การกลับมาของ

“เก่งเหมือนเดิมเลยนะเจ้าหญิง”ผู้ชายคนนั้นพูด

“แกก็ยังเหมือนเดิมนะ”เฟรินพูด…ทุกคนงงกับบทสนทนา…แล้วเฟรินก็เรียกดาบออกมา

“ดาบผ่าปฐพี!…เอาเลยไหม”เฟรินพูด

“ก็ดี”ผู้ชายคนนั้นพูดจบก็พุ่งไปหาเฟรินทันที…ทุกคนงงที่เฟริอาเน่เรียกดาบผ่าปฐพีออกมาได้…ระหว่างการต่อสู่ที่ดุเดือกผู้ชายคนนั้นก็พูดขึ้น

“ฉันขอเรียกชื่อเล่นเธอนะ”

“อยากเรียกก็เรียก”เฟรินพูดจบก็ผึ้งจะคิดได้…“เดียว…”พอเฟรินจะพูดก็ถูกชายคนนั้นตัดหน้า…ทำให้เฟรินรู้สึกว่าความซวยมาหาแล้ว

“เธอเก่นนะนี่…เฟรินไม่ใช้สิต้องเป็น เฟลิโอน่า  เกรเดเวล เดอะ ปรินเซส ออฟ เดมอส  เฮล  เฮฟเว่นแอนด์ บารามอส”

พอชายคนนั้นพูดจบ…ทุกคนถึงกับตะลึงตาโตเลย ( ไม่เว้นแต่คาโล :Mafia Girl)

“สมเป็นกบด…ถ้าจะใช้ดีกว่านี้ไม่ต้องพูดมันจะไม่ดีกว่าเหรอ…หึหึ”เฟรินพูดจบการเวียงดาบของเฟรินก็แรงขึ้น

“วันนี้พอแค่นี้นะ องค์หญิง…วันหน้าจะมาเล่นด้วย”ชายคนนั่นพูดจบก็หนีไปได้แล้ว…เฟรินก็จะตามไปแต่ถูกมือของคาโลจับที่ไหล่ไว้และพูดออกมาจนเฟรินเสียวด้านหลังมาก

“จะไปไหน…เฟริน”พอคาโลพูดจบเฟรินก็หันไปพูดกับเพื่อนๆและพี่ที่ยิ้มเย็นอยู่

“หวัดะ…ดี…ทุก…คน…เออ…ฉันมีงานขอตัวก่อนนะ”เฟรินพูดก็เตรียมจะหนี…แล้วคาโลก็ก้มกะซิบที่ข้างหูเฟริน

“เฟรินจะรีบหนีไปไหน”

“แหะ…แหะ”เฟรินก็ยิ้มแห้งๆ

“มานั่งเฟริน”คาโลพูดพร้อมกันกระชากมือเฟริน…แล้วเฟรินกันยอมกันดีๆ

…ลองไม่ยอมสิจะให้คาโลจัดการ…หึหึ…ทุกคิด ยกเว้นลีน่าที่ยังทำหน้างงอยู่

“เฟรินทำไมต้องมาหลอกกันด้วย”คำถามแรกจาก…คิล

“ก็…ตอนแรกก็มาดีๆนะ…แต่ไม่รู้ว่าลีน่าจะอยู่ด้วย”

“แล้วมันเกี๋ยวอะไรกับลีน่าด้วยละ”คำถามจาก…โร

“ก็…ลีน่าเป็นเพื่อนฉันนะ”

“แล้วเธอไม่เห็นพวกเราเป็นเหรอเฟริน”คำถามจาก…คาโล

“เพราะเห็นไง…ถึงได้เจ็บ…เจ็บที่เพื่อนจำไม่ได้…เจ็บที่พี่ยังจำไม่ได้…และเจ็บที่คาโลก็จำไม่ได้…ยังได้ยินว่าคาโลเป็นแฟนกับลีน่าที่เป็นเพื่อนฉันด้วย”ระหว่างที่เฟรินพูดน้ำตาของเฟรินก็เริ่มปริมออกมา

“คุณเฟริน…ที่คุณคาโลคบกับคุณลีน่าเพราะคุณลีน่ามีเงาของเธอนะคุณเฟริน”เรนอนพูด

“เรนอนอย่าพูดเลย…ในเมื่อคาโลไม่พูดฉันก็จะเชื่อว่าคาโล…ลืมสัญญาไปแล้ว…ขอตัวก็นะ…ฉันเหนื่อย”เฟรินพูดเสร็จตาน้ำก็ไหล้ออกมา

