The one and only รักนี้แค่เธอ
9.4
4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความความจิ้นส่วนบุคคล TK PF KF only นะคับ ไม่ชอบอย่าว่ากัน พยายามจะอัพให้บ่อยที่สุด
The one and only รักนี้แค่เธอ
Chapter 4:
‘นายพร้อมนะโทโมะ เตรียมคนมาเยอะๆ เพื่อความสำเร็จของฉันและนาย’
(ฉันรู้แล้วนะ เธอทำหน้าที่เธอไปเหอะ อย่ามาสั่งฉันให้มันมาก)
ชิส์ รอให้ฉันได้ของฉันก่อนนะ จะหักหลังนายไม่เหลือดีเลย
และวันนี้ก็เป็นอีกวันนึ่งของคนธรรมดาของแก้วกับป๊อป แต่อาจจะไม่ใช่วันที่ดีเลยก็ได้ใช่ไหมล่ะ หลังจากที่
ป๊อปปี้แฟนหนุ่มไปรับแก้วที่บ้าน ก่อนะจะพามาส่งที่มอ. ทั้งๆที่วันนี้เค้าไม่มีเรียนแต่เพราะอยากจะใช้เวลาให้อยู่
กับคนที่เค้ารักมากที่สุด เกิดคุณแม่ไม่ให้ถอดหมั้นฟางเค้าก็แย่เลยสิที่ได้หมั้นและต้องอยู่ร่วมชีวิตกับคนที่เค้าไม่
ได้รัก
‘ขอบคุณพี่ป๊อปนะค่ะ ที่มาส่งวันนี้ไปงานเลี้ยงของบริษัทใช่หรือป่าว’ ร่างบางกล่าวขอบคุณเมื่อรถคันหรูมาจอดที่
อาคารหน้าคณะของตัวเอง ก่อนจะถามแฟนหนุ่มที่นั่งมองหน้าตาหวามเยิ้ม
‘ใช่ครับ ไม่ได้มารับเราไปเที่ยวเลย ไว้วันอื่นเนอะ อย่าโกรธนะ’ พูดพร้อมกันเอานิ้วก้อยชูขึ้นมาก่อนจะยิ้มหวาน
ถ้าใครมาเห็นนี้จะไม่เชื่อเลยว่านี้คือ ป๊อปปี้หนุ่มสถาปัต มาดสมารท์คนนั้น
‘แล้วแก้วเคยโกรธพี่ไหมค่ะ ไว้แก้วโทรหานะ สายแล้ว’ แก้วพูดพร้อมกับเกี่ยวก้อยนั้นก่อนจะบีบแก้มของร่างสูง
‘พี่ดีใจนะที่มีแฟนแบบแก้ว ไม่งี่เง่า น่ารักที่สุดอ่ะ หอมหน่อย’ ไม่รอให้ร่างบางตอบ ชิ่งหอมก่อนจะขอลาไป
เตรียมงานเตรียมชุดเพื่อจะไปวันนี้
‘หึ มีความสุขกันไปเหอะ ก่อนที่คืนนี้ทุกอย่างจะเป็นของฉัน’
‘มาสายอีกแล้วยัยแก้ว’ พอเข้าห้องมาได้ เพื่อนสาวก็อ่าปากแซวทันทีถ้าเฟย์ไม่เห็นร่างบางอยู่กับพี่ป๊อปล่ะสิ ก็
คงไม่แซว
‘แก้ว ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ’ ทันทีที่จะนั่ง ร่างสูงนั้นอีกแล้วต้องการจะคุยอะไรกับเธออีก เห้อ! เค้าจะรู้ไหม เธอ
