<EXO 2> ฮันแน่! แอบรักฉันล่ะสิ

 
เรียนที่นี่มา2ปีแหละ...งือออ คิดถึงพ่อ(แม่ด้วยย //แม่ของโปเกม่อนตอนนี้
 
คือ แม่ของลู่หาน ทั้งสองแต่งงานกันแล้วเน้ววว..หมายถึงพ่อกับแม่นะเออ)
 
" Hi! you. Where are you going?"
 
ซาร่าเพื่อนชาวฝรั่งเศส(พูดอังกฤษ) ของฉันเอ่ยขึ้นเมื่อเธอเห็นฉันหอบข้าวของ
 
ออกมาจากห้อง
 
"Oh! Sara. Today I going to Korea."
 
ฉันพูดตอบกลับไป
 
เธอก็พาฉันมาส่งที่สนามบิน
 
"ฺBye! see you"
 
แล้วฉันก็ขึ้นเครื่องมา...
 
เกาหลี
 
เย้!!!!!! ถึงแล้วเว้ยเฮ้ย
 
ตอนนี้ฉันอยู่สนามบินอินชอน ต้องไปโซลสินะ
 
(ก็แน่อยู่แล้ว) โอ๊ะ! สายตาฉันไปเห็นป้ายเหมือนประกาศอะไรไอดอลนี่แหละ
 
EXO...'ประกาศให้โลกรู้เขาไม่โสดอีกต่อไปแล้ว!'
 
ฉันอ่านป้ายยาวลงมาจนมาหยุดกับภาพ..ลู่หานกับผู้หญิงคนหนึ่ง..
 
แน่นอน..เธอ คือ เฮ น่า เพื่อนเก่าฉัน
 
แต่...ถ้าเฮน่าเป็นแฟนกับลู่หานแล้ว? ฉันล่ะ!!
 
" กริ๊ดดด โปเกม่อน เธอกลับมาแล้ว"
 
อ่อลืมไป ระหว่างลงมาฉันโทรหายัยคาราเมลนี่เนอะ
 
"คาราเมล...นี่มัน"
 
ฉันชี้ไปทางป้าย
 
"...."
 
แน่นอนเธอก็เงียบ
 
"แล้วนี่เธอมาคนเดียวหรอ!"
 
ฉันพูดตัดบท แล้วพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้
 
"เอ่อ..อ๋อ! เปล่าหรอก มากับซูโฮและคนอื่นๆน่ะ"
 
รวมถึง...
 
"สวัสดีครับ"
 
ซูโฮ แบคฮยอน เซฮุน ดีโอ ไค คริส ซิ่วหมิน เฉิน เลย์ เทา ชานยอล
 
"สวัสดีค่ะ..."
 
ตอนแรกฉันก็ร่าเริงอยู่หรอกนะ แต่...
 
นั้นมันลู่หานนี่ เดินถือดอกไม้มาด้วย!! ฉันควรจะดีใจ(กับพวกหล่อน?)
 
สินะ?
 
"ฉัน...รักเธอน่ะ...โปเกม่อน"
 
เดี๋ยววววว กริ๊ดดดด อกอีแป้นแตก
 
โปเกม่อน!!
 
"นาย..ไม่โกรธฉันหรอ"
 
"จะโกรธได้ไง! มีแฟนน่ารักขนาดนี้ เค้าไม่ให้สาวง้อหรอก"
 
"แล้วนี่อ่ะ..."
 
ฉันชี้ไปที่ป้าย
 
"เอ่อ..คาราเมลทำเองน่ะ"
 
ลู่หานพูดขึ้นแล้วก็ชี้ไปที่คาราเมล
 
"ยัย เพื่อน บ้า"
 
ฉันชี้หน้าคาราเมลแล้วพูด
 
"โธ่วว ถึงฉันบ้าซูโฮก็รักฉันนะเออ"
 
"เลี้ยน!"
 
ทั้ง12คน(รวมฉัน ไม่นับซูโฮ) พูดออกมาได้กันเป็นคำเดียว
 
"ฉันรักเธอ...นะยัยม่อน"
 
"ฉันก็รักนายไอลู่"
 
"นี่เธอไม่ได้ความจำเสื่อมหรอ?"
 
ชิบ!! 
 
"แบร่!"
 
แล้วฉันก็แลบลิ้นพร้อมกับวิ่งหนีไอลู่!!!!!
 
"หน็อย!!"