง "ฉันว่าให้มิรินไปนอนพักในห้องดีกว่า" พายออกความเห็นและทุกคนก็เห็นด้วย


"พวกเธอไปพักเถอะเดี๋ยวฉันเฝ้ายัยนี่ให้เอง" ทุกคนอึ้งกับคำพูดของริว "เมื่อกี้แกว่าไงนะ" เคถาม


"ฉันก็แค่ว่างหรอกนะ เลยอาสามาเฝ้าให้ อีกอย่างวันนี้ฉันไม่มีเดตกับสาวๆ" ริวตอบแล้วไม่มองหน้า

 

เพื่อนๆที่จ้องจับผิดเขาอยู่ และแล้วทุกคนก็ยอมออกไปแต่โดยดี ยกเว้นพาย ที่ยังอยู่ในห้อง "อ่าว

 

พาย มีอะไรรึเปล่า ทำไมไม่ไปพักล่ะ" ริวถามพร้อมหันไปคุยกับพาย "เย็นนี้นายว่างไหม" พายที่


อึกอักอยู่นานก็ตัดสินใจถามออกไป "ว่าง เธอมีอะไรรึเปล่า" "ฉันจะชวนเธอไปทานข้าวเย็นข้างนอก


นะ ไปด้วยกันมั้ย" เธอพูดออกไปแล้ว นี่เธอชวนเขาก่อนหรอเนี่ย พายหันหลังแล้วแอบตบปากตัว



เองเบาๆ "นี่เธอกำลังชวนฉันเดทอยู่ใช่รึเปล่า" ริวถามพร้อมกับฉีกยิ้มกว้างออกมา "จะไปมั้ยล่ะ"


พายถามทั้งๆที่ตอนนี้หน้าของเธอแดงกก่ำไปหมด เธอทั้งอายทั้งเขิล "สาวสวยอย่างเธออุตสาห์เอ่ย


ปากชวนทั้งที ไม่ไปได้ไงล่ะ" พายที่ไดยินคำตอบจากริวก็ฉีกยิ้มออกมา "งั้นเย็นนี้เจอกันนะ" พาย


พูดพร้อมเดินออกไปอย่างอารมณ์ดี "ยิ้มอะไรอยู่คนเดียวอ่ะ จิ๋ว" เคถามเพื่อนสาวที่เดิยยิ้มมาอย่าง


ไม่สนคนรอบๆข้าง เคมักจะชอบเรียกพายว่า"จิ๋ว" เพราะพายตัวเล็ก  "เปล๊า..ไม่มีอะไร" เคที่รู้ทัน ก็


ดึงพายไปคุยนอกห้องเป็นการส่วนตัว "เมื่อกี้ เธอไปคุยอะไรกับไอ้ริวมาบอกฉันมาซะโดยดี" เคเริ่ม


บทสนทนาทันที "ฉัน...ฉัน..ก็แค่ชวนเขาไปทานข้าวเท่านั้นเองไม่มีอะไรหรอก" พายตอบ "แล้ว


ทำไมต้องหน้าแดง พายแกนี่มันจริงๆเลยนะ ชอบมันก็รีบๆบอกมันไปได้แล้ว" "เบาๆหน่อยสิเค เดี๋ยว


มีใครได้ยินเข้า เอาเป็นว่าฉันยังไม่พร้อมจะบอกตอนนี้ ถ้าฉันพร้อมฉันบอกแน่นอน แล้วเรื่องนี้นาย


ก็ห้ามไปบอกใครด้วยนะ สัญญากับฉันสิ" พายรพูดพร้อมกับยื่นนิ้วก้อยไปหาเค เคพยักหน้าแล้ว


เกี่ยวก้อยสัญญาอย่างว่าง่าย "-ขอบใจนะ รักนายที่สุดเลย" พายพูดจบก็โอบกอดเพื่อนรัก


อย่างออดอ้อน  ในขณะเดียวกัน มีสายตาคู่หนึ่งจ้องมองการกระทำของทั้งสองคนอย่างไม่ค่อยพอ


ใจนัก *ทำไมเวลาเห็นเธอกอดหรือสนิทกับเค แล้วฉันถึงหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูกกันนะ* แทมปา


คิดในใจแล้วหันหลังให้ทั้งสองก่อนจะเดินเข้าห้องไป

 
     "ตื่นแล้วหรอ" ชายหนุ่มถามร่างบางที่นอนอยู่บนเตียง ร่างบางค่อยๆลืมตาขึ้น เขาเห็นผู้ชายตรง
 
หน้าแล้วถึงกับอึ้ง ดวงตาของเขาค่อยๆเบิกกว้างขึ้น เขาขยี้ตาตัวเองก่อนจะหันไปมองผู้ชายตรงหน้า
 