ต้องทำเป็นเก็บความหวั่นไหวนั้นขนาดไหนเพื่อไม่ให้เค้ารู้
‘อะเออ ว่าไงเหรอโทโมะ คือแก้วไม่มีอะไรจะบอกโทโมะแล้วนะ’
‘ฉันไม่ได้มาเรื่องนั้น แค่วันนี้จะชวนไปงานบริษัทที่บ้าน ไอ้ป๊อปให้มาชวนเพราะมันจะต้องควงฟางไปอ่ะ’ ร่างสูง
บอกก่อนจะอ้างโน้นอ้างนี่ ถ้าแก้วไปจะได้เห็นอะไรที่ฟางกับเค้าตั้งใจจะเซอร์ไพรส์สะที
‘พี่ป๊อปเหรอ ได้สิงั้นเราไปหาเฟย์ก่อนนะ’ ร่างบางพูดจบก็หันตัวหนีทันที ก่อนจะโดนร่างสูงฉุดแขนบางนั้นเข่า
หาตัวก่อนจะเคลื่อนหน้าหล่อนั้นมากระซิบข้างหู
‘เย็นนี้ 6 โมงฉันจะไปรับเธอที่บ้านนะ’
‘อะ อืมๆ ปล่อยฉันได้ยัง’ หลังจากที่รอดพ้นมาจากร่างสูงได้ ร่างบางเลยจำเป็นต้องมานั่งคิดเรื่องเสื้อผ้าหน้าผม
ของคืนนี้ ฐานะบ้านเธอไม่ได้เรียกว่าธรรมดาซักเท่าไรหรอก ก็ถึงขั้นรวยอยู่เหมือนกัน แต่เพราะเธอเป็นคนเรียบ
ง่ายและไม่แต่งตัว เลยทำให้เธอดูเป็นผู้หญิงที่แต่งตัวธรรมดาซ่ะมากกว่า
.....
อีกด้านของกรุงเทพ ก็มีงานปาร์ตี้ใหญ่โตจัดเลี้ยงฉลองให้กับคนทำงานเป็นงานเลี้ยงของบริษัท ก็มีฟางและ
ป๊อปปี้ที่ต้องควงกันมาเพราะเป็นคำสั่งของคุณแม่ของชายหนุ่มที่อยากให้พากันออกงานคู่กันบ้าง ทำเอาร่างบาง
ตรงหน้าต้องเล่นบทอินโนเซนซ์ เลยทีเดียวแต่ยังไงแผนเธอกับโทโมะ ยังต้องเล่นต่อไป
‘พี่ป๊อปค่ะ แล้วน้องแก้วจะมางานนี้ไหมค่ะ’ ร่างบางแต่งตัวสวยหวานตรงหน้า ถามผู้ชายที่ควงเธอมาด้วยอย่าง
หวานใสเพราะ ถ้าเธออยู่กับเค้าก็ต้องเล่นเป็นบทนางเอกให้เค้าเอ็นดูเลยทีเดียว
‘พี่ไม่รู้สิครับ ว่าน้องฟางไปหาน้องแก้วเหรอเมื่อวาน’ ร่างสูงได้ทีถามกลับ ทำไหมนะฟางต้องไปหาแก้วด้วย
‘ก็บังเอิญฟางขับรถไปมหาลัยเจอน้องแก้วเดินกับโทโมะอ่ะค่ะ เลยเดินเข้าไปมาโทโมะ โทโมะเลยแนะนำให้รู้จัก’
ร่างบางรู้ว่าเกมนี้จะต้องทำยังไงให้ถึงชนะ ไม่วายต่อเรื่องเข้าไปอีกเมื่อเห็นร่างสูงนั้นน่าเปลี่ยนสีทันที ‘เค้าดูสนิท
