Malice love แค้นนี้มีเป้าหมาย......คือนาย

ความจำเสื่อม
 
 

 
             “ป๊อบคะ.........ฟางขอโทษ”ฉันว่าก่อนจะเดินออกมายังสวนกุหลาบสีแดง
“ถ้าคุณไป....ผมก็จะหายไปจากชีวิตของคุณตลอดไปเหมือนกัน!!”คำพูดของป๊อบที่ตะโกนมา ทำเอาขาของฉันหยุดก้าว นี่มันเรื่องอะไรกัน ฉันจะบ้าตายอยู่แล้ว นี่ฉันจะทำยังไงดี ฉันต้องเลือกสักคนใช่ไหม.........
 
            แสงแดดยามเช้าสาดส่องมากระทบใบหน้า ของสาวน้อยร่างบางที่กำลังนอนอยู่โรงพยาบาล
“ฟาง....ตื่นแล้วเหรอ”ชายหนุ่มใบหน้าขาวเนียนคนหนึ่งเดินเข้ามา
“คะ......คุณเป็นใคร”ฟางถามชายตรงหน้า
“ผมป๊อบไงครับ คุณโดนรถชนตอนที่วิ่งข้ามถนน”ป๊อบบอกหญิงสาว
“แล้ว.........ฉันเป็นใคร”ฟางถามด้วยความงุนงง
“คะ...คุณ จะ..จำ ไม่ได้เหรอ”ป๊อบตกใจ
“ไม่ ฉันปวดหัว”ฟางว่าก่อนจะเอามือกุมหัวไว้
“หมอครับ หมอ!!!”ป๊อบรีบวิ่งออกไปเรียกหมอ
“เท่าที่ผมตรวจดู คนไข้ไม่ได้เป็นอะไรมาก แต่เรื่องที่เขาจำความไม่ได้นี่ ผมว่าน่าจะเกิดจากการเสียใจขั้นรุนแรงจนถึงอยากลืมทุกสิ่งเลยนะครับ”หมอกล่าว
“แล้วเธอจะหายไหมครับ”ป๊อบถามอย่างร้อนใจ
“อันนี้หมอก็ตอบไม่ได้นะครับ คงจะยากอยู่ หมอขอตัวก่อนนะครับ”หมอว่าก่อนจะขอตัวออกไป
“ฟาง....ผมขอโทษ ผมไม่น่ารั้งให้คุณอยู่กับผม ผมน่าจะปล่อยให้คุณไปหาคนที่คุณรักซะ”ป๊อบว่า
“ป๊อบ ฉันชื่อฟาง”ฟางกำลังท่องชื่อ
“ต่อไปนี้ ผมจะดูแลคุณเอง”ปีอบว่าพร้อมกับร้องไห้ออกมาก่อนจะจับมือฟางไว้แน่น
“ป๊อบร้องไห้ทำไม”ฟางตกใจเมื่อเห็นชายตรงหน้าร้องไห้
            “ป๊อบกับฟางเป็นแฟนกันจริงๆเหรอ”ฟางถามย้ำ ซึ่งตอนนี้ทั้งสองมาถึงบ้านของป๊อบแล้ว
“ใช่สิฟาง ผมขอโทษนะที่ทำให้คุณต้องเป็นแบบนี้”ป๊อบเอ่ย
“ไม่เอาน่า ไม่ใช่ความผิดป๊อบหรอก แล้วฟางมีญาติไหม??”ฟางถามต่อ
“มีสิ ฟางมีน้องสาว เดี๋ยวพวกเขาคงมาถึงแหละ”ป๊อบว่า
“พี่ฟาง!!!”ทันใดนั้น เฟย์ก็รีบวิ่งเข้ามากอดพี่สาว ฟางก็รับกอดแบบงงๆ ตามมาด้วยแก้วและโทโมะ
“เป็นเพราะนาย ทำให้เพื่อนฉันต้องเป็นแบบนี้ ไอ้สารเลว”แก้วว่าก่อนจะ.........
ผว๊ะ!!!
ต่อยเข้าแก้มซ้ายของป๊อบทันที
“แก้ว หยุดนะไม่เอาน่า”โทโมะรีบวิ่งมาจับแขนแก้วไว้
“โมะปล่อยนะ ฉันจะเอาเลือดหัวไอ้นี่ออก”แก้วว่าอย่างดุเดือด
“ ไม่ใช่ความผิดเขาสักหน่อย”โทโมะบอกแก้ว
“ความผิดผมเองแหละครับ”ป๊อบพูดแทรก
“เป็นเพราะผม ฟางถึงเป็นแบบนี้”ป๊อบพูดต่อ
“รู้ตัวก็ดีหนิ”แก้วว่า
“พี่ฟาง น้อง เฟย์ไงจำได้ไหม”เฟย์ว่าพร้อมกับร้องไห้
“เฟย์ เป็นน้องสาวฉันใช่ไหม ฉันได้ยินป๊อบเล่า”ฟางว่า
“ใช่ ส่วนนี่พี่แก้ว และพี่โมะ เพื่อนสนิทของพี่”เฟย์แนะนำต่อ
“ป่ะ ยัยฟางกลับบ้านกับฉัน”แก้วว่าก่อนจะจูงมือฟาง
“ผมไม่ให้ฟางไปไหนทั้งนั้น ผมจะขอดูแลเธอเอง”ป๊อบว่า
“ฉันไม่ไว้ใจนายอีกแล้ว!!”แก้วตะโกน
“มันไม่ได้อยู่ที่ความไว้ใจอีกแล้ว มันอยู่ที่หัวใจ ผมไม่อยากเสียฟางไปไหนอีกแล้ว ผมจะไม่ห่างฟางอีก”ป๊อบประกาศลั่น
“แก้ว เอาน่า ให้ฟางเขาตัดสินใจเอง”โทโมะว่า
“คือ...ขอบคุณ....แก้ว...มากๆนะ แต่ฟางว่าฟางขออยู่กับป๊อบ เพราะฟางอาจจะจำอะไรได้เร็วขึ้นก็ได้”ฟางว่า
“แล้วแต่แกแล้วกัน”แก้วว่าอย่างเสียอารมณ์
“แล้วเฟย์จะมาหาพี่บ่อยๆนะ”เฟย์บอกกับพี่สาว
“คุณป๊อบครับ ผมฝากยัยฟางด้วยนะครับ ฟางรีบๆจำได้ล่ะ”โทโมะว่า
“ครับ/อื้ม”ป๊อบกับฟางตอบพร้อมกัน
“ไปละนะ”ทั้งหมดกล่าวพร้อมกันก่อนจะโบกมือแล้วเดินออกไป
“ป๊อบเป็นไรบ้างอ่ะ”ฟางรีบไปดูป๊อบ
“ไม่เป็นอะไรครับ นี่คุณเป็นห่วงผมเหรอ”ป๊อบว่าอย่างดีใจ
“คือก็ไม่รู้เหมือนกัน ความรู้สึกมันสื่อออกมาน่ะค่ะ แก้วนี่ก็.........โหดนะคะ”ฟางว่าพร้อมกับยิ้มแห้งๆ
“ครับ หมัดหนักมาก”ป๊อบว่า
           
