<EXO 2> ฮันแน่! แอบรักฉันล่ะสิ

 
เย้ โอเค๊ เซ็กซี่!
 
ขณะนี้เวลา10นาฬิกาตรง
 
ซึ่ง...มันเป็นตอนพักพอดี!
 
ฉันกำลังพูดอะไรไร้สาระไปเรื่อยเปื่อย
 
"กริ๊ดดด พวกเธอรู้ป่ะ ครูใหญ่น่ะเขามีการจัดประกวด
 
ร้องเพลงให้แต่ละห้องส่งตัวแทนมา"
 
ก็มีหัวหน้าห้องเดินเขามาพร้อมกับบอกอะไรของหล่อนนั้นแหละ
 
"แล้วใครจะไปประกวดล่ะ!"
 
"นั้นดิ ห้องเรามีแต่คนร้องเพลงไม่เก่ง อีกอย่างฉันเสียงหลงอีก"
นั้นคือคำพูดของเด็กที่เริ่ด เชิ่ด ที่สุดในห้อง
 
"นี่! พวกเราฉันมีคนหนึ่งล่ะ"
ยัยคาราเมลก็ยืนขึ้น
 
"ใคร?"
 
"นี่ไง! โปเกม่อนเธอเคยชนะการร้องเพลงมาหลายประเทศแล้วนะ!"
 
จ๊ากกก
 
"จริง!!"
 
"เอ่อ..เออใช่"
 
ฉันก็ต้องพูดออกไป
 
"ร้องให้ฟังหน่อยสิ!" เสียงผู้หญิงทั้งห้องพูดขึ้น
 
"เพลง..อะไร?"
 
"เหอะ! นี่นังเฮน่า หล่อนทำไมถึงปลอมตัวเป็นฉัน!"
 
อ๊ากกก ถุ้ย ก็มีมืออันแสนนุ่มนวลล
 
มาดึงผมฉัน
 
"เฮ้ย! เฮน่าหรอ"
 
พอฉันหันไปมองนั้นมัน..ตัวฉัน!
 
แล้วฉันเป็นใครล่ะ
 
'เพี๊ยะ'
 
"แกยังตบฉันอีกไม่พอหรือไง ถึงมาปลอมตัวเป็นฉัน!"
 
"เฮน่า เธอ..เธอ!!"
 
เสียงคาราเมลมองมาทางฉัน
 
โอ้ยยยย
 
'เพี๊ยะ'
 
"ถ้าเธอเป็นโปเกม่อน แล้วฉันจะเป็นใครล่ะ!"
 
"ก็เฮน่าไง นังเพื่อนเลววว"
 
ทุกคนคงรู้นะ ฉันไม่เคยหาเรื่องกับผู้หญิง
 
แต่มาตบยังเงี้ย!
 
"โทษทีค่ะ ถ้าคุณเป็นโปเกม่อน คุณเป็นลูกของใคร"
 
"ก็ปาร์คกิมจิไง!!"
 
หึหึ
 
"จุ๊ๆ คิดจะมาปลอมตัวเป็นฉันมันไม่ง่ายหรอก!"
 
'เพี๊ยะ'
 
"นี่!! ...หมะ..เอ้ย! โปเกม่อนนี่เธอทำอะไรกับ..โปเกม่อน!?"
 
"ครูขาาา ช่วยด้วยค่ะนี่คือนัง เฮน่าเพื่อนเลวของหนูขาาา"
 
ขาาาา ถรุ้ยยย
 
"ห้ะ! เฮน่าเด็กมีปัญหาที่เคยอยู่โรงเรียนนี่น่ะหรอ"
 
"ใช่ข่าาา"
 
"แล้วครูอยากจะรู้มั้ยล่ะว่าใครคือ โปเกม่อน ใครคือ เฮน่า"
 
 
"ก็..ดี"