คาโลมองเฟรินที่วิ่งขึ้นไปบนห้องนอน…ว่าแล้วเพื่อนๆก็หันไปมองคาโลเป็นสายตาว่าคาโล

“คาโลทำไมไม่ไปง้อเฟรินล่ะ”คิลพูด

“ฉันขอทำอย่าง นึง ก่อนนะ”คาโลพูดแล้วก็เดินไปหาลีน่า

“ทำอะไร” ครี้ด พูดแล้วก็มองไปทางคาโล

(ตอนนี้ให้คาโลเป็นคนดำเนิดเรื่องค่ะ)

“ลีน่า”คาโลพูด

“อะไรค่ะ…คาโล”ลีน่าพูด

“เลิกกันนะ”คาโลพูดทำให้ลีน่าและทุกคนอึ้งค่ะ

“คาโล…พูดเล่นใช้ไหมค่ะ”ลีน่าพูด                                             

“………”

“ไม่จริงใช้ไหม!”ลีน่าตะโกนแล้วน้ำตาก็ไหล

“ขอโทษนะ”

“ไม่ต้องขอโทษหรอค่ะ…เพราะยังไงฉันก็ไม่เลิก”

“อย่าเห็นแก่ตัวได้ไหม…เป็นเพื่อนกับเฟรินไม่ใช้หรอ…ทำเพื่อเฟรินได้ไหม”มาทิลด้าและพี่เฟรเซียพูดพร้อมกัน

“ก็ได้ค่ะ…แต่ยังไงฉันก็จะเอาคาโลมาให้ได้”ลีน่าพูดพร้อมกับขึ้นห้องไป…แล้วทุกคนก็หันไปทางคาโลและพูดพร้อมกัน

“คาโลรีบไปง้อเฟรินได้แล้ว”ว่าคาโลก็รีบไปง้อเฟริน(.ที่รักของคาโล)

(มาที่เฟรินเหมือนเดิม)

“ฮือ…ฮือ”เฟรินกำลังร้องไห้อยู่ในห้องตัวเอง

…เกียดคาโลที่สุด…เฟรินคิด…ว่าแล้วเฟรินก็ได้ยินเสียงประตูเปิด…ก็หันไปดูแล้ว…

“คาโล!”เฟรินพูดอยากตกใจ

“เข้ามาได้ไง”เฟรินถาม

“ก็ประตูไม่ได้ล็อก”คาโลตอบ…แบบหน้าตากวนประสานมาก

“อืม…ออกไปเดียวนี้นะ…คาโล”เฟรินไม่พูดเปล่าเข้าไปผักคาโลออกไป

“เฟรินหยุดได้ไหม…ฉันเจ็บนะเฟริน”

“ถ้าเจ็บมากก็ไปหาลีน่าไป”เฟรินพูดจบคาโลก็ดึงเฟรินเข้าไปกอดแล้วก็กระซิบข้างหูเฟริน

“เฟรินฉันขอโทษ…สิ่งที่เรนอนพูดเป็นความจริงนะเฟริน”

“ถ้าเป็นจริงไหนล่ะหลังฐาน”เฟรินพูด…พร้อมกับมองคาโลว่าจะทำอย่างไร…

พอเฟรินพูดจบคาโลก็มีร้อยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่มุมปาก

“นี่ไงหลังฐาน”คาโลพูดจบก็ก้มลงไปจูบเฟริน

…หวานจัง…เฟรินคิด

ว่าแล้วคาโลก็ถอนจูบออกแล้วก็จูบใหม่…จูบครั้งนี้ดูดดื่มกว่าจนทำให้เฟรินยืนมือไปโอบคอคาโล…จนคาโลถอนจูบออกแล้วก็กอดเฟริน…แล้วก็กระซิบข้างหูเฟรินต่อว่า

“ฉันรักเธอนะ…เฟริน…เป็นแฟนกันนะ”

“ฉันก็รักนายคาโลและเราก็เป็นแฟนกันอยู่แล้นนะ”ว่าแล้วคาโลก็พาเฟรินไปเตียงนอนจนเฟรินโวดว้าด

“คาโลนายจะทำอะไร”