อีกที "ทะ ทะ แทมป์" มิรินเอ่ยชื่อผู้ชายตรงหน้าออกมาอย่างเบา "ใช่ฉันเอง พอดีว่ามันพักเที่ยง
 
แล้ว ทุกคนก็เลยออกไปทานเข้ากัน ฉันเลยอาสามาเฝ้าเธอ" แทมปาพูดตัดบทก่อนที่ร่างบางจะถาม
 
อะไรเขา มิรินที่ได้ยินดังนั้นก็ยิ้ม และดีใจ *นี่เขามาเฝ้าเราหรอเนี่ย*  "หน้าเธอแดงจัง "ไม่สบาย
 
หรือเปล่า?" แทมปาถามพร้อมกับเขยิบเข้าไปจะจับหน้าผากมิรินเพื่อดูว่ามีไข้รึเปล่า แต่มิรินกับหลบ
 
เแทมปาแล้วส่ายหน้าเชิงว่าเธอไม่เป็นไร ตอนนี้มิรินเริ่มพูดไม่ออกแล้ว ก็เธออยู่กับแทมปาแค่สอง
 
คนนี่นา อาการแปลกๆมันก็เลยกำเริบอีกแล้ว แทมปายื่นปากกากับสมุดบันทึกเล่มสีฟ้าลายกระต่าย
 
ให้มิริน มิรินมองมันอย่างงงๆว่าเขาให้เธอทำไมกัน "ก็เวลาอยู่กับฉันอาการแปลกๆเธอก็จะกำเริบใช่
 
มั้ยล่ะ ฉันเลยหาสมุดกับปากกามาให้เธอ เท่านี้เราก็คุยกันได้แล้ว ใช่มั้ยล่ะ" มิรินรับมันมาก่อนจะ
 
ยิ้มให้แทมปา 
 
     ณ.โรงอาหาร
 
     "สองคนนั้นจะเป็นไงบ้างนะ" พายเอ่ยขึ้นด้วยความเป็นห่วงเพื่อนทั้ง 2 "ไม่เป็นไรหรอกน่า คน
 
อย่างไอ้แทมป์ยังไงมันก็หาทางแก้ปัญหาได้สบายอยู่แล้ว เดี๋ยวมันก็หาวิธีทำให้มิรินคุยกับมันได้เอง
 
แหละ" เคตอบพลางเคี้ยวอาหารตุ้ยๆ "เคี้ยวให้หมดแล้วค่อยพูดดีกว่ามะ" ตัวโน๊ตที่นั่งอยู่เห็นการ
 
กระทำของเคจึงต่อว่าทันที "มันเรื่องของฉัน หัวหอมอย่างเธออย่ามองยุ่ง" "กรี้ด...ไอ้กบ" ตัว
 
โน๊ตปรี๊ตแตก ยืนเท้าเอวชี้หน้าเคอย่างเอาเรื่อง แต่หารู้ไม่ว่าตอนนี้เธอตกเป็นเป้าสายตาของนัก
 
ศึกษาในโรงอาหารแล้ว พายกับริวที่เห็นท่าไม่ดีจึงเตือนเพื่อนทั้งสองให้หยุดทะเลาะกัน หลังจาก
 
ทานข้าวเสร็จทั้งสี่ก็เดินขึ้นห้องไป "มาแล้ว! อ่าว.." ตัวโน๊ตเดินเข้าห้องเป็นคนแรกและเอ่ยทักเพื่อน
 
ทั้งสองที่ไม่ได้ออกไปทานข้าวด้วย แต่ก็ต้องชะงักเมื่อในห้องไม่มีคนที่เธอตามหา แต่กลับมีใครที่
 
ไหนไม่รู้นั่งอยู่แทน "มีอะไรหรอ"พายที่เดินเข้ามากับเพื่อนๆอีกสอ
งคนเอ่ยถามขึ้น "เธอเป็นใคร" ตัวโน๊ตถามโพล้งออกไป "ฉันก็เป็นสมาชิกใหม่ของคลาส A ไง แล้ว
 
ก็เป็นว่าที่คู่หมั้นของแทมปาด้วย" หญิงสาวตอบหน้าตาเฉย ก่อนจะลุกจากเก้าอี้แล้วมองพวกเขา
 
"แทมปาไปไหน พวกเธอเอาแทมปาของฉันไปซ่อนไว้ที่ไหน" หญิงสาวถามขึ้นแล้วชักสีหน้าไม่พอ
 
ใจที่ไม่พบชายหนุ่มที่เขาต้องการเจอ "นี่พูดบ้าอะไรของเธอ พวกฉันก็เพิ่งเข้ามา จะเอาแทมป์ไป
 
ซ่อนได้ยังไง" ตัวโน๊ตโต้กลับอย่างไม่เกรงกลัวคนตรงหน้าสักนิด "โกหก บแกมาว่าแทมปาอยู่ไหน"
 
