<EXO 2> ฮันแน่! แอบรักฉันล่ะสิ

 
 "โอ้ย! ลู่หาน ฮือๆ ฉันเจ็บ"
 
"เดี๋ยวก็หายน่ะ อดทนนะ"
 
"อือ..ฮือออ ฉันเจ็บ"
 
เจ็บจนบอกไม่ถูกเลยล่ะ
 
เมนส์! มา! อะไร! ตอน! นี้! (โธ่วว ไรท์ก็คิดไปไกลแล้ว555)
 
"มันคงมาหนักมาแน่ๆอ่ะ" ลู่หานพูดขึ้น
 
"อือ..ฮือ ฮือออ กริ๊ดดด"
 
นี่แหละครับ ชีวิตผู้หญิงมันเป็นอย่างนี้นี่เอง(?)
 
"เดี๋ยวฉันไปเอายามาให้นะ"
 
"อือ..."
 
แล้วฉันก็หลับตานอนลงไป ด้วยความเหนื่อย(จากเมนส์!)
 
ลู่หาน พาร์ท
 
เฮ้อ..ผู้หญิงนี่ก็น่าสงสารนะ ไม่มีใครสวยสู้โปเกม่อนได้สักคน
 
(ฮึ่ยยส์ ลู่หาน: ล้อเล่นน่ะ ไรท์ก็สวยมากก  อุ้ย! ห้องไม่ได้ล็อคนะเออ555)
 
ทั้งเมนส์มา ทั้งยืนบนส้นสูง แต่โปเกม่อนเธอไม่ชอบใส่ส้นสูงนี่เนอะ
 
ผมเดินไปหายาแก้ปวดมา
 
"โปเกม่อนฉันได้ยามาแล้วล่ะ..อ้าว หลับแล้วหรอเนี่ย"
 
ในขณะที่ผมเดินเข้าห้องไป ก็พบว่า..เธอหลับไปซะแล้วล่ะ
 
 
ตอนตื่นก็เป็นคนร่าเริง แถม ปากจัดบางเวลา ตอนหลับก็ยังน่ารัก
 
ถึงงี้แหละผมถึงรักเธอ..
 
ส่วนไอกล่องสีม่วงๆที่เขียนว่า'เธอคงรักฉันใช่มั้ย?'
 
มันไม่ใช่กล่องถุงยางหรอก55 ผมแค่แกล้งเธอเล่นๆ
 
มันเป็นกล่องความทรงจำผม อยากเห็นป่ะล่ะ! เดี๋ยวอ่านให้ฟัง
 
ผมเปิดกล่องออกมาก็มีรูปภาพของผู้หญิงน่ารักมากมาย
 
คนหนึ่งซึ่งเธอก็เป็นเพื่อนรักของผม
 
แน่นอนเธอคือ..โปเกม่อน กำลังกินข้าวอยู่คนเดียว
 
แน่นอนแหละในตอนนั้นผมเข้าไปทักเธอ แล้วเราก็รู้จักกันมารู้กันอีกทีก็พบว่า
 
ครอบครัวของเราทั้งสองรู้จักกัน 
 
มันเป็นวันที่ผมไม่เคยลืมเลยล่ะ
 
แล้วรูปต่อไป เป็นรูปงานวันเกิดของเธอ แต่ผมว่า ผมคงบอกมันไม่หมดหรอกมัน
 
หลายรูป(รวมๆแล้ว 100กว่ารูป)
 
ผมก็ปิดกล่องนั้นแล้วโน้มตัวลงนอนที่เตียง
 
"ฝันดีนะ...แฟนของผม"