การกลับมาของ

“เก่งเหมือนเดิมเลยนะเจ้าหญิง”ผู้ชายคนนั้นพูด
“แกก็ยังเหมือนเดิมนะ”เฟรินพูด…ทุกคนงงกับบทสนทนา…แล้วเฟรินก็เรียกดาบออกมา
“ดาบผ่าปฐพี!…เอาเลยไหม”เฟรินพูด
“ก็ดี”ผู้ชายคนนั้นพูดจบก็พุ่งไปหาเฟรินทันที…ทุกคนงงที่เฟริอาเน่เรียกดาบผ่าปฐพีออกมาได้…ระหว่างการต่อสู่ที่ดุเดือกผู้ชายคนนั้นก็พูดขึ้น
“ฉันขอเรียกชื่อเล่นเธอนะ”
“อยากเรียกก็เรียก”เฟรินพูดจบก็ผึ้งจะคิดได้…“เดียว…”พอเฟรินจะพูดก็ถูกชายคนนั้นตัดหน้า…ทำให้เฟรินรู้สึกว่าความซวยมาหาแล้ว
“เธอเก่นนะนี่…เฟรินไม่ใช้สิต้องเป็น เฟลิโอน่า  เกรเดเวล เดอะ ปรินเซส ออฟ เดมอส  เฮล  เฮฟเว่นแอนด์ บารามอส”
พอชายคนนั้นพูดจบ…ทุกคนถึงกับตะลึงตาโตเลย ( ไม่เว้นแต่คาโล :Mafia Girl)
“สมเป็นกบด…ถ้าจะใช้ดีกว่านี้ไม่ต้องพูดมันจะไม่ดีกว่าเหรอ…หึหึ”เฟรินพูดจบการเวียงดาบของเฟรินก็แรงขึ้น
“วันนี้พอแค่นี้นะ องค์หญิง…วันหน้าจะมาเล่นด้วย”ชายคนนั่นพูดจบก็หนีไปได้แล้ว…เฟรินก็จะตามไปแต่ถูกมือของคาโลจับที่ไหล่ไว้และพูดออกมาจนเฟรินเสียวด้านหลังมาก
“จะไปไหน…เฟริน”พอคาโลพูดจบเฟรินก็หันไปพูดกับเพื่อนๆและพี่ที่ยิ้มเย็นอยู่
“หวัดะ…ดี…ทุก…คน…เออ…ฉันมีงานขอตัวก่อนนะ”เฟรินพูดก็เตรียมจะหนี…แล้วคาโลก็ก้มกะซิบที่ข้างหูเฟริน
“เฟรินจะรีบหนีไปไหน”
“แหะ…แหะ”เฟรินก็ยิ้มแห้งๆ
“มานั่งเฟริน”คาโลพูดพร้อมกันกระชากมือเฟริน…แล้วเฟรินกันยอมกันดีๆ
…ลองไม่ยอมสิจะให้คาโลจัดการ…หึหึ…ทุกคิด ยกเว้นลีน่าที่ยังทำหน้างงอยู่
“เฟรินทำไมต้องมาหลอกกันด้วย”คำถามแรกจาก…คิล
“ก็…ตอนแรกก็มาดีๆนะ…แต่ไม่รู้ว่าลีน่าจะอยู่ด้วย”
“แล้วมันเกี๋ยวอะไรกับลีน่าด้วยละ”คำถามจาก…โร
“ก็…ลีน่าเป็นเพื่อนฉันนะ”
“แล้วเธอไม่เห็นพวกเราเป็นเหรอเฟริน”คำถามจาก…คาโล
“เพราะเห็นไง…ถึงได้เจ็บ…เจ็บที่เพื่อนจำไม่ได้…เจ็บที่พี่ยังจำไม่ได้…และเจ็บที่คาโลก็จำไม่ได้…ยังได้ยินว่าคาโลเป็นแฟนกับลีน่าที่เป็นเพื่อนฉันด้วย”ระหว่างที่เฟรินพูดน้ำตาของเฟรินก็เริ่มปริมออกมา
“คุณเฟริน…ที่คุณคาโลคบกับคุณลีน่าเพราะคุณลีน่ามีเงาของเธอนะคุณเฟริน”เรนอนพูด
“เรนอนอย่าพูดเลย…ในเมื่อคาโลไม่พูดฉันก็จะเชื่อว่าคาโล…ลืมสัญญาไปแล้ว…ขอตัวก็นะ…ฉันเหนื่อย”เฟรินพูดเสร็จตาน้ำก็ไหล้ออกมา
คาโลมองเฟรินที่วิ่งขึ้นไปบนห้องนอน…ว่าแล้วเพื่อนๆก็หันไปมองคาโลเป็นสายตาว่าคาโล