            “ยัยฟางนะยัยฟาง”แก้วเดินออกมาด้วยความโมโห
“นี่เราจะปล่อยพี่ฟางไว้ที่นี่จริงๆเหรอ”เฟย์ว่า
“เอาเหอะ ฟางเขาตัดสินใจเองแล้วหนิ”โทโมะบอก
“เจ็บมือชะมัด”แก้วบ่น
“พี่แก้วนี่ก็เล่นเก่งนะ สมบทบาทมากเลย”เฟย์ว่า
“สุดๆแหนะ นี่ไม่รู้ว่านายป๊อบเป็นไรหรือเปล่านั่น”โทโมะแซว
“เพราะยัยฟางแหละ วางแผนอะไรก็ไม่รู้คอยดูนะ ฉันจะบ่นให้หูชาไปเลย”แก้วว่าอย่างโมโห
“นี่พี่ป๊อบจะจับได้ไหมนะ ว่าพี่ฟางแกล้งความจำเสื่อม”เฟย์ห่วง
 
“เฟย์ก็รู้จักพี่สาวดีไม่ใช่เหรอ จอมแผนการเลยนะ ป่ะพี่ว่าเรากลับกันเถอะ”โทโมะว่าก่อนจะพากันกลับไปยังบ้าน
 
 

ตอนหน้าจะได้รู้กันว่า อีกหนุ่มหายไปไหน