กันนะค่ะ’
ป๊อปปี้ที่ได้ยินดังนั้น ทำเอากังวัลทันทีเค้ารู้ว่าแก้วกับโทโมะอยู่คลาสเดียวกันแต่โทโมะก็ไม่เคยคุยหรือคบ
กับเพื่อนมากมายนิ แถมยังเคยจีบแก้วที่ทำให้เค้าทั้งสองคนไม่คุยกันอีก ได้ยินดังนั้นเหมือนจะทำเอาไฟในตัวลุก
เป็นไฟ แก้วไวน์นั้นมีหนานั้นกอกน้ำสีแดงลงไปเหมือนกินน้ำเปล่ายังไงยังงั้น ทันทีที่ฟางจะได้พูดอะไรต่อโทโมะ
กับแก้วก็เดินเข้างานพอดี หึ! เหมาะสมเวลาไรกันขนาดนี้
‘อ่าว นั้นน้องแก้วนี่มากับน้องโทโมะด้วย เห็นไหมค่ะฟางบอกแล้วเค้าสนิทกัน’ เสียงหวานนั้นเติมคำพูดที่ดู
เหมือนจะกระตุนร่างสูงด้านข้างเข้าไปอีก และแล้วร่างสูงนั้นก็เดินเข้าไปหาสองคนที่มาใหม่ทันทีพร้อมกับดื่มแก้ว
ไวน์ในมือให้หมดแก้วก่อน
‘อ่าวพี่ป๊อป คุณฟาง สวัสดีค่ะ พี่ป๊อปดื่มเยอะเลยเหรอค่ะเนี้ยดูหน้าสิแดงหมดแล้ว’ แก้วที่เห็นแฟนหนุ่มเดินเข้า
มาหาก่อนจะทัก ร่างบางกับร่างสูงตรงหน้า
‘ไอ้โมะเมิงมาพาแก้วมาเหรอ’ ป๊อปทันทีที่เดินมาหาร่างบางแฟนสาวและน้องชายก็ถามทันที ก่อนจะดูโกรธโท
โมะไม่น้อย
‘ครับ ผมาพามาเองพี่มีอะไรหรือป่าว’ โทโมะที่ตอบคำถามป๊อปไปดูเหมือนว่าจะ จะไม่กระจ่างซ่ะเท่าไร แต่นั้น
ทำเอาแก้วงงเพราะในเมื่อโทโมะบอกว่าป๊อปให้พามา
ผลัว
‘ไอ้น้องเลว’ ทันทีจะได้คุยอะไรต่อ ป๊อปปี้ต่อยหน้าน้องชายแท้ๆของเค้าทันทีทำเอาแก้วกับฟางจับออก
ไม่ทัน แต่แล้วด้วยเสียงเพลงที่ดังและยังไม่ค่อยมีคนมาทำให้ไม่มีสนใจมากนัก แก้วที่งงกับเหตุการ์ณก็คิดอย่าง
เดียวว่าทำไหมพี่ป๊อปต้องทำแบบนั้นด้วย ก่อนพูดกับป๊อปปี้และจูงมือโทโมะออกจากงานทันที
‘พี่ป๊อป พี่บอกว่าให้โทโมะพาแก้วมาเอง พี่เป็นอะไรไป พี่ทำไม่ถูกเลยนะ ถ้าพี่ไม่อยากให้แก้วมาทำไหมไม่บอก
ตั้งแต่แรก’
‘ไอ้โมะไอ้น้องเลว’ ป๊อปสมทบกับตัวเองเบาๆก่อนะจะดื่มไวน์แก้วที่สิบเข้าไป ตอนนี้ฟางที่ทำหน้าที่ปลอบ (?)
