รวมNC ของ BLACK_Pbc

“แน่นอนที่รัก” ชานยอลค่อยถอดหน้ากากอนามัยของแบคฮยอนออกก่อนจะกดจูบลงที่กลีบปากสีชมพูหวาน แบคฮยอนเผยอริมฝีปากออกเพื่อให้ชานยอลได้เข้าไป ร่างบางตอบสนองจูบที่แนบแน่นนี้อย่างดี
“อืมมม”
ร่างสูงผละออกมามือข้างหนึ่งค่อยถอดเสื้อตัวบางออกก่อนจะก้มลงหยอกล้อกับยอดถันสีหวานที่ชูชันด้วยแรงสวาท
“อ๊ะ!! อื้ออออ” แบคฮยอนครางกระเส่าเมื่อชานยอลดูดดุนยอดถันจนเกิดเสียงดัง ร่างบางแอ่นอกเข้าหาด้วยความต้องการ
“อ๊ะ!!ๆๆๆ” ชานยอลซุกคอขาวขบเม้มจนเกิดรอยแดงขึ้น แบคฮยอนหลับตาครางเสียงแผ่ว น่าแปลกที่ตอนนี้แบคฮยอนไม่ได้รู้สึกเหม็นชานยอลเหมือนตอนก่อนหน้านี้ ไม่ได้รู้สึกอาเจียนแต่อย่างใด มีแต่จะรู้สึกเสียงกระสันจนแทบคนไม่ไหว
“อืมม” ชานยอลเลื่อนตัวมาจุมพิตแบคฮยอนช้าๆแต่เนิ่นนานและร้อนแรง ลิ้นหนาสอดเข้าไปในโพรงปากหวานอย่างพริ้วไหวก่อนจะผละออกมาปลดผ้าขนหนูของตัวเองออก
“ชานยอล” เสียงหวานครางกระเส่าเมื่อพบว่าทั้งตัวเองและชานยอลต่างเปลือยล่อนจ้อนกันหมด แบคฮยอนจ้องไปที่แก่นกายใหญ่โตของชานยอลก่อนจะกลืนน้ำลายลงคออย่างขลาดๆ
ชานยอลยิ้มมุมปากก่อนจะก้มลงซุกหน้าลงกับช่องทางหลังที่ตอดขมิบอยู่ ร่างสูงจูบเบาๆก่อนจะดันลิ้นเข้าไปเพื่อเปิดทาง
“อ๊า!!! อ๊ะ!!” ชานยอลเพิ่มจังหวะเร่ง แบคฮยอนยกสะโพกสู้ด้วยความกระสัน
“อา”
ชานยอลผละออกมาก่อนจะกำท่อนเนื้อร้อนรูดไปมาจ่อที่ช่องทางรัก ร่างสูงดันแก่นกายเข้าไปช้าๆจนสุดคววามยาวแบคฮยอนเผลอกัดฟันเมื่อมีสิ่งแปลกปลอมเข้ามาในร่างกาย
“อ๊ะ!!” ชานยอลขยับตัวเพียงเล็กน้อยเพื่อปรับท่ามือหนาจับขาของแบคฮยอนเกี่ยวที่เอวสอบก่อนจะเริ่มสอดเข้าดึงออกท่อนเนื้อจากช่องทางสีหวานช้าๆ
“อ๊า!!!”
“อา แบคฮยอน”
ร่างสูงแรงการกระแทกเร็วขึ้นตามแรงกามรมที่คุกกรุ่นแบคฮยอนส่ายสะโพกรับไปมาด้วยความกระสัน ชานยอลแกล้งกระแทกสวนเข้ามาอย่างแรงจนแบคฮยอนเผลอครางเสียงดัง
“อ๊ะ!! อ๊า!!! เร็วอีก อึก!!”  แบคฮยอนครางลั่นเมื่อชานยอลกระแทกโดนจุดกระสันเหมือนกลั่นแกล้ง ร่างบางส่ายไปมาเพราะแรงกระแทกจากชานยอล
“ไม่ อ๊ะ!! ชานยอล...”
“แบคฮยอน อา!!”
ทั้งสองครางออกมาพร้อมกันอย่างสุขสม แบคฮยอนปลดปล่อยออกมาเลอะหน้าท้องนูนก่อนจะนอนหอบหายใจรวยรินทั้งที่ชานยอลยังไม่เสร็จ ร่างสูงเร่งกระแทกถี่รัวเพื่อตามแบคฮยอนให้ถึงฝั่งฝัน
“อา”
“อ๊ะ!!” แบคฮยอนที่หลับตาครางออกมาเบาๆเมื่อชานยอลฉีดพ่นน้ำรักเข้ามาในช่องทางรัก ร่างสูงถอนแก่นกายออกก่อนจะล้มตัวนอนข้างๆแบคฮยอน คว้าคนตัวเล็กให้ซบที่อกแกร่งที่กระเพื่อมด้วยความเหนื่อยหอบ
“หายเหม็นยัง”ชานยอลก้มลงกระซิบที่กกหูเล็ก แบคฮยอนย่นหน้าลงก่อนจะตอบเบาๆ
“หาย...แล้ว”
“หึ..ถ้าเหม็นก็บอกอีกนะ อั้ก!!” ชานยอลสะดุดกึกเมื่อแบคฮยอนทุบที่อกอย่างแรงแก้เขิน ร่างบางรีบซุกหน้ากับอกของชานยอลแก้เขิน
ชานยอลหัวเราะเบาๆพลางกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นจนแบคฮยอนจมลงไปกับอกแกร่ง ร่างสูงก้มจุมพิตที่หน้าผากมนใสเบาๆด้วยความรักใคร่