หญิงสาวถามอีกครั้งแต่คราวนี้เธอขึ้นเสียงกับพวกเขา "ก็บอกว่าพวกฉันไม่รู้ไง ว่าแทมปาไปไหน
 
แล้วตอนนี้ก็ไม่ใช่เวลามาเถียงด้วยเราต้องตามหาแทมปากับมิรินนะ เพราะมิรินเองก็ไม่อยู่แล้ว
 
เหมือนกัน" คำพูดของพายทำให้สงครามน้ำลายปากของทั้งสองเริ่มสงบลง "เป็นไงบ้างตัวโน๊ต"
 
พายถาามตัวโน๊ตที่กำลังกดโทร.หาแทมปากับมิริน "ไม่รับสาย" ตัวโน๊ตพูดพร้อมนั่งลงบนโซฟาตัว
 
ใหญ่ในห้องนั้งเล่นของพวกเขา "นั่นไงกลับมาแล้ว" เคพูดพร้อมกับชี้นิ้วไปหาแทมปากับมิริน "ไป
 
ไหนกับหมอนี่มาริน" ตัวโน๊ตถามทันทีที่ทั้งสองเดินเข้ามา มิรินเดินออกห่างจากตัวแทมปาแล้วเล่า
 
ทุกอย่างให้เพื่อนๆฟัง "ฉันไปกินข้าวกับแทมป์มาน่ะ ถ้ารอพวกเธอกลับมาพวกฉันคงหิวตายก่อนพอ
 
ดี" มิรินตอบพลางก้มหน้าด้วยความเขิล "แทมปาค๊า วิเวียนคิดถึงคุณจังเลยค่ะ" หญิงสาวเดินเข้าไป
 
หาแทมปาแล้วหอมแก้มแทมปาอย่างไม่สนคนรอบข้าง มิิรินเห็นภาพตรงหน้าถึงกับอึ้งและซึมลงไป
 
ทันที "วิเวียน คุณมาได้ไง" แทมปาเอ่ยถาม" "แหม๋ วิเวียนก็จะมาเป็นสมาชิคคนใหม่ในคลาส A
 
แล้วก็มาจับตาดูคู่หมั้นของวิเวียนว่าแอบไปมีใครรึเปล่า หรือมีผู้หญิงคนไหนมา"ยุ่ง"กับคู่หมั้นวิเวียนรู
 
เปล่า" วิเวียนพูดพร้อมเน้นคำว่ายุ่งแล้วหันไปหามิริน "ไร้สาระน่า อีกอย่างสัญญาที่ว่าต้องหมั้นกับ
 
เธอมันก็มีข้อแม้ไม่ใช่หรือไง" แทมปาพูด "ข้อแม้ ข้อแม้อะไร" เพื่อนๆของแทมปาหันมาถามแทม
 
ปาอย่างพร้อมเพรียง "ก็ข้อแม้ว่าถ้าฉันมีแฟนหรือคนรักเป็นตัวเป็นตนก็ถือว่าเรื่องงานหมั้นเป็นยก
 
เลิก" "แต่แทมปาก็ยังไม่มีใครไม่ใช่รึไง" วืเวียนไม่ยอมยังคงหาข้ออ้างมาถกเถียงต่อ "ใครบอกว่า
 
ฉันไม่มี ฉันมีแฟนแล้วต่างหากล่ะ" คำพูดของแทมปาทำเอาวิเวียนและเพื่อนๆของเขาอึ้ง "ใครคะ
 
ใครเป็นแฟนแทมปา" วิเวียนถามต่อ "ก็..ก็..ก็ยัยเตี้ยไงแฟนฉัน" พูดจบแทมปาก็ชี้นิ้วเรียวยาวไป
 
ทางพาย พายถึงกับอึ้ง นี่เขาไปตอบตกลงเป็นแฟนหมอนี่ตั้งแต่เมื่อไหร่ "จริงหรอพาย" ตัวโน๊ตและ
 
มิรินถามพร้อมกัน "เอ่อ.." พายยังคงอึ้มอึ้งกับสิ่งที่เกิดขึ้น ตอนนี้เธองงไปหมด "เธอกล้าดียังไงมา
 
แย่งแทมปาของฉันน่ะห๊ะ" วิเวียนโวยวาย "วิเวียนคุณกลับไปก่อนนะ ผมมีเรื่องจะคุยกับพาย" พูดจบ
 
แทมปาก็กึ่งลากกึ่งจูงพายออกไป
 
พายจะทำยังไง เมื่อจู่ๆก็กลายเป็นแฟนกับแทมปา แล้วมิรินจะทำอย่างไรเมื่อรู้ว่าแทมปากับพายเป็นแฟนกัน  รอติดตามกันนะ ^^ (ปล.วิเวียน รับบทโดย หวาย นะจ้ะ )