ยิ้มกับภาพตรงหน้าก่อนจะขอลาผู้ใหญ่ว่าเธอจะขอตัวป๊อปปี้กลับบ้านก่อน
‘ฮัลโหลโทโมะ เตรียมตัวมาได้แหละ ฉันกำลังพาพี่ป๊อปกลับบ้านแหละ อย่าลืมเอายัยจืดของนายมาด้วยนะ’
หึ! งานนี้แหละเสร็จฉันแน่ และพวกแกจะต้องเจ็บกันทุกคน ฉันสามารถทำทุกอย่างเพื่อให้นาย
เป็นของฉันและทำให้คนที่ขัดขว้างฉันเจ็บปาดตาย
__________________________________________________________________________________________อย่าเพิ่งว่าพี่ฟาง มาอีพแล้ววันนี้อัพทั้งสองฟิค งงไหมคอนนี้ อยากบอกว่างง ช่วยเม้นต์ อ่าน โหวต ติดตาม แนะนำ และสนับสนุนเค้าหน่อย ไม่ดีงงตรงไหน บอกได้จะได้ปรับปรุงน่ะ
The one and only รักนี้แค่เธอ
Chapter 4:
‘นายพร้อมนะโทโมะ เตรียมคนมาเยอะๆ เพื่อความสำเร็จของฉันและนาย’
(ฉันรู้แล้วนะ เธอทำหน้าที่เธอไปเหอะ อย่ามาสั่งฉันให้มันมาก)
ชิส์ รอให้ฉันได้ของฉันก่อนนะ จะหักหลังนายไม่เหลือดีเลย
และวันนี้ก็เป็นอีกวันนึ่งของคนธรรมดาของแก้วกับป๊อป แต่อาจจะไม่ใช่วันที่ดีเลยก็ได้ใช่ไหมล่ะ หลังจากที่
ป๊อปปี้แฟนหนุ่มไปรับแก้วที่บ้าน ก่อนะจะพามาส่งที่มอ. ทั้งๆที่วันนี้เค้าไม่มีเรียนแต่เพราะอยากจะใช้เวลาให้อยู่
กับคนที่เค้ารักมากที่สุด เกิดคุณแม่ไม่ให้ถอดหมั้นฟางเค้าก็แย่เลยสิที่ได้หมั้นและต้องอยู่ร่วมชีวิตกับคนที่เค้าไม่
ได้รัก
‘ขอบคุณพี่ป๊อปนะค่ะ ที่มาส่งวันนี้ไปงานเลี้ยงของบริษัทใช่หรือป่าว’ ร่างบางกล่าวขอบคุณเมื่อรถคันหรูมาจอดที่
อาคารหน้าคณะของตัวเอง ก่อนจะถามแฟนหนุ่มที่นั่งมองหน้าตาหวามเยิ้ม
‘ใช่ครับ ไม่ได้มารับเราไปเที่ยวเลย ไว้วันอื่นเนอะ อย่าโกรธนะ’ พูดพร้อมกันเอานิ้วก้อยชูขึ้นมาก่อนจะยิ้มหวาน
ถ้าใครมาเห็นนี้จะไม่เชื่อเลยว่านี้คือ ป๊อปปี้หนุ่มสถาปัต มาดสมารท์คนนั้น
‘แล้วแก้วเคยโกรธพี่ไหมค่ะ ไว้แก้วโทรหานะ สายแล้ว’ แก้วพูดพร้อมกับเกี่ยวก้อยนั้นก่อนจะบีบแก้มของร่างสูง
‘พี่ดีใจนะที่มีแฟนแบบแก้ว ไม่งี่เง่า น่ารักที่สุดอ่ะ หอมหน่อย’ ไม่รอให้ร่างบางตอบ ชิ่งหอมก่อนจะขอลาไป
เตรียมงานเตรียมชุดเพื่อจะไปวันนี้
‘หึ มีความสุขกันไปเหอะ ก่อนที่คืนนี้ทุกอย่างจะเป็นของฉัน’
‘มาสายอีกแล้วยัยแก้ว’ พอเข้าห้องมาได้ เพื่อนสาวก็อ่าปากแซวทันทีถ้าเฟย์ไม่เห็นร่างบางอยู่กับพี่ป๊อปล่ะสิ ก็
คงไม่แซว