“ก็นอนไง”คาโลพูดหน้าตาย

“คาโลมีห้องนอนไม่ให้หรอ”เฟรินพูด

“มี..แต่คืนนี้ขอนอนกับเธอนะ…เฟริน”คาโลพูด

“อืม…ก็ได้นะ…แต่วันพรุ้งนี้นายต้องกลับไปนอนห้องเดิมนะ”เฟรินพูดทั้งที่นอนอยู่ในกอดของคาโล

“จ้ะ”คาโลพูด…และเป็นครั้งที่เท่าไมรู้ที่เฟรินได้ฟังคำหวานจากคาโล…และทั้งเฟรินและคาโลก็หลับไปแล้ว

มาดูพวกเพื่อนเฟรินที่รอลุ้นอยู่กันค่ะ

“คาโลจะทำได้ไหมนะ”นิคส์พูด

“น้องคาโลทำได้อยู่แล้วจ้ะ”พี่เฟรเซีย พูด…ระหว่างอยู่ในกอดของพี่วินเซนต์ 

“เฟรเซียไปนอนกันดีกว่านะ…และทุกคนไม่ต้องหวงเพราะเฟรินกับคาโลคืนดีกันแล้ว” พี่วินเซนต์พูดทำให้ทุกคนงงกันมากว่าพี่แกรู้ได้อย่างไร…

“ไม่ต้องทำหน้างง..เพราะพี่ไม่บอกหลอก…และทุกคนไปเข้านอนได้แล้วมันดึกแล้วนะ…ถ้ายังไม่นอนล่ะก็พี่มีกิจกรรมพิเศษให้ทำ…หึหึ”พี่วินเซนต์ พูดทำให้ทุกคนเสียวสันหลังมากๆ

“ถ้าอย่างนั้นพวกเราขอไปนอนก็นะค่ะ/ครับ”ทุกคนพูดพร้อมกันแล้วก็รีบขึ้นไปนอน

“ถ้างั้นเราไปนอนกันดีกว่านะ เฟรเซีย”

“จ้ะ”ว่าเสร็จแล้วพี่วินเซนต์ก็พาพี่เฟรเซียไปนอน…และพี่ยูริซิส   พี่ฮาเดส  ก็ไปนอนแล้ว…ในระหว่างทุกคนกำลังเข้าไปนอนอยู่…ก็มีคนแอบฟังอยู่

…เฟรินฉันต้องเอาคาโลมาจากเธอให้ได้..หึหึ…ลีน่าคิด

เช้าวันใหม่

ในขณะที่เฟรินกำลังนอนหลับอยู่คาโลก็ไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วก็มาปลุกเฟริน

“เฟรินตื่นได้แล้ว”คาโลพูด…คาโลปลุกเฟรินแต่เฟรินก็ไม่ตื่น…คาโลก็เลยใช้วิธีสุดท้ายและคาโลก็ก้มลงไปกระซิบที่ข้างหูเฟริน

“เฟรินถ้าไม่ตื่นก็…”…และทันไดนั้นเฟรินก็รีบลุกขึ้นทันที

“ว้าย…คาโลนายเล่นอะไร”

“เปล่า…ก็แค่ปลุกนายเฟริน…และถ้ายังไม่รีบอาบน้ำแต่งตัวล่ะก็……”คาโลพูดเสร็จ…เฟรินก็รีบไปอาบน้ำแต่งตัวทันทีแล้วก็รีบคาโลเพื่อลงไปทานอาหารเช้าก่อนพวก…ทโมน…ของป้อมอัศวินจะกินหมด

ในโรงอาหารดากอด

“เฟรินกินช้าๆก็ได้ไม่มีใครมาแย่งหรอก”คิลพูด…หลังจากที่เฟรินกินข้าวจานที่สามเสร็จ

“นี่คิล  คาโลตอนเช้าเรียนอะไร”เฟรินพูด

“เรียนเวทมนต์กับอาจารย์ยูริซิสในตอนเช้า”โรพูด

“เห้!…ไอ้โรครั้งหน้ามาให้สุมให้เสียงบางนะว่ะ”เฟรินพูด

“อืม…แต่ว่านะเฟรินรีบไปเรียนดีกว่าไม”โรพูด

“สายแล้ว!…คิล  คาโล…ไปเร็ว”เฟรินพูดและรีบร้อนออกไปจากโรงอาหารดากอดโดยมีคิล  คาโล  โรและคนสุดท้ายลีน่าไปด้วย…โดยที่ไม่รู้ว่าลีน่าตามไปด้วย