“คาโลทำไมไม่ไปง้อเฟรินล่ะ”คิลพูด
“ฉันขอทำอย่าง นึง ก่อนนะ”คาโลพูดแล้วก็เดินไปหาลีน่า
“ทำอะไร” ครี้ด พูดแล้วก็มองไปทางคาโล
(ตอนนี้ให้คาโลเป็นคนดำเนิดเรื่องค่ะ)
“ลีน่า”คาโลพูด
“อะไรค่ะ…คาโล”ลีน่าพูด
“เลิกกันนะ”คาโลพูดทำให้ลีน่าและทุกคนอึ้งค่ะ
“คาโล…พูดเล่นใช้ไหมค่ะ”ลีน่าพูด                                             
“………”
“ไม่จริงใช้ไหม!”ลีน่าตะโกนแล้วน้ำตาก็ไหล
“ขอโทษนะ”
“ไม่ต้องขอโทษหรอค่ะ…เพราะยังไงฉันก็ไม่เลิก”
“อย่าเห็นแก่ตัวได้ไหม…เป็นเพื่อนกับเฟรินไม่ใช้หรอ…ทำเพื่อเฟรินได้ไหม”มาทิลด้าและพี่เฟรเซียพูดพร้อมกัน
“ก็ได้ค่ะ…แต่ยังไงฉันก็จะเอาคาโลมาให้ได้”ลีน่าพูดพร้อมกับขึ้นห้องไป…แล้วทุกคนก็หันไปทางคาโลและพูดพร้อมกัน
“คาโลรีบไปง้อเฟรินได้แล้ว”ว่าคาโลก็รีบไปง้อเฟริน(.ที่รักของคาโล)
(มาที่เฟรินเหมือนเดิม)
“ฮือ…ฮือ”เฟรินกำลังร้องไห้อยู่ในห้องตัวเอง
…เกียดคาโลที่สุด…เฟรินคิด…ว่าแล้วเฟรินก็ได้ยินเสียงประตูเปิด…ก็หันไปดูแล้ว…
“คาโล!”เฟรินพูดอยากตกใจ
“เข้ามาได้ไง”เฟรินถาม
“ก็ประตูไม่ได้ล็อก”คาโลตอบ…แบบหน้าตากวนประสานมาก
“อืม…ออกไปเดียวนี้นะ…คาโล”เฟรินไม่พูดเปล่าเข้าไปผักคาโลออกไป
“เฟรินหยุดได้ไหม…ฉันเจ็บนะเฟริน”
“ถ้าเจ็บมากก็ไปหาลีน่าไป”เฟรินพูดจบคาโลก็ดึงเฟรินเข้าไปกอดแล้วก็กระซิบข้างหูเฟริน
“เฟรินฉันขอโทษ…สิ่งที่เรนอนพูดเป็นความจริงนะเฟริน”
“ถ้าเป็นจริงไหนล่ะหลังฐาน”เฟรินพูด…พร้อมกับมองคาโลว่าจะทำอย่างไร…
พอเฟรินพูดจบคาโลก็มีร้อยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่มุมปาก
“นี่ไงหลังฐาน”คาโลพูดจบก็ก้มลงไปจูบเฟริน
…หวานจัง…เฟรินคิด
ว่าแล้วคาโลก็ถอนจูบออกแล้วก็จูบใหม่…จูบครั้งนี้ดูดดื่มกว่าจนทำให้เฟรินยืนมือไปโอบคอคาโล…จนคาโลถอนจูบออกแล้วก็กอดเฟริน…แล้วก็กระซิบข้างหูเฟรินต่อว่า
“ฉันรักเธอนะ…เฟริน…เป็นแฟนกันนะ”
“ฉันก็รักนายคาโลและเราก็เป็นแฟนกันอยู่แล้นนะ”ว่าแล้วคาโลก็พาเฟรินไปเตียงนอนจนเฟรินโวดว้าด
“คาโลนายจะทำอะไร”
“ก็นอนไง”คาโลพูดหน้าตาย
“คาโลมีห้องนอนไม่ให้หรอ”เฟรินพูด
“มี..แต่คืนนี้ขอนอนกับเธอนะ…เฟริน”คาโลพูด
“อืม…ก็ได้นะ…แต่วันพรุ้งนี้นายต้องกลับไปนอนห้องเดิมนะ”เฟรินพูดทั้งที่นอนอยู่ในกอดของคาโล
“จ้ะ”คาโลพูด…และเป็นครั้งที่เท่าไมรู้ที่เฟรินได้ฟังคำหวานจากคาโล…และทั้งเฟรินและคาโลก็หลับไปแล้ว
 