‘แก้ว ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ’ ทันทีที่จะนั่ง ร่างสูงนั้นอีกแล้วต้องการจะคุยอะไรกับเธออีก เห้อ! เค้าจะรู้ไหม เธอ
ต้องทำเป็นเก็บความหวั่นไหวนั้นขนาดไหนเพื่อไม่ให้เค้ารู้
‘อะเออ ว่าไงเหรอโทโมะ คือแก้วไม่มีอะไรจะบอกโทโมะแล้วนะ’
‘ฉันไม่ได้มาเรื่องนั้น แค่วันนี้จะชวนไปงานบริษัทที่บ้าน ไอ้ป๊อปให้มาชวนเพราะมันจะต้องควงฟางไปอ่ะ’ ร่างสูง
บอกก่อนจะอ้างโน้นอ้างนี่ ถ้าแก้วไปจะได้เห็นอะไรที่ฟางกับเค้าตั้งใจจะเซอร์ไพรส์สะที
‘พี่ป๊อปเหรอ ได้สิงั้นเราไปหาเฟย์ก่อนนะ’ ร่างบางพูดจบก็หันตัวหนีทันที ก่อนจะโดนร่างสูงฉุดแขนบางนั้นเข่า
หาตัวก่อนจะเคลื่อนหน้าหล่อนั้นมากระซิบข้างหู
‘เย็นนี้ 6 โมงฉันจะไปรับเธอที่บ้านนะ’
‘อะ อืมๆ ปล่อยฉันได้ยัง’ หลังจากที่รอดพ้นมาจากร่างสูงได้ ร่างบางเลยจำเป็นต้องมานั่งคิดเรื่องเสื้อผ้าหน้าผม
ของคืนนี้ ฐานะบ้านเธอไม่ได้เรียกว่าธรรมดาซักเท่าไรหรอก ก็ถึงขั้นรวยอยู่เหมือนกัน แต่เพราะเธอเป็นคนเรียบ
ง่ายและไม่แต่งตัว เลยทำให้เธอดูเป็นผู้หญิงที่แต่งตัวธรรมดาซ่ะมากกว่า
.....
อีกด้านของกรุงเทพ ก็มีงานปาร์ตี้ใหญ่โตจัดเลี้ยงฉลองให้กับคนทำงานเป็นงานเลี้ยงของบริษัท ก็มีฟางและ
ป๊อปปี้ที่ต้องควงกันมาเพราะเป็นคำสั่งของคุณแม่ของชายหนุ่มที่อยากให้พากันออกงานคู่กันบ้าง ทำเอาร่างบาง
ตรงหน้าต้องเล่นบทอินโนเซนซ์ เลยทีเดียวแต่ยังไงแผนเธอกับโทโมะ ยังต้องเล่นต่อไป
‘พี่ป๊อปค่ะ แล้วน้องแก้วจะมางานนี้ไหมค่ะ’ ร่างบางแต่งตัวสวยหวานตรงหน้า ถามผู้ชายที่ควงเธอมาด้วยอย่าง
หวานใสเพราะ ถ้าเธออยู่กับเค้าก็ต้องเล่นเป็นบทนางเอกให้เค้าเอ็นดูเลยทีเดียว
‘พี่ไม่รู้สิครับ ว่าน้องฟางไปหาน้องแก้วเหรอเมื่อวาน’ ร่างสูงได้ทีถามกลับ ทำไหมนะฟางต้องไปหาแก้วด้วย
‘ก็บังเอิญฟางขับรถไปมหาลัยเจอน้องแก้วเดินกับโทโมะอ่ะค่ะ เลยเดินเข้าไปมาโทโมะ โทโมะเลยแนะนำให้รู้จัก’
ร่างบางรู้ว่าเกมนี้จะต้องทำยังไงให้ถึงชนะ ไม่วายต่อเรื่องเข้าไปอีกเมื่อเห็นร่างสูงนั้นน่าเปลี่ยนสีทันที ‘เค้าดูสนิท
กันนะค่ะ’
ป๊อปปี้ที่ได้ยินดังนั้น ทำเอากังวัลทันทีเค้ารู้ว่าแก้วกับโทโมะอยู่คลาสเดียวกันแต่โทโมะก็ไม่เคยคุยหรือคบ
กับเพื่อนมากมายนิ แถมยังเคยจีบแก้วที่ทำให้เค้าทั้งสองคนไม่คุยกันอีก ได้ยินดังนั้นเหมือนจะทำเอาไฟในตัวลุก