มาดูพวกเพื่อนเฟรินที่รอลุ้นอยู่กันค่ะ
 
“คาโลจะทำได้ไหมนะ”นิคส์พูด
“น้องคาโลทำได้อยู่แล้วจ้ะ”พี่เฟรเซีย พูด…ระหว่างอยู่ในกอดของพี่วินเซนต์ 
“เฟรเซียไปนอนกันดีกว่านะ…และทุกคนไม่ต้องหวงเพราะเฟรินกับคาโลคืนดีกันแล้ว” พี่วินเซนต์พูดทำให้ทุกคนงงกันมากว่าพี่แกรู้ได้อย่างไร…
“ไม่ต้องทำหน้างง..เพราะพี่ไม่บอกหลอก…และทุกคนไปเข้านอนได้แล้วมันดึกแล้วนะ…ถ้ายังไม่นอนล่ะก็พี่มีกิจกรรมพิเศษให้ทำ…หึหึ”พี่วินเซนต์ พูดทำให้ทุกคนเสียวสันหลังมากๆ
“ถ้าอย่างนั้นพวกเราขอไปนอนก็นะค่ะ/ครับ”ทุกคนพูดพร้อมกันแล้วก็รีบขึ้นไปนอน
“ถ้างั้นเราไปนอนกันดีกว่านะ เฟรเซีย”
“จ้ะ”ว่าเสร็จแล้วพี่วินเซนต์ก็พาพี่เฟรเซียไปนอน…และพี่ยูริซิส   พี่ฮาเดส  ก็ไปนอนแล้ว…ในระหว่างทุกคนกำลังเข้าไปนอนอยู่…ก็มีคนแอบฟังอยู่
…เฟรินฉันต้องเอาคาโลมาจากเธอให้ได้..หึหึ…ลีน่าคิด
 
 
เช้าวันใหม่
 
ในขณะที่เฟรินกำลังนอนหลับอยู่คาโลก็ไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วก็มาปลุกเฟริน
“เฟรินตื่นได้แล้ว”คาโลพูด…คาโลปลุกเฟรินแต่เฟรินก็ไม่ตื่น…คาโลก็เลยใช้วิธีสุดท้ายและคาโลก็ก้มลงไปกระซิบที่ข้างหูเฟริน
“เฟรินถ้าไม่ตื่นก็…”…และทันไดนั้นเฟรินก็รีบลุกขึ้นทันที
“ว้าย…คาโลนายเล่นอะไร”
“เปล่า…ก็แค่ปลุกนายเฟริน…และถ้ายังไม่รีบอาบน้ำแต่งตัวล่ะก็……”คาโลพูดเสร็จ…เฟรินก็รีบไปอาบน้ำแต่งตัวทันทีแล้วก็รีบคาโลเพื่อลงไปทานอาหารเช้าก่อนพวก…ทโมน…ของป้อมอัศวินจะกินหมด
 
ในโรงอาหารดากอด
 
“เฟรินกินช้าๆก็ได้ไม่มีใครมาแย่งหรอก”คิลพูด…หลังจากที่เฟรินกินข้าวจานที่สามเสร็จ
“นี่คิล  คาโลตอนเช้าเรียนอะไร”เฟรินพูด
“เรียนเวทมนต์กับอาจารย์ยูริซิสในตอนเช้า”โรพูด
“เห้!…ไอ้โรครั้งหน้ามาให้สุมให้เสียงบางนะว่ะ”เฟรินพูด
“อืม…แต่ว่านะเฟรินรีบไปเรียนดีกว่าไม”โรพูด
“สายแล้ว!…คิล  คาโล…ไปเร็ว”เฟรินพูดและรีบร้อนออกไปจากโรงอาหารดากอดโดยมีคิล  คาโล  โรและคนสุดท้ายลีน่าไปด้วย…โดยที่ไม่รู้ว่าลีน่าตามไปด้วย