เป็นไฟ แก้วไวน์นั้นมีหนานั้นกอกน้ำสีแดงลงไปเหมือนกินน้ำเปล่ายังไงยังงั้น ทันทีที่ฟางจะได้พูดอะไรต่อโทโมะ
กับแก้วก็เดินเข้างานพอดี หึ! เหมาะสมเวลาไรกันขนาดนี้
‘อ่าว นั้นน้องแก้วนี่มากับน้องโทโมะด้วย เห็นไหมค่ะฟางบอกแล้วเค้าสนิทกัน’ เสียงหวานนั้นเติมคำพูดที่ดู
เหมือนจะกระตุนร่างสูงด้านข้างเข้าไปอีก และแล้วร่างสูงนั้นก็เดินเข้าไปหาสองคนที่มาใหม่ทันทีพร้อมกับดื่มแก้ว
ไวน์ในมือให้หมดแก้วก่อน
‘อ่าวพี่ป๊อป คุณฟาง สวัสดีค่ะ พี่ป๊อปดื่มเยอะเลยเหรอค่ะเนี้ยดูหน้าสิแดงหมดแล้ว’ แก้วที่เห็นแฟนหนุ่มเดินเข้า
มาหาก่อนจะทัก ร่างบางกับร่างสูงตรงหน้า
‘ไอ้โมะเมิงมาพาแก้วมาเหรอ’ ป๊อปทันทีที่เดินมาหาร่างบางแฟนสาวและน้องชายก็ถามทันที ก่อนจะดูโกรธโท
โมะไม่น้อย
‘ครับ ผมาพามาเองพี่มีอะไรหรือป่าว’ โทโมะที่ตอบคำถามป๊อปไปดูเหมือนว่าจะ จะไม่กระจ่างซ่ะเท่าไร แต่นั้น
ทำเอาแก้วงงเพราะในเมื่อโทโมะบอกว่าป๊อปให้พามา
ผลัว
‘ไอ้น้องเลว’ ทันทีจะได้คุยอะไรต่อ ป๊อปปี้ต่อยหน้าน้องชายแท้ๆของเค้าทันทีทำเอาแก้วกับฟางจับออก
ไม่ทัน แต่แล้วด้วยเสียงเพลงที่ดังและยังไม่ค่อยมีคนมาทำให้ไม่มีสนใจมากนัก แก้วที่งงกับเหตุการ์ณก็คิดอย่าง
เดียวว่าทำไหมพี่ป๊อปต้องทำแบบนั้นด้วย ก่อนพูดกับป๊อปปี้และจูงมือโทโมะออกจากงานทันที
‘พี่ป๊อป พี่บอกว่าให้โทโมะพาแก้วมาเอง พี่เป็นอะไรไป พี่ทำไม่ถูกเลยนะ ถ้าพี่ไม่อยากให้แก้วมาทำไหมไม่บอก
ตั้งแต่แรก’
‘ไอ้โมะไอ้น้องเลว’ ป๊อปสมทบกับตัวเองเบาๆก่อนะจะดื่มไวน์แก้วที่สิบเข้าไป ตอนนี้ฟางที่ทำหน้าที่ปลอบ (?)
ยิ้มกับภาพตรงหน้าก่อนจะขอลาผู้ใหญ่ว่าเธอจะขอตัวป๊อปปี้กลับบ้านก่อน
‘ฮัลโหลโทโมะ เตรียมตัวมาได้แหละ ฉันกำลังพาพี่ป๊อปกลับบ้านแหละ อย่าลืมเอายัยจืดของนายมาด้วยนะ’
หึ! งานนี้แหละเสร็จฉันแน่ และพวกแกจะต้องเจ็บกันทุกคน ฉันสามารถทำทุกอย่างเพื่อให้นาย
เป็นของฉันและทำให้คนที่ขัดขว้างฉันเจ็บปาดตาย
__________________________________________________________________________________________อย่าเพิ่งว่าพี่ฟาง มาอีพแล้ววันนี้อัพทั้งสองฟิค งงไหมคอนนี้ อยากบอกว่างง ช่วยเม้นต์ อ่าน โหวต ติดตาม แนะนำ และสนับสนุนเค้าหน่อย ไม่ดีงงตรงไหน บอกได้จะได้ปรับปรุงน่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